Συνέντευξη στην εκπομπή του Action 24 «Πρωινή Ζώνη»

Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή του Action 24 «Πρωινή Ζώνη» και τους δημοσιογράφους Γιώργο Κακούση και  Άννα Λιβαθυνού

  

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλημέρα κύριε Υπουργέ.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καλημέρα. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δική μας χαρά. Καλώς ήρθατε. Λοιπόν, πάμε να ξεκινήσουμε, γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά θέματα να σας ρωτήσουμε και να μιλήσουμε μαζί σας. Θα ξεκινήσω, σαφώς, από το μεγάλο θέμα της επικαιρότητας, που είναι αυτές οι επιθέσεις που είδαμε στα πανεπιστήμια και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στη Νομική Αθηνών. Μιλάμε για επιστροφή στην ανομία στα πανεπιστήμια, κ. Υπουργέ, και τί θα κάνετε; Πώς θα το αντιμετωπίσετε όλο αυτό που έχει προκύψει;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς, θα ήθελα να πω δυο λόγια, επειδή είναι και η πρώτη ευκαιρία που μου δίνεται λόγω και της χτεσινής ημέρας, που δεν είχαμε ενημέρωση πολιτικών συντακτών, ότι για εμένα αυτό είναι, αν όχι το πρώτο, ένα – δύο από πιο σημαντικά θέματα και από τους λόγους για τους οποίους από φοιτητής έχω μια πολιτική ενασχόληση. Να κλείσουν όλες αυτές οι πληγές στα ελληνικά πανεπιστήμια. Είμαι απόφοιτος ελληνικού, δημόσιου πανεπιστημίου και θεωρώ ότι αυτό, το οποίο επικρατούσε για ολόκληρες δεκαετίες στη χώρα μας, ήταν ένα από τα πιο τραγικά φαινόμενα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας με τα πολλά καλά που είχε. Το γεγονός, δηλαδή, ότι τα ελληνικά, δημόσια πανεπιστήμια κατά ένα ποσοστό τους και, κυρίως, στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη γίνονταν χώροι ανομίας και βαρύτατης εγκληματικότητας. Και το δεύτερο που θέλω να πω -γιατί θα φτάσω σε εμάς και τις ευθύνες μας, θα καταλήξω εκεί, δεν θα αποφύγω να πω την πραγματικότητα- είναι ότι για πάρα πολλά χρόνια -εγώ δεν ξέρω και σήμερα τι ισχύει- πολύ μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος και αναφέρομαι στην Αριστερά και την Κεντροαριστερά, δεν ήταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Δεν ήταν με τις σιωπηρές πλειοψηφίες, αλλά είτε έκλειναν τα μάτια στην πραγματικότητα είτε στήριζαν ανοιχτά τις ηχηρές, νοσηρές μειοψηφίες φοιτητών και μη φοιτητών, τους λίγους, οι οποίοι, όμως, «μόλυναν» με την παραβατικότητά τους τα πανεπιστήμια. Πάμε τώρα στο σήμερα. Για αυτό το οποίο συνέβη στη Νομική και για όλα όσα έχουν συμβεί όλες αυτές τις δεκαετίες, έχει βαρύτατη ευθύνη, προφανώς, αυτός ο πολιτικός χώρος. Προφανώς, στο ερώτημά σας, γιατί όλους αυτούς τους ανθρώπους, αντί να τους ονομάσει όπως είναι, που είναι εγκληματίες, γιατί αυτό που συνέβη στη Νομική είναι ένα βαρύτατο έγκλημα, είναι όχι καταδικαστέο, κάτι παραπάνω από καταδικαστέο, απολύτως καταδικαστέο. Είναι ντροπιαστικό, είναι βαρύ έγκλημα και η Ελληνική Αστυνομία, είμαι σίγουρος, ότι για μια ακόμη φορά θα κάνει τη δουλειά της, θα συλλάβει αυτούς τους εγκληματίες, θα τους οδηγήσει στη Δικαιοσύνη και ελπίζω με τον νέο ποινικό κώδικα που υπάρχει να έχουν μια παραδειγματική τιμωρία, όπως επιλέξει η Δικαιοσύνη. Αυτό είναι το πρώτο και το κυριότερο. Το έγκλημα πρέπει να το λέμε έγκλημα, γιατί, δυστυχώς, όλες αυτές τις δεκαετίες δεν τους έλεγαν όλοι εγκληματίες. Θυμάμαι συνθήματα, πορείες: «Κάτω τα χέρια από το άσυλο», τα κόμματα, κάποια από αυτά να μιλάνε ότι υπάρχουν και «καλές μολότοφ», αυτά μην τα ξεχνάμε.

Πάμε τώρα πού είμαστε σήμερα. Πού είμαστε σήμερα; Μέσα σε έξι χρόνια στην όλη αυτή υποχρέωση αντιμετώπισης της εγκληματικότητας στα πανεπιστήμια, έχουν γίνει όσα δεν έγιναν ολόκληρες δεκαετίες. Έχουν εκκενωθεί δεκάδες καταλήψεις. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν υπάρχει ενεργή κατάληψη στα πανεπιστήμια. Μόνο τις τελευταίες 10 ημέρες είχαμε τρεις εκκενώσεις καταλήψεων από την Αστυνομία. Δύο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μία στην Κρήτη. Αυτό συνέβη και συμβαίνει, γιατί η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, με το που εξελέγη, άλλαξε το νόμο και, πλέον, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην επέμβαση της Αστυνομίας στα πανεπιστήμια. Δηλαδή, μπορεί η Αστυνομία να κάνει ό,τι κάνει σε ένα νοσοκομείο, σε μία εφορία, ό,τι κάνει σε κάθε δημόσια υπηρεσία, να το κάνει και στα πανεπιστήμια. Το άσυλο ανομίας, πλέον, έχει γίνει αυτό το οποίο είναι πραγματικά: ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Όμως, υπάρχει και το όμως, υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να κάνουμε. Δεν αρκεί μόνο να επεμβαίνει η Αστυνομία που είναι πολύ σημαντικό και να μην έχει τον περιορισμό…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πριν πάμε σε αυτά που πρέπει να κάνετε, μας εξηγείτε γιατί η βασική δέσμευση της Κυβέρνησης για την επιστροφή της νομιμότητας στα πανεπιστήμια ανακλήθηκε; Γιατί, ας πούμε, η πανεπιστημιακή Αστυνομία δεν λειτούργησε ποτέ στο ρόλο τον οποίο προέβλεπε ο νόμος; Γιατί δεν τοποθετήθηκαν στα πανεπιστήμια συστήματα εισόδου; Μπορείτε να μας το εξηγήσετε αυτό;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Λοιπόν, αυτό συνδέεται με αυτό που δεν έχει γίνει ή, τέλος, πάντων, δεν έχει γίνει όπως θα έπρεπε, συνολικά. Γιατί αυτή την στιγμή θεωρώ ότι όλοι έχουμε μια πολύ μεγάλη ευθύνη. Η Κυβέρνηση, αλλά και οι πρυτανικές αρχές, συνολικά. Και υπάρχουν πρυτανικές αρχές, οι οποίες συνεργάζονται, υπάρχουν και πρυτανικές αρχές, οι οποίες κλείνουν τα μάτια. Εγώ θεωρώ ότι όλοι έχουν συμφέρον να εξαλειφθεί, συνολικά, η βία από τα πανεπιστήμια, γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε, η επίθεση στη Νομική με το αποτέλεσμα το οποίο είχε στον συγκεκριμένο άνθρωπο, ο οποίος βρέθηκε σε μια εκδήλωση, και στους υπόλοιπους καθηγητές, φοιτητές, είναι μία εικόνα βαρύτατου εγκλήματος, όπως είπα, είναι μια καταδρομική επίθεση. Άρα, το βαρύ έγκλημα…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είπατε «κλείνουν τα μάτια»…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να σας πω τι εννοώ. Καταρχάς, πανεπιστημιακή αστυνομία, για να μην μασάμε τα λόγια μας, δεν πέτυχε αυτό το εγχείρημα. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα ως Κυβέρνηση να παραδεχόμαστε τις αστοχίες μας. Η πανεπιστημιακή αστυνομία, έτσι όπως είχε σχεδιαστεί, δεν ήταν σωστό να εφαρμοστεί και για αυτό -και δεν είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί πήγαν χαμένοι. Ίσα – ίσα έχουν πάει σε πολλές άλλες σημαντικές υπηρεσίες, πολλές εκ των οποίων σχετίζονται με την αντιμετώπιση βίας στα πανεπιστήμια. Γιατί έγινε αυτό; Γιατί, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, επειδή τα προβλήματα στα πανεπιστήμια είναι σημειακά, υπάρχουν συγκεκριμένα τμήματα, συγκεκριμένα πανεπιστήμια, δεν είναι συνολικό το πρόβλημα, η βαριά εγκληματικότητα, αυτοί οι εγκληματίες είναι κυρίως στα μεγάλα ιδρύματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης και σε κάποια άλλα, κυρίως πολυτεχνικά ιδρύματα, κάποιοι είναι φοιτητές, κάποιοι δεν είναι φοιτητές. Άρα η δράση τους θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και αντιμετωπίζεται από την κανονική Αστυνομία. Από αυτούς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το οργανωμένο έγκλημα. Άρα, η πανεπιστημιακή Αστυνομία εκρίθη εκ των υστέρων, ότι δεν θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα και επειδή δεν είμαστε δογματικοί, προτιμήσαμε να προσαρμόσουμε την πολιτική μας, παραδεχόμενοι ότι στην πρώτη τετραετία ο σχεδιασμός αυτός έπρεπε να γίνει διαφορετικά και αξιοποιήθηκαν οι άνθρωποι αυτοί.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό είναι ή φοβηθήκατε τις φωνές της Αντιπολίτευσης, αλλά και κάποιων πανεπιστημιακών;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η πανεπιστημιακή Αστυνομία ήταν μία άοπλη Αστυνομία, έτσι; Αυτό το οποίο έγινε στη Νομική αντιμετωπίζεται από αστυνομικούς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν εγκληματίες αυτού που λέμε «πολύ βαρύ έγκλημα». Όπως αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, δεν φοβάται αυτός, ο οποίος βάζει την κανονική Αστυνομία και «σπάει» καταλήψεις. Κάνουμε το πολύ πιο δύσκολο, το πολύ πιο έντονο, αυτό το οποίο χρειάζονται οι πολλοί – πολλοί φοιτητές, η συντριπτική πλειονότητα των φοιτητών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τώρα τί θα κάνετε, κ. Υπουργέ, για να αντιμετωπίσετε την κατάσταση;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Άλλο τι χρειάζεται… Σε συνέχεια όσων έχουν γίνει, γιατί δεν είναι ότι δεν έχουμε κάνει βήματα, έχουμε κάνει σημαντικά βήματα -το ξαναλέω- για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες δεν υπάρχει ενεργή κατάληψη στα πανεπιστήμια. Θεωρώ ότι πρέπει να δημιουργηθούν πρωτόκολλα ασφαλείας, σχέδια ασφαλείας των πανεπιστημίων. Μέσα σ’ αυτό, προφανώς, πρέπει να δούμε και τη συμμόρφωση όλων των πανεπιστημίων σε συνεργασία με το αρμόδιο Υπουργείο, το Υπουργείο Παιδείας και ζητημάτων, όπως είναι να δούμε τί θα γίνει με την φύλαξη: αν θα είναι ιδιωτική η φύλαξη, αν πρέπει να στηριχθεί παραπάνω η ιδιωτική φύλαξη, μια σειρά από πράγματα. Ο έλεγχος εισόδου που έχει τεθεί ως πρόταση, η περιφρούρηση του ελέγχου εισόδου, γιατί να είστε σίγουροι ότι κάποιοι θα προσπαθήσουν να σαμποτάρουν όλες αυτές τις διαδικασίες, οι κάμερες… Όλα αυτά δεν τα λέω ως ειδήσεις. Είναι διάφορες σκέψεις και προτάσεις που έχω δεχθεί και εγώ τις τελευταίες μέρες από φίλους, παλιούς συμφοιτητές, συναδέλφους δικηγόρους κ.λπ.  Το πιο σημαντικό για μένα, το οποίο πρέπει να μπει στο δημόσιο διάλογο, με ευθύνη όλων μας, και των πανεπιστημίων, και της κυβέρνησης, και της κοινωνίας των πολιτών, όλων μας. Και νομίζω ότι είμαστε οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος. Για το πολιτικό σύστημα δεν ξέρω βασικά, για την κοινωνία το εισπράττω. Είναι ένα πολύ αυστηρό πειθαρχικό πλαίσιο και στα πανεπιστήμια. Τί θέλω να πω; Συλλαμβάνεται κάποιος για μία πράξη όπως αυτή στη Νομική. Και αποδεικνύεται ότι είναι φοιτητής, γιατί κάποιοι είναι φοιτητές, κάποιοι δεν είναι φοιτητές. Θεωρώ εγώ, τώρα εκφράζω την προσωπική μου άποψη, ότι ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο σε κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι φοιτητής. Δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι φοιτητής.

Δηλαδή, πέραν από τις ποινικές συνέπειες, πρέπει να υπάρχουν και πειθαρχικές συνέπειες, όπως αντίστοιχα υπάρχουν στο δημόσιο και οπουδήποτε είσαι. Δεν μπορεί να στείλουμε αύριο με αύριο τα παιδιά μας ένα πανεπιστήμιο και να έχουν συμφοιτητές, οι οποίοι αποδεδειγμένα, το ξαναλέω, όχι με ενδείξεις, δηλαδή μετά από αποφάσεις της δικαιοσύνης, να είναι συμφοιτητές τους. Άνθρωποι, δηλαδή, οι οποίοι πάνε και κάνουν δολοφονικές επιθέσεις κατά συμφοιτητών τους, κατά πολιτών, κατά καθηγητών, κατά του οποιουδήποτε.

Για να ξέρουν αυτοί που κάνουν αυτό το οποίο κάνουν, ότι πέραν από τις πολύ πιο αυστηρές ποινικές συνέπειες που υπάρχουν πλέον, γιατί πλέον, ακόμα και για βαριά πλημμελήματα, και για πλημμελήματα θα πούνε φυλακή αν το κρίνει η δικαιοσύνη, πλέον τα 10 χρόνια κάθειρξη δεν είναι 3 χρόνια στη φυλακή, είναι παραπάνω στη φυλακή. Άρα, αυτοί που πάνε και κάνουν δολοφονικές επιθέσεις, γιατί υπήρξε κίνδυνος σοβαρότατος για τον άνθρωπο αυτόν και για πολλούς άλλους με τις επιθέσεις αυτές, πρέπει να ξέρουν, ότι έχουν πολύ σοβαρές ποινικές συνέπειες και για μένα, και θεωρώ ότι είναι κάτι που θα μπει στο δημόσιο διάλογο, θα πρέπει να υπάρχουν και πολύ σοβαρές πειθαρχικές συνέπειες, το ξαναλέω μετά από αποφάσεις της δικαιοσύνης. 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα είστε της άποψης να διαγράφονται οι φοιτητές, οι οποίοι εντοπίζονται να συμμετέχουν σε τέτοια…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:  Άρα διαγραφή… Και υπάρχει και δικαστική απόφαση.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Βεβαίως – βεβαίως. Με κλιμάκωση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:  Τι εννοείτε;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η επίθεση στη Νομική είναι ακραίας κλιμάκωσης. Όταν κάποιος κάνει δολοφονικές επιθέσεις, νομίζω αν μπει ένα πειθαρχικό πλαίσιο, πρέπει εκεί πέρα να προβλέπεται η χειρότερη των ποινών…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:  Μέχρι τώρα τί ίσχυε κύριε υπουργέ, δηλαδή αν κάποιος συλλαμβανόταν και είχε κάνει μια δολοφονική επίθεση, να το πω έτσι…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τι εννοείτε, ως προς το ποινικό ή …

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στο πειθαρχικό κομμάτι, τί γινόταν;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μην το ξανακάνεις…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν έχω ακούσει κάτι, ότι κάποιος φοιτητής…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τώρα, αυτό λοιπόν είναι το κομμάτι…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν μπορεί να έχουμε στα σχολεία πιο αυστηρό πλαίσιο για τους μαθητές από ότι στα πανεπιστήμια. Δηλαδή, στα σχολεία έχουμε πιο αυστηρό πλαίσιο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τα κινητά…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Υπάρχουν παιδιά, για τα κινητά… Υπάρχουν παιδιά τα οποία έχουν αποβληθεί από σχολεία, έχουν φύγει κάποιες μέρες. Δηλαδή, δεν μπορεί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση και μπράβο της σε αυτό, να είναι πιο μπροστά από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και γιατί πιστεύω ότι μπορούμε να το πετύχουμε να το κάνουμε. Γιατί το ξαναλέω, στην Ελλάδα τη μεταπολιτευτική, ειδικά όσοι έχουν τελειώσει δημόσιο πανεπιστήμιο, καταλαβαίνουν τι λέω. Το ότι βρέθηκε μια κυβέρνηση να έχει καταφέρει -και εκεί έχει πολύ μεγάλο ρόλο το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η Ελληνική Αστυνομία και η συνεργασία που είχε τα τελευταία δύο χρόνια με το Υπουργείο Παιδείας. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε μια ενεργή κατάληψη στα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια είναι κάτι στο οποίο πρέπει να χτίσουμε. Δεν πρέπει να το υποτιμούμε.

Και είναι λάθος ο τίτλος (αναφέρεται σε τίτλο της εκπομπής): «Όχι οι φοιτητές που συμμετέχουν στα επεισόδια». Εννοώ επεισόδια γενικά. Αυτοί, οι οποίοι συμμετέχουν σε εγκληματικές ενέργειες. Γιατί θα βγει η αριστερά της «προόδου» και θα πει ότι θέλουμε να ποινικοποιήσουμε τη διαδήλωση. Άλλο η διαδήλωση, άλλο το επεισόδιο που έχει μια κλιμάκωση, άλλο οι εγκληματικές ενέργειες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιοι πρυτάνεις φοβούνται; Και αυτοί οι οποίοι φοβούνται, τα πανεπιστήμια τα οποία δεν εφαρμόζουν αυτά τα μέτρα. Γιατί ο πρύτανης δε φωνάζει στην αστυνομία, γιατί φοβάται να το κάνει, γιατί δεν μπορεί, γιατί ενδεχομένως σκέφτεται ότι η αύριο έξω από το γραφείο του θα έρθουν 30 και θα τον τραμπουκίζουν, με αυτούς οι οποίοι αρνούνται να εφαρμόσουν τα μέτρα. Τι θα γίνεται;

Π.ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν θεωρώ ότι υπάρχει περιθώριο μη εφαρμογής των μέτρων και δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος, ο οποίος για να γίνει πρύτανης έχει φτάσει στην κορυφαία βαθμίδα την ακαδημαϊκή, έχει εκλεγεί από τους συναδέλφους του, έχει τον απόλυτο σεβασμό… Τί θέλει; Το καλό του πανεπιστήμιό του θέλει. Δεν μπορεί να υπάρξει….

Πριν από περίπου ένα χρόνο εκλήθην ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης να ανακοινώσω κάποια μέτρα που είχε πάρει η κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, οι συναρμόδιοι Υπουργοί για τα γήπεδα. Όταν ανακοινώσαμε τα μέτρα για τα γήπεδα, λοιδορηθήκαμε. Και εδώ θα πω, ότι λογικό ήταν να λοιδορηθούμε, γιατί ήταν άλλη μία δέσμη μέτρων, για την κοινωνία, που δεν θα εφαρμοστεί. Λογικό, όταν έχεις ακούσει άλλες 15 ανακοινώσεις από προηγούμενες κυβερνήσεις για τα γήπεδα και τίποτα δεν έχει γίνει, θα πεις, είναι η 16η που δεν θα εφαρμοστεί. Κι όμως εφαρμόστηκαν τα μέτρα αυτά. Εφαρμόστηκαν οι κάμερες, εφαρμόστηκε ο έλεγχος εισόδου. Δεν λέω ότι είναι η ίδια άσκηση. Εδώ είναι πολύ πιο σύνθετη η άσκηση, αλλά και εκεί εύκολη άσκηση δεν ήταν. Λοιπόν, εμείς δεν δώσαμε εναλλακτικές συνολικά.

Γιατί, τι είχαμε πει τότε; Ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βάζουν τα λεφτά τους, την περιουσία τους στις ομάδες τους, το μόνο που θέλουν είναι να προστατεύσουν αυτή την περιουσία. Αντιστοίχως, λοιπόν, ο Πρύτανης είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος ουσιαστικά αφιερώνει τη ζωή του μετά την εκλογή που είχε, στο Πανεπιστήμιο το οποίο διοικεί. Δεν υπάρχει, λοιπόν, άνθρωπος, εγώ είμαι βέβαιος για αυτό, που δεν θα είναι σε αυτή τη σελίδα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ωραία, κύριε Υπουργέ, πάμε στο επόμενο θέμα. Στο μεγάλο θέμα, επίσης, της επικαιρότητας: Τέμπη. Τι θα κάνετε με τον κύριο Καραμανλή και το ρωτάω αυτό, αν θα είστε μέχρι το τέλος στην άποψη σταθεροί, δηλαδή «μοντέλο Τριαντόπουλου», άρα στο φυσικό δικαστή, άρα στο δικαστικό συμβούλιο.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Συμπληρώνουμε τώρα που μιλάμε, 48 ώρες -και λιγότερο από 48- από τη στιγμή που μπορούσε και η δική μας κοινοβουλευτική ομάδα και οι άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες να δουν μια δικογραφία, διορθώστε με αν κάνω λάθος, νομίζω 70.000 σελίδων. Σημείο πρώτο, λοιπόν, που θέλω να σχολιάσω, γιατί πλέον έχουμε την εικόνα και όπως είδατε εμείς δεν κάναμε… δεν προσπαθήσαμε να κάνουμε τους δικαστές και τους εισαγγελείς και να δίνουμε παράνομα, παράτυπα δικογραφία στον κόσμο, δεν είχαμε καν πρόσβαση. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει, είναι ένα ακόμη επιχείρημα ότι δεν υπάρχει καμία συγκάλυψη.

Όπως αντιλαμβάνεστε μια δικογραφία 70.000 σελίδων, αντιλαμβάνεστε πόσες μαρτυρικές καταθέσεις έχει, πόσες πραγματογνωμοσύνες έχει, κάποιες κρύφτηκαν από διάφορους πολιτικολογούντες τους προηγούμενες μήνες. Άρα αυτό είναι το πρώτο δεδομένο. Και αυτό είναι και μια απάντηση στην καλοπροαίρετη κριτική κάποιων συμπολιτών μας, που λέει γιατί καθυστερείτε;

Γιατί μιλάμε για την πιο δύσκολη, από τις πιο δύσκολες δουλειές που έχει κληθεί να κάνει η δικαιοσύνη. Είναι καλά αυτά να τα λέμε στον κόσμο. Γιατί ο κόσμος θέλει δικαιοσύνη και σκληρές αποφάσεις για τα Τέμπη.

Αλλά πρέπει να εξηγούμε, ότι εδώ μιλάμε για την ογκωδέστερη που θυμάμαι εγώ δικογραφία ή τουλάχιστον μια από τις ογκωδέστερες όχι μόνο από την νομική, κυρίως από την πολιτική και την εμπειρία μου ως πολίτης. Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Δεύτερο συμπέρασμα. Έχουν, πλέον, όλα τα κόμματα τη δικογραφία στη διάθεσή τους και έχουν περάσει κάποιες μέρες. Δύο μέρες, κάποιοι μάλιστα από πριν είχαν κάποια εικόνα κ.λπ. Έχετε φωνάξει πολλούς από την αντιπολίτευση. Τους ακούσατε αυτές τις μέρες να μιλάνε για ξυλόλια, για συγκαλύψεις και για όλα αυτά; Όχι. Γιατί; Γιατί όλο αυτό το αφήγημα το οποίο προσπάθησαν να χτίσουν τους προηγούμενους μήνες, το βάσιζαν σε αυτά τα οποία είχαν στο μυαλό τους ή ήθελαν να διασπείρουν ως ψεύδη στην κοινωνία.

Τώρα που αρχίζει και έρχεται η πραγματική εικόνα της δικογραφίας και με τα στοιχεία τα οποία είχαν βγει τις προηγούμενες εβδομάδες στη δημοσιότητα, ουδείς εξ’ αυτών, έρχεται και επιχειρηματολογεί για τον «αρχιερέα της συγκάλυψης». Δείτε, είχατε και πριν, είχατε και τις προηγούμενες μέρες εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ. Δεν θα πάω στα υπόλοιπα κόμματα, θα πάω στο ΠΑΣΟΚ, που είναι αυτή τη στιγμή αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ίδιος ο πρόεδρός του έχει πει δύο πράγματα: Πρώτον, «δεν εμπιστεύομαι τη δικαιοσύνη» και δεύτερον, «ο Μητσοτάκης είναι ο ενορχηστρωτής της συγκάλυψης». Σωστά; Λοιπόν, τί λένε τώρα; Και ορθώς θα πω εγώ: «Θέλουμε να διαβάσουμε τη δικογραφία». Και το άλλο που λένε τώρα, είναι: «να δούμε τα αίτια του δυστυχήματος» κτλ. Ούτε ακούμε για ενορχηστρωτές συγκάλυψης ούτε τίποτα. Γιατί έπεσε στο κενό αυτή η προσπάθεια. Και πάμε τώρα στο τί θα κάνουμε. Καταρχάς, αυτή η δικογραφία δεν μπορεί να βγάλει συμπεράσματα με τον όγκο που έχει σε μία, δύο και τρεις ημέρες. Χρειάζεται κάποιες ημέρες επεξεργασίας. Εμείς, έχουμε τεράστια ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και δεν θέλουμε στο πόδι να κάνουμε πολιτικό παιχνίδι πάνω σε μία τόσο σοβαρή υπόθεση, σε ένα τόσο τραγικό δυστύχημα, που πέθαναν 57 συνάνθρωποί μας. Εμείς τί θα κάνουμε; Ό,τι περιγράφεται στη δικογραφία. Γιατί τί συμβαίνει; Όταν πέφτει πάνω σε πολιτικά πρόσωπα η δικαιοσύνη, δεν προχωρά σε αξιολόγηση, σταματά στην περιγραφή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στου κ. Τριαντόπουλου την υπόθεση ήταν αλλιώς το πράγμα όμως.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό, μισό λεπτό. Είναι διαφορετικές περιπτώσεις. Εκεί επέκτεινε ένα κατηγορητήριο χωρίς στοιχεία, χωρίς μαρτυρίες η αντιπολίτευση και εμείς για να μην θεωρηθεί ότι υπάρχει συγκάλυψη, δεχθήκαμε τύποις αυτή την πρόταση, καθ’ ολοκληρίαν της μάλιστα, και την παραπέμψαμε στο φυσικό δικαστή. Άλλο πράγμα αυτό. Εδώ, μισό λεπτό, εδώ πρέπει να δούμε, εδώ είμαστε στη φάση που πρέπει να δούμε τί περιγράφεται. Αυτό δηλαδή το οποίο διαβάζουμε, σε ποια αδικήματα μας παραπέμπει; Αυτό, λοιπόν, το οποίο διαβάζουμε, αφού δούμε σε ποια αδικήματα μας παραπέμπει, χωρίς να βαφτίζουμε το ψάρι – κρέας επειδή λέγεται Καραμανλής ή οτιδήποτε άλλο, για να κάνουμε πολιτικό παιχνίδι, όπως νομίζω ότι θέλει να κάνει η αντιπολίτευση. Ψύχραιμα. Αντικειμενικά. Αυτό που περιγράφεται είναι ψάρι. Αυτό που περιγράφεται είναι κρέας. Για να το πω απλά, όχι να κάνουμε το πλημμέλημα, κακούργημα για να κάνουμε πολιτικό παιχνίδι και να έχουμε έναν δεύτερο γύρο διάδοσης ψεμάτων, για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις στην κοινή γνώμη. Αυτό είναι για μας κάτι το οποίο είναι ανεπίτρεπτο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό δεν είναι γραμμή Τριαντόπουλου όμως.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι, κάνετε λάθος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί κάνω λάθος;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Γιατί το λέτε αυτό;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στην περίπτωση Τριαντόπουλου είπατε, όπως ήρθε το κατηγορητήριο, παραπέμπεται στο δικαστικό συμβούλιο, και εδώ λέτε τώρα, να δούμε ποιος είναι ο βαθμός των κατηγοριών, και αν αυτές δεν έχουν πολιτική σπέκουλα μέσα, τότε ναι…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μισό λεπτό.  Στην περίπτωση Τριαντόπουλου πήρε η αντιπολίτευση ένα κατηγορητήριο στο οποίο αναφερόταν στην δικογραφία ο κ. Τριαντόπουλος για πλημμέλημα και πρότεινε να πάει ο κ. Τριαντόπουλος για πλημμέλημα. Εδώ η αντιπολίτευση, χωρίς να έχει διαβάσει τη δικογραφία, γιατί η δικογραφία είναι 48 ώρες -ακόμη και να μην κοιμούνται το βράδυ- είναι στη διάθεση της αντιπολίτευσης. Και αναγγέλλει ένα κακούργημα, γιατί τί λέει η αντιπολίτευση; Δεν μπορεί ο υφιστάμενός σου να πηγαίνει για κακούργημα και ο προϊστάμενος πολιτικά να πηγαίνει για πλημμέλημα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εσείς τί θα κάνετε, μας το εξηγείτε αυτό; Δηλαδή σε κάθε περίπτωση ότι προκύψει από τη δικογραφία…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εγώ αυτή τη στιγμή δια ταύτα δεν έχω, ούτε προσωπικά ούτε ως Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης και της κυβερνητικής πλειοψηφίας, η οποία εκπροσωπείται από τους βουλευτές μας. Δεν έχω. Γιατί άνθρωποι αυτή τη στιγμή, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι μελετούν τη δικογραφία. Εγώ θα σας πω κάτι, γιατί το κακούργημα απαιτεί δόλο, ότι ένας υπουργός, που να δεχτούμε ότι έκανε κάποιες καθυστερήσεις, ότι έκανε κάποιες συμπεριφορές, οι οποίες οδήγησαν στο να καθυστερήσουν κάποια έργα, πρέπει να πάει να δικαστεί με δόλο, δηλαδή για κακούργημα, τότε όλοι οι υπουργοί, οι οποίοι έχουν μία μικρή ή μεγάλη ευθύνη για την καθυστέρηση της Πατρών – Πύργου, πρέπει να πάνε ή έπρεπε να πήγαιναν κατηγορούμενοι για κακούργημα για κάθε θάνατο στην άσφαλτο ή για τον ΒΟΑΚ αντίστοιχα και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν είχαν ολοκληρώσει το 112 και ήρθε στη συνέχεια ο εισαγγελέας και είπε, για την υπόθεση στο Μάτι αναφέρομαι, ότι αν υπήρχε 112 στην ώρα του, ήταν πολύ πιθανό να είχαν σωθεί πολλοί συνάνθρωποί μας, έπρεπε να είχαν πάει κατηγορούμενοι για κακούργημα. Προσωπικά, νομικά, και θεωρώ ότι αυτή είναι και η συνολικά η άποψή μας, δεν θεωρούμε ότι υπάρχει δόλος όταν περιγράφονται κάποιες καθυστερήσεις για τις οποίες και αυτές θα δει η δικαιοσύνη αν υπάρχει κάποια ποινική ευθύνη.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα καταλαβαίνω, ότι αν η πρόταση της αντιπολίτευσης

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μιλάμε, δηλαδή, για μια ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, η οποία γίνεται ξεκάθαρα από την αντιπολίτευση με σκοπό τη δημιουργία ακόμα περισσότερης οργής στην κοινωνία. Επειδή όμως μιλάμε για την αντιπολίτευση που έχει χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας, γι’ αυτό ξεκίνησα θυμίζοντάς σας τι έλεγαν χωρίς να έχουν την δικογραφία και τι λένε τώρα που έχουν τη δικογραφία. Αυτοί άνθρωποι, λοιπόν, δεν είναι αξιόπιστοι. Αυτοί που μιλάνε για κακούργημα δεν το βασίζουν σε πραγματικά περιστατικά ή νομικά δεδομένα. Το βασίζουν στη λογική της προπαγάνδας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν επιμείνουν να παραπέμψουν για κακούργημα, μέσω της προανακριτικής, στο Δικαστικό Συμβούλιο τον κύριο Καραμανλή και τον κύριο Σπίρτζη ενδεχομένως, η στάση της κυβέρνησης ποια θα είναι στη στρατηγική, δεν λειτουργεί η προανακριτική, λειτουργεί τυπικά εν πάση περιπτώσει και παραπέμπει την υπόθεση στο Δικαστικό Συμβούλιο. Ποια θα είναι;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Λοιπόν, τρία πολύ γρήγορα. Πρώτον, δεν έχει νόημα να συζητάμε για τον κύριο Σπίρτζη και βλέπω και διάφορους ηρωισμούς και του ΣΥΡΖΑ και του κύριου Σπίρτζη, η πράξη είναι παραγεγραμμένη, γιατί η «κακιά» κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στη συνέχεια, επί των ημερών μας τέλος πάντων, άλλαξε η αποσβεστική προθεσμία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να το τρέξουμε, λίγο για να προλάβουμε…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι, όχι, έχει σημασία όμως να τα λέμε όλα, γιατί το γεγονός ότι οι ευθύνες του Τριαντόπουλου ή του Καραμανλή δεν έχουν παραγραφεί, οφείλονται στην επί των ημερών μας, αλλαγή του Συντάγματος. Αλλιώς θα είχαν παραγραφεί, θα παραγράφονταν, τέλος πάντων, επίκεινται η παραγραφή και για εκείνους. Ένα. Δύο: Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ένα πράγμα είναι το αδίκημα και ένα άλλο πράγμα είναι το διαδικαστικό. Ως προς το διαδικαστικό, το έχουμε πει πάρα πολλές φορές, χωρίς αυτό να μπορώ να το πω με σιγουριά, γιατί ακόμα πρέπει να δούμε τη δικογραφία, το «μοντέλο Τριαντόπουλου», η λογική που ακολουθήθηκε στην υπόθεση Τριαντόπουλου, για μας είναι οδηγός. Με λίγα λόγια, για να καταλαβαίνει ο κόσμος που μας βλέπει, θεωρούμε ότι πρέπει και οι πολιτικοί να δικάζονται όπως οι πολίτες από το φυσικό δικαστή. Τελεία και παύλα. Είναι μία λογική που την ακούμε, την ακολουθούμε και πρέπει να δούμε τώρα, αφού δούμε τη δικογραφία, δεν προδικάζουμε, τι θα γίνει. Τώρα, ως προς το αδίκημα. Τι λένε κάποιοι; Αν πάτε την υπόθεση στο δικαστικό συμβούλιο, τότε ουσιαστικά χάνονται δικαιώματα. Αν έστω ότι πάει μια υπόθεση στο δικαστικό συμβούλιο για το α αδίκημα, το οποίο είναι πλημμέλημα και διαπιστωθεί στο δικαστικό συμβούλιο, πρώτον ότι πρέπει να κληθεί κάποιος μάρτυρας. Ακόμα και ο πρωθυπουργός. Τί συμβαίνει εκεί; Είναι υποχρεωτικό για τον πρωθυπουργό, τον υπουργό, όλους μας, να καταθέσουμε. Αν η προανακριτική πει ότι πρέπει να καταθέσει ο τάδε υπουργός ή ο πρωθυπουργός, δεν πάει αυτομάτως, αν το προτείνει κάποιος από τα κόμματα. Πρέπει να ψηφίσει η προανακριτική, άρα δεν είναι σίγουρο ότι θα πάει. Δύο: Και εδώ είναι η ουσία η δεύτερη. Εάν πει το δικαστικό συμβούλιο, ότι τελικά πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρχει και ένα άλλο αδίκημα, κακούργημα. Τότε τί γίνεται; Πάει αυτό στο βρόντο; Όχι. Επιστρέφει στη Βουλή και εκεί ψηφίζει η Βουλή. Άρα η δικαιοσύνη τα λύνει όλα αυτά. Εμείς, λοιπόν, θα διαβάσουμε την υπόθεση. Δεν έχουμε πάρει καμιά απόφαση ακόμα.

Ό,τι γράφεται και ό,τι διαβάζετε δεν ισχύει. Περιμένετε να δούμε. Δεν βιαζόμαστε. Θα αξιολογήσουμε την υπόθεση με τα πραγματικά δεδομένα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πολύ γρήγορες απαντήσεις θέλουμε μόνο, γιατί μας πιέζει ο χρόνος. Για τα οικόπεδα τι θα κάνετε κύριε υπουργέ; Τα οικόπεδα που βρίσκονται στην τρίτη ζώνη, μετά την απόφαση του ΣτΕ.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό το οποίο συμβαίνει, τις τελευταίες ημέρες, με τους οικισμούς και αναφέρομαι στις ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης και σε όσες έχει πει ειδικά ο κύριος Ανδρουλάκης, είναι απίστευτο. Και θα σας πω την αλήθεια, επειδή δεν είμαστε ειδικοί σε όλα, έκατσα και το διάβασα, γιατί είδα τις πομπώδεις ανακοινώσεις και δεν το πίστευα. Τί λέει το ΠΑΣΟΚ; «Πρέπει να πάρετε πίσω, να καταργηθεί το Προεδρικό Διάταγμα που ρυθμίζει τους οικισμούς κάτω από 2.000 κατοίκους». Λέω, λοιπόν, στον κόσμο που μας βλέπει, ότι αν ακούγαμε το ΠΑΣΟΚ και παίρναμε πίσω το Προεδρικό Διάταγμα, καταργούσαμε το Προεδρικό Διάταγμα, τότε όλοι όσοι κατοικούν συμπολίτες μας σε οικισμούς κάτω από 2.000 κατοίκους, με κάποιες εξαιρέσεις που είναι οι παραθαλάσσιοι οικισμοί σε κάποιους νομούς, μην κάτσουμε τώρα και τους πούμε, για να μην χάσουμε χρόνο, δεν θα είχαν καμία ασφάλεια δικαίου είτε ενδιάμεσα στο κέντρο του οικισμού στη ζώνη Α, στη ζώνη Β, στη ζώνη Γ. Πολύ γρήγορα. Η κυβέρνηση ήρθε να λύσει μία εκκρεμότητα μετά από αποφάσεις του ΣτΕ. Για ποιους οικισμούς μιλάμε; Μιλάμε για όλους; Όχι. Μιλάμε για τους οικισμούς κάτω από 2.000 κατοίκους, μόνο για αυτούς, τα όρια των οποίων…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή το έχουμε συζητήσει χθες… Θέλουμε μία απάντηση, στη ζώνη Γ τί θα γίνει;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μισό λεπτό…Εκεί θα καταλήξουμε, αλλά επειδή ο κόσμος δεν έχει καταλάβει, γιατί τον έχουν παραπλανήσει και πάλι, τα όρια αυτών των οικισμών -δώστε μου δύο λεπτά- τα όρια αυτών των οικισμών καθορίζονταν από το 1985 από τους νομάρχες. Ήρθε, λοιπόν, το ΣτΕ με αποφάσεις από το 2005 μέχρι και το 2019 και είπε ότι αυτός ο τρόπος είναι λάθος, παρά το νόμο και πρέπει να αλλάξει. Έρχεται, λοιπόν, η κυβέρνηση να παρέμβει. Γιατί; Γιατί αν δεν παρέμβαινε η κυβέρνηση, οποιαδήποτε ιδιοκτησία στη ζώνη Α που είναι στο κέντρο του οικισμού, στη ζώνη Β που είναι λίγο πιο διευρυμένο και στη ζώνη Γ, οποιαδήποτε ιδιοκτησία, θα ήταν στον αέρα. Τώρα, λοιπόν, τι κάναμε; Λύσαμε το ζήτημα της ζώνης Α. Λύσαμε το ζήτημα της ζώνης Β και μένει σε συνεννόηση προφανώς, δηλαδή σε συνεργασία για να μην έχουμε κάτι το οποίο θα είναι άκυρο, θα νομοθετήσει εκ νέου η κυβέρνηση ή θα βγάλει μια απόφαση για την ακρίβεια για τη ζώνη Γ. Άρα, πλέον, καταφέραμε για αυτούς τους οικισμούς, για τους άλλους δεν υπήρχε πρόβλημα, να λύσουμε το πρόβλημα της έλλειψης ασφάλειας δικαίου για τους κατοίκους της Α και της Β ζώνης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θα χτίσουν τα οικόπεδα κάτω από δύο στρέμματα στη ζώνη Γ; Ναι ή όχι;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Στη ζώνη Γ αυτό που θα προσπαθήσει να κάνει η κυβέρνηση, υπό τον όρο να εγκριθεί από το ΣτΕ, γιατί η συζήτηση δεν γίνεται επειδή ξυπνήσαμε ένα πρωί… Επειδή πρέπει να συμμορφωνόμαστε, έχουμε καθήκον να συμμορφωνόμαστε με τη δικαιοσύνη, δηλαδή το να κάνεις αντιπολίτευση στην κυβέρνηση το καταλαβαίνω, το να κάνεις αντιπολίτευση και με ψέματα στη δικαιοσύνη είναι τρελό. Εμείς τί θέλουμε; Γιατί μιλάμε για τα αδόμητα, όχι για αυτά τα οποία έχουνε δομηθεί. Όσοι θέλουν να χτίσουν στη ζώνη Γ και έχουν κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις σύνδεσης με την υπόλοιπο οικισμό, επικοινωνίας -είναι διάφορες προϋποθέσεις που θέλουμε να βάλουμε- να καταφέρουν να το κάνουν, αλλά πρέπει να γίνει σωστή επεξεργασία, ούτως ώστε αυτό το οποίο θα βγει -γιατί για τα υπόλοιπα λύθηκε το θέμα- να είναι ασφαλές. Εμείς τί θέλουμε; Να έχουν οι πολίτες, οι κάτοικοι αυτών των οικισμών ασφάλεια δικαίου, να μπορούν, δηλαδή, όταν βγάλουν μια άδεια να ξέρουν ότι αν γίνει προσφυγή δεν θα έχουν πρόβλημα. Ξαναλέω, λοιπόν, ότι αυτοί που σας λένε να καταργηθεί το ΠΔ, λένε ουσιαστικά ότι όλοι της ζώνης Α, της ζώνης Β όλοι οι κάτοικοι δεν θα έχουν ασφάλεια δικαίου. Άρα αν τους γίνει προσφυγή θα χάσουν την άδεια τους.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να είστε καλά!

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, λοιπόν, ο στόχος της κυβέρνησης είναι να χτίσουν όλα κάτω των δύο στρεμμάτων, με τη σύμφωνη γνώμη του ΣτΕ…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι όλα στη ζώνη Γ. Για τη ζώνη Α, ζώνη Β δεν υπάρχει πλέον πρόβλημα. Για τη ζώνη Γ, αυτό το οποίο το παραπάνω που μπορούμε να κάνουμε με τη σύμφωνη γνώμη του ΣΤΕ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να είστε καλά.

 

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τη συνέντευξη στο σύνδεσμο https://youtu.be/W4pLVIVlGug