Συνέντευξη στην ιστοσελίδα Newsbeast.gr
Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην ιστοσελίδα Newsbeast.gr και τον δημοσιογράφο Βίκτωρα Μοντζέλλι
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Απομένουν λίγες ώρες πριν από τα εγκαίνια του μετρό της Θεσσαλονίκης, βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν την ψήφιση του Προϋπολογισμού και κάποιες εβδομάδες πριν από την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Προηγήθηκε η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά, η ανάδειξη του νέου προέδρου στο ΣΥΡΙΖΑ και η ιδέα της δημιουργίας του κόμματος του Στέφανου Κασσελάκη. Κύριε Υπουργέ, Εκπρόσωπε Τύπου της Κυβέρνησης, κύριε Παύλο Μαρινάκη, σας ευχαριστώ που είστε σήμερα μαζί μας, για να σχολιάσουμε όλη αυτήν την επικαιρότητα και πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα. Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να κάνουμε αυτήν την ωραία συζήτηση. Θα ξεκινήσουμε με τα εγκαίνια του μετρό. Το Σάββατο ο Πρωθυπουργός θα εγκαινιάσει ένα έργο το οποίο είχε βαλτώσει δεκαετίες, θα δοθεί στους πολίτες της Θεσσαλονίκης και στους επισκέπτες της πόλης. Τι σηματοδοτούν τα εγκαίνια του μετρό;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι είναι το τέλος μιας παρατεταμένης περιόδου κοροϊδίας, ίσως της μεγαλύτερης από τις πολλές που έχουν βιώσει οι πολίτες και είναι ο βασικός λόγος, ένας από τους βασικούς λόγους που υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση, μεγάλο μέρος της κοινωνίας και το πολιτικό σύστημα. Δεν είναι ούτε για πανηγυρισμούς, ούτε για θριαμβολογίες το γεγονός ότι ένα έργο το οποίο θα έπρεπε να είχε τελειώσει αρκετά χρόνια νωρίτερα, δεν θα πω εγώ πόσα, θα πω αρκετά χρόνια νωρίτερα παραδίδεται στους πολίτες και σε αυτή τη λογική θα συνεχίσουμε, χωρίς να πανηγυρίζουμε, χωρίς να θριαμβολογούμε, θα συνεχίσουμε να φέρνουμε παραδοτέα στον κόσμο. Μιλάμε για ένα έργο το οποίο έχει δήθεν εγκαινιαστεί ξανά με μουσαμάδες, με ψεύτικα εισιτήρια, χωρίς συρμούς, χωρίς βαγόνια, χωρίς τίποτα. Από τις επόμενες, λοιπόν, ημέρες, από τις 30 Νοεμβρίου και μετά, τις επόμενες ώρες, όπως πολύ σωστά είπατε, η Θεσσαλονίκη θα έχει μετρό. Αρχαία και μετρό και λίγους μήνες αργότερα, για την ακρίβεια μέσα στο 2025, θα έχει και την επέκταση μέχρι και την Καλαμαριά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι άλλο έχουμε να περιμένουμε από τα μεγάλα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θα ξεκινήσω, λόγω και της καταγωγής μου, αλλά λόγω και του γεγονότος ότι έχουν χαθεί πολλές ανθρώπινες ζωές σε αυτόν τον δρόμο, την Πατρών – Πύργου. Μέσα στο ΄25 θα έχουμε πλήρη ολοκλήρωση και το καλοκαίρι που μας έρχεται το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πολύ σημαντικού έργου. Θα πάω στην Κρήτη, στο Ηράκλειο, το αεροδρόμιο στο Καστέλι έχει φθάσει στο 40% της υλοποίησης και φαίνεται ότι θα έχουμε ολοκλήρωση μέσα σε αυτήν την τετραετία. Θα μιλήσω για τη Θεσσαλία, Στερεά – Θεσσαλία, Λαμία – Καλαμπάκα, ένα εμβληματικό έργο, όπου θα έχουμε πλήρη παράδοση μέσα στους πρώτους μήνες, το πρώτο τρίμηνο του 2026 και θα ήθελα ν’ αναφερθώ και στον Μπράλος – Άμφισσα, ένα πολύ μεγάλο έργο, το οποίο και αυτό προχωράει με γρήγορους ρυθμούς. Υπάρχουν πολλά αντιπλημμυρικά έργα στην Αττική, δεν χρειάζεται να συζητήσουμε την αναγκαιότητά τους, και μια σειρά από σημαντικές παρεμβάσεις σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, οι οποίες είναι, πλέον, ορατές στους πολίτες. Στο erga.gov.gr, όποιος μας βλέπει, όποιος μας ακούει σε όλη την Ελλάδα, να μπει και να δει κάθε έργο, με βάση τον δήμο που διαμένει, την περιφέρεια που διαμένει, σε ποια φάση βρίσκεται ακριβώς με κάθε λεπτομέρεια. Αυτό λέγεται λογοδοσία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπουργέ, το μεγαλύτερο πρόβλημα για τα ελληνικά νοικοκυριά, είναι αναμφισβήτητα η ακρίβεια. Συχνά παρουσιάζετε και εσείς και η κυβέρνηση κάποια νούμερα, όπου ο κόσμος, μπορούμε να πούμε, δεν τα πολυκαταλαβαίνει. Παράλληλα, ενώ γίνονται κάποιες ενέργειες, βρισκόμαστε σε ένα σπιράλ ακρίβειας που φαίνεται ότι ακόμα είναι δύσκολο να βγούμε, την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ πλέον, ως αξιωματική αντιπολίτευση σας κατηγορεί ότι ενώ μπορείτε, δεν μειώνετε τη φορολογία. Τι ακριβώς συμβαίνει και ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να τα πάρουμε λίγο με τη σειρά. Πρώτα θα πω για την πραγματικότητα που περιγράψατε και έτσι είναι. Και μετά θα πούμε λίγα πράγματα πολύ σύντομα για τους φόρους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουν οι πολίτες είναι το κόστος ζωής και το μεγαλύτερο στοίχημα της Κυβέρνησης είναι μια σειρά από θετικές ειδήσεις που έρχονται για την οικονομία μας, οι οποίες δεν αφορούν μόνο ζητήματα τα οποία δεν αγγίζουν την καθημερινότητα των πολιτών, όπως η επενδυτική βαθμίδα, σημαντική είδηση, αλλά δεν αφορά την καθημερινότητα των πολιτών άμεσα, έμμεσα την αφορά, σημαντικές ειδήσεις που έχουν να κάνουν με τις αυξήσεις των μισθών, τη μείωση της ανεργίας περισσότερο από ποτέ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Όλα αυτά είναι μία πραγματικότητα και είναι μία σημαντική κατάκτηση για την ελληνική οικονομία, το γεγονός δηλαδή ότι επέστρεψε. Το γεγονός ότι από εκεί που ήταν το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης η Ελλάδα έχει μια οικονομία που αναπτύσσεται με ρυθμούς πολλαπλάσιους από την Ευρώπη, αλλά όλα αυτά δεν φθάνουν, όσο θα έπρεπε, τουλάχιστον, ή στο μέγεθος που θα θέλαμε, στις τσέπες των καταναλωτών. Για να το πούμε έτσι πολύ απλά και κατανοητά, ο κόσμος μας ακούει και πολλές φορές θέλει ν’ αλλάξει το κανάλι. Και ενώ, αυτά που λέμε ισχύουν και οι περισσότεροι τα επιβεβαιώνουν κιόλας ότι ισχύουν, οι ίδιοι δεν τα νιώθουν στη ζωή τους. Και κυρίως οι νεότεροι ή οι μεγαλύτεροι οι οποίοι μένουν σε ενοίκιο, γιατί θεωρώ ότι το στεγαστικό είναι ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημα της συνολικής κατάστασης. Γιατί συμβαίνει αυτό. Αυτό συμβαίνει γιατί την Ελλάδα τη βρήκε η μεγαλύτερη στην ιστορία πληθωριστική κρίση, δηλαδή κρίση ακρίβειας, κρίση πληθωρισμού στο χειρότερο δυνατό σημείο, μετά από μία υπερδεκαετή κρίση. Κι ενώ είχε αρχίσει να σηκώνει κεφάλι, είχαν αρχίσει ν’ αυξάνονται κάπως τα εισοδήματα, δεν είχαν φθάσει και δεν έχουν φθάσει σ’ ένα τέτοιο σημείο που να μπορεί ν’ αντέξει τις ανατιμήσεις. Είναι μύθος ότι η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο πληθωρισμό στην Ευρώπη σωρευτικά, όμως, αν βάλεις μαζί τις τιμές με τα εισοδήματα, τότε όντως η Ελλάδα είναι σε μία από τις πιο δύσκολες θέσεις. Τι κάνουμε; Δύο πράγματα: το ένα είναι δουλειές με απλά λόγια και το άλλο είναι μία οικονομική πολιτική η οποία κυρίως βασίζεται σε φοροελαφρύνσεις. Γιατί οι δουλειές είναι το πιο σημαντικό; Έχουμε δημιουργήσει 500.000 θέσεις εργασίας. Γιατί έχουμε πολύ ωραία βλάστηση εδώ γύρω που βρισκόμαστε, αλλά λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν. Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, να μπορέσεις να χρηματοδοτήσεις επιδόματα, μειώσεις φόρων, περισσότερα για την Υγεία, 74% δίνουμε παραπάνω από το ΄19, είναι να μεγαλώσεις την πίτα. Η πίτα πώς μεγαλώνει; Η πίτα μεγαλώνει με το να φέρεις επιχειρήσεις ή τις υπάρχουσες επιχειρήσεις να τις στηρίξεις μέσα από την ψηφιακή αναβάθμιση, μέσα από τις μειώσεις φόρων και να προσλάβουν περισσότερους εργαζόμενους. Άρα, περισσότεροι άνθρωποι να βρουν δουλειά, άρα περισσότεροι άνθρωποι να πληρώνουν φόρους, όχι αυξημένους, από τη δουλειά που βρήκαν και από τη σταδιακή αύξηση των μισθών τους, ούτως ώστε το κράτος να έχει περισσότερα έσοδα, χωρίς ν’ αυξάνει φόρους, και να μπορεί να τα αναδιανείμει. Άρα το ένα και κυριότερο είναι δουλειές και όσο και αν κάποιοι ειρωνεύονται, όσο κι αν το απαξιώνουν από τα υπόλοιπα κόμματα, το γεγονός ότι στη χώρα του 36% ανεργίας νέων, αυτό ήταν ίσως από τα πιο οδυνηρά νούμερα της προηγούμενης δεκαετίας, αυτό το 36% έχει γίνει 17% και αντίστοιχα το 22% της δεκαετίας έχει γίνει 12% και αυτό για εμάς είναι σημαντική βάση. Το δεύτερο είναι φόροι. Γιατί μου είπατε για το ΠΑΣΟΚ. Να πούμε ότι η Νέα Δημοκρατία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μειώσει 70 φόρους από το ΄19 μέχρι σήμερα. Πενήντα την πρώτη τετραετία, εννέα τον πρώτο χρόνο της δεύτερης τετραετίας και δώδεκα από 1.1.2025 -είναι 71. Αρκούν; Όχι. Το λέω εγώ. Δεν αρκούν. Δεν αρκούν, γιατί πάρα πολύ απλά ζούμε σε μία χώρα που για πάρα πολλά χρόνια οι πολίτες άκουγαν ν’ αυξάνεται ο ένας φόρος μετά τον άλλον. Άρα, συμφωνούμε ότι πρέπει να μειωθούν κι άλλο οι φόροι. Να μειώσουμε κι άλλους φόρους και περισσότερο. Με δύο προϋποθέσεις, όμως.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιες είναι αυτές;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να φθάνουν στον καταναλωτή αυτές οι μειώσεις και δεύτερον να βγαίνει ο λογαριασμός. Και για την πρώτη προϋπόθεση είναι πολύ μεγάλη η συζήτηση, τη δεύτερη, όμως, νομίζω δεν το συζητάμε πλέον, γιατί η δική μου γενιά, η νεότερη από εμένα, κάποιοι μεγαλύτεροι είδαν τη συντριπτική πλειοψηφία του κύκλου τους να φεύγει στο εξωτερικό, γιατί φθάσαμε στο σημείο μηδέν, όπου μια χώρα ζούσε πάνω από τις δυνάμεις της και χρεοκόπησε. Χρεοκόπησε γιατί κάποιοι θέλαν να κάνουν πολιτική με τα λεφτά των άλλων. Γιατί κάποιοι θέλαν να κάνουν πολιτική με υποσχέσεις που δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν. Άρα, υπάρχουν δύο τρόποι να μειώνεις φόρους: ο τρόπος του Μητσοτάκη, του Πρωθυπουργού, για να συνεννοηθούμε. Δηλαδή, με μόνιμο τρόπο και κοστολογημένο, ναι, χρειάζεται περισσότερα. Και ο δεύτερος τρόπος είναι του Ανδρουλάκη. Να έρχεσαι να το λες το Σάββατο και επειδή δεν βγαίνει ο λογαριασμός, να το παίρνεις πίσω την Κυριακή, όπως με τη μείωση του ΦΠΑ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο κόσμος, οι πολίτες, τιμώρησαν το 2019 τον Τσίπρα και κυρίως η μεσαία τάξη που του έδωσε την εντολή να φύγει από την κυβέρνηση. Ανησυχείτε εσείς για το πώς θα λειτουργήσει στην κάλπη, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, η τωρινή μεσαία τάξη και τι κάνετε γι’ αυτό;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι από εκεί θα κριθούμε. Και είναι δεδομένο ότι αυτή θα έπρεπε να είναι και είναι η βασική μας προτεραιότητα. Γιατί η μεσαία τάξη είναι αυτή που πλήρωσε περισσότερο από κάθε άλλη δυσανάλογα, -όλοι το πλήρωσαν-, πολύ μία κρίση που δεν δημιούργησε. Τι κάνεις για να βοηθήσεις τη μεσαία τάξη; Φοροαπαλλαγές, φοροελαφρύνσεις. Γίνεται μια πολύ μεγάλη συζήτηση για τους έμμεσους φόρους. Σας είπα συνολικά πόσους φόρους έχουμε μειώσει. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μειώσει και έμμεσους φόρους. Ζωοτροφές, λιπάσματα, γεωργικά μηχανήματα. Δεν είναι οι αγρότες μας μέρος της μεσαίας τάξης; Είναι και παρά είναι. Τώρα μονιμοποιούμε, το ΄25, την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης (για το αγροτικό πετρέλαιο). Πρακτικά, δηλαδή, είναι μια μεγάλη φοροελάφρυνση με μόνιμα χαρακτηριστικά. Ήρθε για να μείνει. Προϊόντα που έχουν να κάνουν με την Υγεία, προϊόντα, μεταφορές, γυμναστήρια, σχολές χορού, καφές take away, δηλαδή, όχι ο σερβιριζόμενος. Όλα αυτά είναι ΦΠΑ, που έχουν μειωθεί μόνιμα. Χρειάζονται περισσότεροι φόροι να μειωθούν μόνιμα; Η απάντηση είναι, όπως σας είπα και πριν, ναι. Άρα, για να στηρίξεις τη μεσαία τάξη χρειάζεται, χωρίς να παίρνεις λεφτά από κει που δεν υπάρχουν, χωρίς να χρεώνεις επόμενες γενιές, να αρχίζεις να τους απαλλάσσεις από βάρη. Και δεύτερον, που είναι να κάνεις, ως προς το κόστος ζωής, στοχευμένες παρεμβάσεις, κυρίως στο στεγαστικό. Το ΄25 ξεκινάει μία ακόμα σειρά πολιτικών που έχουν να κάνουν με το στεγαστικό: φοροαπαλλαγές για ανακαινίσεις σπιτιών και ενοικίαση μακροχρόνιας μίσθωσης, φοροαπαλλαγές από βραχυχρόνια σε μακροχρόνια μίσθωση, το Πρόγραμμα «Σπίτι μου 2». Εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε να κάνουμε δύο πράγματα. Το ένα είναι κάθε νέο ζευγάρι, μία μονογονεϊκή οικογένεια, ένα ζευγάρι με παιδιά, ένα ζευγάρι που θέλει να κάνει παιδιά ή ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά, αυτό που λέμε είναι η ελληνική οικογένεια, για να συνεννοηθούμε οι νοικοκυραίοι, που κάποιοι ειρωνεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια, να αναπνεύσουν. Να έχουν ακόμη περισσότερες φοροαπαλλαγές, να βρουν ακόμα καλύτερες δουλειές, οι 500.000 θέσεις εργασίας ήταν η αρχή, ούτως ώστε να μπορέσει και το κράτος να εισπράττει περισσότερα και να χρηματοδοτεί ακόμα περισσότερες βελτιώσεις υποδομών.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάνω σε αυτό, κάποιοι σας κατηγορούν ότι δεν θέλετε να μειώσετε το ΦΠΑ, ενώ μπορείτε, για να μαζεύετε τα χρήματα για να μαζεύετε τα χρήματα και να τα δίνετε σε επιδόματα. Κάνετε επιδοματική πολιτική;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αφού σας είπα ότι βασική μας πολιτική είναι οι φοροελαφρύνσεις και σας παρέθεσα μια σειρά από φορολογικούς συντελεστές, θα σας πω και για τα επιδόματα. Παράλληλα με την φορολογική μας πολιτική, δεν έχουμε αυξήσει ούτε έναν φόρο, δεν έχουμε βάλει ούτε έναν νέο φόρο, ναι δίνουμε και επιδόματα. Και δίνουμε επιδόματα για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι γιατί δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί, αλλά από το ΄19 έως σήμερα η κυβέρνηση αυτή, όπως και όλες οι υπόλοιπες κυβερνήσεις, συνάντησαν, αντιμετώπισαν κρίσεις που δεν θα μπορούσαν ούτε καν να τις διανοηθούν. Πανδημία, οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, δύο πολύ μεγάλοι πόλεμοι, πληθωρισμός. Είναι δυνατόν να αφήναμε την κοινωνία αβοήθητη; Δηλαδή, αυτοί που μας κατηγορούν για τα επιδόματα που δίνουμε, ποια επιδόματα προτείνουν να κόψουμε; Δηλαδή, μια νέα μητέρα από εκεί που έπαιρνε 800 ευρώ τώρα παίρνει 10.000 ευρώ σε βάθος εννέα μηνών, επίδομα γέννησης 2.400 και επίδομα μητρότητας εννέα μήνες επί των κατώτατο μισθό. Αυτό να το κόψουμε, να το περιορίσουμε; Να κόψουμε το επίδομα που παίρνουν οι συνταξιούχοι, που είναι το ελάχιστο, θα έπρεπε να πάρουν παραπάνω, για την προσωπική διαφορά; Ή οι δικαιούχοι του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος; Να κόψουμε από τους φοιτητές που αυξήσαμε το επίδομα στέγασης, λόγω του αυξημένου κόστους ενοικίασης σπιτιού; Ποιο απ’ όλα από αυτά τα επιδόματα; Το επίδομα παιδιού να κόψουμε; Ξέρετε, η πολιτική για να έχει μια σοβαρότητα και για να μας ακούνε κάποιοι άνθρωποι και να έρχονται ν’ αξιολογούν αυτά που λέμε, πρέπει να βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα. Λες «δίνετε επιδόματα, δεν πρέπει να δίνετε επιδόματα» κι ακούω αυτήν την κριτική από τα δεξιά μας και από την άκρα δεξιά. Δεν μας απαντάνε ποια επιδόματα πρέπει να κόψουμε. Αλλιώς, αν δεν το λες αυτό, ουσιαστικά λες κάτι για να το πεις. Λόγια του αέρα είναι αυτά, δεν έχουν καμιά αξία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπουργέ, η Κυβέρνηση και εσείς ο ίδιος έχετε αφήσει ανοιχτό: Φορολόγηση των τραπεζικών κερδών, των υπερκερδών. Ποιο κριτήριο θα κρίνει αν θα υπάρξει αυτή η φορολόγηση και ποια είναι τα έσοδα που υπολογίζετε;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, δεν αποκλείουμε τίποτα. Όλα τα εργαλεία είναι στην διάθεσή μας. Δεν υπάρχει καμία απόφαση. Αυτά που γράφτηκαν περί ειλημμένης απόφασης δεν ισχύουν, αλλά θα σας το απαντήσω όσο πιο απλά και κατανοητά μπορώ. Οι τράπεζες πέρασαν, όπως και όλες οι επιχειρήσεις, μια δύσκολη περίοδο και χρειάστηκε να στηριχθούν, ούτως ώστε να μπορέσουν να στηρίξουν κι εκείνες τους πολίτες. Έχουμε φτάσει, όμως, σε ένα σημείο που κάποιες χρεώσεις δεν βγάζουν νόημα. Κι όταν μιλάμε για αυξημένο κόστος ζωής για τους πολίτες, δεν αναφερόμαστε μόνο στο σούπερ – μάρκετ ή στο στεγαστικό, αλλά αναφερόμαστε και σε κάποιες χρεώσεις οι οποίες δεν έχουν λογική. Πρέπει, λοιπόν, αυτό να το δουν οι τράπεζες συνολικά. Και επειδή εμείς δεν είμαστε μια Κυβέρνηση που διαπιστώνει, αλλά παρεμβαίνει όπως μπορεί και στο πλαίσιο των κανόνων της οικονομίας και του ανταγωνισμού, εκεί θα δώσουμε το βάρος. Από ένα σημείο και μετά, θα δούμε και όλα τα υπόλοιπα εργαλεία. Ο στόχος μας δεν είναι να ακολουθήσουμε μία πολιτική, η οποία να εκδικηθεί την οικονομία. Όταν ο βασικός στόχος είναι δουλειές: θες να στηρίξεις τις επιχειρήσεις, θες να στηρίξεις συνολικά τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις μεσαίες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, αυτό κάναμε πρωταγωνιστώντας με το Ταμείο Ανάκαμψης. Γιατί το κάνουμε αυτό; Για να μπορέσουμε να τους δώσουμε την δυνατότητα να προσλαμβάνουν περισσότερους εργαζόμενους και να αυξάνουν τους μισθούς. Υπάρχει, όμως, ένα όριο. Το όριο έχει να κάνει με το πώς οι επιχειρήσεις αυτές και, ειδικά, όταν μιλάμε για τράπεζες, αντιμετωπίζουν τους πολίτες. Ο στόχος μας, λοιπόν, είναι αυτός. Να μειωθούν οι χρεώσεις, αυτά τα οποία πληρώνουν για τις διάφορες συναλλαγές που κάνουν οι πολίτες. Το IRIS ήταν μια σημαντική εξέλιξη και αρχίζει πλέον και γίνεται όλο και πιο δημοφιλές. Θα ακολουθήσουν, ελπίζω, και άλλες πρωτοβουλίες και θα πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να πάμε λίγο τώρα στα εσωκομματικά. Αρκετές φωνές εντός της Ν.Δ. κάνουν λόγο για μία κεντρώα πολιτική και ζητούν επιστροφή στην πιο λαϊκή Δεξιά. Τις ακούτε αυτές τις φωνές; Αναγνωρίζετε το αίτημά τους;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ακούμε όλα τα αιτήματα και ακούμε όλες τις παρατηρήσεις και οφείλουμε να σεβόμαστε κάθε άποψη, η οποία έχει ένα πλαίσιο διατύπωσης ευπρέπειας και, έτσι είναι η συντριπτική πλειοψηφία των απόψεων και δεν πρέπει να αφορίζεις ούτε αυτόν που σου κάνει κριτική, ούτε αυτόν που λέει την διαφορετική άποψη, γιατί διαφορετικά καταλήγεις όπως κάποια άλλα κόμματα, τα οποία δεν άντεξαν όπως η Ν.Δ. καθ’ όλη την διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Όμως, προτιμώ να βλέπω πίσω από τις ταμπέλες. Καλές είναι οι διαπιστώσεις, καλύτερες, όμως, είναι οι αναλύσεις με δεδομένα. Δηλαδή, κάποιοι λένε ότι δεν ακολουθεί ο Μητσοτάκης δεξιά πολιτική. Εγώ θεωρώ ότι ο Πρωθυπουργός είναι ο πρώτος πολιτικός στη χώρα, που κατάλαβε ποια είναι τα νέα ερωτήματα και τα νέα αιτήματα των πολιτών μετά την υπερδεκαετή κρίση. Και να σας πω και κάτι: Το γεγονός ότι επιτέλους πλέον όταν γίνεται μια κατάληψη σε ένα πανεπιστήμιο ή όταν καλείται η Αστυνομία από τις Πρυτανικές Αρχές, είναι αυτονόητο ότι θα επέμβει και θα έχουμε και συλλήψεις και, συγκεκριμένες δικογραφίες είναι δεξιά ή κεντρώα πολιτική; Κάποιοι την λένε δεξιά, κάποιοι κεντρώα. Εγώ θα την πω αυτονόητη. Όταν προστατεύσαμε τα σύνορά μας από την απειλή της μεγαλύτερης εισβολής εισόδου, στο πλαίσιο της μεταναστευτικής κρίσης στον Έβρο, αυτό τι είναι; Είναι δεξιά πολιτική; Είναι μια αυτονόητη πολιτική προάσπισης των συνόρων. Όταν σε μία χώρα που είχε 93.000 διαμένοντες σε 130 δομές, έχεις από 20.000 έως 30.000 αναλόγως με την περίοδο, με πολύ μεγάλη πίεση, έτσι; Ακόμη έχουμε πολύ μεγάλη πίεση στο Μεταναστευτικό, σε 30 δομές όμως, πλέον, από 130. Αυτό τι πολιτική είναι; Όταν η Ιταλία και η υπόλοιπη Ευρώπη θεωρεί αυτή την στιγμή ότι δεν μπορεί να το διαχειριστεί τόσο καλά το Μεταναστευτικό και το ξαναλέω, γιατί μας βλέπει κόσμος που ξέρει και ζει σε δύσκολες περιοχές, ναι, υπάρχει πίεση, αλλά υπάρχει και μία σοβαρή διαχείριση. Και θα σας πω και κάτι το οποίο έχει να κάνει και με την οικονομία: Είναι δεξιά πολιτική, κεντρώα πολιτική ή αυτονόητη πολιτική να στηρίζεις μια νέα μητέρα; Να στηρίζεις έναν νέο ο οποίος θέλει να μπει στην αγορά εργασίας; Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, το να μπαίνουν κανόνες στα γήπεδα, το να μπαίνουν κανόνες σε όλη την δημόσια ζωή και να ακούμε πλέον μεγάλα κυκλώματα να εξαρθρώνονται, η Αστυνομία να είναι εκεί παρούσα, ναι, έχουμε διπλασιασμό καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία. Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα προηγούμενα χρόνια αυτά τα περιστατικά δεν συνέβαιναν ή ήταν μήπως κρυμμένα; Προφανώς και συνέβαιναν. Δώσαμε τα εργαλεία στις γυναίκες να μιλήσουν και θα δώσουμε ακόμη περισσότερα εργαλεία να μιλήσουν, γιατί ναι, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα και είναι εδώ. Θα έλεγα, λοιπόν, αντί να βάζουμε ταμπέλες στις πολιτικές, να τις αξιολογούμε ως προς την αποτελεσματικότητά τους. Το ξαναλέω, το επαναλαμβάνω: Ο κόσμος ακόμη περνάει πολύ δύσκολα. Πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει προβλήματα. Εγώ, λοιπόν, θα ήθελα κάθε φορά που απαντάω εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, να σας λέω για το τι κάνουμε και όχι να προσπαθώ αυτά να τα κατηγοριοποιώ με όρους του παρελθόντος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να πάμε λίγο στην woke κουλτούρα και πάλι σας κατηγορούν, σας προσάπτουν, ότι ο Πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, άλλαξε την woke ατζέντα από την στιγμή που βγήκε ο Ντόναλντ Τραμπ στην Αμερική. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι κάποιοι σκόπιμα προσπαθούν να κοροϊδέψουν τον κόσμο, να τον μπερδέψουν τον κόσμο για το τι είναι woke ατζέντα, το τι κάνει ο Μητσοτάκης, τι κάνει η Ν.Δ. και τι γίνεται σε όλο τον κόσμο, γιατί θέλουν να τον φανατίσουν και να τον οδηγήσουν στα άκρα. Και, ξέρετε, την τελευταία φορά που ενώθηκε ένα κόμμα του απόλυτου λαϊκισμού με ένα κόμμα του άλλου άκρου, είδαμε τα αποτελέσματα. Δεν χρειάζεται, νομίζω, να τα ξαναζήσουμε. Καταρχάς, θέλω να θυμίσω ότι ο Πρωθυπουργός είχε πει ότι είμαστε κατά της τυραννίας της πλειοψηφίας. Και ήρθε έναν χρόνο μετά και είπε ότι είμαστε κατά της τυραννίας της μειοψηφίας. Και κάποιοι αυτό το θεώρησαν κωλοτούμπα. Δηλαδή, έπρεπε να είναι υπέρ κάποιας τυραννίας ένας δημοκράτης Πρωθυπουργός, για να είναι κάποιοι ευχαριστημένοι; Είναι αυτονόητο ότι ένας ο οποίος αποδέχεται τους στοιχειώδεις κανόνες της Δημοκρατίας, είναι κατά οποιασδήποτε τυραννίας. Και ναι, ούτε πρέπει να επιστρέψουμε στο ένα άκρο που κάποιοι συμπολίτες μας, συνάνθρωποί μας ήταν δακτυλοδεικτούμενοι επειδή είχαν έναν συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό ή κάποιοι τους κορόϊδευαν ή για την εμφάνισή τους ή για οτιδήποτε άλλο. Αυτό το έχουμε αφήσει πίσω μας και δεν θα επιτρέψουμε να γυρίσουμε εκεί και λέμε ότι δεν θα υπάρξουν πολίτες ξανά δύο ταχυτήτων, ούτε παιδιά ενός ανώτερου ή ενός κατώτερου θεού. Σε αυτό, λοιπόν, δεν θα κάνουμε πίσω. Δεν θα φτάσουμε, όμως, και στο άλλο άκρο της υπερβολής. Τα φύλα είναι δύο, τελεία και παύλα. Κι όλες αυτές οι ακρότητες και οι υπερβολές που ακούστηκαν σε πολλές άλλες χώρες, στην Ελλάδα δεν είναι ευπρόσδεκτες. Αυτό, λοιπόν, δεν είναι ούτε κωλοτούμπα, ούτε μεταστροφή, ούτε ό,τι θέλετε να πείτε. Είναι συνέπεια και είναι και μία ισορροπημένη πολιτική. Και όταν, βέβαια, βλέπουμε ανακοινώσεις και από τις Η.Π.Α. αξιοποίησης πολιτικών με βάση τις ικανότητές τους, ασχέτως, ακόμα και τον νέο επανεκλεγέντα Πρόεδρο των Η.Π.Α., δεν αξιολογεί τους ανθρώπους με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, τους αξιολογεί με βάση τις ικανότητές τους. Αυτό κάνει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και αυτό θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μας. Έτσι, λοιπόν, το αντιλαμβανόμαστε και έτσι θα προχωρήσουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα ήθελα να κλείσουμε το κεφάλαιο των εσωκομματικών της Ν.Δ. και, φυσικά, να αναφερθούμε στην διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά. Όταν ένας πρώην Πρωθυπουργός διαγράφεται από ένα κόμμα, δεν χάνει και το κόμμα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει ευχάριστη διαγραφή, πολλώ δε μάλλον όταν αφορά έναν πρώην Πρόεδρο και Πρωθυπουργό. Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε πολύ αυτό. Αλλά, δυστυχώς, η κίνηση αυτή ήταν αναπόφευκτη. Δεν μας άφησε περιθώρια, δυστυχώς, ο κ. Σαμαράς. Το έχουμε αναλύσει επαρκώς. Υπάρχει κριτική. Υπάρχει σκληρή κριτική. Υπάρχει πολύ σκληρή κριτική και υπάρχουν και προσβολές. Οι προσβολές δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές και, αν γίνονται ανεκτές, τότε δεν μιλάμε για συντεταγμένο κόμμα. Δεν μιλάμε για μεγάλη παράταξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να σταθούμε λίγο ακόμη σε αυτή την υπόθεση. Ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά και ο Κώστας ο Καραμανλής, τους τελευταίους μήνες ασκούν έντονη εσωκομματική αντιπολίτευση. Ο κ. Σαμαράς ασκούσε, πλέον δεν είναι μέλος της Ν.Δ.. Με αιχμή του δόρατος τα εθνικά θέματα και δη τα ελληνοτουρκικά, σε βαθμό που ή να γνωρίζουν κάτι που δεν το ξέρουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, ή να δείχνουν μία εμμονή. Τι από τα δύο ισχύει; Υπάρχει κάποιος λόγος να φοβόμαστε για κάτι;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να σας πω κάτι; Θα μου επιτρέψετε να μην τους ταυτίσω, γιατί είναι διαφορετικό πράγμα οι επιφυλάξεις ή να εντοπίζεις το γεγονός ότι πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός ως χώρα με τον γείτονά σου και είναι διαφορετικό πράγμα να λες ότι είναι μειοδότης ο Υπουργός Εξωτερικών ή ότι χαριεντίζεται ο Έλληνας Πρωθυπουργός ή ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά για να μην φεύγουμε από την ουσία θα απαντήσω όσο πιο λιτά μπορώ: Δεν υπάρχει καμία κρυφή ατζέντα. Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη υπηρετεί την διαχρονική εθνική θέση. Με την Τουρκία μας χωρίζει μόνο μία διαφορά: ο καθορισμός ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας και καμία άλλη διαφορά, ούτε πρόκειται να συζητήσουμε, ούτε πρόκειται να δεχθούμε να συζητηθούν άλλες ατζέντες. Τελεία και παύλα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο Πρωθυπουργός έχει αποδείξει τα τελευταία έξι χρόνια που κυβερνά την χώρα ότι είναι θεσμικός παράγοντας. Έχετε να μας πείτε κάτι διαφορετικό για τις εκλογές το 2027; Θα γίνουν νωρίτερα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Οι εκλογές του 2027 είναι δεδομένες. Δεν θα γίνουν νωρίτερα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν θα μας το λέγατε, όμως, σήμερα, φαντάζομαι.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι, όχι… Και οι λόγοι είναι δύο. Ο ένας είναι αυτός που είπατε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να πρωτοτυπήσει και να εγκαθιδρύσει μια νέα λογική στην χώρα, που ελπίζουμε να μείνει. Οι επόμενοι θα το αποφασίσουν αυτό, ως παρακαταθήκη. Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί θεωρώ ότι αυτό είναι το συμφέρον με την χώρα και για την παράταξη. Για την χώρα θεωρώ ότι είναι απολύτως συμφέρον να έχουμε σταθερούς εκλογικούς κύκλους. Το αν θεσμοθετηθεί αυτό ή όχι είναι μια συζήτηση όταν έρθει η ώρα της συνταγματικής αναθεώρησης, ποια θα είναι αυτά που θα συζητήσουμε. Δεν προαναγγέλλω κάτι. Ούτως ή άλλως δεν έχει ακόμη ανοίξει αυτή η συζήτηση, αλλά τουλάχιστον, όσο μπορούμε αυτό να το επηρεάσουμε, θα επιδιώκουμε ο κόσμος να μην μπαίνει σε μια διαδικασία συνεχών εκλογών. Δείτε τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πολλές, οι περισσότερες, ευρωπαϊκές χώρες αναζητούν λίγους μήνες σταθερότητας. Δεν θα το χαρίσουμε εμείς αυτό. Και, ξέρετε, η σταθερότητα από μόνη της δεν λέει κάτι. Αλλά, χωρίς σταθερότητα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο. Και το συμφέρον για την παράταξη είναι γιατί και το 2023, θυμάστε ποια ήταν η συζήτηση: «Ποιος θα κυβερνήσει τον τόπο και αφού δεν έχετε αυτοδυναμία, γιατί δεν αλλάζετε τον εκλογικό νόμο; Με ποιον θα συγκυβερνήσετε;». Σε όλα τα τηλεοπτικά debates, τις τηλεμαχίες που συμμετείχα τότε ως Γραμματέας του κόμματος, η πρώτη απάντηση που έπρεπε να δώσω ήταν με ποιον θα συγκυβερνήσουμε και γιατί δεν αλλάζουμε τον εκλογικό νόμο. Και, τελικά, καταφέραμε, ενώ υπήρχαν ακόμη πολλά προβλήματα που έπρεπε να λύσουμε -κι ακόμη υπάρχουν- και επειδή φέραμε αποτέλεσμα σε αρκετά και ξαναπήραμε αυτοδυναμία. Αυτό θα το αποφασίσουν οι πολίτες το 2027. Με τους κανόνες οι οποίοι ισχύουν. Με τον εκλογικό νόμο ο οποίος ισχύει, με την κατάσταση η οποία θα υπάρχει τότε, με τις εναλλακτικές που θα έχει. Άρα, οι εκλογές το 2027, γιατί; Γιατί η Κυβέρνηση αυτή έχει ένα πρόγραμμα 4ετίας. Η Ν.Δ. κατέβηκε το 2023 με ένα πρόγραμμα μέχρι το 2027. Για να μπορέσουμε να πετύχουμε τον στόχο μας, πρέπει να έχουν περάσει αυτά τα χρόνια, να έχουμε δείξει όλα αυτά τα έργα, που σας μίλησα στην αρχή. Τα μεγάλα έργα. Το ότι ο μέσος μισθός φτάνει στα 1500 και, ίσως, και περισσότερο. Άρα, όλα αυτά αν έρθουμε να τα φέρουμε χρονικά, δηλαδή τις εκλογές να τις φέρουμε νωρίτερα, είναι σαν να πυροβολούμε τα πόδια μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Απαντήσατε, μάλλον τοποθετηθήκατε για τον εκλογικό νόμο δύο φορές στην απάντηση σας, αλλά βλέποντας το κλίμα που δημιουργείται για μια Βουλή με πολλά κόμματα, για μια Βουλή, ακόμα έχει χαρακτηριστεί και «Φρανκενστάϊν», νομίζω πρέπει να σας ρωτήσω αν θα αλλάξει ο εκλογικός νόμος, ώστε να αλλάξει και το ποσοστό εισόδου των μικρότερων κομμάτων στο Κοινοβούλιο.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Έχω απαντήσει δεκάδες φορές, θα απαντήσω άλλη μία ότι δεν υπάρχει τέτοια συζήτηση και το αν έκανε καλό στη Δημοκρατία μας, στη Κοινοβουλευτική διαδικασία, η παρουσία όλων αυτών των κομμάτων, εμείς έχουμε άποψη, θεωρώ ότι δεν έκανε, δεν προσέφεραν κάτι, αλλά στο τέλος της ημέρας, θα το αποφασίσουν εκ νέου οι πολίτες το 2027.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ωραία, πάμε στις εκλογές του 2027, όπως μας είπατε. Με ποιο αφήγημα θα πάει η Κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία, στις εκλογές, γιατί πρέπει να παράξει ένα έργο για να πάει στην κάλπη, καθώς δεν μπορεί να στηριχθεί σε κάποιες διορθωτικές κινήσεις, να πει θα βελτιώσουμε αυτό, γιατί το πρώτο πράγμα που θα σας πουν, είναι ότι 8 χρόνια γιατί δεν το έχετε κάνει;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, δεν είναι η ώρα να σας απαντήσω για το ποια είναι η καμπάνια και ποια θα είναι τα μηνύματα μιας εκλογικής διαδικασίας η οποία είναι μπροστά μας μετά από δυόμιση χρόνια. Μπορώ να σας πω τι θέλουμε να κάνουμε αυτά τα δυόμιση χρόνια, πολύ συνοπτικά, σας το ανέλυσα, τώρα θα σας το πω, έτσι, με έναν τίτλο, ακόμα περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, καλύτερες δουλειές για όλους, δηλαδή για τους νέους ανθρώπους, για αυτούς οι οποίοι είναι στην ηλικία των 40-50 και ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής τους το πέρασαν σε κρίσεις και για τους μεγαλύτερους, αυτών που θέλουν να ολοκληρώσουν την καριέρα τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλλά βέβαια και για τους παππούδες που θέλουν να δουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να επιστρέψουν και στήριξη της μεσαίας τάξης. Το λέω και το ξαναλέω. Όσα στερήθηκαν οι άνθρωποι αυτοί, όσους φόρους πλήρωσαν παραπάνω, πρέπει σταδιακά και νοικοκυρεμένα να τα πάρουν πίσω. Αυτή είναι η ιστορία, αυτή είναι η υπόθεση, έχουμε δυόμιση χρόνια να πετύχουμε κάποιους στόχους και για αυτό θα κριθούμε και προφανώς και για όλα τα υπόλοιπα, την υγεία, την παιδεία, μην κάνουμε τώρα ανάλυση όλης της κυβερνητικής πολιτικής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπουργέ, το ακροατήριο που βρίσκεται δεξιότερα της δεξιάς κυμαίνεται γύρω, περίπου, στο 20%, θα κάνετε κάποιες ιδεολογικές παρεμβάσεις για να αντλήσετε όσους περισσότερους μπορείτε από τους συγκεκριμένους ψηφοφόρους;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει νομίζω μαγική συνταγή. Αυτό το οποίο αποδίδει σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν αντιμετωπίζεις κόμματα ή μορφώματα τα οποία βασίζονται πάνω σε λαϊκίστικα αφηγήματα, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να λες την αλήθεια. Να αντιμετωπίζεις τα fake news, να ενημερώνεις τους πολίτες για το τι κάνεις και βέβαια να θέτεις στο δημόσιο διάλογο, ερωτήματα τα οποία επί της ουσίας δεν απαντώνται από αυτά τα κόμματα. Είναι δεδομένο ότι ο δρόμος του λαϊκισμού, τα πρώτα του μέτρα τουλάχιστον, είναι πιο εύκολα να διανυθούν. Όταν λες ένα πομπώδες ψέμα, με έναν ωραίο τίτλο, είναι πολύ πιο ευχάριστο για τα αυτιά του κόσμου, αλλά έχει και κοντά ποδάρια ταυτόχρονα. Άρα, θεωρούμε ότι σε ένα βάθος δυόμιση ετών και συνολικά σε ένα βάθος τετραετίας, όπως και συνέβη την προηγούμενη φορά, θα βρεθούν οι πολίτες απέναντι σε απόφαση για το που θέλουν να πάει η χώρα μας για τα επόμενα 4 χρόνια, θα σταθμίσουν όλα τα δεδομένα. Θα θυμίσουμε και εμείς τις προκλήσεις τις οποίες κληθήκαμε να διαχειριστούμε και τότε η Δημοκρατία θα μιλήσει, δηλαδή οι πολίτες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο Κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει ως αντίπαλό τον Ν. τον Ανδρουλάκη, πολύ πριν γίνει το ΠΑΣΟΚ αξιωματική αντιπολίτευση. Επίκειται συνάντηση μεταξύ των δύο προέδρων σε λίγες ημέρες. Τι περιμένετε από αυτή την συνάντηση και βασικά τι περιμένετε, ποια είναι τα δείγματα που έχετε μέχρι τώρα από το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει, η συνάντηση είναι μια θεσμική συνάντηση μεταξύ του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αντιπολίτευσης, μετά και από τις εξελίξεις που είχαμε στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν νομίζω ότι η συνάντηση θα δρομολογήσει πολιτικές εξελίξεις, αλλά είναι πολύ σημαντικό που γίνεται, γιατί και η εικόνα αυτή από μόνη της, το ότι δύο πολιτικοί αρχηγοί, δύο εκ των πολιτειακών παραγόντων της χώρας, είναι δεδομένο ότι σε τακτά χρονικά διαστήματα συνομιλούν, ενώ διαφωνούν, αρχίζει πλέον η χώρα μας με αυτή την εικόνα και επιστρέφει σε εποχές που είχαμε αφήσει δυστυχώς πίσω μας, λόγω της τοξικότητας αυτής της κρίσης. Είναι από αυτά που πρέπει να κερδίσουμε πάλι. Δηλαδή να σταματήσουν οι προσωπικές επιθέσεις, να σταματήσει μια τοξική αντιπαράθεση. Η τοξικότητα τροφοδοτεί τοξικότητα και από την άλλη πλευρά και φτάσαμε στο σημείο να μας λένε προδότες, γερμανοτσολιάδες, ότι πρέπει να φύγουμε από τη χώρα. Όλα αυτά. Προσωπικές επιθέσεις σε πολιτικούς αρχηγούς, στις συζύγους τους, στα παιδιά τους. Αυτά ξέρετε, τέτοιες εικόνες τα βγάζουμε στην άκρη. Τώρα τι περιμένουμε από το ΠΑΣΟΚ και τι έχουμε δει ως τώρα από το ΠΑΣΟΚ, δεν θέλω να είμαι αφοριστικός. Νομίζω ότι μέχρι τώρα δεν έχουμε δει κάτι διαφορετικό, με αυτό το οποίο βλέπαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως προς την διατύπωση πολιτικής, όχι ως προς τα τοξικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο από το ΠΑΣΟΚ ή τουλάχιστον το βλέπουμε σε πολύ μικρότερο βαθμό. Ακόμα κοστολογημένη αντιπρόταση ή σοβαρές αντιπροτάσεις δεν έχουμε δει. Κάναν δύο απόπειρες. Η μια είναι με τα βαρέα και ανθυγιεινά, που αν υλοποιείτο η πρόταση αυτή, όπως παραδέχθηκε η κ. Διαμαντοπούλου θα τίναζαν το ΕΣΥ στον αέρα, ενώ ψάχνουμε να βρούμε γιατρούς και βγάζουμε διαγωνισμούς, προκηρύξεις θέσεων που κάποιες εκ των οποίων βγαίνουν άγονες και τις επαναπροκηρύσσουμε με καλύτερους όρους, ενώ έχουμε αυξήσει 10% το προσωπικό, δεν φτάνει, το ΠΑΣΟΚ πήγε να γυρίσει το ΕΣΥ πέντε χρόνια πίσω, σε μείον 10%. Στην αγωνία του να πει κάτι, καταθέτοντας μια ίδια τροπολογία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή λίγες μέρες πριν που ήρθε και είπε για μείον 2% στο ΦΠΑ, ενώ ήξερε ότι αυτό, αν δεν το ήξερε ήταν ακόμα χειρότερο, αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μια μέρα στην άλλη, λόγω των νέων δημοσιονομικών κανόνων της Ευρώπης και βέβαια κοστίζει και 3 δις. Όλοι μας θέλουμε λιγότερους φόρους, αυτό που σας είπα πριν, το θέμα είναι να μπορούμε να το υλοποιήσουμε. Γενικά νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται να κάνει το ΠΑΣΟΚ είναι να δει τι έκαναν οι προηγούμενοι όταν ήταν αντιπολίτευση, που στο τέλος της ημέρας δεν οδήγησαν πουθενά. Έχει χρόνο να φτιάξει τη δική του πρόταση, όπως εκείνο πιστεύει, όπως τα μέλη του πιστεύουν και να έρθει να πει, γιατί για παράδειγμα, το «Α» δεν είναι καλό και πρέπει να γίνει το «Β» ή το «Γ» ή το «Δ» και πάει λέγοντας. Και πόσο κοστίζει βέβαια αυτό, γιατί με συγχωρείτε, να προσθέσω κάτι. Έχει νομοθετηθεί πλέον η κοστολόγηση των προγραμμάτων. Δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από αυτό. Δεν θα καθόμαστε να τσακωνόμαστε, αν ένας καφές έχει την «α» ή την «β» τιμή, είναι δεδομένο θα υπάρχει η κοστολόγηση δίπλα και εδώ δεν μιλάμε για έναν καφέ, μιλάμε για τις ζωές των πολιτών για τα επόμενα χρόνια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κάνατε λόγο πριν για τοξικότητα και αναφερθήκατε στον ΣΥΡΙΖΑ, με αυτά που ζήσαμε τον τελευταίο ένα, ενάμιση χρόνο, ενδεχομένως ο νέος πρόεδρος Σ. Φάμελλος να μαζέψει τα φαινόμενα της τοξικότητας. Παρόλα αυτά, πολιτικά σας ανησυχεί μήπως δώσει το έναυσμα για μια ανάταση του ΣΥΡΙΖΑ;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν είναι ζήτημα ανησυχίας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί από αυτά τα οποία θα πει και από τις προτάσεις που θα καταθέσει στον δημόσιο διάλογο. Τα πρώτα δείγματα, γενικότερα η παρουσία του κ. Φάμελλου, παρά τις πολύ μεγάλες πολιτικές διαφορές που έχουμε, ανήκει σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό χώρο, δείχνουν ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει διατυπώσει τις ακραίες εκφράσεις ή διατυπώσεις άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ή ανθυποψηφίων του. Εντάξει ήταν και αυτός μέρος της πιο λαϊκίστικης και εθνικά επιζήμιας Κυβέρνησης, μεταπολιτευτικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κριθεί και εκείνος εκ του αποτελέσματος. Ξεκινάει μια νέα πορεία, δεν θα κρίνουμε έναν άνθρωπο εκ των προτέρων, θα τον κρίνουμε εκ του αποτελέσματος και εδώ είμαστε για να συζητήσουμε τις θέσεις που θα διατυπώσει και ο ίδιος και το κόμμα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπουργέ, παρασκηνιακά συζητείται ότι ο κ. Φάμελλος είναι οιωνός για την επιστροφή, με τον «α» ή «β» τρόπο, του πρώην Πρωθυπουργού, του Α. Τσίπρα. Προφανώς δεν μπορείτε να απαντήσετε εσείς αν θα έρθει ο Α. Τσίπρας ή όχι, αλλά μπορείτε να απαντήσετε αν θεωρείτε ότι έχει πολιτικό κεφάλαιο να αξιοποιήσει ακόμη ο κ. Τσίπρας;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Έχω μάθει σε αυτά τα λίγα, σχετικά με άλλους, χρόνια στην πολιτική, ούτως ή άλλως δεν ξεκίνησα για πολιτικός, προέκυψε όλο αυτό, να μην υποτιμώ, αλλά και να μην υπερτιμώ κανέναν και ειδικά πολιτικό αντίπαλο, ούτε να απαξιώνω. Η ιστορία θα το δείξει και δεν είναι ότι αποφεύγω να απαντήσω. Σίγουρα η πολιτική, την οποία εφάρμοσε ο κ. Τσίπρας, που δεν έχει καμία σχέση με όσα έλεγε βέβαια και προεκλογικά, ήταν ιδιαιτέρως επιζήμια για την χώρα και αν δεν ήταν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, τώρα μπορεί να μην μιλούσαμε ως πολίτες μιας ευρωπαϊκής χώρας, ίσως να μην μπορούσαμε να εμβολιαστούμε -ή τόσο εύκολα τουλάχιστον- για τον κορωνοϊό, να έχουμε στήριξη 40 δισεκατομμυρίων ευρώ που είχαμε για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, να μην μιλούσαμε για Ταμείο Ανάκαμψης, για κάποια ίσως και για όλα αυτά τα μεγάλα έργα. Δεν πρέπει να τα ξεχάσουμε αυτά. Αυτά θα γινόντουσαν αν δεν ερχόντουσαν οι δήθεν «προδότες γερμανοτσολιάδες» της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ να κρατούσαν τη χώρα στην Ευρώπη, αλλά προφανώς κάθε πολιτικός και ένας πρώην Πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για τον εαυτό του, για την υπόλοιπη πολιτική του σταδιοδρομία, εδώ είμαστε να δούμε αυτές τις όποιες επιλογές και να αντιπαρατεθούμε πολιτικά όπως είπα και για τον κ. Φάμελλο και για όλους τους υπόλοιπους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο κ. Κασσελάκης έκανε κακό στην πολιτική σκηνή του τόπου; Το ρωτάω αυτό, γιατί παρόλο που δεν έχει δημιουργηθεί κόμμα, έχει την ιδέα να δημιουργήσει ένα κόμμα, κάποιες πρόσφατες, τελευταίες δημοσκοπήσεις που μέτρησαν τις δυνάμεις του, τον βάζουνε μέσα στη Βουλή.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Και ο κ. Κασσελάκης θα κριθεί και αυτός από τους πολίτες. Ένα νέο ξεκίνημα, περιμένουμε να δούμε… είδαμε μια πρώτη του συνέντευξη, δεν είδα κάτι διαφορετικό. Κοιτάξτε, δεν έχει να κάνει με τον κ. Κασσελάκη. Με τον κ. Κασσελάκη είμαστε συνομήλικοι. Υπάρχει ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, το οποίο το βιώνουμε σίγουρα όλοι και ο κ. Κασσελάκης το έχει βιώσει και εγώ το βιώνω και όλοι οι νέοι ή όσοι λίγοι νέοι αυτή τη στιγμή έχουμε μια ενασχόληση με την πολιτική, από οποιοδήποτε κόμμα. Η συντριπτική πλειοψηφία των συνομήλικών μας, έχει μια μικρή έως μεγάλη απόσταση. Το βλέπουμε ακόμα και από τους φίλους μας. Αυτή η απόσταση είναι ταυτόχρονα και μια έλλειψη εμπιστοσύνης. Πληρώνουμε συσσωρευμένα όλα όσα δημιουργήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες. Αυτό που έλεγα πριν. Οι μεγάλες υποσχέσεις, τα μεγάλα λόγια, το μετρό Θεσσαλονίκης, που είναι κάθε περιοχή περίπου έχει ένα δικό της «μετρό», το οποίο δεν έγινε, όταν λέω μετρό εννοώ έργα, για να μην παρεξηγηθώ, οπότε κάθε φορά που ένας νέος παίρνει μια μεγάλη ευκαιρία, γιατί ο κ. Κασσελάκης πήρε, με την αξία του εννοώ, από τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ, πήρε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να είναι ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρέπει να είναι πολλαπλά προσεκτικός για να μην απογοητεύσει, δεν πιστεύω ότι το νέο από μόνο του λέει κάτι, χρειάζονται και άλλα πολλά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρέπει να έχει κάτι να πει.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δουλειά, ικανότητες, πολιτική πρόταση, θέσεις, όλα αυτά τέλος πάντων και ουσία, για αυτό κρινόμαστε όλοι, είτε είμαστε νέοι, είτε είμαστε μεγαλύτεροι, αλλά η αλήθεια είναι ότι έως τώρα τουλάχιστον, δεν δικαίωσε αυτές τις προσδοκίες, αλλά για να μην βιαζόμαστε, κάνει μια νέα προσπάθεια, σε συνέχεια όσων έγιναν στο κόμμα του, δεν θέλω να το σχολιάσω ας τον κρίνουμε για την προσπάθεια αυτή και για τις θέσεις του και για τίποτα άλλο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ θα ήθελα να κλείσουμε την ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε έως τώρα, με μια προσωπική ερώτηση. Βρισκόμαστε στα Βόρεια Προάστια, εδώ θα κατέβετε στις επόμενες εκλογές; Στον Βόρειο Τομέα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ας περιμένουμε να το αποφασίσει και να το ανακοινώσει ο μόνος αρμόδιος, ο Πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο Κ. Μητσοτάκης, στον οποίο ούτως ή άλλως χρωστάω αυτήν την διαδρομή και αυτές τις πολύ μεγάλες ευκαιρίες. Θα υπηρετήσω όποια απόφαση. Το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι πιστεύω, είναι ότι για να έχει ουσία αυτό που κάνεις πρέπει στο τέλος της ημέρας να κρίνεσαι από τους πολίτες, άρα ο σταυρός είναι κάτι παραπάνω από μια επιλογή σε ένα πρόσωπο, είναι μια αξιολόγηση, ιερή αξιολόγηση από την ελληνική κοινωνία, από τους ψηφοφόρους, από τους πολίτες, από αυτούς οι οποίοι στο τέλος της ημέρας εισπράττουν αυτό το οποίο κάνεις εσύ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μαρινάκη σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να είστε καλά.