Σημεία συνέντευξης στον Talk Radio
Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στον Talk Radio και τους δημοσιογράφους Τάκη Χατζή και Αθηναΐδα Νέγκα
Για το τι προτίθεται να κάνει η Κυβέρνηση ώστε να αποκατασταθεί το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό που δημιουργείται εξαιτίας της υπάρχουσας «νοσηρότητας»
Καταρχάς, είναι ευχάριστο ότι, έστω και με μια καθυστέρηση, σημαντικό κομμάτι όσων συμμετέχουμε στον δημόσιο διάλογο, καταλαβαίνουν ότι αυτή η τοξική αντιπαράθεση δεν οδηγεί πουθενά. Και θα μου επιτρέψετε -και νομίζω είναι μια αντικειμενική διαπίστωση- προφανώς οι πολίτες μας αξιολογούν και εσείς ρωτάτε και εμείς απαντάμε, ότι σε αυτόν τον βούρκο δεν έχουμε κυλιστεί τις τελευταίες ημέρες με ευθύνη της Κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση βρίσκεται να απαντάει, όπως έχει καθήκον να απαντάει, πολύ σωστά είπατε, σε μια σειρά από βαρύγδουπες κατηγορίες της Αντιπολίτευσης. Δεν είπε, δηλαδή, ο Πρωθυπουργός τους αντιπάλους του «ενορχηστρωτές» κάποιας «συγκάλυψης».
Η Αντιπολίτευση κατηγόρησε χωρίς στοιχεία και, μάλιστα, κατέρρευσαν αυτές οι κατηγορίες πανηγυρικά, τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον κ. Τασούλα, ότι απέκρυψε συμπληρωματικά στοιχεία και τα ίδια τα βίντεο της Βουλής διέψευσαν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον κ. Ανδρουλάκη. Άρα, δυστυχώς βρεθήκαμε για άλλη μια φορά σε ένα σημείο να προσπαθούμε να κρατηθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Αυτή την φορά, όμως, το πιο τραγικό ήταν ότι όλο αυτό συνέβη επάνω σε ένα τραγικό δυστύχημα και πάνω στην αγωνία των συγγενών των θυμάτων.
Για την κριτική της αντιπολίτευσης για την υποψηφιότητα Καραμανλή μετά το δυστύχημα και για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών
Να τα πάρουμε λίγο τα πράγματα με την σειρά. Λέγονται στη δημόσια συζήτηση πράγματα, τα οποία μεταξύ τους ανήκουν σε εντελώς διαφορετική κατηγορία. Αρμόδια για να δώσει απαντήσεις σε κάθε δικαστική υπόθεση, πολλώ δε μάλλον, σε μια τόσο σοβαρή δικαστική υπόθεση, για τη διερεύνηση ενός τραγικού δυστυχήματος είναι η Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη δίνει όλες τις απαντήσεις. Δεν το λένε όλοι αυτό, δυστυχώς. Σε όλα τα σοβαρά κράτη, σε όλα τα κράτη που αυτά τα πράγματα είναι λυμένα εδώ και δεκαετίες, θεωρούσα ότι είναι λυμένα και στην χώρα μας, αλλά φαίνεται ότι δεν το καταλαβαίνουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου αυτό, αυτά όλα τα ερωτήματα, τα πολύ σοβαρά ερωτήματα, τα απαντάει η Δικαιοσύνη. Αυτό είναι, λοιπόν, κάτι που έχουμε πει από την πρώτη στιγμή.
Επειδή τυχαίνει να είμαι και νομικός και ξέρω πέντε απλά πράγματα, η Κυβέρνηση αυτή ήταν η Κυβέρνηση η οποία άλλαξε την αποσβεστική προθεσμία για να μπορούμε να συζητάμε ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του όποιου πολιτικού στελέχους, του όποιου Υπουργού και Υφυπουργού, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Καραμανλή. Αυτή η συζήτηση, που την ακούω, είναι εντελώς άτοπη και δεν το λέω εγώ. Το λένε έγκυροι συνταγματολόγοι. Το Σύνταγμα είναι πάνω από τους κοινούς νόμους και το θέμα είναι ποια είναι η αλήθεια για να την λέμε στον κόσμο. Το Σύνταγμα είναι πάνω από τους κοινούς νόμους, από την κοινή νομοθεσία. Από την στιγμή, λοιπόν, που έχει αλλάξει το Σύνταγμα, παρέλκει αυτή η συζήτηση. Άρα, δεν υπάρχει ζήτημα παραγραφής. Συνεπώς, η βουλευτική ιδιότητα του όποιου πρώην Υπουργού είναι εντελώς αδιάφορη για την εξέταση ποινικών ευθυνών του στην υπόθεση. Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, για να δείτε ότι ξεκαθαρίζονται όλα με τη σειρά, η κατηγορία κατά της Κυβέρνησης είναι πολύ συγκεκριμένη από την Αντιπολίτευση και συμπυκνώνεται στην λέξη «συγκάλυψη». Δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο να έχει ερωτηθεί η Κυβέρνηση ή η κυβερνητική πλειοψηφία στην Βουλή, είτε δηλαδή για απόδοση ευθυνών, είτε για αλλαγή κάποιας νομοθεσίας που να εξυπηρετεί τη Δικαιοσύνη, από τη Δικαιοσύνη και εμείς να έχουμε απαντήσει αρνητικά. Μας κατηγορούν για κάτι, χωρίς να το εξειδικεύουν: ποιον να συγκαλύψουμε, τι να συγκαλύψουμε και χωρίς να έχουμε κάνει κάτι, το οποίο να υπονοεί έστω άρνηση στη διερεύνηση της υπόθεσης. Σημασία έχει, λοιπόν, να βάλουμε τα δεδομένα κάτω.
Για τις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης για τον Χρήστο Τριαντόπουλο
Ο κ. Τριαντόπουλος για όλα αυτά έχει απαντήσει από την πρώτη στιγμή. Καταρχάς, αν διαβάσετε την πρόταση για την προανακριτική του ΠΑΣΟΚ, θα δείτε ότι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ που κατηγορεί, γιατί είναι το κόμμα το οποίο έρχεται και κατηγορεί και ζητάει μια προανακριτική. Σωστά; Στην ίδια την πρόταση δεν υπάρχει ούτε μια μαρτυρία, ούτε ένα στοιχείο που να εμπλέκει τον ίδιο τον κ. Τριαντόπουλο με την υποτιθέμενη συγκάλυψη, γιατί η κατηγορία ποια είναι; Η κατηγορία είναι: Το μπάζωμα με δόλο. Εμείς δεν αρνούμαστε να διερευνήσει η Δικαιοσύνη, αλίμονο αν το κάναμε, τυχόν παραλείψεις, λάθος κινήσεις, λάθος ενέργειες που μπορεί να έγιναν στο πεδίο. Βέβαια, και για το πεδίο έχουν δοθεί απαντήσεις από την πρώτη στιγμή.
Αν έψαχναν οι κύριοι της Αντιπολίτευσης τα ΦΕΚ διορισμού των Υφυπουργών και του κ. Τριαντόπουλου, θα έβλεπαν ότι ο κ. Τριαντόπουλος ήταν αρμόδιος για την κρατική αρωγή. Τι σημαίνει αυτό; Για την συνδρομή των θυμάτων και οτιδήποτε άλλου, στη συνέχεια, όπως συμβαίνει σε όλες τις φυσικές καταστροφές, σε όλα τα άσχημα γεγονότα, σε όλα τα αυτά τα συμβάντα. Εμείς, λοιπόν, παρ’ όλα αυτά, παρά την απουσία στοιχείων, μαρτυριών, συγκεκριμένων δεδομένων, παρά την πολιτικοποίηση μιας πολύ σοβαρής διαδικασίας από την Αντιπολίτευση, ερχόμαστε και λέμε: «Όλα στο φως».
Το βάρος της απόδειξης το έχει αυτός ο οποίος κατηγορεί. Δεν μπορεί να ερχόμαστε και να λέμε ότι ένας άνθρωπος, οποιοσδήποτε, είτε πολιτικός είτε όχι, έδωσε την οποιαδήποτε εντολή για μπάζωμα και να μην ερχόμαστε να αποδείξουμε με ποια στοιχεία τεκμηριώνεται αυτό.
Ας μας πουν εκείνοι που τον κατηγορούν σε ποια εντολή συγκεκριμένα αναφέρονται, ποια ενέργεια είναι αυτή για την οποία τον κατηγορούν, ποια ενέργεια ήταν αυτή που έκανε και ήταν παράνομη, να έρθει να απαντήσει. Το να έρθει να απαντάει σε αόριστες κατηγορίες όταν έχεις από την πρώτη στιγμή δώσει αυτός ο ίδιος άνθρωπος εξηγήσεις ποιος ήταν ο ρόλος του. Μιλάμε για μια άτυπη σύσκεψη. Έχετε ακούσει εσείς «συγκάλυψη σε άτυπη σύσκεψη με ψυχική συνδρομή;»
Εγώ ξέρω, ότι σε αυτές τις διαδικασίες, για να μην τρελαθούμε εντελώς, απαντάς επί συγκεκριμένων κατηγοριών. Είναι δυνατόν να απαντάει ένας άνθρωπος …. Να του λένε «απάντα σε κάτι που υπονοούμε;». Έχετε δει εσείς συγκεκριμένη κατηγορία; Έχετε δει συγκεκριμένο στοιχείο; Εγώ δεν έχω δει. Και παρ’ όλα αυτά λέμε όλα στο φως, να έρθουμε να τα συζητήσουμε.
Αλλά όπως βλέπετε, ως γενικό συμπέρασμα το λέω, , όταν ερχόμαστε με ηρεμία και απαντάμε σημείο-σημείο στις κατηγορίες τις οποίες μας επιρρίπτουν, σημείο-σημείο, φαίνεται ότι η αλήθεια αρχίζει και αποκαλύπτεται. Όχι η αλήθεια για την υπόθεση, το ξαναλέω, αυτό θα το απαντήσει η Δικαιοσύνη, αλλά για τις κατηγορίες κατά της Κυβέρνησης.
Τι έχει συμβεί πάνω σε ένα έδαφος οργής, αγανάκτησης και ανάγκης για Δικαιοσύνης των πολιτών και κυρίως των συγγενών; Ήρθε το σύνολο δυστυχώς της Αντιπολίτευσης, να δημιουργήσει μια σειρά από θεωρίες συγκάλυψης, μια σειρά από κατηγορίες κατά της Κυβέρνησης, γνωρίζοντας ότι είναι πρόσφορο το έδαφος και έτσι μπερδεύτηκε ο κόσμος. Οργίστηκε παραπάνω ο κόσμος. Ξέρετε είναι πολύ δύσκολο να απολογείσαι όταν έχεις να κάνεις με κατηγορίες, οι οποίες χτίστηκαν πάνω, την Αντιπολίτευση εννοώ, πάνω σε ένα τόσο τραγικό γεγονός, το αντιλαμβάνεστε. Όταν όμως ερχόμαστε και μπαίνουμε στην ουσία, στα στοιχεία, στα δεδομένα, η μια θεωρία της Αντιπολίτευσης μετά την άλλη καταρρίπτεται.
Σχετικά με το δελτίου Τύπου που εκδόθηκε στις 3 Μαρτίου από τον κ. Τριαντόπουλο για την αποκατάσταση του πεδίου
Δολίως η Αντιπολίτευση μπλέκει δύο διαφορετικές συζητήσεις. Είναι μια συζήτηση αν έγιναν σωστά όλα στο πεδίο, που δικαίως οι συγγενείς έρχονται και ζητάνε δια των συνηγόρων τους… είναι μια συζήτηση αυτή, έγιναν σωστές ενέργειες; Έγιναν σύννομα; Έγιναν στην ώρα τους; Έχουν δοθεί κάποιες απαντήσεις, μένει να αξιολογηθούν αυτές οι απαντήσεις από την Δικαιοσύνη. Είπαν, δηλαδή οι επιχειρησιακοί, ότι υπήρχε ανάγκη να σηκωθούν τα βαγόνια, για να δούμε, τις πρώτες ώρες, αν υπήρχαν άλλοι σοροί, στη συνέχεια αν υπήρχαν τραυματίες, έχουν δοθεί κάποιες απαντήσεις. Αξιολογούνται αυτές οι απαντήσεις. Αυτή είναι μια συζήτηση. Υπάρχει μια άλλη συζήτηση, το αν έγινε μπάζωμα με δόλο. Δηλαδή εάν ήρθε ο οποιοσδήποτε Τριαντόπουλος, δεν ξέρω ποιον άλλον εννοούν, να κάνει αυτό το περιβόητο μπάζωμα για να κρύψει στοιχεία. Αυτό είναι μία σπέκουλα της Αντιπολίτευσης, που είναι άλλο πράγμα από το πρώτο, βέβαια εμείς σε αυτό απαντάμε…
Ερώτηση με το αν ακολουθήθηκαν σχετικά πρωτόκολλα
Για να υπάρχει δόλος, κ. Νέγκα, πρέπει να υπάρχει αντικείμενο συγκάλυψης…. Είναι κρίσιμη η κατηγορία, δεν ήτανε επιχειρησιακές αστοχίες. Τις επιχειρησιακές αστοχίες θα τις διερευνήσει η Δικαιοσύνη. Δεν κάνουμε εμείς τους έξυπνους, ούτε τους Δικαστές. Η κατηγορία ήταν άλλη. Η κατηγορία ήταν ότι «μπαζώσατε για να κρύψετε». Χωρίς να λέει κανένας τι θέλαμε να κρύψουμε, ποιόν θέλαμε να κρύψουμε, ποιο εύφλεκτο υλικό θέλαμε να κρύψουμε.
Για το ενδεχόμενο αστοχιών
Αν υπάρχουν αστοχίες και αν έγιναν ενέργειες κακώς ή έγιναν καλώς, όλα αυτά θα τα απαντήσει η Δικαιοσύνη. Δεν είναι δική μας δουλειά, ούτε των πολιτικών, ούτε αυτών που συμμετέχουν στα πάνελ να κάνουν ανακρίσεις ή δικαστήρια ερήμην των Δικαστών. Τι απαντώ σε αυτό που με ρωτάτε; Δικαιολογημένα και εύλογα ερωτήματα αυτά που θέτετε, ας απαντήσει η Δικαιοσύνη.
Σχετικά με την εκτίμηση για επιφυλάξεις που εκφράζει ο κ. Ανδρουλάκης, για τη λειτουργία της Δικαιοσύνη στην υπόθεση
Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα αυτό από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Γιατί το λέω αυτό; Ξέρετε ότι δεν ανήκα ποτέ στον χώρο αυτό, αλλά με τις πολλές και διαχρονικές μας πολιτικές διαφορές και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία και ειδικά στα χρόνια της κρίσης, είμασταν στην πλευρά της ιστορίας, όπου προσπαθούσαμε να προασπίσουμε τους θεσμούς, τη Δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία και δεχόμασταν κατηγορίες ότι ήμασταν «προδότες», «γερμανοτσολιάδες» και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, κράτησαν την Ελλάδα στην Ευρώπη. Δεν περίμενα λοιπόν, από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αρχηγού πλέον της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να μπει και αυτός στον μακρύ κατάλογο των πολιτικών που αμφισβητούν την Δικαιοσύνη και τους θεσμούς και κάνουν κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ επικίνδυνο και θα το βρούμε μπροστά μας. Οφείλουμε να βάλουμε αναχώματα σε αυτή τη λογική. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τη διερεύνηση μιας τόσο σοβαρής υπόθεσης, ενός τόσο τραγικού δυστυχήματος, είναι οι Δικαστές να τεθούν σε αμφισβήτηση. Και μάλιστα από κόμματα τα οποία έχουν μια ιστορία σεβασμού στους θεσμούς, όπως είναι και η Νέα Δημοκρατία, όπως είναι και το ΠΑΣΟΚ. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ επικίνδυνη διαδικασία.
Εμείς δεν θα απολογηθούμε για αυτή την αποστροφή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Θεωρώ ότι είναι κάτι το οποίο δεν βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο και θεωρώ ότι σίγουρα πρέπει να αναθεωρήσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και να σας πω και κάτι; Μιλάμε για τους Δικαστές, οι οποίοι αυτή τη στιγμή, εκ της θέσεώς τους δεν μπορούνε να βγούνε να απαντήσουν. Μιλάμε για μια ανάκριση η οποία εκ του Νόμου διέπεται από μυστικότητα και είναι και εν εξελίξει και όπως βλέπετε βδομάδα με την βδομάδα, εισέρχονται στη δικογραφία πολύ σοβαρά στοιχεία, τα οποία θα τα αξιολογήσει η Δικαιοσύνη. Ούτε ο κ. Ανδρουλάκης, ούτε ο Πρωθυπουργός, ούτε εσείς, ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος, πέραν της Δικαιοσύνης.
Σχετικά με την κατηγορία της Αντιπολίτευσης ότι φταίει η Κυβέρνηση για τις απειλές απέναντι στους Δικαστές και Εισαγγελείς
Εμείς, θεωρώ ότι κάναμε αυτό το οποίο πρέπει να κάνει κάθε Κυβέρνηση, μιας στοιχειωδώς σοβαρής Δημοκρατίας και θεωρώ ότι έχουμε μία σταθερή Δημοκρατία, η οποία έκλεισε πέρσι 50 χρόνια ζωής και πρέπει να την θωρακίσουμε, να δώσουμε όλα τα εργαλεία στην Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και αυτό κάναμε. Αλλάξαμε το Νόμο για να χρησιμοποιηθούν οι συνομιλίες, αλλάξαμε το Νόμο ώστε να πάει πιο γρήγορα η υπόθεση, όταν περατωθεί η ανάκριση, στο ακροατήριο. Αλλάξαμε την αποσβεστική προθεσμία ούτως ώστε να μπορούν να αποδοθούν ευθύνες, αν το κρίνει η Δικαιοσύνη και σε συνέχεια η Βουλή σε πολιτικά πρόσωπα και βέβαια, κάθε φορά που κληθήκαμε να δώσουμε μία απάντηση τη δώσαμε.
Η Δικαιοσύνη τώρα θα δώσει τις πρώτες απαντήσεις, προσέξτε, όταν τελειώσει η ανάκριση και στη συνέχεια σε πρώτο βαθμό. Άρα, ποια ήταν η ενέργεια η οποία παρεμπόδισε το έργο της Δικαιοσύνης; Να μιλάμε συγκεκριμένα. Όταν απευθύνουμε το ερώτημα στην αντιπολίτευση, δεν παίρνουμε απάντηση συγκεκριμένη.
Για τη μήνυση κατά του εφέτη ανακριτή από τους συγγενείς των θυμάτων στο δυστύχημα των Τεμπών
Δεν θέλω να κάνω κάποιο σχόλιο. Οι συγγενείς των θυμάτων έχουν βιώσει τον απόλυτο πόνο. Δεν μπορεί κανείς να μπει στη θέση τους αν δεν έχει βιώσει κάτι τέτοιο. Έχουν διάφορα δικαιώματα που τους δίνει ο νόμος, κάνουν χρήση. Δεν είναι κάτι που μπορώ εγώ να σχολιάσω.
Για το πανεπιστήμιο της Σορβόνης
Ναι, το απάντησα και χθες. Μάλιστα έχω παραπέμψει και στο σχετικό site της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Γαλλικής Δημοκρατίας. Είναι ένα από τα 13 διάδοχα πανεπιστήμια του παλιού πανεπιστημίου της Σορβόννης, αλλά είναι κάτι το οποίο δεν αμφισβητείται. Έχει, νομίζω, 16.000 φοιτητές, 5 πανεπιστημιακές κλινικές. Τα είπα χθες αναλυτικά, αλλά, εγώ θα πω ποια θεωρώ ότι είναι η ουσία. Ένα είναι το ερώτημα και στο οποίο όταν ψηφίστηκε είπε «όχι» το ΠΑΣΟΚ και φαίνεται ότι επιμένει. Πρέπει ή δεν πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα σε ένα νέο παιδί στη χώρα μας, αν το επιθυμεί, να μπορεί να σπουδάσει στη χώρα του, στην Ελλάδα, δηλαδή, και σε ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο; Εγώ θα πω ότι ακόμα και ένα πανεπιστήμιο να έρθει, που φαίνεται ότι θα έρθουν περισσότερα, ακόμα και ένας φοιτητής να έχει αυτή την ευκαιρία, είναι μια μεγάλη νίκη του αυτονόητου. Και κάτι ακόμα. Στον νόμο που ψηφίστηκε μπήκαν κάποια κριτήρια, για να μπορεί το Α ή το Β πανεπιστήμιο – παράρτημα ξένου πανεπιστημίου, για να είμαι ακριβής – να λειτουργήσει στη χώρα. Τα κριτήρια αυτά είναι πιο αυστηρά από τα κριτήρια λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστημίων και τα κριτήρια αυτά είναι τα πιο αυστηρά κριτήρια στην Ευρώπη. Άρα, εδώ το ερώτημα είναι αυτό και ας μην το αντιμετωπίζουμε ούτε μικρόψυχα, ούτε μίζερα. Θέλουμε ή δεν θέλουμε η Ελλάδα να σταματήσει να είναι εξαίρεση μαζί με την Κούβα σε κάτι στο οποίο έχουν χαθεί ολόκληρες δεκαετίες; Έχουν πάει ποτέ στην Κύπρο; Εγώ δεν σας πάω πολύ μακριά, στην Κύπρο σας πηγαίνω. ‘Έχουν δει πόσο κέρδισε η Κύπρος και εκπαιδευτικά και επιστημονικά και οικονομικά από τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων; Πόσο βελτιώθηκαν τα δημόσια;
Για την έλευση κορυφαίων ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα
Έχει σημασία να πούμε δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι η μεγαλύτερη «έκρηξη» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα γίνει με την έλευση πάρα πολλών – τον αριθμό θα τον μάθουμε στο τέλος – μεγάλων πανεπιστημίων του εξωτερικού, όπως το Yale, που θα έρθουν να συμπράξουν με τα δημόσια πανεπιστήμια. Αυτό είναι το πρώτο. Και τη ναυαρχίδα για εμάς που, βεβαίως, είναι τα δημόσια πανεπιστήμια. Αυτό είναι το πρώτο. Το δεύτερο και έχει να κάνει και με τη διαδικασία, για να καταλαβαίνουν και οι ακροατές. Για να έρθει και να λειτουργήσει ένα παράρτημα ξένου πανεπιστημίου στην Ελλάδα, γιατί το να κάνει αίτηση είναι ένα πράγμα, το να λειτουργήσει είναι άλλο πράγμα, για να γίνει δεκτή αυτή η αίτηση περνάει από μια διαδικασία από την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης, την ΕΘΑΑΕ, με κριτήρια τα οποία είναι πιο αυστηρά από τα δημόσια πανεπιστήμια, -κτηριακά, ελάχιστο αριθμό καθηγητών, χρηματοδότησης, υποδομών, προγραμμάτων σπουδών. Πάρα πολλά κριτήρια, τα οποία έχουν να κάνουν με μια σειρά δεδομένα, που αν τα τηρεί κάποιος, σημαίνει ότι είναι τεράστια είδηση το κάθε ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα έρθει. Αλλά θα πω κάτι, για να καταλάβετε τι συζητάμε. Αυτά τα κριτήρια δεν μπορεί ένα πανεπιστήμιο το οποίο δεν τα πληροί να έρθει στην Ελλάδα. Δεν μπορεί.