ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – Παρουσίαση του βιβλίου “Δενδρίτες” της Κάλλιας Παπαδάκη

Στις 18 Μαΐου 2017, πραγματοποιήθηκε στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στην ΕΕ η παρουσίαση του βιβλίου της Κάλλιας Παπαδάκη Δενδρίτες, το οποίο απέσπασε ένα από τα ευρωπαϊκά βραβεία λογοτεχνίας για το 2017 (www.euprizeliterature.eu). Η εκδήλωση οργανώθηκε από τον «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΥΚΛΟ» και τέθηκε υπό την αιγίδα της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας. Το Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας Βρυξελλών ανέλαβε την επικοινωνιακή προβολή.

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας απονέμεται κάθε χρόνο από κοινού στους 12 καλύτερους νέους και πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς στην Ευρώπη, που προτείνονται από τις Εθνικές Επιτροπές των κρατών μελών. Μέλη της Ελληνικής Επιτροπής είναι ο συγγραφέας και μεταφραστής Αχιλλέας Κυριακίδης, ο εκδότης και εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Εκδοτών Γεώργιος Νίκας, ο κριτικός λογοτεχνίας Αριστοτέλης Σαΐνης και ο συγγραφέας και βραβευμένος με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας το 2014 Μάκης Τσίτας. Πρόεδρος της Επιτροπής είναι ο συγγραφέας και αντιπρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων Γιώργος Χουλιάρας.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, το κοινό, ελληνόφωνο και μη, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει την Ελληνίδα συγγραφέα, να ενημερωθεί για το έργο της και να συνομιλήσει μαζί της.

Η Κάλλια Παπαδάκη γεννήθηκε το 1978 στο Διδυμότειχο και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε οικονομικά (με υποτροφία) στις ΗΠΑ στο Κολέγιο Μπαρντ, λίγο έξω από τη Νέα Υόρκη («μισή ώρα από το Γούντστοκ», όπως λέει η ίδια) και ύστερα έκανε μεταπτυχιακό στα χρηματοοικονομικά, στο Πανεπιστήμιο Μπραντέις, στη Βοστόνη. Διδάχθηκε γραφή σεναρίου στη Σχολή Σταυράκου. Το πρώτο της βιβλίο, Ο ήχος του ακάλυπτου, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις το 2009 και κέρδισε γρήγορα την προσοχή των κριτικών. Γι αυτή τη συλλογή διηγημάτων απέσπασε το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα από το περιοδικό Διαβάζω.

Δυο λόγια για τους Δενδρίτες…

Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ, 1980. Ερημωμένα σπίτια, κλειστές βιομηχανίες, φτωχές συνοικίες. Ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, και η μάνα του η Λουίσα πεθαίνει το επόμενο πρωί από στενοχώρια. Η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητούς και ανατρέπει τις βεβαιότητες της οικογένειάς της. Ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν. Έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικάνικο όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. Κι όσο ο θετός πατέρας της Λητούς, ο Μπέιζελ Καμπάνης, ψάχνει να βρει τι στράβωσε στη διαδρομή, τόσο αναμετριέται με τα φαντάσματα και τους φόβους της παιδικής του ηλικίας. Κι όσο η γυναίκα του η Σούζαν απομακρύνεται από κοντά του κι από την κοινή κι ανέμπνευστη ζωή τους, τόσο η Μίνι και η Λητώ μοιάζουν να ενηλικιώνονται σε έναν κόσμο σκληρά κι άδικα καμωμένο. Ο χρόνος, σαν τις νιφάδες του χιονιού, τους ξεγελά, ξεγλιστρά και χάνεται. Μαζί του κι αυτοί.