Σημεία συνέντευξης στον ΣΚΑΪ 100,3

Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στον ΣΚΑΪ 100,3 και τον δημοσιογράφο Άρη Πορτοσάλτε

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ

Είναι ένα αποτέλεσμα, όπως κάθε εκλογική διαδικασία, είναι αποτέλεσμα της ετυμηγορίας των πολιτών κάθε χώρας και είναι αρχή, νομίζω, κάθε δημοκρατικού κράτους να σέβεται αυτούς που ψηφίζουν οι πολίτες κάθε κράτους με την εκλογική διαδικασία και η Κυβέρνησή μας να συνεργάζεται και να συνεννοείται με αυτές τις εκλεγμένες ηγεσίες. Έτσι λειτουργούν οι δημοκρατίες. 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ

Πάρα πολλές φορές αναρωτιόμαστε γιατί πολλοί φίλοι μας, γνωστοί μας, συγγενείς μας -όλοι έχουμε και στην οικογένειά μας ανθρώπους- όσο μεγαλώνουν, αν κάνουν μια μετάβαση, την κάνουν από την Αριστερά προς το κέντρο ή την Κεντροδεξιά, χωρίς να λέω ότι υπάρχουν χώροι που έχουν μόνο καλούς ή μόνο κακούς, για να μην παρεξηγηθώ. Ο λόγος είναι γιατί τα μεγαλύτερα σχολεία, τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια, εντός ή εκτός εισαγωγικών, σε αυτή την χώρα, είναι οι χώροι εργασίας, οι χώροι έκφρασης της γνώμης, τα δημόσια πανεπιστήμια, όπου εκεί, όποιος σε αυτή την χώρα, γνωρίζει τι θα πει οι οργανώσεις αυτές των κομμάτων της Αριστεράς και των συνθετικών τους, καταλαβαίνει ότι ο μεγαλύτερος μύθος, από τους πολλούς που είχε και έχει η μεταπολιτευτική Ελλάδα με τα πολλά καλά της, είναι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Και ο λόγος δεν είναι η στάση τόσο πολύ, την οποία σχολίασα χτες στην ενημέρωση πολιτικών συντακτών των ακροαριστερών φασιστών, γιατί οι φασίστες έχουν πολλά χρώματα, όπως επισήμανα και χτες. Και η χειρότερη μορφή του φασισμού, όπως δεν το έχουμε πει εμείς, αλλά ένας μεγάλος Έλληνας, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο αριστερόστροφος φασισμός, ο λόγος δεν είναι τόσο αυτό που έγινε. Αυτό που επισημάνατε είναι ο λόγος: οι «αντιδράσεις» εντός πάρα πολλών εισαγωγικών, οι ανύπαρκτες, δηλαδή, αντιδράσεις των κομμάτων και, προφανώς, δεν μας εντυπωσιάζει η μη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μακρά η ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έμμεσα ή άμεσα πάντοτε βάζει πλάτη, έστω και δια της απουσίας του πολλές φορές, στην ακραία μορφή αυτών των ενεργειών. Δεν έχουμε δει ποτέ ως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλει καταλήψεις στα πανεπιστήμια, όλα αυτά τέλος πάντων τα οποία εμείς προσπαθούμε να αλλάξουμε, αλλά το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο, πράγματι, αναρωτιέται: Μα γιατί κονταροχτυπιέται με την κυρία Κωνσταντοπούλου και φαίνεται ότι χάνει προς τον παρόν δημοσκοπικά τη δεύτερη θέση, όταν θέλει να εκφράσει κάποιες δυνάμεις του κέντρου και της Κεντροαριστεράς και δεν πάει να προστατεύσει πολίτες. Εδώ δεν μιλάμε για μια εκδήλωση κομματική, που και κομματική να ήταν θα έπρεπε να την καταγγείλεις αυτή την επέμβαση, πολίτες οι οποίοι ήθελαν να εκφράσουν μια άποψη. Ποια ήταν, όμως, η άποψη που ήθελαν, να εκφράσουν; Και θεωρώ ότι είναι κι ένας από τους λόγους που το ΠΑΣΟΚ δεν μίλησε. Η άποψη ήταν ότι πάνω σε ένα από τα πιο τραγικά δυστυχήματα, σε μια από τις πιο τραγικές ημέρες για την χώρα μας, το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, επιχειρήθηκε και επιχειρείται ακόμη, αλλά τώρα έχει αρχίσει και σβήνει λόγω του ότι έχουν βγει διάφορα στοιχεία, μία απίστευτη «τυμβωρυχία» από την Αντιπολίτευση πάνω στον πόνο των συγγενών, πάνω στην αγωνία της κοινωνίας, τη δικαιολογημένη απαίτηση για Δικαιοσύνη, σχεδόν το σύνολο της Αντιπολίτευσης στη χώρα μας προσπάθησε να παίξει το πιο άθλιο πολιτικό παιχνίδι σε μία λογική «συγκάλυψης», «ξυλολίου», πριν καλά – καλά η Δικαιοσύνη, έστω και σε προδικαστικό στάδιο πάρει κάποιες πρώτες αποφάσεις. Τι ήθελαν, λοιπόν, οι συμπολίτες μας να αναδείξουν; Είτε προέρχονταν από την Αριστερά στο παρελθόν είτε προέρχονταν από την Κεντροδεξιά -αυτό, ξέρετε, δεν έχει κόμμα και χρώμα, είναι μια κοινή διαπίστωση- να αναδείξουν κάτι τέτοιο. Αλλά, ακόμη και αν κάποιος διαφωνεί με αυτή την διαπίστωση, πλέον στην Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα, όπως φαίνεται, να επιβάλλει με τον φασιστικό τρόπο αυτό την αντίθετη άποψη. Όσο και αν δεν αρέσει σε αυτούς τους ακροαριστερούς και κάθε φύσεως φασίστες, οι πολίτες πριν και πάνω από όλα θα αντιδρούν και, όπως φαίνεται και από τις αντιδράσεις της Αστυνομίας στις καταλήψεις που εκκενώνονται και η Πολιτεία, πλέον, αντιδρά και πρέπει να αντιδράσει και πολύ περισσότερο. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Σ. ΜΟΥΜΤΖΗ ΣΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ

Οκτώ στις δέκα ερωτήσεις που μου γίνονταν αυτούς τους περίπου 2 μήνες, που δόξα τω Θεώ, είχαμε πάρα πολλές συζητήσεις με πολλούς συναδέλφους σας και εσάς, για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ξεκινούσαν, οκτώ στις δέκα συνεντεύξεις, ξεκινούσαν με την ερώτηση «κύριε Εκπρόσωπε η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας θεωρεί ότι υπάρχει συγκάλυψη». Αυτή ήταν η ερώτηση, αυτό ήταν το επίδικο, ενώ θα έπρεπε να συζητάμε, πράγματι για τα πολύ σοβαρά αίτια και τις ενδεχόμενες ποινικές -για τις πολιτικές δεν το συζητάμε είναι αυτονόητες- ποινικές ευθύνες που μπορεί να έχει όποιος είχε, τέλος πάντων ευθύνη και όποιος κρίνει η Δικαιοσύνη για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Και αντί να συζητάμε για αυτό, με καθαρή ευθύνη των κομμάτων, γιατί και οι δημοσιογράφοι αναπαράγουν τις ανακοινώσεις των κομμάτων, τέλος πάντων, έτσι, συζητούσαμε για ξυλόλια, για συγκάλυψη. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δεν θα τα ξεχάσουμε αυτά, επειδή τώρα πάνε πάλι να παραστήσουν τους σοβαρούς, χαρακτήριζε τον Πρωθυπουργό «ενορχηστρωτή της συγκάλυψης» πριν καλά-καλά βγουν πραγματογνωμοσύνες, πορίσματα, πριν αποφασίσει ο ανακριτής. Όλα αυτά δεν τα ζήσαμε πριν από πέντε και δέκα χρόνια, τα ζήσαμε πριν από λίγους μήνες. Και αντιδρώ έτσι και τα επαναλαμβάνω, όχι γιατί θέλω να επαναφέρω τη συζήτηση, γιατί στοχοποιήθηκαν και άνθρωποι, στοχοποιήθηκαν δημοσιογράφοι, στοχοποιήθηκαν πολιτικοί, οι οποίοι όλοι αυτοί έχουν οικογένειες. Είναι άλλο πράγμα να πεις τα κάνατε όλα λάθος, είναι άλλο πράγμα να πεις πρέπει να λογοδοτήσουν όσοι έχουν ευθύνη, στη Δικαιοσύνη, είναι προφανές αυτό ότι πρέπει να λέγεται από όποιον το πιστεύει και είναι άλλο πράγμα να λες ότι ένας πολιτικός σου αντίπαλος ή ένας δημοσιογράφος που μπορεί να έχει μια άποψη, είναι ακόμα και μέρος μιας συγκάλυψης ενός τόσο σοβαρού δυστυχήματος. Όλα αυτά, λοιπόν, καταρρέουν το ένα μετά το άλλο, το ξαναλέω, όχι η διερεύνηση των αιτιών, καταρρέουν τα μετά το δυστύχημα. Και ξαφνικά η Αντιπολίτευση θυμήθηκε πάλι τα αίτια του δυστυχήματος. Έστω και καθυστερημένα την καλωσορίζουμε στη σοβαρή συζήτηση. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ 717

Αρχής γενομένης από σήμερα που τυπικά, νομίζω, περιμένουμε την τυπική ανακοίνωση εννοώ από το Προεδρείο της Βουλής, θα μπορούμε να δούμε, θα μπορούν να δουν τα κόμματα, οι κοινοβουλευτικές ομάδες, τη δικογραφία, η πληροφόρηση που υπάρχει είναι ότι δεν αφορά την 717, αν δεν κάνω λάθος, με βάση τα δημοσιεύματα. Αλλά, μπορεί και να μην είναι σωστές και οι πληροφορίες, οπότε ας περιμένουμε να δούμε τελικά, επειδή μαθαίνουμε ότι είναι η δικογραφία των Τεμπών.  Η δικογραφία του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών είναι αυτή η οποία ερευνάται από τον ειδικό εφέτη – ανακριτή, τον κύριο Μπακαΐμη, στη Λάρισα και αφορά τα αίτια που οδήγησαν και τις ενδεχόμενες πράξεις, συμπεριφορές, αμέλειες, παραβάσεις που οδήγησαν στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, όπου έχασαν τη ζωή τους τόσο άδικα 57 συνάνθρωποί μας. Σε αυτή, λοιπόν, τη δικογραφία λένε οι πληροφορίες ότι αναφέρεται αυτή η διαβίβαση. Εμείς, λοιπόν, τι λέμε; Λέμε ότι θα διαβάσουμε το οτιδήποτε σχετίζεται με πολιτικά πρόσωπα -για τον κύριο Σπίρτζη, αυτό το είπα και χθες, αυτοί οι ηρωϊσμοί είναι «εκ των ων ουκ άνευ», γιατί έχει καταφέρει, όχι ο ίδιος, δεν το πέτυχε ο ίδιος, ο νόμος τον έχει απαλλάξει από οποιαδήποτε ευθύνη. 

Τι έχει γίνει στη χώρα για να τα πάρουμε ένα – ένα. Δικογραφία. Διαβάζουμε τη δικογραφία και ό,τι περιγράφεται στη δικογραφία, γιατί η Δικαιοσύνη, όταν πέφτει πάνω σε έναν υπουργό ή πρώην υπουργό ή υφυπουργό, λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών, σταματάει, περιγράφει ό,τι είναι να περιγράψει, σταματάει, δεν χαρακτηρίζει νομικά και το στέλνει στη Βουλή. Εμείς, λοιπόν, θα δούμε τι περιγράφει αντικειμενικά και ό,τι περιγράφεται θεωρούμε ότι πρέπει να προχωρήσει, χωρίς να σταθούμε εμπόδιο στη δικαιοσύνη, αλλά ένα – ένα τα βήματα. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΑ «ΝΕΑ» 

Θέλω να θυμηθώ να πω δύο λόγια γι’ αυτό το οποίο σχολιάσατε πάνω στο άρθρο του συναδέλφου σας του  κ. Παπαχρήστου, που έχει ένα νομικό και ουσιαστικό ενδιαφέρον για μια μεγάλη συζήτηση που κάνουμε. Θα απαντήσω πρώτα σε αυτό το οποίο με ρωτάτε. Επιχειρεί αρκετές φορές η αντιπολίτευση και ειδικά το ΠΑΣΟΚ να κάνει έναν αντιπερισπασμό με την 717. Δεν λέει κανείς ότι δεν είναι σοβαρό θέμα η διερεύνηση μιας σύμβασης τόσο σημαντικής, η οποία έχει σχέση, όχι με το δυστύχημα αυτό καθ’ αυτό.

Η ΣΥΜΒΑΣΗ 717 ΚΑΙ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ

Προσέξτε: Για την 717 υπάρχει μία εν εξελίξει άλλη δικογραφία ανοιχτή, η οποία διερευνάται. Είναι ένα αδίκημα με τον όποιο νομικό χαρακτηρισμό προβεί η Δικαιοσύνη, οικονομικής φύσεως. Εκεί, δηλαδή, εξετάζεται αν υλοποιήθηκε σύννομα η σύμβαση, στους σωστούς χρόνους, αν η κάθε παράταση ή όποια ενέργεια ήταν σωστή ή λανθασμένη. Εγώ θα πω απλά, χωρίς να κάνω τον ανακριτή, είναι κάτι αντικειμενικό, ότι έχουν δοθεί κάποιες απαντήσεις στη Δικαιοσύνη και για τις εγκρίσεις που δοθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο και όλα τα σχετικά. Και υπάρχει και κάτι άλλο. Αν κάτσει κανείς και  ακούσει τη συζήτηση, κατηγορούνται κάποια πρόσωπα για τα αυτά και τα αντίθετά τους. Δηλαδή, κατηγορούνται γιατί παρέτειναν μία σύμβαση, έδωσαν, δηλαδή, μία παράταση-αναφέρομαι στην τελευταία παράταση επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας- που αν δεν δινόταν η παράταση, το έργο αυτό -γιατί που αναφέρεται η 717-  δεν θα είχε τελειώσει ποτέ. Προσέξτε: Το τι έπρεπε να γίνει και το τι δεν έπρεπε να γίνει ποινικά, δεν θα το αποφασίσουμε εμείς. Απλά αναφέρουμε κάποια αντικειμενικά γεγονότα. Είναι άλλο πράγμα, λοιπόν, η διερεύνηση μια σύμβασης με οικονομικές προεκτάσεις και τις όποιες ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες υπάρχουν, πάνω στην οποία διερεύνηση έκτισε ένα κατηγορητήριο το ΠΑΣΟΚ, όχι η Δικαιοσύνη, το ΠΑΣΟΚ το επεξέτεινε και το πήγε παρακάτω και είναι άλλο πράγμα αυτό που λέμε εμείς ότι διερευνάται το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών στη Λάρισα, οι αιτίες οι οποίες οδήγησαν σε αυτό και υπάρχει ένας αντίστοιχος ποινικός χαρακτηρισμός. Αυτό για να καταλαβαίνει ο κόσμος τι προσπαθεί να κάνει συνεχώς η αντιπολίτευση για να δημιουργήσει εντυπώσεις.

Τώρα, είπατε κάτι, το οποίο μου έδωσε μια πολύ καλή αφορμή να αναφέρω δύο-τρία γρήγορα παραδείγματα. Για την αξία της συζήτησης, για το αν είναι κάτι πλημμέλημα ή κακούργημα ευρύτερα και αν υπάρχει δόλος ή αμέλεια. Το ξαναλέω: Αυτό το οποίο θα πω δεν έχει σχέση με μια δικογραφία που ακόμα δεν την έχουμε δει.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα πάρα, πάρα πολύ γρήγορα. Το ένα ότι δεν πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν πολίτες «δύο ταχυτήτων». Και αυτό ως παράταξη, ως κυβερνητική πλειοψηφία, το δείξαμε στη στάση μας με βάση την ακολουθία όλης της νόμιμης διαδικασίας και στην περίπτωση Τριαντόπουλου. Αυτό που συζητάμε εδώ και κάποιες μέρες «μοντέλο Τριαντόπουλου». Στην πραγματικότητα τι είναι; Η κατάληξη να δείχνει ότι ένας διατελέσας υπουργός ή υφυπουργός, εφόσον υπάρχει κάτι το οποίο πρέπει να διερευνηθεί, δεν πρέπει να έχει διαφορετική τύχη από έναν οποιονδήποτε άλλον πολίτη. Δηλαδή τον φυσικό δικαστή, ο οποίος θα κρίνει αν πρέπει να δικαστεί, αν δεν πρέπει να δικαστεί, αν πρέπει να δικαστεί για το άλφα ή βήτα αδίκημα κτλ. Απλά στην περίπτωση ενός πολιτικού, αν το δικαστικό συμβούλιο κρίνει ότι υπάρχει και κάτι άλλο, πρέπει να ξαναδώσει έγκριση η Βουλή. Γι’ αυτό και έχουμε αναγγείλει, ο πρωθυπουργός το είπε στη Βουλή, ότι ενόψει της συνταγματικής αναθεώρησης θα αλλάξουμε. Θα προτείνουμε να αλλάξει το άρθρο 86. Ελπίζουμε να βρούμε τις απαιτούμενες διευρυμένες πλειοψηφίες που σε μία από τις δύο περιόδους της Βουλής πρέπει να υπάρχουν για να μην έχουμε πλέον αυτή τη στρέβλωση, κατά τη γνώμη μου, όπου οι συσχετισμοί των κομμάτων μετά τις εκλογές, μπορούν να κρίνουν αν κάποιος, ενώ θα έπρεπε να δικαστεί, επειδή ήταν υπουργός, θα δικαστεί ή όχι. Αυτό, όπως και η αποσβεστική προθεσμία, θέλουμε να αλλάξει επί των ημερών μας. Λοιπόν, το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι αυτό το οποίο θα σας πω δεν έχει να κάνει ντε και καλά με τη δικογραφία που ήρθε, αλλά είναι μια γενική αρχή. Το να λέμε ότι ένας υπουργός, επειδή εγώ να πω ότι άργησε να προχωρήσει ένα έργο ή δεν το προχώρησε, δεν άκουσε κάποιες παρατηρήσεις, κάποιες επισημάνσεις και είχαμε επί των ημερών του, είχαμε μια τραγική κατάληξη είτε στην άσφαλτο είτε σε ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα είτε οπουδήποτε εν πάση περιπτώσει, πρέπει να δικαστεί για κακούργημα, θεωρώ ότι μπαίνει σε μία σφαίρα λογικής, η οποία θα έχει τις εξής επιπτώσεις: Παράδειγμα πρώτο, 112. Ο εισαγγελέας έδρας στο Μάτι βγήκε και είπε στην αγόρευσή του, στην εισαγγελική πρόταση δηλαδή, την οποία απήγγειλε στο δικαστήριο, ότι αν υπήρχε το 112 εκείνη τη μοιραία ημέρα του 2018 ήταν πάρα πολύ πιθανό, πολλοί εκ των θανόντων να είχαν διασωθεί. Όταν εξελέγη κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία μέσα σε λίγους μήνες βγήκε πιλοτικά το 112 και μετά από λίγο χρονικό διάστημα τότε από τον κύριο Πιερρακάκη, τον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης βγήκε το 112 σε πλήρη λειτουργία. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να πει, κακώς κατά τη γνώμη μου, ότι οι τότε υπεύθυνοι για να ολοκληρώσουν το 112 που δεν το ολοκλήρωσαν εγκαίρως και από ότι φάνηκε θα μπορούσαν πολύ γρήγορα, θα έπρεπε να πάνε να δικαστούν για κακούργημα με αιτιώδη σύνδεσμο, αιτιώδη συνάφεια τους θανάτους στο Μάτι. Δεν συμφωνώ. Προσέξτε, ενδεχομένως να έπρεπε να διερευνηθούν και τέτοιες περιπτώσεις, αμέλειες ή κινήσεις που δεν έπρεπε να γίνουν. Δεν μπαίνουμε σε αυτή τη συζήτηση. Δεν είμαστε εισαγγελείς. Όμως δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική. Αντιστοίχως. Πατρών Πύργου. Ένας δρόμος που τελειώνει επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας με τη δουλειά που έγινε από το ’19 μέχρι σήμερα, με τεράστια καθυστέρηση. Εκ καταγωγής σας το λέω. Πολλοί γνωστοί μας, φίλοι μας έχουν χάσει φίλους και συγγενείς στην Πάτρα, στον Πύργο, στην ευρύτερη περιοχή, σε αυτόν τον τραγικό δρόμο. Σε λίγους μήνες παραδίδεται το 80% και μέχρι τέλος του χρόνου το 100%. Πόσες επιστολές θα έχουν σταλεί στους υπουργούς Υποδομών και Μεταφορών; Αμέτρητες. Πόσες εκκλήσεις από συγγενείς που έχασαν τα παιδιά τους έχουν γίνει να τελειώσει ο δρόμος; Αμέτρητες. Σημαίνει ότι θα έπρεπε οι διατελέσαντες υπουργοί Υποδομών και Μεταφορών να πάνε να δικαστούν για κακούργημα, επειδή δεν έχει ολοκληρωθεί εγκαίρως αυτός ο δρόμος; Θεωρώ πως όχι τώρα. Ας περιμένουμε όμως να δούμε τι λέει αυτή η δικογραφία για τον κύριο Σπίρτζη, που δεν έχει νόημα, για τον κύριο Καραμανλή, όπως λέει το διαβιβαστικό, να το αξιολογήσουμε με ψύχραιμο τρόπο… Θα σας πω κάτι. Άκουσα τις τελευταίες δύο μέρες τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ να μιλάνε κάπως πιο ήπια. Θα δουν τη δικογραφία θα κάτσουν, θα τη μελετήσω, θα ακούσουν τη δικαιοσύνη, την όποια δικαιοσύνη, πριν από 1 – 2 μήνες ο κ. Ανδρουλάκης δεν εμπιστευόταν. Αλλά έστω και καθυστερημένα, καλό είναι να ακούμε ότι θα ακούσουμε τη δικαιοσύνη. Τι έχει πει η δικαιοσύνη. Μακάρι να ισχύει αυτό μέχρι τέλους, εγώ θα πω. Βρήκα μία ομιλία του κυρίου Ανδρουλάκη, 6.2.2025. Θα σας πω μόνο τον τίτλο. Έχω το σάιτ της Καθημερινής. Είναι στη διάθεσή σας. «Όποια δικογραφία έρθει στη Βουλή για τα Τέμπη, θα προτείνουμε προανακριτική». Προσέξτε, και λέει όποιο πολιτικό πρόσωπο και αν αφορά η δικογραφία, θα προτείνουμε προανακριτική για να οδηγηθούν χωρίς πολιτική κάλυψη στο φυσικό δικαστή. Καμία κάλυψη από τη Βουλή. Όταν εμείς ήρθαμε -τώρα δεν θα σας αναφέρω και γύρω στις 20 δηλώσεις που η «κακιά» Ομάδα Αλήθειας ανέδειξε αυτούσιες, στην ίδια λογική. Όταν εμείς λοιπόν -ουσιαστικά δεν ήταν δεκτό το αίτημα- ακολουθήσαμε τη λογική Τριαντόπουλου δια της πλειοψηφίας με τα συγκεκριμένα νομικά επιχειρήματα που είχαμε, μας κατήγγειλαν. Τώρα ξαναβγήκε το ΠΑΣΟΚ και είπε μη διανοηθείτε να ακολουθήσετε τη λογική Τριαντόπουλου, δηλαδή αν και εφόσον διαπιστωθεί ένα ποινικό αδίκημα από τη Βουλή, το οποίο, να πάει το πολιτικό αυτό πρόσωπο να δικαστεί με τις νόμιμες διαδικασίες στο φυσικό δικαστή. Είναι λοιπόν δύο τα χαρακτηριστικά. Το ένα είναι η τυμβωρυχία, η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, να το πούμε έτσι πιο απλά. Και το άλλο είναι τα μπρος πίσω. Ο κόσμος ζαλίστηκε.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ  ΚΑΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ  ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟ

Θα πρέπει να μιλήσω με το υπουργείο. Ήμουν συντονιστής ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης στην παρουσίαση αυτής της πολύ σημαντικής κίνησης της κυβέρνησης. Θυμάμαι το χρονοδιάγραμμα. Θα επανέλθω. Για το αν έχει αλλάξει κάτι. Η ενημέρωσης που είχα μέχρι πρόσφατα, ήταν ότι το χρονοδιάγραμμα προχωράει κανονικά.

…Η πολιτική βούληση είναι να τελειώσει. Γιατί θεωρώ ότι είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που θυμάμαι εγώ, που έχει αρκετά μεγάλη έως πολύ μεγάλη αξιοπιστία, το πάρα πολύ μεγάλη, θα αξιολογηθεί από τους πολίτες -μη λέμε μεγάλα λόγια- στο ζήτημα της εφαρμογής του νόμου; Σε μία χώρα που θεωρώ ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες τις πληγές, η απόλυτη υποκρισία στο ζήτημα της νομιμότητας. Δυστυχώς από μια σειρά από κυβερνήσεις πολλών πολιτικών χώρων, με δικά μας λάθη, πολλά στο παρελθόν και της Νέας Δημοκρατίας, για να μην κρύβω τα λόγια μου. Επί Μητσοτάκη, για πρώτη φορά δεν έχουμε ενεργή κατάληψη στα πανεπιστήμια. Επί Μητσοτάκη, για πρώτη φορά αυτά που ανακοινώθηκαν για τα γήπεδα εφαρμόστηκαν. Επί Μητσοτάκη, επιτέλους έχουμε μια πολιτική αντιμετώπισης μεγάλων εγκληματικών οργανώσεων, 48 βαρύτατες εγκληματικές οργανώσεις μέσα σε πέντε μήνες. Επί Μητσοτάκη, έχουμε κάθε εβδομάδα 200 – 300 συλλήψεις για ενδοοικογενειακή βία και άλλες τόσες για τη βία κατά των ανηλίκων. Δεν εξαφανίζεται η εγκληματικότητα από καμία κυβέρνηση στον κόσμο από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά σε μια χώρα που άλλα έλεγαν προεκλογικά, ότι θα μειώσουμε την εγκληματικότητα, θα φέρουμε αστυνομικούς στις γειτονιές, θα βάλουμε τάξη στα πανεπιστήμια, όσες κυβερνήσεις το έχουν πει, γιατί κάποιες άλλες δεν θέλουν τάξη στα πανεπιστήμια. Για πρώτη φορά, με την πίεση της κοινωνίας των πολιτών, των δικών σας ακροατών, ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν παρωπίδες και καλά κάνουν και μας λένε και ακόμα περισσότερα χρειαζόμαστε και πιο γρήγορα, ακούμε πλέον. Έχουμε καταρχάς μια αστυνομία η οποία κάθε εβδομάδα βγάζει έναν απολογισμό. Το ξαναλέω, δεν έχουμε λύσει το σύνολο του προβλήματος, αλλά επιτέλους δεν φοβόμαστε. Σε αυτή τη λογική λοιπόν, θα προχωρήσουμε και με τις κάμερες. Να πω κάτι; Και αργήσαμε, αλλά θα το κάνουμε. Έχουμε κάνει πάρα πολλά πράγματα πιο γρήγορα από ότι είχαμε πει. Κάποια πράγματα πρέπει να τα κάνουμε πολύ πιο γρήγορα πλέον.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ

Εγώ σε καμία περίπτωση, δεν το κάνω αυτό για να αμφισβητήσω το μέγεθος και την κατάρτισή του κ. Πισσαρίδη, αλλά επειδή είμαι εκπρόσωπος της κυβέρνησης, θα σας πω για τα πανεπιστήμια και για τα σχολεία, σε τίτλους κάποια πράγματα τα οποία έχουν γίνει. Ξεκινώντας από τα σχολεία, για προφανείς λόγους σπουδαιότητας. Δεν υποβαθμίζω τα πανεπιστήμια, αλλά για τα σχολεία έχουμε κάνει πολύ λιγότερη συζήτηση. Τι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια σε τίτλους που δεν έγιναν για ολόκληρες δεκαετίες: Οι περισσότεροι διορισμοί, 39.000 διορισμοί. Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά διορίστηκαν μόνιμοι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής. Πρόγραμμα αναβάθμισης και ανακαίνισης «Μαριέττα Γιαννάκου» 645 σχολείων σε όλη την Ελλάδα, Ωνάσεια πρότυπα, κ.λπ. πρότυπα και πειραματικά σχολεία, διαδραστικοί πίνακες, πρόγραμμα αντιμετώπισης της παιδικής κακοποίησης… Εγώ δεν λέω ότι οι διαπιστώσεις δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα. Είπατε τη λέξη «γέφυρα» σχολείου – πανεπιστήμιου. Φροντιστήριο. Που είναι πράγματι ένα ζήτημα. Εγώ το λέω. Τους τελευταίους μήνες της τρίτης λυκείου. Τους περισσότερες ημέρες κοιτούσα να διαβάσω με μαθήματα κλπ. Ποια κυβέρνηση εισήγαγε και χιλιάδες μαθητές συμμετέχουν, το ψηφιακό φροντιστήριο και λειτουργεί πλέον; …Όλα χρειάζονται. Και τελειώνω για τα πανεπιστήμια πάρα πολύ γρήγορα και λέω πέραν των μη κρατικών πανεπιστημίων στα δημόσια πανεπιστήμια, αυτή τη στιγμή, έχουμε σύμπραξη με τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, με τα δημόσια πανεπιστήμια, έχουν 1 δισ. χρηματοδότηση. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ

Καταρχάς, όλο αυτό γιατί έχει δημιουργηθεί λόγω αποφάσεων του Συμβουλίου Επικρατείας όπου οφείλει η κυβέρνηση, έχουσα την υποχρέωση να συμμορφώνεται με τη δικαιοσύνη, να βγάλει σύντομα μία νομοθετική ρύθμιση που να αφορά τη ζώνη Γ. Όσοι ξέρουν το θέμα καταλαβαίνουν, δεν έχουμε τον χρόνο για εξειδίκευσή. Θεωρώ ότι εδώ πέρα το πρώτο κριτήριο που πρέπει να έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας είναι ότι ό,τι βγάλουμε πρέπει να περάσει από το ΣτΕ για να συνεννοηθούμε, γι’ αυτό είναι και δύσκολη άσκηση.

Το δεύτερο πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι περιοχές με ιδιαίτερη ιδιομορφία όπως είναι για παράδειγμα η Κηφισιά και άλλες περιοχές, δεν μπορούν να αλλάξουν την ιδιομορφία τους. Αυτό δεν μπορούμε εμείς να το επιτρέψουμε. Έχουν μια συγκεκριμένη λογική ιδιομορφία Φιλοθέη, Ψυχικό, διάφορες περιοχές εκτός Αττικής στη Θεσσαλονίκη σε κάποιους δήμους του Νομού Θεσσαλονίκης.

Και το τρίτο που έχουμε μέσα στο μυαλό μας είναι ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν ένα οικόπεδο, που έχουν κάνει κάποιες ενέργειες, κάποιες κινήσεις και αγωνιούν αυτή τη στιγμή όπως και οι μηχανικοί τους. Είναι δύσκολη άσκηση. Ο ίδιος ο υπουργός περιβάλλοντος και ενέργειας, ο κ. Παπασταύρου, εξήγγειλε το συντομότερο δυνατό μια νομοθετική ρύθμιση που θα λύνει το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό αυτού του πραγματικά σημαντικού προβλήματος.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Δεν συγκρινόμαστε με ένα κόμμα που έχει φτάσει στο 5%. Από τους πολίτες, όχι από εμάς. Αναφέρομαι στο ΣΥΡΙΖΑ. Αναλάβαμε παραλαμβάνοντας μία αξιολόγηση που το 97% των ανθρώπων που αξιολογήθηκαν έβγαιναν άριστοι. Αλλάξαμε τον νόμο. Εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι οδηγούνται στην επανεκπαίδευση. Δεν είναι αληθές ότι δεν υπάρχουν απολύσεις. Απολύσεις υπάρχουν σε κάποιες περιπτώσεις όπου έχουμε κάποια συγκεκριμένα πολύ βαριά πειθαρχικά αδικήματα. Άρα ναι, υπάρχει και αυτό. Ήδη υπάρχει. Δηλαδή υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που παρέβησαν τον καθήκον τους.

Θα συνεχίσω από εκεί που ξεκάθαρα τοποθετήθηκε στο Υπουργείο Παιδείας ο Πρωθυπουργός. Δεν έχει θέση στο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με σύννομη διαδικασία, όπως προβλέπει ο νόμος και να δούμε και τις διαδικασίες να αυστηροποιηθούν, ένας δημόσιος λειτουργός και ειδικά ένας εκπαιδευτικός ο οποίος διδάσκει τα παιδιά μας και δεν δέχεται με αντικειμενικά κριτήρια να αξιολογηθεί. Δεν μπορεί αυτός ο οποίος διδάσκει, αυτός ο οποίος περιμένουμε να μάθει πέντε γράμματα στα παιδιά μας και οι μεγαλύτεροι από εμάς στα εγγόνια τους, να μην δέχεται να μπει στην διαδικασία αξιολόγησης. Δεν είναι πολλοί αυτοί, είναι λίγοι. Θα αυστηροποιηθούν, λοιπόν, τα κριτήρια και οι συνέπειες. Περιμένουμε προτάσεις από το Υπουργείο Παιδείας, για το ποιες θα είναι αυτές οι συνέπειες. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

Δύο σχόλια γρήγορα. Ένα για την αντιπολίτευση και ένα, πιο σημαντικό για εμένα,  για την κυβέρνηση. Για την αντιπολίτευση νομίζω αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής του μηδενισμού, της τυμβωρυχίας και της ισοπέδωσης.

Κι αυτοί οι οποίοι μιλούσαν στην αντιπολίτευση για απονομιμοποιημένη κυβέρνηση και απονομιμοποιημένο πρωθυπουργό, αποδεικνύονται ότι είναι απονομιμοποιημένη, με βάση τις δημοσκοπήσεις τουλάχιστον, αντιπολίτευση και συνεχίζουν την παράδοση που ξεκίνησε από το 2019, την οποία την ξεκίνησε ο κ. Τσίπρας και συνεχίζει και ο κ. Φάμελλος και ο κ. Ανδρουλάκης, ενώ είναι στην αντιπολίτευση και παρουσιάζουν μια χώρα υπό διάλυση, να πέφτουν συνέχεια εκείνοι ως αντιπολίτευση. Ας προβληματιστούν οι ίδιοι αν θέλουν, δική τους δουλειά είναι.

Πάμε στην κυβέρνηση. Η κυβέρνηση έχει μπροστά τις δύο χρόνια. Έχει μια υπεροχή πρωτοφανή για κυβέρνηση δεύτερης τετραετίας και μια υπεροχή και προσωπικά ο Πρωθυπουργός για Πρωθυπουργός δεύτερης τετραετίας. Και αν θέλουμε να καταφέρουμε να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη των μόνων μας κριτών, που είναι οι Έλληνες πολίτες, πρέπει όλα αυτά τα οποία συζητήσαμε σήμερα και έχουμε συζητήσει άλλες φορές, να τα ολοκληρώσουμε όπως ολοκληρώσαμε κάποια άλλα.

Δηλαδή, όλα αυτά τα υπόλοιπα ζητήματα νομιμότητας, τις υπόλοιπες πληγές του κράτους, τις υπόλοιπες ανακοινώσεις και ειδικά για τη μεσαία τάξη, ενόψει της ΔΕΘ για την οικονομία. Όσο οι πολίτες βλέπουν αποτέλεσμα, δεν ακολουθούν το δρόμο της υστερίας και των φωνών της αντιπολίτευσης, το έχουν δείξει και τις τελευταίες φορές, ειδικά μετά την εμπειρία 2015-2019, αλλά ακολουθούν κατά πλειοψηφία πάντοτε, γιατί στο τέλος της ημέρας οι πλειοψηφίες βγάζουν κυβερνήσεις. Εμείς, λοιπόν, θα σκύψουμε το κεφάλι, θα διορθώσουμε τα λάθη που έχουμε κάνει, θα προβάλλουμε αυτά τα οποία είναι σημαντικά που έχουμε πετύχει τα τελευταία χρόνια.

Έχουμε μπροστά μας δύο χρόνια για να κάνουμε ακόμα περισσότερα και εκείνη τη στιγμή θα ξεκινήσουμε τη διαδικασία της κρίσης που είναι η προεκλογική περίοδος και στο τέλος της ημέρας είναι η διαδικασία των εκλογών. Είναι τόσο απλά τα πράγματα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ «ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ» ΚΟΜΜΑΤΑ

Καταρχάς να πούμε ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2027… Είχαμε, χθες, αυτή ακριβώς τη συζήτηση σε μια πολύ ωραία εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ Κηφισιάς, στην Κηφισιά, με ακριβώς αυτό το βασικό θέμα. Είναι ξεκάθαρο ότι ειδικά τους τελευταίους μήνες, λόγω και της πολύ μεγάλης δύναμης που έχουν, με τα πολλά καλά τους, δεν τα υποβαθμίζω, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η αντιπολίτευση, και κάποιοι έχοντες δημόσιο λόγο σε επιστημονικούς συλλόγους και τα λοιπά, έπαιξαν πολύ με το θυμικό και πολύ παραπάνω με το θυμικό των νέων ανθρώπων. Γιατί εκεί πιάνει περισσότερο; Πιάνει περισσότερο κυρίως, πρώτον, λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αυτή η προσπάθεια, δηλαδή, εργαλειοποίησης και παραπλάνησης με ψέματα και μισές αλήθειες, γιατί πιάνει παραπάνω και έπιασε, τουλάχιστον δημοσκοπικά, παραπάνω στα νεότερα κοινά, που πρέπει να μιλήσουμε με πολιτικές εμείς και όχι με το δικό τους τρόπο. Ο πρώτος λόγος είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί οι νεότερες γενιάς, για να βλέπουμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος, έχουν βαρεθεί να ζούνε σε μια χώρα με συνεχείς κρίσεις. Η αλήθεια είναι ότι ο μέσος 35άρης, εγώ είμαι λίγο μεγαλύτερος, ο μέσος 25άρης, δεν ξέρει αν θα βρει το δικό του σπίτι.

Εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Πρέπει να πείσουμε τους ανθρώπους αυτούς, ότι για να ανέβεις όταν έχει χαλάσει το ασανσέρ σε μια πολυκατοικία, αλλά ακόμα και με το ασανσέρ, από το ισόγειο, για να το πω έτσι πολύ απλά, στον 8ο όροφο, ανάλογα τους ορόφους που έχει μια πολυκατοικία, πρέπει να πας όροφο – όροφο. Εμείς έχουμε καταφέρει με βάση το διαθέσιμο εισόδημα, κ.λπ. και έχουμε ανέβει κάπου στα μέσα της διαδρομής. Αντιλαμβάνομαι ότι για τους νέους δεν είναι αρκετό. Το καταλαβαίνω. Αλλά αυτοί οι οποίοι τους τάζουν τα πάντα χωρίς να τους λένε πώς θα το πετύχουν, θα τους οδηγήσουν στο 3ο υπόγειο.

Επειδή μιλάμε για τους νέους, οι τελευταίοι μαθητευόμενοι μάγοι, οι οποίοι ήρθαν στην εξουσία και έτσι κέρδισαν τα νεανικά κοινά αναφέρομαι στον κύριο Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, οδήγησαν στο να φύγουν 650 χιλιάδες νέοι όχι οικεία βουλήσει θεωρώ, από τη χώρα μας.

Εμείς καταφέραμε και από στους 650 χιλιάδες και έχουν επιστρέψει 350 χιλιάδες με τις πολιτικές μας. Έχουμε χρέος απέναντι σε αυτή τη γενιά για πιο αποτελεσματικές πολιτικές, αλλά εμείς θα ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο που θέλει χρόνο. Είμαι όμως αισιόδοξος. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο μακροβιότερος πλέον πρωθυπουργός προερχόμενος από τη Νέα Δημοκρατία στην Μεταπολίτευση. Όχι επειδή το λέω εγώ ή κάποιος άλλος επειδή το αποφάσισαν οι πολίτες. Αρχικά τα μέλη και οι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας αυτοί οι οποίοι ενεγράφησαν το 2016 και στη συνέχεια με πολλές εκλογικές διαδικασίες οι ψηφοφόροι, οι Έλληνες πολίτες. Θα είναι όπως ο ίδιος έχει ανακοινώσει, ο υποψήφιος πρωθυπουργός εκ νέου το 2027 και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις εφόσον συνεχίσουμε και δουλεύουμε σκληρά και έχουμε αποτέλεσμα, η Ελλάδα δεν θα γυρίσει πίσω μετά το 2027. Πάντοτε όμως το ξαναλέω εφόσον αυτό το αποφασίσει ο κυρίαρχος ελληνικός Λαός.