Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής και τον δημοσιογράφο Σταύρο Παπαντωνίου

Αυτό που πραγματικά αποτελεί «δεξιά ατζέντα» είναι μια στρατηγική για μια υπερήφανη και ισχυρή Ελλάδα

-Κύριε εκπρόσωπε, να ξεκινήσουμε από την εξωτερική πολιτική. Στην κυβέρνηση ασκείται κριτική τόσο από τα Δεξιά όσο και από τα Αριστερά, ότι στο Ουκρανικό ακολούθησε τη γραμμή της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ σαν «πρόθυμος σύμμαχος». Υπήρχε άλλη, ενδιάμεση οδός που δεν ακολουθήθηκε;

Η στάση που κράτησε η χώρα μας υπέρ της Ουκρανίας ήταν μονόδρομος. Όταν είσαι μια χώρα που υφίσταται την απειλή του αναθεωρητισμού, οφείλεις πρώτη να σταθείς στο πλευρό άλλων χωρών οι οποίες βιώνουν στο πεδίο τις συνέπειες αυτού του δόγματος. Είναι αδιανόητο κάποιοι, που παρουσιάζονται ως «υπερπατριώτες», τη μια μέρα να δακρύζουν υποκριτικά για την Κύπρο και την άλλη να ζητάνε να κάνουμε τα «στραβά μάτια» για την Ουκρανία. ΕΕ και ΝΑΤΟ δεν λειτουργούν μόνο ως φίλοι της Ουκρανίας, αλλά και ως υπερασπιστές αξιών. Εάν κάποιος πιστεύει ότι απέναντι σε αυτές τις αξίες έπρεπε να ακολουθήσουμε μια «άλλη, ενδιάμεση οδό», ας το πει ευθέως. Ωστόσο, θυμόμαστε πολύ καθαρά το κόστος απομονωτικών λογικών και πρακτικών που πλήρωσε – ευτυχώς όχι χωρίς επιστροφή – η χώρα πριν από δέκα χρόνια.

-Το άλλο που σας καταλογίζεται είναι ότι η κυβέρνηση δεν φρόντισε να έχει διαύλους με την πλευρά Τραμπ -ότι είχε «επενδύσει» αποκλειστικά στους Δημοκρατικούς. Πώς θα περιγράφατε τις σχέσεις της Αθήνας με την κυβέρνηση Τραμπ;

Κύριε Παπαντωνίου, αυτή η κριτική είναι λανθασμένη. Η ελληνική διπλωματία διατηρεί διαχρονικά στενότατες σχέσεις με το σύνολο του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ. Επιπρόσθετα, να θυμίσω ότι ο Πρωθυπουργός καταχειροκροτήθηκε από σύσσωμο το Κογκρέσο, πριν από χρόνια, ενώ οι γερουσιαστές και των δυο κομμάτων υπερασπίζονταν και υπερασπίζονται με ζέση τα ελληνικά συμφέροντα, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

– Τελικά δεν υπάρχουν δύο κυβερνητικές σχολές στην Εξωτερική Πολιτική; Έχουμε δει τον υπουργό Άμυνας να εκφράζει δημοσίως επιφυλάξεις για το πώς διαπραγματεύεται το υπουργείο Εξωτερικών -όπως στο θέμα του SAFE. Είναι φυσιολογικό αυτό;

Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης είναι μία. Και υπαγορεύεται από τις αποφάσεις που λαμβάνονται από το ΚΥΣΕΑ. Και την πρώτη τετραετία και αυτά τα δύο χρόνια της δεύτερης, η χώρα μας έχει καταφέρει να κερδίσει μάχες που φοβόμασταν ακόμα και να τις δώσουμε τις προηγούμενες δεκαετίες και ταυτόχρονα να ψηλώσει ουσιαστικά. Δεν θυμάμαι άλλη κυβέρνηση να έχει υπογράψει ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, να έχει επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, να προσελκύσει στρατηγικές επενδύσεις όπως η Chevron και η Exxon Mobil, να οχυρώσει τόσο αποτελεσματικά τα σύνορά της και να αποτυπώσει τα απώτατα δυνητικά όριά της με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό.

– Να σας πάω στην εσωτερική πολιτική επικαιρότητα καθώς το τελευταίο διάστημα συζητιέται διαρκώς η πιθανότητα επιστροφής του κ. Τσίπρα με την φήμη που κυριαρχεί να είναι πως η ΝΔ αναμένει την επιστροφή του, καθώς τον θεωρεί «βατό» αντίπαλο. Ισχύει πως τον θεωρείτε εύκολο αντίπαλο;

Θα ήταν προσβλητικό για τους ανθρώπους που στήριξαν τη ΝΔ και την επανεξέλεξαν το 2023 να πιστεύαμε ότι αυτό που χρειάζεται η κυβέρνηση, είναι να χαμηλώσει τόσο πολύ τον πήχη. Ο κ. Τσίπρας αποδοκιμάστηκε από τους πολίτες, σε τρεις διαδοχικές εκλογές, τόσο ως πρωθυπουργός, αλλά, ακόμα πιο εκκωφαντικά, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στη Δημοκρατία ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει οποιαδήποτε φιλοδοξία, αλλά όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν, δεν θα ξαναγράψουν την ιστορία. Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία αυτής της κυβέρνησης δεν εξαρτάται από το ποιον θα έχει αντίπαλο, αλλά το πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά θα πετύχει στα περισσότερα από αυτά, τα οποία ζητάνε οι πολίτες.

– Εξ ίσου πιθανή θεωρείται η δημιουργία νέου κόμματος και από τον Αντώνη Σαμαρά. Πως σχολιάζετε την πιθανότητα δημιουργίας νέου φορέα από  τον πρώην πρωθυπουργό με δεδομένο πως η ΝΔ φαίνεται να χάνει διαρκώς από τα δεξιά της.

Δεν θα ήθελα να σχολιάσω φήμες, ειδικά για έναν πρώην πρωθυπουργό και πρώην πρόεδρο της ΝΔ. Από κει και πέρα, πράγματι κάποιοι επενδύουν και στη χώρα μας, στην ακροδεξιά ρητορική και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να το υποτιμήσουμε. Πιστεύω ότι το μόνο «αντίδοτο» σε αυτή την προσπάθεια είναι η παράθεση της πραγματικότητας, με απλά παραδείγματα: Θα μπορούσε να ορθώσει ανάστημα στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας κάποιος που κάνει τα «στραβά μάτια» στην επίθεση που δέχθηκε η Ουκρανία; Θα εμπιστευόμασταν να φέρει στη χώρα 40 δισ. για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας, όπως έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας αρνητής των εμβολίων; Θα στέλναμε σε κρίσιμες Συνόδους Κορυφής έναν πολιτικό που λέει δημοσίως ότι μας «τσιπάρουν» με τις νέες ταυτότητες;  Θα ήθελαν οι πολίτες μια νέα -ω μη γένοιτο- υβριδική απειλή στα σύνορα να την διαχειριστεί ένας από τους πολιτικούς που επένδυσαν σε «χαμένα βαγόνια» και «εξαφανισμένους νεκρούς»; Αυτό που πραγματικά αποτελεί «δεξιά ατζέντα» είναι μια στρατηγική για μια υπερήφανη και ισχυρή Ελλάδα. Και επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη, η χώρα μας κατάφερε να σταθεί όρθια και να μεγαλώσει, στην πιο δύσκολη παγκόσμια συγκυρία.

– Πρόσατα ο πρωθυπουργός άσκησε δριμεία κριτική στην διακυβέρνηση Καραμανλή λέγοντας πως στα ελληνοτουρκικά υπήρξε μία «μακάρια ακινησία». Υπήρχε όντως τέτοια ακινησία; Αποκηρύσσει η σημερινή ΝΔ τη διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή;

Ο Πρωθυπουργός σε καμία περίπτωση δεν αμφισβήτησε, ούτε τις προθέσεις, ούτε τον πατριωτισμό κανενός εκ των προκατόχων του. Πολλώ δε μάλλον πρώην πρωθυπουργών, τους οποίους έχει και ο ίδιος υπηρετήσει ως βουλευτής ή και ως υπουργός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απαντώντας σε μία άδικη κριτική στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, υπενθύμισε, ότι στο παρελθόν, με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες και την ίδια ρητορική από την Τουρκία, δεν είχαν γίνει τόσες κινήσεις ουσίας, όσες έχουν γίνει επί των ημερών του.

– Στις ευρωεκλογές καταγράψατε μία κακή επίδοση και μέχρι τώρα το έδαφος δεν έχει καλυφθεί. Τι πληρώνει η ΝΔ; Έγινε πολύ «κεντρώα»; Έχει φθαρεί από τα σκάνδαλα; Και τα δύο;

Η ΝΔ στις ευρωεκλογές, ενώ πέτυχε μία καθαρή νίκη και ευρεία σε διαφορά, απείχε από την προηγούμενή της επίδοση, που ήταν και ο στόχος μας. Είδαμε μια μερίδα συμπολιτών μας να στρέφονται στην αποχή και λάβαμε το «μήνυμα» αυτής της κάλπης, με πρώτο τον Πρωθυπουργό. Στόχος είναι, μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, ο κόσμος αυτός να πειστεί από το σύνολο των πολιτικών μας. Τα δύο τελευταία χρόνια γίνονται μεγάλα βήματα: μη κρατικά πανεπιστήμια, αναβάθμιση του ΕΣΥ, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, μείωση ανεργίας σε ιστορικό χαμηλό, αύξηση μισθών ως αντιστάθμισμα στην άνοδο των τιμών, επιστροφή του πλεονάσματος στους πολίτες με μόνιμα μέτρα, σημαντικές τομές στη Δικαιοσύνη, αναβάθμιση σχολείων, συνέργειες δημόσιων Πανεπιστημίων με τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου. Δεν πανηγυρίζουμε, γιατί πολλοί συμπολίτες μας περνάνε ακόμα δύσκολα, αλλά ούτε και μηδενίζουμε τις επιτυχίες της χώρας. Κάποιες επιλογές, πράγματι, είχαν πολιτικό κόστος. Σε κάποιες περιπτώσεις, κυρίως από την επικοινωνιακή διαχείριση μερικών πολιτικών, πληγώσαμε ένα μέρος της κοινωνίας και οφείλουμε με τη στάση, τον λόγο μας, αλλά πρωτίστως έμπρακτα, με τις πολιτικές μας, να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη τους.

– Η κυβέρνηση στην υπόθεση των Τεμπών ακολούθησε την οδό της απευθείας παραπομπής των υπουργών της στον φυσικό δικαστή, με το σκεπτικό ότι η Βουλή έχει διαχρονικώς αποτύχει στον ρόλο του εισαγγελέα και του ανακριτή που της απονέμει το Σύνταγμα. Για τον ΟΠΕΚΕΠΕ  όμως, κρίθηκε ότι η Βουλή μπορεί να διαλευκάνει μια υπόθεση στην οποία εμπλέκονται δύο υπουργοί. Πότε είχε δίκιο η κυβέρνηση; Όταν έκρινε τη Βουλή ακατάλληλη για διερεύνηση σκανδάλων ή τώρα;

Η αντιπολίτευση τεχνηέντως ταυτίζει δύο εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους υποθέσεις. Στην περίπτωση του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, αναφορικά με τον κ. Τριαντόπουλο, είχαμε μια υπόθεση η οποία οδηγείτο στο ακροατήριο, με τέσσερεις ήδη κατηγορούμενους κι ένα κατηγορητήριο το οποίο προϋπήρχε και επέλεξε η αντιπολίτευση να επεκτείνει. Στη δε περίπτωση του κ. Καραμανλή μιλάμε για μία δικογραφία με 42 διώξεις. Στον ΟΠΕΚΕΠΕ, ήρθε αμελλητί μια δικογραφία, όπου για τα μη πολιτικά πρόσωπα δεν έχει ασκηθεί καν ποινική δίωξη.

Όσο ισχύει ακόμη το άρθρο 86 του Συντάγματος, για το οποίο ο Πρωθυπουργός έχει προαναγγείλει πρόθεση αναθεώρησης, η ποινική αξιολόγηση των δικογραφιών που έρχονται στη Βουλή γίνεται από τους βουλευτές. Η Εξεταστική Επιτροπή, η οποία ελπίζουμε για πρώτη φορά να λειτουργήσει σωστά, είναι ο μόνος τρόπος να φωτιστούν όλα τα σημεία μιας διαχρονικής πληγής που έχει κοστίσει στη χώρα μας σχεδόν 3 δισ. τα τελευταία 30 χρόνια.

– Τον εκλογικό νόμο θα τον αλλάξετε;

Μόλις πριν από ένα περίπου μήνα, ο Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι δεν θα τον αλλάξει.

– Σε μία εβδομάδα είναι η ΔΕΘ. Κάποιοι λένε ότι είναι η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης να ανακάμψει. Συμφωνείτε; Ποιο μήνυμα θέλετε να εκπέμψετε από το βήμα της ΔΕΘ;

Ο μόνος τρόπος οι πολίτες να πάρουν πίσω με μόνιμα μέτρα όσα στερήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, είναι η χώρα να έχει μια κυβέρνηση η οποία συνεχώς μεγαλώνει την πίτα. Είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη του τόπου που επιλέγει και, κυρίως, εφαρμόζει αυτή την οδό. Άρα, πρώτη προτεραιότητα: πολιτικές που μειώνουν φόρους, δίνουν ανάσα στην οικονομία και παράγουν συνέχεια νέες, καλύτερες δουλειές, οι οποίες φέρνουν έσοδα στο κράτος. Εξίσου σημαντική προτεραιότητα αποτελεί η στήριξη της οικογένειας. Η δημογραφική κρίση πληγώνει την Ελλάδα, όπως και τις υπόλοιπες χώρες. Σε συνέχεια όσων μέτρων έχουμε ήδη λάβει, χρειάζεται ακόμα πιο ουσιαστική ενίσχυση της μέσης ελληνικής οικογένειας. Όπως και να έχει, σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών – με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της Γαλλίας – εμείς θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε μέτρα που αυξάνουν μόνιμα το εισόδημα των πολιτών.