Σημεία από τη συνέντευξη στην εκπομπή του ΕΡΤnews Radio «Πρωινές Διαδρομές»

Σημεία από τη συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή του ΕΡΤnews Radio «Πρωινές Διαδρομές» με τους Βασίλη Αδαμόπουλο και Μαρία Γεωργίου

Σχετικά με την παρουσία του Πίρι Ρέις στο Αιγαίο

Όπως απάντησα και στην τελευταία ενημέρωση πολιτικών συντακτών, έχει εκδοθεί Navtex, προφανώς το ζήτημα το διαχειρίζεται το αρμόδιο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο μου έχει παράσχει και τη σχετική ενημέρωση και δεν νομίζω ότι αυτή τη στιγμή χρειάζεται να πούμε περισσότερα από τη στιγμή που είναι μια κατάσταση, η οποία είναι υπό διαχείριση από το αρμόδιο Υπουργείο. 

Αν αυτό το γεγονός «βαραίνει» την ενδεχόμενη συνάντηση του Πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη με τον Τούρκο Πρόεδρο

Κοιτάξτε να δείτε, η Κυβέρνηση αυτή και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, πιστεύουν στο διάλογο με την Τουρκία και με το σύνολο των γειτονικών μας χωρών. Παράλληλα, όμως, επισημαίνουμε κάθε φορά και αυτό αποδεικνύεται από τα αποτελέσματα της πολιτικής μας, ότι ο διάλογος δεν σημαίνει ούτε κατ’ ελάχιστον υποχώρηση σε οτιδήποτε. Το αντίθετο, σημαίνει ενδυνάμωση. Η εξωτερική πολιτική επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει ενδυναμώσει την Ελλάδα και στο Ιόνιο, στην επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια και με τις ΑΟΖ με την Αίγυπτο και με την Ιταλία, με το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που κατοχυρώθηκαν τα απώτατα δυνητικά όρια της χώρας και με μια σειρά από ειδήσεις, όπως η είδηση για την Chevron, που δείχνουν ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε έναν ισχυρό παίκτη στην περιοχή, σε μια περίοδο που νομίζω χαρακτηρίζεται από απόλυτη αβεβαιότητα. Άρα ναι πιστεύουμε στο διάλογο, δεν υποχωρούμε, υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας και θα συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε μία πολιτική, η οποία φαίνεται ότι αποδίδει.

Σχετικά με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, την ισραηλινή εισβολή στην πόλη της Γάζας και τη στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης

Κοιτάξτε, η χώρα μας από την αρχή έχει μία ξεκάθαρη θέση, έχοντας καταδικάσει προφανώς την επίθεση της τρομοκρατικής Χαμάς, από την οποία ξεκίνησαν όλα και την ανάγκη να απελευθερωθούν οι όμηροι, χωρίς να ζυγίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής. Κάθε όμηρος, κάθε άμαχος, κάθε άνθρωπος ο οποίος κινδυνεύει η ζωή του, η σωματική του ακεραιότητα, έχει την ίδια αξία για εμάς. Από κει και πέρα βέβαια, ήμασταν αυτοί οι οποίοι πρωταγωνιστήσαμε και στον ΟΗΕ, με προσωπικές ενέργειες του Υπουργού Εξωτερικών, του Γ. Γεραπετρίτη, για να κατατεθεί και να ψηφιστεί ένα ψήφισμα, το πιο ηχηρό ψήφισμα, για την ανάγκη κατάπαυσης του πυρός και προστασίας των αμάχων. Είναι προφανές, ότι πρέπει να μπει ένα τέλος σε όλη αυτήν την τραγωδία. Έχουμε μιλήσει ξεκάθαρα, η θέση μας είναι ξεκάθαρη και για την Παλαιστίνη. Για το χρόνο και για τις λεπτομέρειες, για όλα αυτά τα οποία έχουν τεθεί, προφανώς όλα αυτά υπαγορεύονται από μια συνολική στρατηγική εξωτερικής πολιτικής, όμως το ξαναλέω, προέχει η προστασία των αμάχων, η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, η στήριξη κάθε πρωτοβουλίας παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, γιατί δεν είναι δυνατόν να κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτό το οποίο συμβαίνει και ειδικά τις ημέρες τις οποίες φαίνεται ότι υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη επιδείνωση της κατάστασης.

Σχετικά με την κριτική ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εξαντλεί το περιθώριο των πιέσεων που θα μπορούσε προς την ισραηλινή πλευρά

Η θέση της Ελληνικής Κυβέρνηση είναι ότι κάθε πρωτοβουλία πρέπει να υπαγορεύεται από την ανάγκη προστασίας των ανθρώπων αυτών, οι οποίοι κινδυνεύουν, αλλά κάθε πρωτοβουλία …. και η στάση μας όμως πρέπει, να είναι σαφής σε σχέση με το ρόλο που διαδραματίζουν οι διάφοροι στην περιοχή. Να μην κλείνουμε τα μάτια μας, δηλαδή, στο ρόλο που έχει παίξει η τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς, όπου επετέθη στο Ισραήλ. Ταυτόχρονα, όμως, παρά τη δεδομένη και διαχρονική συμμαχία της χώρας μας, όπως τη συμμαχία που έχει με το Ισραήλ, στους συμμάχους μας να λέμε την αλήθεια. Δηλαδή, ότι όλο αυτό το οποίο έχει δημιουργηθεί είναι μία τραγωδία και στην πραγματικότητα έχει κοστίσει τη ζωή, έχουν χαθεί τόσοι συνάνθρωποί μας, γυναίκες, παιδιά, άμαχοι. Άνθρωποι οι οποίοι από τη μία μέρα στην άλλη είδαν την περιουσία τους, αλλά ακόμα και τους δικούς τους ανθρώπους να χάνονται και πολλοί εξ’ αυτών, μάλιστα, δυστυχώς κατέληξαν με τον πιο τραγικό τρόπο. Νομίζω, ότι στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Να μην μιλάμε πάρα πολύ, να λέμε λίγα. Καταλαβαίνω την κριτική η οποία ακούγεται, είναι λογικό οι πολίτες όλων των χωρών, όλων των κρατών να εκφράζουν τις αγωνίες τους. Είναι απολύτως υγιής η αντίδραση ενός ανθρώπου, οπουδήποτε και αν είναι, σε οποιοδήποτε πολιτικό χώρο και αν ανήκει, να λέει «να μπει ένα τέλος», να ζητά να μπει ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση, η οποία έχει δημιουργηθεί. Από εκεί και πέρα, όμως, χρειάζεται, νομίζω σε πολιτικό επίπεδο, ψυχραιμία και κατάλληλες κινήσεις, ούτως ώστε όλο αυτό το πράγμα να έχει αποτέλεσμα. Νομίζω ότι οι έχοντες την ευθύνη πρέπει να κινούνται με αυτή τη λογική. Δηλαδή η κάθε τους πρωτοβουλία να καταλήγει κάπου, να έχει ένα αποτέλεσμα για αυτούς τους ανθρώπους.

Για τις μεταναστευτικές ροές

Καταρχάς, να πούμε ότι το νομοθετικό πλαίσιο που έφερε στη Βουλή ο κύριος Πλεύρης χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Το βασικό, ο νόμος, δηλαδή, ο οποίος ψηφίστηκε, που έχει μια σειρά από πρωτοβουλίες, οι οποίες έχουμε την πεποίθηση ότι θα αποδώσουν και βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα και η τροπολογία η οποία ψηφίστηκε, η οποία στις πρώτες εβδομάδες εφαρμογής της, αν δει κανείς συνολικά τα στατιστικά στοιχεία, απέδωσε και με το παραπάνω, καθώς μειώθηκαν κατά 80% οι ροές νοτίως της Κρήτης, μετά την ψήφιση της τροπολογίας. Η τροπολογία αυτή είχε ένα χαρακτήρα διάρκειας συγκεκριμένης, μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου. Θα επανεξεταστεί, προφανώς, από το Υπουργείο η κατάσταση, για να δώσει τις κατάλληλες απαντήσεις. Άρα, ως προς το προσωρινό μέτρο, το πόσο προσωρινό θα είναι, θα εξαρτηθεί από την κατάσταση. Μέχρι τώρα, όμως, έχει αποδώσει. Ως προς τη συνολική πολιτική την οποία ακολουθούμε, μια αυστηρή, χωρίς να το έχουμε κρύψει, αλλά δίκαιη και πάντοτε σύμφωνη με τις ισχύουσες διατάξεις και του Διεθνούς Δικαίου πολική, δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε. Θεωρούμε ότι το βασικό που πρέπει να κάνει η χώρα μας, είναι τρία πράγματα: το ένα το κάνει με αρκετά μεγάλη επιτυχία τα τελευταία χρόνια, που είναι η ταχύτερη εξέταση των αιτήσεων ασύλου και μια πολιτική, η οποία και σέβεται τους ανθρώπους, οι οποίοι κάνουν αυτήν την αίτηση και παίρνουν την απάντησή τους μέσα σ’ ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά και διαχωρίζει τον παράνομο εισβολέα, τον παράνομο μετανάστη, έναν που θέλει να εισβάλει παράνομα στη χώρα μας, από έναν άνθρωπο ο οποίος έρχεται και ζητάει και δικαιούται άσυλο ή θέλει να ενταχθεί με τους κανόνες αυτής της χώρας, αυτόν τον διαχωρισμό οφείλουμε να τον κάνουμε. Το δεύτερο που πρέπει να κάνουμε είναι να προστατεύουμε τα σύνορά μας και εδώ νομίζω ότι συγκριτικά με το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και σε αντίθεση με το τι ισχυριζόταν η προηγούμενη από εμάς κυβέρνηση, έχουμε δει αποτελέσματα, ακόμα και σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, όπως στον Έβρο το 2020 και τώρα στην Κρήτη. Και το τρίτο είναι οι επιστροφές. Τώρα, πάνω απ’ όλα αυτά που είναι το μεγάλο ζητούμενο και γι’ αυτό και εκεί επικεντρώθηκε και ο Υπουργός, ο κύριος Πλεύρης, στη Βουλή. Πάνω απ’ όλα αυτά υπάρχει και το τι εκπέμπει η χώρα. Ένας από τους βασικούς λόγους που ψηφίστηκε αυτό το νομοσχέδιο και ακολουθείται αυτή η πολιτική, είναι ότι πρέπει να σταλεί ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, προς τα δίκτυα των λαθροδιακινητών, ότι στην Ελλάδα, όταν εισβάλει κάποιος παράνομα, θα φυλακίζεται, εκτός αν επιστρέφει. Αυτό για εμάς είναι κορωνίδα της μεταναστευτικής μας πολιτικής. Η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που μπορεί να έρχεται κάποιος παράνομα, το ξανά λέω, και μετά από κάποια χρόνια να γίνεται νόμιμος, ενώ ήταν παράνομος ή για παράδειγμα να κάνει κατάχρηση αλλεπάλληλων αιτήσεων ασύλου, ούτως ώστε να παρατείνει αυτήν την παράνομη παραμονή. Φυλακή ή επιστροφή.

Για την κριτική σε σχέση με τη μεταναστευτική πολιτική

Απάντησα σε αυτή την κριτική, τη θεωρώ μία χαμηλού επιπέδου από το πολιτικό σύστημα κριτική, για να το πω έτσι ευγενικά. Το γεγονός ότι εργαλειοποιούν ένα εθνικό σύμβολο και του αθλητισμού, αλλά και συνολικά, όπως είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο,  είναι ένα πρότυπο για ένα νέο άνθρωπο, όχι μόνο για τα όσα έχει καταφέρει ως αθλητής, ως πρωταθλητής, όχι μόνο για το πόσο έχει διαφημίσει την Ελλάδα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Αμερική, αλλά κυρίως για την πορεία της ζωής του. Για το πόσο δύσκολα ξεκίνησε και πού κατέληξε. Είναι, όμως, μια εντελώς άλλη περίπτωση, η περίπτωση της οικογένειας Αντετοκούνμπο με το ζήτημα το οποίο συζητάμε με την παράνομη μετανάστευση και τους ανθρώπους οι οποίοι θέλουν παράνομα να έρθουν στη χώρα μας. Είναι άλλο πράγμα ένας παράνομος μετανάστης, είναι άλλο πράγμα ένας άνθρωπος υπόδειγμα, πρότυπο, ένας από εμάς, ένας Έλληνας, ο οποίος διαφημίζει τη χώρα σε όλον το κόσμο. Και ξέρετε γιατί το κάνουν αυτό το πράγμα; Γιατί όταν δεν έχεις επιχειρήματα, όταν δεν έχεις τη δυνατότητα να πας στην Κρήτη, στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, στον Έβρο, σε περιοχές που πραγματικά έχουν περάσει πολλά δεινά από τις μεταναστευτικές κρίσεις και να «περάσεις» τα επιχειρήματά σου, γιατί δεν έχεις επιχειρήματα, καταφεύγεις στο λαϊκισμό και στην εργαλειοποίηση ακόμα και ανθρώπων οι οποίοι νομίζω ότι μας ενώνουν, τέτοιες προσωπικότητες, όπως είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Άρα, νομίζω ότι αυτό δείχνει, το γεγονός ότι γίνεται αυτή η ακροβασία, εκτός οποιασδήποτε λογικής, ότι η άλλη πλευρά του πολιτικού συστήματος, η οποία βάζει τις ιδεοληψίες της πάνω από το εθνικό συμφέρον και το συμφέρον των πολιτών, έχει χάσει οποιοδήποτε επιχείρημα, δεν έχει βασικά επιχείρημα και καταφεύγει σε κάποια τέτοια λύση.

Για την προσχώρηση του κ. Α. Λοβέρδου στη Νέα Δημοκρατία

Σας απαντάει ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι και θα παραμείνει σε όλη του τη ζωή στη Νέα Δημοκρατία, παράλληλα με τη δουλειά του. Δόξα τω Θεώ, δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως η πολιτική είναι επάγγελμα. Όπως μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Ανδρέας Λοβέρδος, ένας εγνωσμένου κύρους καθηγητής, γιατί πριν πούμε για τις ταμπέλες, νομίζω για τους ανθρώπους, πρέπει να μιλάμε για το βιογραφικό τους. Είναι ένας καθηγητής εγνωσμένου κύρους με χιλιόμετρα και στη δικηγορία και μπορώ να το γνωρίζω αυτό, μάλιστα τυχαίνει και τα γραφεία μας για μια περίοδο ήταν και κοντά. Τώρα, κοιτάξτε να δείτε, καταρχάς, νομίζω, ότι είναι η απόλυτη δικαίωση για ένα κόμμα, για έναν πρωθυπουργό, το γεγονός ότι άνθρωποι, μάλιστα με σοβαρή πορεία σε έναν άλλον πολιτικό χώρο, έρχονται και εντάσσονται σε αυτόν, αποδέχονται τις αρχές και τις αξίες του και είναι μια δικαίωση πολιτική για την πολιτική που ασκείται. Ο κ. Λοβέρδος θα απαντήσει ο ίδιος για τον εαυτό του, αλλά το γεγονός ότι ένα προβεβλημένο με μακρά πορεία στέλεχος και με κοινοβουλευτική πορεία, έρχεται εκείνο στη Νέα Δημοκρατία και είναι ένας ακόμη που το κάνει αυτό, αυτό σίγουρα αποτελεί μια δικαίωση για την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Η Νέα Δημοκρατία επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη εφαρμόζει μια πολιτική, νομίζω, η οποία είναι απολύτως συνεπής στον πυρήνα της ιδεολογίας της παράταξης: μειώσεις φόρων, δημιουργία θέσεων εργασίας, στήριξη της νέας γενιάς σε μια πολύ δύσκολη περίοδο ακρίβειας, της οικογένειας, ειδικά τα τελευταία μέτρα είναι «πολύ Νέα Δημοκρατία» -αν μου επιτρέπετε αυτή την φράση. Για εμένα είναι και πολύ λογικά και απαραίτητα για την χώρα πριν και πάνω από τις ταμπέλες και, ταυτόχρονα, προχωράει και σε εμβληματικές μεταρρυθμίσεις επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι οποίες ήταν ζητούμενο και διαχρονικό αίτημα και της νεολαίας της Νέα Δημοκρατίας και της ίδιας της Νέας Δημοκρατίας για τα μη κρατικά πανεπιστήμια.

Τώρα, τα πρόσωπα παίζουν ρόλο; Βεβαίως και παίζουν ρόλο. Αλλά το ξαναλέω: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει πει πάρα πολλές φορές. Πρώτα εξελέγη Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και μετά Πρωθυπουργός. Έχει προβεί σε ένα άνοιγμα της Νέας Δημοκρατίας στην κοινωνία, πάνω από όλα, γιατί το έχει κάνει αυτό; Γιατί μετά το γκρέμισμα των ταμπελών και των ψευδαισθήσεων μετά τα δύσκολα χρόνια των μνημονίων, μετά την κατάρρευση του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς, φάνηκε ότι οι νέες διαχωριστικές γραμμές είναι άλλες. Ποιες είναι αυτές; Χωρίς να υποτιμώ την ιδεολογία μας και στην οποία, το ξαναλέω, βασίζεται η πολιτική μας, είναι ποιοι θέλουν να πάει η χώρα μπροστά και ποιοι θέλουν να πάει πίσω. Να σας πω κάτι; Δεν περίμενε κανείς πριν από δέκα χρόνια, τότε που ήταν ο κ. Λοβέρδος στο ΠΑΣΟΚ, ή πριν από πέντε χρόνια, επί των ημερών του Βαγγέλη Βενιζέλου ή της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, να δει κανείς το ΠΑΣΟΚ να συνυπογράφει πρόταση δυσπιστίας με την κυρία Κωνσταντοπούλου και τις δυνάμεις, οι οποίες έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα, δεν περίμενε ποτέ κανείς πριν από κάποια χρόνια, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατ’ εντολή του Προέδρου τους να ψηφίσουν «παρών» στην παραπομπή βουλευτών γιατί ψήφισαν ό,τι ψήφισαν εν πάση περιπτώσει σε μία διαδικασία κοινοβουλευτική. Όλα αυτά κανείς δεν τα περίμενε. Ο κόσμος φαίνεται ότι αλλάζει και πράγματα τα οποία δεν μπορούσαμε να τα φανταστούμε. Με το ΠΑΣΟΚ και με εμένα προσωπικά και τη Νέα Δημοκρατία μας χωρίζει ιδεολογική άβυσσος, προφανώς. Είναι υγιής η αντιπαράθεση η οποία γινόταν, σε μεγάλο βαθμό, τα προηγούμενα χρόνια. Είδαμε, όμως, από το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη δείγματα που και άνθρωποι οι οποίοι διαχρονικά στήριζαν το ΠΑΣΟΚ, δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι θα τα δουν.

Για τα κόμματα δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας

Η καλύτερη απάντηση σε αυτό και η πιο πειστική απάντηση στους πολίτες, οι οποίοι δικαιολογημένα ζητούν περισσότερα, είναι πολιτικές με αποτέλεσμα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι μπορεί κανείς να την πει δεξιά πολιτική, εγώ θα το πω υπερήφανη πολιτική, είναι να εξοπλίζεις τη χώρα σου, να θωρακίζεις τα σύνορά σου, να έχεις μία Αστυνομία η οποία, κατά το δυνατόν, επιβάλλει τον νόμο. Δείτε τι έγινε στα γήπεδα. Κάτι που ήταν ανέκδοτο τα προηγούμενα χρόνια, έχει γίνει πλέον κάτι που εφαρμόζεται. Να εκκενώνεις τις καταλήψεις και να απομονώνεις παραβατικούς από τα πανεπιστήμια. Είναι μια χρονιά που ξεκινάει χωρίς καταλήψεις στα πανεπιστήμια. Να διευρύνεις τη χώρα σου, οι ΑΟΖ που έχουν υπογραφεί με την Ιταλία, με την Αίγυπτο, η επέκταση στο Ιόνιο, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, η Chevron. Αυτό είναι μια υπερήφανη Ελλάδα. Αν κάποιοι αυτό το υποτιμούν από το πολιτικό σύστημα και θεωρούν, ότι αντί για αυτά, θα έπρεπε να έχουμε ψευτοπατριωτικές κορώνες, δικαίωμά τους να το λένε. Εγώ, λοιπόν, θεωρώ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτό που κάποιοι αποκαλούν δεξιά πολιτική και εγώ το αποκαλώ αυτονόητη και αναγκαία πολιτική για τη χώρα, για μια υπερήφανη Ελλάδα, το έχει κάνει πράξη. Άρα θα συγκριθεί την ώρα των εκλογών, τις ημέρες των εκλογών, έχουμε ακόμη χρόνο μέχρι τότε, θα συγκριθούν οι πράξεις με τα εύκολα λόγια. Και έχω την πεποίθηση, χωρίς να μπορώ να προδικάσω την ετυμηγορία των πολιτών -εκείνοι ξέρουν καλύτερα από όλους- ότι οι πράξεις και τα απτά αποτελέσματα, θα είναι πολύ πιο ισχυρά, ισχυρές οι πράξεις και ισχυρά τα αποτελέσματα, από τα εύκολα λόγια.

Για το κατά πόσο τα μέτρα της ΔΕΘ αντιμετωπίζουν την ακρίβεια που «καλπάζει» όπως λέει η αντιπολίτευση

Πράγματι, η παρατεταμένη ακρίβεια είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε νοικοκυριό στη χώρα και κάποια νοικοκυριά πολύ παραπάνω. Η πολιτική μας, η οικονομική μας πολιτική, εδράζεται, λοιπόν, σε αυτή την παραδοχή και κάθε κίνηση που κάνουμε αποσκοπεί, όσο το δυνατόν, στη μείωση των συνεπειών, γιατί για να εξαφανίσεις την ακρίβεια δεν μπορείς -κανένα Κράτος δεν το έχει καταφέρει και όποιος ισχυρίζεται ότι μπορεί να το κάνει αυτό, απλά κοροϊδεύει τον κόσμο- να περιορίσει τις συνέπειες αυτής της ακρίβειας η οποία είναι αποτέλεσμα ενός επίμονου πληθωρισμού. Την ακρίβεια την αντιμετωπίζεις με δύο τρόπους: Με το να αυξάνεις με μόνιμα μέτρα το εισόδημα των πολιτών και πολύ παραπάνω της μεσαίας τάξης εκείνων που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, των οικονομικά πιο αδύναμων, και το έχουμε κάνει αυτό και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις να μπορούμε να το κάνουμε. Πώς, δηλαδή; Αυξάνοντας τα έσοδα χωρίς να αυξάνουμε φόρους από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτό είναι το ένα. Το κάνουμε; Βεβαίως και το κάνουμε. Χρειάζεται περισσότερο; Προφανώς και χρειάζεται. Και για αυτό και θα κοιτάξουμε όσες φορές έχουμε το δημοσιονομικό περιθώριο, όχι από λεφτόδεντρα, αλλά από κανονικά λεφτά, γιατί θα σας πω και κάτι στη συνέχεια, ότι όλα αυτά που συζητάμε δεν είναι χρήματα τα οποία μας ανήκουν. Είναι χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. Άρα, πρέπει να μιλάμε με συγκεκριμένες κοστολογήσεις για αυτά… Άρα, το πρώτο που το κάνουμε, ανακοινώθηκε μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία ισοδυναμεί με αυξήσεις μισθών, από τον Πρωθυπουργό. Δηλαδή, στο δημόσιο, τον ιδιωτικό τομέα, λιγότερο φόρο για τους ελεύθερους επαγγελματίες, μεγαλύτερες συντάξεις για τους συνταξιούχους λόγω λιγότερων φόρων. Ναι, θα δουν περισσότερα οφέλη όσοι έχουν παραπάνω παιδιά, δύο, τρία ή και περισσότερα, είναι αλήθεια, ήταν συνειδητή μας επιλογή. Ναι, θα δουν μεγαλύτερο κέρδος όσοι είναι μέχρι 25 και δουλεύουν ή όσοι είναι μέχρι 30, αλλά όλοι θα δουν ένα όφελος. Δεν λέω ότι είναι πανάκεια, δεν λέω ότι θα τους λυθούν όλα τα προβλήματα. Είναι το καλύτερο δυνατό που μπορούμε να κάνουμε και θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε το εισόδημα των πολιτών.

Το δεύτερο -για να πάμε και στο ΠΑΣΟΚ- το δεύτερο το οποίο κάνεις για την ακρίβεια, είναι ελέγχους και πρόστιμα. Γιατί, ναι, μέσα σε ένα κλίμα πληθωρισμού, κάποιοι προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν και να λειτουργήσουν με όρους αισχροκέρδειας. Να πούμε ότι η Ελλάδα, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, δεν είχε καν τον μηχανισμό να κάνει ελέγχους, γιατί η ακρίβεια εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια πιο έντονη, αλλά φαινόμενα αισχροκέρδειας και εικονικών εκπτώσεων προϋπήρχαν. Εδώ, λοιπόν, έχει αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες ο Τάκης Θεοδωρικάκος, το Υπουργείο Ανάπτυξης. Θα προχωρήσει στη σύσταση μιας Εθνικής Αρχής, όπου θα βλέπει ολιστικά όλο αυτό το θέμα. Ήδη, πολλαπλασιάζονται οι έλεγχοι και τα πρόστιμα, συνεχώς βγαίνουν ανακοινώσεις, αναζητούνται χρήματα πίσω, όχι μόνο σε επίπεδο ακρίβειας, όχι μόνο σε επίπεδο αισχροκέρδειας, αλλά ακόμα και από προγράμματα, τα οποία δεν έχουν ολοκληρωθεί, επενδυτικά προγράμματα. Είναι όλα αυτά τα οποία το Κράτος δεν έκανε για δεκαετίες και αρχίζει πλέον και κάνει με ορατά αποτελέσματα. Άρα, σκύβουμε το κεφάλι, αυξάνουμε το εισόδημα των πολιτών όσο παραπάνω μπορούμε, για να αντιμετωπίσουμε ένα, πράγματι, πολύ δύσκολο φαινόμενο. 

Για τις εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε για άλλη μια φορά μέτρα, πρόγραμμα, οτιδήποτε, χωρίς να μας πει πόσο κάνει. Το είπα και χθες, το λέω και σήμερα, ό,τι πας να αγοράσεις, μία μπλούζα, μία τσίχλα, ένα παπούτσι, ένα καλάθι στο σούπερ μάρκετ, πριν πληρώσεις, ζητάς πόσο κάνει. Εγώ λέω κάτι συγκεκριμένο. Ανακοίνωσε μια σειρά από μέτρα το ΠΑΣΟΚ και δεν είπε πόσο κάνουν. Εμείς ανακοινώσαμε μια σειρά από μέτρα, μια φορολογική μεταρρύθμιση, θα την εφαρμόσουμε γιατί είμαστε η Κυβέρνηση, και είπαμε κάνει 1,76 δισεκατομμύρια. Λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ, όσο δεν λέει πόσο κάνουν, δεν μπορεί να το πάρει κανείς στα σοβαρά. Γιατί; Με επιεικείς υπολογισμούς, το Υπουργείο Οικονομικών μας λέει ότι είναι περίπου  4 δισ. τον χρόνο. Προσέξτε, γιατί δεν το κάνει, όμως. Αυτή είναι η ουσία. Δεν το κάνει, γιατί είτε θα πρέπει να παραδεχθεί ότι αυτά τα οποία εξαγγέλλει δεν μπορεί να τα εφαρμόσει, γιατί υπάρχουν οι περιβόητες οροφές δαπανών που η Ευρώπη τις έχει βάλει -δεν ξυπνήσαμε εμείς ένα πρωί-  αλλά οφείλουμε να τις σεβαστούμε, πάνω από τις οποίες δεν μπορεί να ξοδέψει ένα κράτος-μέλος. Άρα, θα πρέπει να παραδεχθεί ότι αυτά τα οποία λέει, δεν μπορεί να τα εφαρμόσει. Ή, γιατί δεν το κάνει; Γιατί θα πρέπει να πει και κάποια άλλα μέτρα, με τα οποία θα χρηματοδοτήσει αυτά τα μέτρα, τα οποία έχει εξαγγείλει. Ποια θα είναι τα άλλα μέτρα  αναγκαστικά; Η αύξηση κάποιων φόρων. Λοιπόν, αυτό για το ΠΑΣΟΚ. Και γιατί επιμένω σε αυτό; Γιατί όταν μιλάμε για 1, 2, 3 δισ., δεν μιλάμε για δικά μας λεφτά, μιλάμε για τα λεφτά των Ελλήνων πολιτών, των Ελλήνων φορολογούμενων. Το να τάζεις, λοιπόν, με τα λεφτά των άλλων, για να γίνεις ευχάριστος, δεν σε κάνει υπεύθυνο. 

Για την υπερφορολόγηση

Τώρα, ως προς την υπερφορολόγηση που με ρωτήσατε, κάντε μια ιστορική αναδρομή -έχετε πολύ μεγάλη εμπειρία ως δημοσιογράφοι- ποιος άλλος πρωθυπουργός και ποια άλλη κυβέρνηση έχει περάσει από τα λόγια, τις πορείες όλες αυτές, «κανένας στην εισαγγελία τραπεζίτη», «φορολογείστε τον μεγάλο πλούτο», σε απτές πράξεις. Και των εταιρειών ενέργειας έχει γίνει περαιτέρω φορολόγηση, για τη χρηματοδότηση των μέτρων για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Και μεγάλων εταιρειών παραγωγής πετρελαίου, σας θυμίζω. Και μέτρα, αναγκαία μέτρα -δεν το λέω για να πανηγυρίσω- για πολλές φορές αυξημένα κόστη σε υπηρεσίες των τραπεζών. Ωραία είναι τα λόγια, εγώ θεωρώ ότι δεν έχουν βοηθήσει καθόλου αυτή τη χώρα, αλλά η μόνη κυβέρνηση που έχει κάνει πράξη σε αυτό το επίπεδο, χωρίς να λαϊκίζει και χωρίς να βάζει απέναντι το επιχειρείν …Ξέρετε, δεν είναι αντίπαλός μας οι επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις είναι ένα μέρος μιας αλυσίδας, όπου παράγουν έσοδα, αρκεί να το κάνουν με υγιή τρόπο και δίκαιο τρόπο. Ούτε είναι κακές όλες οι επιχειρήσεις. Το γεγονός ότι έχουν δημιουργηθεί 500.000 νέες θέσεις εργασίας, μισό εκατομμύριο δουλειές, είναι ένας από τους λόγους που το Κράτος έχει κάποια λεφτά για να στηρίξει μια κοινωνία που έχει ανάγκη ακόμα περισσότερα. Άρα, εμείς μιλάμε με πράξεις. Δεν λέμε ότι τα έχουμε κάνει όλα τέλεια. Έχουμε κάνει λάθη, προσπαθούμε να τα διορθώσουμε, αλλά έχουμε κάνει και πολλά και σημαντικά πάνω στα οποία θέλουμε να χτίσουμε, για να γίνουν ακόμα περισσότερα.