Συνέντευξη στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Συνδέσεις»
Συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Συνδέσεις» και τους δημοσιογράφους Κώστα Παπαχλιμίντζο και Κατερίνα Δούκα
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αξιολόγηση, γιατί είδαμε χθες τι ανέφερε και ο Πρωθυπουργός στη συνέντευξή του. Γνωρίζουμε ότι για να αναθεωρηθεί αυτό το άρθρο, το 103 του Συντάγματος, κάποια στιγμή θα χρειαστείτε περισσότερους βουλευτές απ’ όσους διαθέτετε. Δεν έχω δει, όμως, κάποιο άλλο κόμμα να ενθουσιάζεται με την πρότασή σας για την άρση της μονιμότητας, ούτε το ΠΑΣΟΚ το οποίο θα ήταν ένας πιθανός συνομιλητής σας.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η συνταγματική αναθεώρηση λόγω της αυξημένης πλειοψηφίας που προϋποθέτει για να αναθεωρηθεί ένα άρθρο, είναι μια προϋπόθεση -και είναι και λογικό, το Σύνταγμα είναι πάνω από κάθε άλλο νόμο, άρα για να αλλάξει ένα άρθρο του Συντάγματος απ’ όσα αναθεωρούνται, πρέπει να υπάρχουν αυξημένες πλειοψηφίες των 180 ψήφων σε μία από τις δύο συνθέσεις της Βουλής- είτε είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας είτε είναι δέκα, τουλάχιστον, χαμένα χρόνια, αναλόγως με τη στάση των κομμάτων. Θυμάμαι όταν ήμουνα φοιτητής, είχαμε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία το 2006 να αναθεωρηθεί το άρθρο 16, να κερδίσουμε πολλά χρόνια, πολλούς φοιτητές στη χώρα, να μη φύγουν φοιτητές στο εξωτερικό και καταφέραμε να μείνουμε εμείς και η Κούβα, για μία εικοσαετία ακόμα, οι μόνες εξαιρέσεις στον κόσμο. Άρα, το Σύνταγμα, όταν έρχεται η ώρα να αλλάξει, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, ίσως η πιο σοβαρή πολιτική υπόθεση. Ο πρωθυπουργός τι κάνει; Ερωτώμενος στις συνεντεύξεις του, μετά από τις συσκέψεις που κάνουμε, βάζει την ατζέντα. Εμείς, λοιπόν, έχουμε βάλει ήδη κάποια άρθρα στη συζήτηση, γιατί δεν είναι κάτι που μπορεί μια κυβέρνηση να το κάνει μόνη της, δεν έχουμε 180 έδρες και δεν θα μπορούσε να γίνει αυτό, ούτως ή άλλως ν’ αλλάξουν τόσο σημαντικά θέματα. Το άρθρο 16, για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, να μην είναι μόνο τα παραρτήματα, αλλά να μπορούν εξ’ υπαρχής να δημιουργηθούν μη κρατικά πανεπιστήμια. Το άρθρο 86, που ήδη το έχουμε αλλάξει, δηλαδή να έχουμε ίδια παραγραφή όλοι, πολιτικοί και μη πολιτικοί, καταργώντας την αποσβεστική προθεσμία και τώρα θέλουμε να μην είναι αποτέλεσμα κομματικών συσχετισμών η παραπομπή ή μη ενός διατελέσαντα υπουργού ή υφυπουργού.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αλλά, να πηγαίνει κατευθείαν στο Δικαστικό Συμβούλιο;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όλες οι χώρες έχουν ένα φίλτρο, και θα φτάσω και στην αξιολόγηση, αλλά το φίλτρο αυτό θεωρούμε ότι δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα συσχετισμών της Βουλής. Παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι ένα Σώμα ανώτατων δικαστών, το οποίο να παίρνει μία μήνυση κατά υπουργού ή υφυπουργού και ν’ αξιολογεί αν πρέπει να προχωρήσει στο Δικαστικό Συμβούλιο ή όχι. Είναι ένα μικτό σώμα που έχουν άλλες χώρες, με πλειοψηφία, όμως, των δικαστών και όχι των βουλευτών. Τι θέλω να πω; Για να τα απαντάμε ένα – ένα, γιατί είναι νομίζω μια πολύ σοβαρή κουβέντα που θα κορυφωθεί στη συνταγματική αναθεώρηση, το είδαμε και στην περίπτωση Τριαντόπουλου, το βλέπουμε τώρα και στην περίπτωση των προτάσεων των κομμάτων κι επίκειται και η δική μας πρόταση. Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ λάθος και δημιουργεί μια μεγάλη αβεβαιότητα στον κόσμο, δεύτερες και τρίτες σκέψεις, το αν θα παραπεμφθεί ή όχι ένας διατελέσας υπουργός ή υφυπουργός, να είναι αποτέλεσμα των κομματικών συσχετισμών. Αν, δηλαδή, έχεις 155 έδρες, αν ο άλλος έχει 30 έδρες, 40 έδρες, άρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε το φίλτρο. Σε καμία χώρα της Ευρώπης αυτό δεν γίνεται απευθείας. Και γιατί δεν γίνεται απευθείας; Γιατί αν για οποιαδήποτε μήνυση οι υπουργοί έτρεχαν στα δικαστήρια, που μπορεί να είναι και κάποιες μηνύσεις εκδικητικές, τότε δεν θα έκαναν άλλη δουλειά. Από την άλλη, όμως, δεν μπορεί να έχουμε πολίτες δύο ταχυτήτων, δεν μπορεί κάποιος επειδή είναι υπουργός να γλιτώνει, επειδή το κόμμα του έχει πλειοψηφία στη Βουλή. Γι’ αυτό και ακολουθήσαμε αυτήν την οδό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή, όμως, ανοίξατε αυτήν την παρένθεση, του άρθρου 86. Τώρα έχουμε την Προανακριτική, δεν την έχουμε ακόμα, μάλλον, έχουμε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, περιμένουμε και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, λέτε θα καταθέσετε κι εσείς πρόταση. Αφού το Σύνταγμα δεν έχει αλλάξει ακόμα, δεν πρέπει να περάσει ο Καραμανλής ή όποιος άλλος πρέπει να περάσει κανονικά από τη βάσανο, να το πούμε έτσι, της Προανακριτικής;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε να δείτε, καταρχάς, θα ακολουθηθούν όλες οι διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα, δηλαδή θα γίνει διαδικασία στη Βουλή, θα καταθέσουμε καταρχάς κι εμείς,η κοινοβουλευτική μας ομάδα, τη δική της πρόταση, θα συζητηθούν οι προτάσεις αυτές, θα ληφθούν οι αποφάσεις απ’ την Ολομέλεια της Βουλής και όποια πρόταση πάει στην Προανακριτική, εκεί θα ακολουθηθεί ο τύπος. Όμως, προσέξτε, όπως είχαμε πει και στην περίπτωση του Τριαντόπουλου και όπως ορίζει και το Σύνταγμα, δεν απαγορεύει κάτι τέτοιο το Σύνταγμα, αρκεί ν’ ακολουθηθούν κάποια τυπικά, εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε το ρόλο του ανακριτή, θέλουμε αυτός ο οποίος θα αποφασίσει ποιοι μάρτυρες πρέπει να κληθούν σε συνέχεια όσων έχουν γίνει στη Δικαιοσύνη που έχει στείλει τη δικογραφία, γιατί υπάρχει ήδη ένα υλικό από τη Δικαιοσύνη, όπως και στην περίπτωση του κυρίου Τριαντόπουλου, το αν θα είναι το Α ή Β αδίκημα, πέραν όσων έχουν προταθεί, το αν οι κατηγορούμενοι θα είναι ένας, δύο ή τρεις, αυτό να το αποφασίσουν οι ανώτατοι δικαστές και όχι τα κόμματα. Λένε για παράδειγμα: «δεν θέλετε να γίνει Προανακριτική Τριαντόπουλου», που έγινε η διαδικασία όπως προβλέπει ο νόμος, για να πάει μετά στο φυσικό δικαστή, «για να μην έρθει να καταθέσει ο πρωθυπουργός». Αν θέλει τον οποιονδήποτε το Δικαστικό Συμβούλιο να καταθέσει ως μάρτυρας, ακόμα και ο πρωθυπουργός, η κατάθεση αυτή είναι υποχρεωτική. Ενώ αν γίνει μία πρόταση από ένα κόμμα για να καταθέσει κάποιος στην Προανακριτική, είναι αποτέλεσμα απόφασης των συσχετισμών. Εάν το Δικαστικό Συμβούλιο κρίνει ότι το Α αδίκημα δεν είναι αρκετό και πρέπει να αναβαθμιστεί, τότε αυτό οφείλει να το σεβαστεί η Βουλή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, καταλαβαίνω ότι εδώ πάνε τα πράγματα προς το Δικαστικό Συμβούλιο με ταχύτητα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εμείς τι λέμε; Εμείς λέμε το μοντέλο Τριαντόπουλου είναι η κατάληξη. Οδηγός ως προς την κατάληξη. Δηλαδή, ποια είναι η κατάληξη; Οι πολιτικοί να κρίνονται, όπως οι πολίτες. Καθαρές κουβέντες. Να μην υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών. Θα ακολουθηθούν όλα τα κατά το νόμο προβλεπόμενα, δεν το συζητάμε αυτό, με απόλυτο σεβασμό στις διαδικασίες και από κει και πέρα, με βάση τις πλειοψηφίες και τις αποφάσεις, στο τέλος της ημέρας θα υπάρχει κρίση από το φυσικό δικαστή, από το Δικαστικό Συμβούλιο και αν πει και κάτι άλλο, εμείς εδώ είμαστε να το σεβαστούμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πότε θα κατατεθεί η πρόταση η δική σας;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τις επόμενες πολύ λίγες ημέρες, την ερχόμενη εβδομάδα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στις αρχές της άλλης εβδομάδας;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μέσα στην εβδομάδα που έρχεται.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να επιστρέψουμε στο θέμα της αξιολόγησης και της άρσης της μονιμότητας.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Πάμε στην αξιολόγηση, γατί είναι ένα ευρύτερο ζήτημα. Λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ελλάδα έχει χάσει πάρα πολλά χρόνια, σε πάρα πολλές συζητήσεις, όπως είπαμε για το άρθρο 16, όπως είπαμε για το άρθρο 86. Ένα από τα ζητήματα τα οποία νομίζω προέκυψαν και από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, είναι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και όταν μιλάμε για αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων, δεν αναφερόμαστε απαραιτήτως σε απολύσεις ή άρση μονιμότητας μόνο. Αναφερόμαστε και σε επιβράβευση συνεπών. Ένα από τα πολλά που αναδείχθηκαν από τα Τέμπη, ήταν γιατί ο άνθρωπος αυτός ήταν σε αυτή τη θέση; Γιατί έλειπε αυτός που έπρεπε να είναι στη θέση του. Αυτά τα γιατί, εκφράζονται με ένα πολύ τραγικό τρόπο όταν πεθαίνουν συνάνθρωποι μας, αλλά εκφράζονται και στην καθημερινότητά μας. Τώρα που μιλάμε, μπορεί να απολυθεί ένας δημόσιος υπάλληλος; Μπορεί να απολυθεί. Πότε μπορεί να απολυθεί; Για ένα βαρύ πειθαρχικό αδίκημα, το οποίο συνδέεται με μια ποινική πράξη και λοιπά και λοιπά. Είναι ο μόνος λόγος που θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η σοβαρή κύρωση για έναν δημόσιο υπάλληλο; Κατά τη γνώμη μας όχι. Το λέμε ξεκάθαρα. Όπως στον ιδιωτικό τομέα, όπως στη δουλειά την οποία όλοι έχουμε κάνει στη ζωή μας, αν έχουμε δουλέψει σε μία εταιρεία, σε ένα δικηγορικό γραφείο, οπουδήποτε, η καλή μας απόδοση οδηγεί σε επιβράβευση, η κακή μας απόδοση σε κυρώσεις, όχι απαραιτήτως να χάσουμε τη δουλειά μας. Εμείς λοιπόν τι λέμε; Εμείς λέμε ότι βάζουμε στο τραπέζι το άρθρο 103του Συντάγματος για την άρση της μονιμότητας, χωρίς εξαιρέσεις, όχι για να επιστρέψουμε στις εποχές της πλατείας Κλαυθμώνος. Αλίμονο, για όνομα του θεού, αλλά όταν κάποιος για παράδειγμα λείπει από τη θέση του αδικαιολόγητα επανειλημμένως, αγνοεί αυτούς που έρχονται να τους εξυπηρετήσει. Είναι για παράδειγμα σε μία υπηρεσία, υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες, πολύ ευαίσθητες κοινωνικά, πολύ σημαντικές, νευραλγικές, π.χ. αυτοί που δίνουν τα φάρμακα και ενώ θα έπρεπε να είναι πέντε μπροστά, είναι δύο. Ή πηγαίνεις να σε εξυπηρετήσει κάποιος, ξανά και ξανά και σε αγνοεί. Δεν ξέρω αυτά δεν θα τα κρίνει η Κυβέρνηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιος θα τα κρίνει όμως;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όταν αρνείται κάποιος την αξιολόγηση συστηματικά;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτά θα τα συζητήσουμε με ψυχραιμία. Δεν θα κρίνονται από πολιτικούς. Θα τα δούμε όταν έρθει εκείνη η ώρα. Αυτή η συζήτηση πρέπει να ανοίξει. Προσέξτε, το ότι ανοίγεις μια συζήτηση δεν σημαίνει ότι παίρνεις και την απόφαση. Γιατί για να ληφθεί αυτή η απόφαση θέλει πλειοψηφία, αλλά επειδή άκουσα και την αμήχανη αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, η ερώτηση αυτή τη στιγμή είναι μία και συγκεκριμένη. Συμφωνεί το ΠΑΣΟΚ να βάλουμε στο τραπέζι της αναθεώρησης το άρθρο 103 του Συντάγματος, να αρθεί η μονιμότητα στο δημόσιο, όπως το είπε ακριβώς ο Πρωθυπουργός. Επειδή άκουσα και διάφορες διαρροές στη συνέχεια. Αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός, αυτό εννοεί. Και στη συνέχεια να δούμε πώς, ακούγοντας και την κοινωνία, θα μπούμε σε μία νέα εποχή που θα ξέρουν όλοι ότι οι καλοί θα επιβραβεύονται, αυτοί οι οποίοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους θα έχουν κάποιες κυρώσεις και αυτοί που επιμένουν ή αρνούνται να αξιολογηθούν, ξανά και ξανά, θα φεύγουν από τη θέση τους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό που είπε ο κύριος Ανδρουλάκης είναι ότι το Σύνταγμα δεν δίνει τέτοιες λύσεις, να συζητήσουμε επί της ουσίας και έθιξε μάλιστα και το θέμα της Κυβέρνησης, ότι μιλάνε για την αξιολόγηση και τη μονιμότητα αυτοί που έχουνε το ρεκόρ στους μετακλητούς.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς αυτό δεν ισχύει. Έχει δώσει αναλυτικές απαντήσεις το Υπουργείο Εσωτερικών και πέρα του ότι δεν είναι μεγαλύτερος ο αριθμός, το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 6 ετών είναι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία είχε πολύ μεγάλες ανάγκες προσωπικού και σε δήμους ανεξαρτήτως αν ο δήμαρχος ανήκει στην α ή στη β παράταξη. Αυτό έχει απαντηθεί και μάλιστα υπάρχουν και αναλυτικά στοιχεία, τα οποία μπορώ να σας το προσκομίσω για μία από τις επόμενες εκπομπές σας για να κάνετε και σχετική παρουσίαση. Αυτό με τους μετακλητούς το έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν ισχύει και έχει απαντηθεί. Τώρα, εγώ δεν κατάλαβα τι είπε ο κ. Ανδρουλάκης, να σας πω την αλήθεια. Γιατί δεν ήθελε να δώσει απάντηση, όπως δεν έδωσε ποτέ απάντηση για το άρθρο 16, όπως δεν έδωσε απάντηση και για τα παρατήματα ξένων πανεπιστημίων με την κατάληξη που είχαμε ή στην ψήφο που δεν έδωσε για την επιστολική ψήφο. Περνάνε τα χρόνια, αλλάζουν οι εποχές, το πολιτικό σύστημα έχει απογοητεύσει πολύ κόσμο, όλοι έχουμε ευθύνη ως χώροι πολιτικοί. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να εναρμονιστούμε με τις εποχές. Ο κόσμος θέλει καθαρές απαντήσεις. Παραδοχές λαθών, το κάνουμε πολλές φορές, το έχει κάνει ο Πρωθυπουργός και συγκεκριμένες προτάσεις και δράσεις. Το άρθρο 103 του Συντάγματος θέλει το ΠΑΣΟΚ ή όχι να μπει στη διαδικασία αναθεώρησης; Εμείς λέμε ναι, το βάζουμε στη συζήτηση. Ας απαντήσει, λοιπόν, καθαρά το ΠΑΣΟΚ και ας μη δίνει απαντήσεις οι οποίες δεν βγάζουνε κανένα νόημα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να πάμε και σε κάτι άλλο που είπε ο κ. Ανδρουλάκης, είναι στο MEGA χθες η συνέντευξη του, είπε λοιπόν αυτά για την αναθεώρηση με το δημόσιο, είπε και για τη Λωρίδα της Γάζας, τη δραματική αυτή κατάσταση και είπε ότι «ναι παίρνετε λοιπόν μία πρωτοβουλία», αυτή που εξηγήσατε κι εσείς, χθες, αλλά λέει «αυτό δεν σημαίνει ότι όλο το προηγούμενο διάστημα η Κυβέρνηση είχε μια σοβαρή στάση», για μένα λέει ο Νίκος Ανδρουλάκης, «η ταύτιση του κυρίου Μητσοτάκη με τον Νετανιάχου, δεν περιποιεί τιμή για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας».
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ένα-ένα να τα πάρουμε. Το πιο σημαντικό είναι ότι με πρωτοβουλία της Ελλάδας, του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, του Γιώργου Γεραπετρίτη, είχαμε χθες την ψήφιση του μαζικότερου και σημαντικότερου ψηφίσματος για την προστασία των αμάχων στη Γάζα. 80 κράτη-μέλη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, προεδρεύοντος του Γιώργου Γεραπετρίτη, ψήφισαν ένα καίριας σημασίας, λέξη προς λέξη, πολύ σημαντικό ψήφισμα. Αυτό έγινε με πρωτοβουλία της Ελλάδας. Ήρθε δηλαδή η Ελλάδα, προεδρεύουσα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, έφερε στη συζήτηση, έβαλε στην ατζέντα, άρα είναι κάτι που δεν έγινε χθες, επειδή το είπε ο κ. Ανδρουλάκης ή ο κ. Φάμελλος, το αντιλαμβάνεστε, το έχουμε προαναγγείλει από τη Δευτέρα σε ενημέρωση πολιτικών συντακτών και το προετοιμάζει ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών πολλές ημέρες και έβαλε στην ατζέντα ένα ψήφισμα το οποίο ουσιαστικά απηχεί των απόψεων κάθε ανθρώπου που μας ακούει. Δηλαδή τι; Κυρίως τα παιδιά, οι άμαχοι, να προστατευτούν, να ανοίξουν δίοδοι ανθρωπιστικής βοήθειας και βέβαια να σταματήσει αυτή η φρικαλέα κατάσταση. Αυτό έγινε παγκοσμίως, με πρωτοβουλία της Ελλάδας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι θέλει να κάνει η Αντιπολίτευση; Όπως κάνει και στα Τέμπη, όπως κάνει και σε μία άλλη περίπτωση τραγική που μπορεί να συμβεί, θέλει να εργαλειοποιήσει μια δραματική τραγική κατάσταση. Όλοι μας είμαστε στην ίδια σελίδα. Τι λέμε; Βλέπουμε την πραγματικότητα. Το Ισραήλ δέχτηκε μία άδικη επίθεση από τη Χαμάς, γιατί και εκεί δολοφονήθηκε κόσμος και εκεί υπήρξαν όμηροι και εκεί υπάρχουν μωρά, παιδιά, μαμάδες, που δεν έχουν γυρίσει στο σπίτι τους, όμως από ένα σημείο και μετά επειδή ακριβώς είναι σύμμαχός μας το Ισραήλ, όπως είπε ο Πρωθυπουργός και στους συμμάχους μας, στους φίλους μας πρέπει να λέμε την αλήθεια, αυτή η φρικαλέα επίθεση που δέχτηκε δεν δικαιολογεί κάποια πράγματα που έχουν συμβεί στη συνέχεια. Το να σκοτώνονται παιδιά, το να υπάρχουνε παιδιά που κινδυνεύουν να πεθάνουν στο επόμενο χρονικό διάστημα, το να μην είναι ανοιχτές οι δίοδοι βοήθειας σε αμάχους, δεν μπορεί να γίνει επιτρεπτό. Ήρθαν λοιπόν τις προηγούμενες μέρες και μας κατηγόρησαν ότι δεν ψηφίσαμε ένα ψήφισμα. Ξέρετε ότι δεν υπήρχε ψήφισμα;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι εννοείτε;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ξέρετε ότι κάτι τέτοιο δεν ετέθη σε ψηφοφορία; Δείτε τις δηλώσεις της Ολλανδίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτή η πρωτοβουλία που ήταν …
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεκαεπτά χώρες…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δείτε τις δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου, του κ. Κόμπου. Θα καταλάβετε ποια είναι η παραπληροφόρηση που υφιστάμεθα όλοι μας. Ήταν μια πρωτοβουλία των Κάτω Χωρών. Δεν ετέθη σε ψηφοφορία, δεν ήταν επίσημο ψήφισμα. Όλες οι χώρες έχουν εκφράσει τις απόψεις τους. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, λίγες ημέρες πριν, στη συνάντηση που είχε με τον κ. Σίσι, τον Αιγύπτιο ομόλογό του, εκφράστηκε ξεκάθαρα, εξέφρασε την ελληνική, την ανθρώπινη, τη λογική θέση. Προχθές, ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ. Έκανα μία συνέντευξη στο ραδιόφωνο του 9,84, έδωσα μία απάντηση που μίλησα για όλα…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Α, λέτε για την ανακοίνωση του κ. Μάντζου.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Και βγάζει ανακοίνωση ο κ. Μάντζος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για το ισορροπημένη που είπατε.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Και απομονώνει μία φράση, ενώ στη συνέχεια μίλησα για τα παιδιά, για τους αμάχους, για τη στάση της Ελλάδας, για το ψήφισμα στον ΟΗΕ που επίκειται η ψήφισή του, γιατί ήταν τις προηγούμενες μέρες. Έτσι θα κάνουμε συζήτηση για τόσο σοβαρά θέματα; Είναι δυνατόν να απομονώνουμε μία φράση, να αλλάζουμε την εικόνα, να κλείνουμε τα μάτια μας, ακόμα και στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή; Δεν έχουν βάλει μυαλό; Δεν βλέπουν τις δημοσκοπήσεις; Οι δημοσκοπήσεις τι λένε; Δεν λένε ότι τα κάνουμε όλα εμείς τέλεια. Αλίμονο! Έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα, ο κόσμος έχει πολλά προβλήματα, αλλά έχουμε κάνει και σημαντικά. Σίγουρα, όμως, λένε ότι η αντιπολίτευση με ψέματα, αντιπολίτευση του μαύρου να γίνεται άσπρο, δεν την αποδέχεται ο κόσμος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Να πάμε να δούμε λίγο και τι γίνεται στα πανεπιστήμια, κ. Μαρινάκη. Οι πρυτάνεις υποχρεούνται, απ’ ότι γνωρίζουμε, μέχρι τέλος Ιουνίου να καταθέσουν αυτό το πρωτόκολλο ασφαλείας και τα πανεπιστήμια να το έχουν εφαρμόσει μέχρι το τέλος του χρόνου. Όλα. Αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί, τι θα κάνει, μπορεί να κάνει κάτι η Κυβέρνηση;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η Κυβέρνηση έχει κάνει βήματα που δεν έγιναν για πολλά χρόνια. Ξεκινάμε από την καλή οπτική της συζήτησης. Δηλαδή, με την κατάργηση του ασύλου το 2019. Όταν ακούς ότι εισέβαλλαν κάποιοι στη Νομική, ακούς μετά ότι συνελήφθησαν ή πολλές φορές, όταν ακούς ότι υπάρχει κατάληψη σε ένα κυλικείο, ακούς μετά ότι διαλύθηκε η κατάληψη. Γιατί, πλέον, όταν γίνεται κάτι παράνομο σε ένα πανεπιστήμιο, η αντίδραση της Αστυνομίας είναι ίδια με όταν γίνεται κάτι παράνομο σε μία εφορία, σε ένα νοσοκομείο, παντού. Αυτό είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη και γι’ αυτό και έχει αποτέλεσμα. Τι άλλο πρέπει να κάνουμε; Μια πολύ σοβαρή νομοθέτηση που έγινε το 2021 να τη συμπληρώσουμε με κάποιες συνέπειες γι’ αυτούς, οι οποίοι δεν τηρούν αυτά τα οποία πρέπει να τηρήσουν. Πιστεύω, με βάση αυτό το οποίο είδαμε στη Νομική, με την άμεση ανταπόκριση του πρύτανη του ΕΚΠΑ, του κ. Σιάσου, ότι δεν θα χρειαστούν οι συνέπειες. Γιατί πιστεύω ότι, πριν και πάνω απ’ όλα, οι ίδιοι οι πρυτάνεις θα καταλάβουν -και κάποιοι ήδη το έχουν καταλάβει- ότι η θωράκιση των πανεπιστημίων, γιατί δεν είναι μόνο ζήτημα παραβατικότητας, είναι και ζήτημα πολιτικής προστασίας. Τα σχέδια ασφαλείας τα οποία καλούνται να υλοποιήσουν, έχουν να κάνουν και με ζητήματα πολιτικής προστασίας, πυρκαγιών, άλλων κινδύνων. Είναι πολύ σοβαρά ζητήματα αυτά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Απλώς, επειδή γνωρίζαμε ότι 8 από τα 24 μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα είχαν καταθέσει…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν δεν το κάνουν;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αν δεν το κάνουν, θα υπάρχουν κυρώσεις συνολικά σε όποιον έχει την υποχρέωση. Να σας πω κάτι… Ένας διοικητής νοσοκομείου, αν έχει την υποχρέωση να επισκευάσει ένα ασανσέρ και δεν το έχει κάνει -υπάρξει δεν υπάρξει κίνδυνος- και γίνει ένας έλεγχος, δεν θα έχει κυρώσεις; Αναλόγως με το παράπτωμά του. Αν έχει υποχρέωση να αναβαθμίσει ένα μέρος ενός κτιρίου και έχει πάρει κάποια λεφτά και δεν το έχει προχωρήσει, δεν θα έχει κυρώσεις; Θα έχει. Λοιπόν, όλοι μας, όσοι έχουμε μία ευθύνη, ένα καθήκον, οφείλουμε αυτό το καθήκον να το φέρνουμε εις πέρας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάντως, υπάρχει και ένα ερώτημα που πλανάται στον αέρα το τελευταίο διάστημα, σε σχέση με τα ΑΕΙ. Εκείνη η πανεπιστημιακή αστυνομία, που τους είχαμε δει και κάποιες μέρες και μετά δεν τους ξαναείδαμε, οι άνδρες και οι γυναίκες εκείνοι. Τι απέγιναν;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η πανεπιστημιακή αστυνομία, το απάντησε, νομίζω, πολύ καθαρά ο Πρωθυπουργός στην προηγούμενη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, την τελευταία δηλαδή, δεν πέτυχε τον σκοπό της, δεν λειτούργησε. Γιατί δεν λειτούργησε, ενώ ήταν μία πάρα πολύ σοβαρή πρωτοβουλία; Γιατί εκκριθεί από την κατάσταση στο πεδίο, ότι το πρόβλημα των πανεπιστημίων ως προς την παραβατικότητα, είναι σημειακό, δηλαδή σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια, δεν είναι παντού έτσι η κατάσταση και η αντιμετώπιση αυτής της βαθμίδας της παραβατικότητας, δηλαδή του μεγέθους των παραβατικών -γιατί είναι κοινοί εγκληματίες οι περισσότεροι από αυτούς που κάνουν ό,τι κάνουν- είναι δουλειά της πολύ βαριά οπλισμένης, πολλές φορές, αστυνομίας. Όταν έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο που πάει να δολοφονήσει, όταν έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο που έχει μολότοφ, δεν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις με μια άοπλη αστυνομία. Πήγε χαμένη η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι άνθρωποι αυτοί; Όχι, όχι.
Και αυτό που ακούω διάφορους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που λένε: «Δείτε πόσο μας στοιχίζει τον μήνα η πανεπιστημιακή Αστυνομία», άκρατος λαϊκισμός, όχι δεν πήγαν χαμένοι. Πήγαν σε συγκεκριμένες υπηρεσίες της Αστυνομίας, σε αστυνομικά τμήματα που είναι κοντά σε πανεπιστήμια και συνεπικουρούν, έχοντας μια περαιτέρω εκπαίδευση αυτών των επιχειρήσεων. Η μεγάλη διαφορά αυτής της Κυβέρνησης είναι ότι το αποτέλεσμα το αναγνωρίζει και πάει να το εξελίξει, όταν υπάρχει. Οι δουλειές που δημιουργούμε, το Ψηφιακό Κράτος, όλα όσα έχουμε κάνει. Όταν κάτι δεν λειτουργεί το προσαρμόζουμε και το αλλάζουμε. Τώρα, τι θα κάνει η κυρία Ζαχαράκη; Θα επικαιροποιήσει έναν νόμο, δεν θα τον ακυρώσει. Θα βάλει κάποια επιπλέον. Παράδειγμα: Σπας; Πληρώνεις. Σου έρχονται οι λογαριασμοί. Δεν πληρώνεις; Σου έρχεται στην Εφορία. Συνελήφθεις και είσαι φοιτητής; Αναστολή για δύο χρόνια. Καταδικάζεσαι αμετάκλητα; Τέλος η φοιτητική ιδιότητα. Αυτά τα είδαμε και στα γήπεδα. Με το που μπήκαν αυτοματοποιημένες ποινές και υποχρέωση για κάμερες, για έλεγχο εισόδου, είδαμε μια αγωνιστική χρονιά ολόκληρη, χωρίς σοβαρά έκτροπα. Είδαμε έναν τελικό κυπέλλου με κόσμο. Απλά πράγματα θέλει ο κόσμος, κατανοητά, παραδοχή λαθών και λύσεις. Εμείς, λοιπόν, αυτό τον δρόμο θα ακολουθήσουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μαρινάκη, να προλάβουμε να αναφερθούμε και στα όσα είπε ο Πρωθυπουργός χτες για την Τουρκία και να βγάλει από το τραπέζι το casus belli, αν ο Ερντογάν μπει σε μια συζήτηση με την Ελλάδα σε αυτό, γιατί είπε ο Πρωθυπουργός ότι θα του το θέσει, θα θέσει κάτι και η Ελλάδα; «Ότι αν κάνεις εσύ αυτό, εμείς θα κάνουμε το άλλο;»
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ο Πρωθυπουργός έδωσε την πιο ηχηρή απάντηση σε όλους αυτούς τους καλοπροαίρετους και μη, οι περισσότεροι δεν είναι καλοπροαίρετοι από την Αντιπολίτευση, δεν αναφέρομαι στον κόσμο για να μην παρεξηγηθώ, που μιλάνε για ενδοτικότητα. Τριάντα χρόνια ζούμε αυτή την κατάσταση του casus belli. Και μέσα σε αυτά τα τριάντα χρόνια όλοι οι Έλληνες Πρωθυπουργοί, όπως πολύ καλά έκαναν, για να μην παρεξηγηθώ, συνάντησαν τους ομόλογούς τους ή οι Υπουργοί Εξωτερικών, από την Τουρκία. Σωστό δεν είναι αυτό;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, ναι.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ:Ο πρώτος Πρωθυπουργός ο οποίος μίλησε ξεκάθαρα και έβαλε στο τραπέζι όταν βρήκε τη δυνατότητα και την ευκαιρία, γιατί το να μιλάς για να μιλήσεις δεν έχει νόημα. Σημασία έχει να είσαι και αποτελεσματικός για τη χώρα σου, είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τι λέει, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Έχουμε αυτή την στιγμή μία εν εξελίξει διαδικασία, που μάλιστα όλο αυτό ξεκίνησε και από δική του πρωτοβουλία. Ένα μέρος αυτής της συζήτησης είναι και τα 150 δισεκατομμύρια. Το πρόγραμμα αυτό, λοιπόν, λέει ότι για τρίτες χώρες, εκτός, δηλαδή, Ε.Ε. για να υπάρξει μια συμφωνία απαιτείται ομοφωνία. Άρα, και η Ελλάδα ως κυρίαρχο Κράτος έχει τα δικά της…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ομοφωνία, όχι ειδική πλειοψηφία, λοιπόν;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι. Για τα τρίτα κράτη χρειάζεται ομοφωνία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ειδική πλειοψηφία είναι για την κατάρτιση του προγράμματος, το είπε χτες ο Πρωθυπουργός ξεκάθαρα. Εμείς, λοιπόν, τι λέμε; Δεν μπορούμε να διανοηθούμε μια τρίτη χώρα, εν προκειμένω η Τουρκία, να μπει σε μια τέτοια συζήτηση όσο ακόμα έχει για τριάντα πλέον χρόνια το casus belli. Άρα, βρίσκεις μια ευκαιρία και προασπίζεσαι αυτά τα οποία, διαχρονικά να πω…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, άμα το άρει το casus belli μπορεί να πάρει το εισιτήριο ας πούμε για…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εμείς δεν πιστεύουμε ότι καμία Κυβέρνηση στο παρελθόν, δεν υπερασπίστηκε, όπως και η δική μας, την διαχρονική εθνική γραμμή και για τα ελληνοτουρκικά. Η Ελλάδα τι λέει; Ότι δεν βάζει ποτέ στο ζύγι ζητήματα κυριαρχίας στη συζήτηση. Έχουμε μόνο μία διαφορά με την Τουρκία, τον καθορισμό ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας και, όμως, παράλληλα μπορούμε, ενώ διαφωνούμε, να συζητάμε και αυτή η τακτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει και θετικά αποτελέσματα, όπως είναι η υποδοχή νόμιμων τουριστών στο Ανατολικό Αιγαίο, ο εκμηδενισμός των παραβιάσεων και η θωράκιση των συνόρων που είναι, βέβαια, και αποτέλεσμα μιας πολιτικής προστασίας των συνόρων. Τώρα, λοιπόν, ανοίγει μια συζήτηση για τα προγράμματα αυτά, τον εξοπλισμό της Ε.Ε.. Σε περίπτωση, λοιπόν, που θέλουμε να υπάρξει συζήτηση, να ανοίξει η συζήτηση, για την Τουρκία, γιατί υπάρχουν και άλλοι όροι, παράδειγμα: απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται τα εξοπλιστικά κατά συμμαχικών χωρών. Αυτό δεν συζητείται, δεν μπαίνει στο τραπέζι, αυτό είναι δεδομένο. Είμαστε κράτος – μέλος της Ε.Ε., κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτό δεν είναι υπό διαπραγμάτευση. Για να γίνει αυτή η συζήτηση πρέπει η Τουρκία να άρει το casus belli. Τι πιο καθαρό, τι πιο υπεύθυνο και τι πιο συνεπές στις πράξεις, όχι στα λόγια, για τις διαχρονικές ελληνικές θέσεις;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λοιπόν, μια τελευταία σύντομη ερώτηση που πρέπει να την κάνουμε οπωσδήποτε γιατί ανησυχούν πολλοί αγρότες. Ακούνε για το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, βλέπουν έρευνα ευρωπαϊκής εισαγγελίας και σου λέει μπορεί να φτάσουν τα πράγματα και εγώ ή να χάσω επιδοτήσεις ή να καθυστερήσουν αρκετούς μήνες, που ισοδυναμεί με το να τις χάσουμε για κάποιους;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς η Ελλάδα οικειοθελώς ζήτησε τη συνδρομή και της Ε.Ε.. Όλο αυτό γίνεται για να μην χαθούν επιδοτήσεις, για να προστατευθούν αυτοί οι οποίοι δικαιούνται πραγματικά τις επιδοτήσεις, να δίνονται πιο γρήγορα οι επιδοτήσεις και να μην ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι που δεν φταίνε σε τίποτα. Αυτός είναι ο στόχος. Αυτό συμβαίνει. Γιατί ξέρετε, έστω και ένα ευρώ να δοθεί, ενώ δεν θα έπρεπε να δοθεί για τους Χ – Ψ λόγους, τους οποίους θα τους βρουν αυτοί που πρέπει να τους βρουν, κάποιος το χάνει.
*Το video της συνέντευξης: https://youtu.be/QoecVYycqtU