Σημεία συνέντευξης στον ΣΚΑΪ 100, 3
Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στον ΣΚΑΪ 100, 3 και τον δημοσιογράφο Άρη Πορτοσάλτε
Για το λιμάνι της Ελευσίνας
Καταρχάς να πούμε ότι αυτά δεν γίνονται εν κενώ. Έρχονται ως συνέχεια πρωτοβουλιών και σε ενεργειακό και σε γεωπολιτικό επίπεδο, της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Για παράδειγμα, μιλάμε για τις πολύ σημαντικές συμφωνίες για το Ιόνιο. Να πούμε όμως ότι η κυβέρνηση αυτή ήταν που υπέγραψε ΑΟΖ με την Ιταλία, να πω ένα παράδειγμα. Μιλάμε για το γεγονός ότι η χώρα μας μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο- πύλη εισόδου του φυσικού αερίου από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και όχι μόνο του φυσικού αερίου από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, αλλά και συνολικά ενεργειακό κόμβο μετά τις συμφωνίες που υπεγράφησαν. Αλλά πρέπει να λέμε και όλες τις προηγούμενες πρωτοβουλίες, μεταξύ αυτών, όπως πολύ σωστά αναφέρατε, και όσα συνέβησαν στην Αλεξανδρούπολη, στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και πολλά ακόμα.
Σχετικά με τις προτεραιότητες της ενεργειακής πολιτικής
Αυτό έχει να κάνει με τις προτεραιότητες των ΗΠΑ. Η ενεργειακή πολιτική της χώρας ήταν, είναι και παραμένει μια ισορροπημένη ενεργειακή πολιτική. Ναι, η χώρα μας ήταν και είναι η πρώτη χώρα σε ρυθμούς αύξησης χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αυτό είναι κάτι θετικό για πάρα πολλούς λόγους, ειδικά σε μια περίοδο έντονης και παρατεταμένης πίεσης λόγω του πληθωρισμού και στην ενέργεια, άρα ακρίβεια και στο ρεύμα. Αλλά να θυμίσω ότι και η επέκταση της Ρεβυθούσας και μια σειρά από άλλες πρωτοβουλίες ενεργειακές δεν ξεκίνησαν ούτε το 2024 ούτε το 2025.
Εδώ τώρα για να κάνουμε ένα μάζεμα, για να μιλήσουμε και για όλα τα υπόλοιπα, έχουμε τα προφανή ενεργειακά κέρδη, έχουμε τα προφανή οικονομικά κέρδη. Καλά δεν συζητάμε, τα περιέγραψε ο κ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο κ. Παπασταύρου, τι θα συμβεί αν καταφέρουμε και βρούμε, καταφέρουν οι εταιρείες αυτές και βρούνε, αν έχουν αποτέλεσμα οι εξορύξεις, πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν…
Για τις αμερικανικές επενδύσεις
Εδώ μιλάμε καταρχάς για την ΟΝΕΧ, δεν μιλάμε για το λιμάνι του Πειραιά, μιλάμε για κάτι που έχει ήδη ξεκινήσει, ουσιαστικά μιλάμε για τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων της ΟΝΕΧ με τη συμμετοχή της Κρατικής Αναπτυξιακής Τράπεζας των ΗΠΑ της DFC (America’s Development Finance Institution ). Ακριβώς …στην Ελευσίνα…
Κάτι το οποίο να θυμίσουμε ότι η δική μας κυβέρνηση, δηλαδή και στην Ελευσίνα αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές, ουσιαστικά έσωσε τις θέσεις εργασίας και έδωσε έναν τόνο ανάπτυξης από την πρώτη τετραετία… Ακριβώς, από την πρώτη τετραετία, το ναυπηγείο Ελευσίνας, με τον Α. Γεωργιάδη. Άρα δεν έρχεται εν κενώ και ούτε αυτό… Είναι μια συνέχεια. Δεν θα έρχονταν οι Αμερικανοί, μια κραταιά οικονομία, η Αναπτυξιακή Τράπεζα της Αμερικής, να επενδύσει σε ένα πτωχευμένο ναυπηγείο, ή σε ένα λιμάνι το οποίο είναι υπό κατάρρευση. Αντιλαμβάνεστε ότι όλες αυτές οι ενέργειες από την πρώτη τετραετία, και οι ενέργειες στα πρώτα δύο χρόνια της δεύτερης τετραετίας, ανέβασαν τη χώρα σε αξιοπιστία. Αυτό που προσπαθώ, λοιπόν, να πω, είναι ότι αυτές είναι οι καλύτερες απαντήσεις σε όλους εκείνους, που πριν από ενάμιση μήνα είχαν πρωτοσέλιδα, «τα πήρε όλα ο Ερντογάν», πριν από κάποιους μήνες όταν εξελέγη ο Ντ. Τραμπ έγραφαν ότι ήταν ουσιαστικά μια «στρατηγική ήττα» του Κυριάκου Μητσοτάκη και θα «απομονωθεί η Ελλάδα». Έχει παρελάσει σχεδόν το μισό υπουργικό συμβούλιό του στην Ελλάδα και έχουν υπογραφεί οι πιο ισχυρές συμφωνίες για εμάς.
Για το αν θα υπάρξει αντίστοιχη πρόταση για δεύτερο λιμάνι κοντά στη Θεσσαλονίκη
Δεν έχω τέτοια ενημέρωση εγώ. Δεν θέλω να πω κάτι το οποίο δεν το γνωρίζω. Εγώ μπορώ να σας σχολιάσω αυτά τα οποία πραγματικά γνωρίζω και έχουν προκύψει από επίσημες κινήσεις και επαφές. …Στο τέλος της ημέρας, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως νομίζω και όλες οι κυβερνήσεις, το μόνο που έχει ως γνώμονα είναι να ισχυροποιείται, να ψηλώνει ουσιαστικά η χώρα και να μεγαλώνει η πίτα. Γιατί όσο καταφέρνουμε και ισχυροποιούμε τη χώρα και ισχυροποιούμε την οικονομία της, αυξάνουμε τα έσοδα, χωρίς να αυξάνουμε φόρους. Και τι σημαίνει αυτό, σημαίνει παραπάνω επενδύσεις, παραπάνω δουλειές και έτσι επιστρέφουμε στον κόσμο αυτά που στερήθηκε. Εμείς ξέρετε, δεν είμαστε από αυτούς που τη Δευτέρα καταγγέλλουμε με πορείες στην Αμερικανική Πρεσβεία τους δήθεν κακούς Αμερικάνους και την Τρίτη λέμε πόσο καλοί είναι. Εμείς λέμε και δεν το κρύβουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είναι στρατηγικός μας σύμμαχος απ’ τους πιο σημαντικούς, αν όχι ο πιο σημαντικός, όντας χώρα της Ευρώπης και ισότιμοι συνομιλητές, μια ευρωπαϊκή πολιτισμένη σύγχρονη χώρα και θέλουμε πάνω σε αυτή τη στρατηγική συνεργασία να επενδύσουμε, να την αυξήσουμε να την ισχυροποιήσουμε. Δεν κρυβόμαστε εμείς.
Σχετικά με την κριτική στη στάση της Ελλάδας στις διεθνείς συγκρούσεις
(Για την υποστήριξη προς την Ουκρανία) Για λόγους ταυτοτικούς. Για λόγους ηθικούς. Για λόγους αυτονόητους, σεβασμού στο διεθνές δίκαιο πρέπει να είσαι και είσαι με τον αμυνόμενο. Δεν μπορεί τη μια εβδομάδα, τη μια περίοδο να καταδικάζεις, με αφορμή για παράδειγμα τα 50 χρόνια, την εισβολή και την παράνομη κατοχή στην Κύπρο μας και την επόμενη βδομάδα να λες «εντάξει η εισβολή στην Ουκρανία δεν μας πειράζει και τόσο», κάποιοι το κάνουν αυτό… Μην τα μπερδεύουμε. Δηλαδή, πρέπει να καταδικάζεις. Προφανώς και να στηρίζεις την Κύπρο. Δεν το συζητάμε. Είμαστε ένα και παλεύουμε μαζί για τις κοινές μας θέσεις. Και πολύ καλά κάνουμε και καμία κυβέρνηση στη μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν είχε κάνει το αντίθετο. Αλλά, όταν η εισβολή γίνεται στην Ουκρανία «εντάξει, δεν έγινε και κάτι, ας έχουμε μια ισορροπημένη στάση». Αυτό δεν λέγεται υπεύθυνη στάση. Αυτό λέγεται υποκρισία. Με μια λέξη, όταν βγάζουμε την «κουκούλα», το μανδύα, το «προσωπείο» λέγεται υποκρισία. Και όχι μόνο για την Κύπρο μας. Είμαστε και μια χώρα η οποία ζει αυτή τη στιγμή με το απαράδεκτο casus belli, εν ισχύ 30 χρόνια. Ο πρώτος Πρωθυπουργός ο οποίος έθεσε θέμα άρσης του είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γιατί είναι ο Πρωθυπουργός που στάθηκε επί των ημερών του η χώρα μας με τον αμυνόμενο και επειδή θέσατε και θέμα Ισραήλ Νετανιάχου κτλ. Εκεί όλα ξεκίνησαν από την επίθεση της Χαμάς όσο και αν κάποιοι αυτό το αποσιωπούν. Έχουμε πει ότι στη συνέχεια έγιναν πράγματα τα οποία προφανώς ξεπέρασαν πολλές φορές τα όρια. Στους συμμάχους σου λες την αλήθεια αλλά πριν δεν ξεχνάμε ότι την 7η Οκτωβρίου, δεν ξυπνήσαμε μία μέρα και ξεκίνησε ένας πόλεμος τον οποίο ξεκίνησε ο Νετανιάχου, η τρομοκρατική Χαμάς που επίσης κάποιοι στη χώρα μας τρέμουν να το πουν γιατί δεν θα είναι «τόσο αριστεροί ή τόσο ευαίσθητοι» όπως πιστεύουν. Όλα τότε ξεκίνησαν με ομήρους, με εκτελέσεις σε ανθρώπων. Δεν θα ξαναγράψουν κάποιοι την Ιστορία.
Για τα δημοσιεύματα περί συμμετοχής ΗΠΑ στην τετραμερή
Τα διαβάζω. Μιλάμε για τετραμερή. Το ξαναλέω. Εγώ δεν κρύβω τα λόγια μου. Ή μιλάμε για μια στρατηγική σχέση και συνεργασία που ξεκάθαρη πρόθεση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού με τους σωστούς όρους και πάντοτε με γνώμονα το συμφέρουν της χώρας μας, εμείς θέλουμε να ενισχυθεί.
Για το αμερικανικό LNG και το ρωσικό φυσικό αέριο
Να τα πάρουμε λίγο με τη σειρά. Πρώτον, ως ένα ισότιμο ευρωπαϊκό κράτος, ως ένα ισχυρό πλέον ευρωπαϊκό κράτος δεν θα μπορούσαμε να μην είμαστε -πέρα όλων όσων είπαμε με το δίκαιο, με τον αμυνόμενο- δεν θα μπορούσαμε να μην είμαστε με την Ευρώπη. Άρα, η οποιαδήποτε άλλη επιλογή ουσιαστικά θα μας απομόνωνε. Τη ζήσαμε την απομόνωση, πριν από 10 χρόνια. Η κυβέρνηση αυτή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν σκοπεύει οι πολίτες αυτής της χώρας να ξαναζήσουν απομονωμένοι με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Άρα το να κλείναμε το μάτι στην Ρωσία ή το να κάναμε τα στραβά μάτια δεν είχε καμία σχέση με αυτό το οποίο η Ευρώπη ορθότατα για πάρα πολλούς λόγους αποφάσισε. Άρα δεν υπήρχε αυτή η εναλλακτική. Εκτός αν, το ξαναλέω, όσοι την προτείνουν να πούνε ότι θέλουν ξανά μια χώρα απομονωμένη με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ευρωπαϊκή μας παρουσία.
Σχετικά με την Τουρκία και την «προτροπή Τραμπ» να μην προμηθεύεται αέριο από τη Ρωσία
Αυτό που λέτε ενισχύει το επιχείρημά μου και το «μεταφέρει» στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Άρα πρώτον, αυτό «δεν έπαιζε» με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και ορθότατα και η Ελλάδα θέλει να είναι στον πυρήνα των αποφάσεων όπως συνέβη…
Άρα ένα, Ευρώπη, δύο Αμερική, με αυτά τα οποία είπατε και πολλά ακόμα φαίνεται ότι η στάση μας επιβραβεύεται σε όλες αυτές τις συμφωνίες τις οποίες υπογράφουμε. Και τρίτον, δεν είναι αληθές ότι θα έχουμε είναι ακριβότερο φυσικό αέριο, αυτό το οποίο ισχύει είναι -ασχέτως αποτελεσμάτων και των εξορύξεων και αποτελεσμάτων ερευνών που θα γίνουν- η ελληνική οικονομία θα ενισχυθεί σε όλα τα επίπεδα και στη δημιουργία θέσεων εργασίας και με άμεσο αντίκτυπο. Όλες αυτές οι εξελίξεις πέραν από το σαφές γεωπολιτικό αποτύπωμα που έχουν…
…Εμείς έχουμε όλες τις υπόλοιπες πηγές πέραν του ρωσικού φυσικού αέριου. Όλα τα υπόλοιπα προφανώς υφίστανται… Το μόνο το οποίο κάναμε όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, όπως και οι ΗΠΑ, ήταν να απεξαρτηθούμε από το ρωσικό φυσικό αέριο. Όλα τα υπόλοιπα υφίστανται κανονικά, πρώτον. Επίσης στο τέλος της ημέρας αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι τι φτάνει στον νοικοκυριό του, στην τσέπη του και η συζήτηση αυτή είναι σημαντική γιατί επηρεάζει ως παράγοντας γι’ αυτό που λέμε τιμές λιανικής στο ρεύμα, δηλαδή για το νοικοκυριό για την επιχείρηση. Αυτή τη στιγμή λοιπόν η Ελλάδα σε μια πρωτοφανή περίοδο ενεργειακής κρίσης γιατί να τα λέμε, όλα συγκριτικά όμως είναι. «Η κακιά χώρα η οποία δεν έχει συνεπή πολιτική», έχει το δέκατο φθηνότερο ρεύμα σε όρους τιμών λιανικής στην Ευρώπη και επειδή θα πει κάποιος «τι θα γίνει αν συνυπολογίσουμε και το διαθέσιμο εισόδημα;» και πάλι αυτή η χώρα με τις ενέργειες που έχει κάνει έχει φθηνότερο ρεύμα με όρους αγοραστικής δύναμης από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, γιατί; Για όλους αυτούς τους λόγους που εξηγήσαμε και για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και γιατί αυτή η κυβέρνηση που δεν είναι μια «αριστερή», «ευαίσθητη δήθεν» κυβέρνηση, η οποία «θα φορολογούσε το μεγάλο πλούτο κλπ.» αλλά το κάνει αυτό στην πράξη, όχι με όρους εκδικητικούς. Έχει δώσει τα περισσότερα χρήματα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις πάνω από δώδεκα δισ. για τη στήριξή τους στην ενεργειακή κρίση, παίρνοντας ένα μέρος χρημάτων από τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας.
Για το ενεργειακό κόστος και για τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων
Φαίνεται ότι είναι πολύ κοντά η Κυβέρνηση στο να ανακοινώσει, σε συνέχεια και των προτάσεων του ΣΕΒ και του προέδρου του κ. Θεοδωρόπουλου και της ομιλίας που έκανε ο Πρωθυπουργός στη Γενική Συνέλευση προ εβδομάδων μία παρέμβαση σε συνέχεια προηγούμενων παρεμβάσεων για τη στήριξη των επιχειρήσεων. Γιατί νομίζω ότι έχουν δίκιο, για να μη λέμε πάρα πολλά. Ενώ, πράγματι συγκριτικά με άλλες χώρες έχουμε φθηνότερο ρεύμα, η πίεση που δέχονται οι επιχειρήσεις και μάλιστα ειδικά κάποιες κατηγορίες επιχειρήσεων, όπως οι επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας, είναι πολύ μεγάλη. Θα έχουμε λοιπόν ανακοινώσεις νομίζω τις επόμενες ημέρες ή λίγες εβδομάδες μετά από επεξεργασία που έχουν κάνει, γιατί όπως αντιλαμβάνεστε υπάρχει και η διάσταση η δημοσιονομική, Υπουργείο Ενέργειας – Υπουργείο Οικονομικών.
Έχουμε το 10ο φθηνότερο ρεύμα, συγκριτικά -το ξαναλέω- όχι φθηνότερο σε σχέση με εποχές που δεν είχαμε κρίση. Όταν έχεις κρίση συγκρίνεσαι με τις άλλες χώρες για το αν είναι αποτελεσματική σε σχέση με τις άλλες χώρες η πολιτική σου. Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ακρίβεια στο ρεύμα. Εμείς τι έχουμε καταφέρει; Για να μην παρεξηγηθώ, η διαχείριση που έχουμε κάνει να έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε φθηνότερο ρεύμα συγκριτικά -με όρους λιανικής, αυτό που φτάνει στον καταναλωτή- με άλλες χώρες και όταν αυτό είναι ακριβό κατά 80% να το επιδοτούμε στα νοικοκυριά και στα κοινωνικά τιμολόγια 100% και με το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό στις επιχειρήσεις. Δεν πανηγυρίζουμε, δεν λέμε «α! τι ωραία που έχουμε φθηνό ρεύμα». Λέμε μας βρήκε μια κρίση εισαγόμενη, αυτό ισχύει πάνω κάτω και για τα υπόλοιπα σκέλη της ακρίβειας και σε σχέση με άλλα κράτη, η αδύναμη μέχρι κάποια χρόνια Ελλάδα, το «μαύρο πρόβατο» που ήταν τα προηγούμενα χρόνια, έχει πλέον τη δυνατότητα οικονομικά και στηρίζει την κοινωνία που δέχεται πιέσεις και πολύ παραπάνω και κάποιες επιχειρήσεις, σε αυτήν την κρίση.
Για το ποσοστό εισοδήματος των νοικοκυριών που κατευθύνεται στην ενέργεια και το αν μπορεί να μειωθεί
Καταρχάς, με το να αυξάνει όσο μπορεί το διαθέσιμο εισόδημα. Αυτή είναι η απάντηση σε πάρα πολλές ερωτήσεις και είναι πολύ σωστή η ερώτηση. Για παράδειγμα, κορυφαία τέτοια κατηγορία που δίνουμε πάρα πολύ μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός μας είναι τα ενοίκια. Οι δαπάνες, δηλαδή, για την κάλυψη των αναγκών της στέγασης. Ειδικά όσοι μένουμε σε ένα σπίτι που νοικιάζουμε, ειδικά τα τελευταία χρόνια που έχουν αυξηθεί πάρα πολύ. Ποιο είναι το βασικό μέλημα, λοιπόν, της Κυβέρνησης είτε αφορά η συζήτηση την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ είτε το ενεργειακό είτε το στεγαστικό, να αυξήσει τα εισοδήματα. Πώς αυξάνεις τα εισοδήματα; Με το να μεγαλώνεις την πίτα, δηλαδή αντιμετωπίζεις τη φοροδιαφυγή, δημιουργείς θέσεις εργασίας: ναυπηγεία, ψηφιακό κράτος, μείωση φόρων, δημιουργία δηλαδή μισού εκατομμυρίου, 500.000 νέων θέσεων εργασίας. Οι άνθρωποι αυτοί εκεί που έπαιρναν το επίδομα ανεργίας τώρα πληρώνουν μειωμένους φόρους και εισφορές στο κράτος. Το κράτος αυξάνει τα έσοδα και με τα χρήματα τα παραπάνω που έχει ως έσοδα -όχι παραπάνω φόροι, παραπάνω έσοδα, για να το καταλάβει η Αντιπολίτευση κάποια στιγμή- επιστρέφει στην κοινωνία αυτά τα οποία στερήθηκε. Έτσι, σταδιακά αυξάνονται τα εισοδήματα. Και εδώ είναι η συζήτηση του «εκατομμυρίου». Γιατί μας κατηγορούν ότι τη χώρα την έχουμε κάνει Βουλγαρία, λες και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη στη Ζυρίχη Πρωθυπουργός το ’19 ή όπου θέλετε στο Λουξεμβούργο, οπουδήποτε θέλετε από τις χώρες που έχουν πολύ μεγάλο διαθέσιμο εισόδημα και σε 6,5 χρόνια αυτό το Λουξεμβούργο το έκανε Βουλγαρία. Η αλήθεια ποια είναι; Ότι η Ελλάδα ήταν στα τάρταρα, ήταν στις χειρότερες στιγμές της, έχει καταφέρει και αυτή τη στιγμή έχει αυξήσει το μέσο μισθό κατά 28%. Αν βάλουμε μέσα σε αυτό το 28% την πολύ σοβαρή επίδραση της ακρίβειας, του πληθωρισμού, το 28% γίνεται 11% και αυτό το 11% -αύξηση δηλαδή πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος με όρους αγοραστικής δύναμης αν βάλουμε και την επίδραση των τιμών- αυτό είναι τριπλάσιο ως αύξηση απ’ ό,τι στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Ενώ στην ατομική κατανάλωση, που φαίνεται δηλαδή τι δαπανά κάθε χώρα ανά πολίτη, ενώ ήμασταν στο 63% στο διαθέσιμο εισόδημα και πήγαμε στο 70% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, στην ατομική κατανάλωση είμαστε στο 81%. Η ουσία λοιπόν ποια είναι; Η ουσία είναι ότι σε όλα αυτά ο κόσμος έχει δίκιο που φωνάζει. Έχει δίκιο που διαμαρτύρεται. Πιέζονται τα νοικοκυριά, υπάρχει ακρίβεια. Ποια είναι όμως η άλλη μισή αλήθεια που η αντιπολίτευση κρύβει; Ότι η Ελλάδα μέσα στα πιο δύσκολα χρόνια πρωτοφανών εισαγόμενων κρίσεων έχει βελτιωθεί πολύ παραπάνω σε όλους τους δείκτες από ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Με κορυφαίο για εμένα αυτά τα 6,5 χρόνια το ότι έχει τη μεγαλύτερη μείωση ανεργίας από οποιοδήποτε άλλο κράτος της Ευρώπης.
Για τις θέσεις εργασίας και τα επιδόματα
Αφού, λοιπόν, έχουμε καταφέρει εκεί που ήταν η βασική συζήτηση πριν από δέκα χρόνια ποιος και πού θα βρει δουλειά, τώρα αυτή η συζήτηση να μην υπάρχει. Αυτή την στιγμή δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να θέλει να βρει δουλειά στη χώρα και να μη βρίσκει. Για αυτό και λέω και μια προσωπική μου πρόταση: Πρέπει συνεχώς να βλέπουμε και το θέμα του επιδόματος ανεργίας στηρίζοντας τα υπόλοιπα προνοιακά επιδόματα, γιατί θεωρώ ότι αυτή την στιγμή δεν υφίσταται η έννοια όταν έχεις τη χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 17 ετών.
Να πω ότι η Κυβέρνηση αυτή έχει κάνει πολλές παρεμβάσεις προς τη σωστή κατεύθυνση και στο επίδομα ανεργίας. Είναι λογικοί άνθρωποι οι οποίοι λένε ότι δεν μπορεί αυτή τη στιγμή όταν έχεις ανεργία 7,9% να μιλάς- δεν σας λέω εγώ να μην έχουμε επίδομα ανεργίας, για να μην παρεξηγηθώ- αλλά πρέπει να προσαρμόζεται συνέχεια το επίδομα ανεργίας στις ανάγκες της χώρας.
Για τη Eurostat και τις κατώτατες αμοιβές και για την αύξηση παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας
Να απαντήσω πρώτα στο δεύτερο, γιατί το δεύτερο φέρνει το πρώτο. Έχει μπει σε αυτή την συζήτηση με πράξεις η Κυβέρνηση; Την πολύ αναγκαία συζήτηση για την χώρα; Ναι. Έχει ξεκινήσει και υλοποιεί πολύ μεγάλες μεταρρυθμίσεις οι οποίες βοήθησαν τις επιχειρήσεις, γιατί όλες αυτές οι δουλειές, μισό εκατομμύριο δουλειές, δεν φύτρωσαν. Δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής. Ποιας πολιτικής; Του ψηφιακού κράτους. Του γεγονότος ότι είχαμε μια Κυβέρνηση η οποία ήταν φίλα προσκείμενη στις επενδύσεις και έτσι διπλασιάστηκαν σχεδόν οι άμεσες ξένες επενδύσεις. Αυξήθηκαν κατά 80% μέσα σε αυτά τα χρόνια. Είχαμε ρεκόρ εξαγωγών σχεδόν όλα τα χρόνια, τα τελευταία, ακριβώς μετά την πανδημία. Έγιναν και γίνονται μεγάλες μεταρρυθμίσεις; Βεβαίως και γίνονται. Μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη. Θα παρουσιαστεί τις επόμενες βδομάδες ο απολογισμός ο ετήσιος από τον Υπουργό, τον Γιώργο Φλωρίδη, και τον Υφυπουργό, τον Γιάννη Μπούγα, σε μία εκδήλωση που αξίζει τον κόπο να δούμε τα αποτελέσματα. Ήδη με την τελευταία αλλαγή που έγινε στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με τα ειρηνοδικεία που μεταφέρθηκαν στα πρωτοδικεία και όλα τα σχετικά, μειώνεται ο χρόνος -όχι θα μειωθεί- μειώνεται ο χρόνος για μια πρωτόδικη απόφαση στο μισό… Αυτή την στιγμή ο στόχος είναι να πάει -αν δεν κάνω λάθος- κάπου 700 ημέρες, αν αυτό σκεφτείτε ότι γίνεται στο μισό, έφτανε κάποιες φορές και τις 1500 μέρες, δηλαδή περίπου πέντε χρόνια. Αυτό είναι μέσοι όροι. Υπάρχουν αποφάσεις που μπορεί να βγαίνουν σε έναν χρόνο, υπάρχουν αποφάσεις που μπορεί να βγαίνουν σε τρία χρόνια. Ο στόχος είναι να πάει ό,τι χρόνο είχαμε μέχρι τώρα -γιατί είναι υπόθεση και υπόθεση, δεν είναι όλες οι υποθέσεις ίδιες, έχουν άλλα έγγραφα- να πάει στο μισό. Αυτό είναι κάτι νομοθετημένο που εφαρμόζεται ήδη με τη συγχώνευση που έγινε, με την μεταφορά ειρηνοδικών στο Πρωτοδικείο, μεγάλη μεταρρύθμιση.
Για το αν θα δώσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης στοιχεία
Βεβαίως και δεν είναι η μόνη μεταρρύθμιση, έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές και στον Ποινικό Κώδικα, γίνεται τώρα μια μεγάλη μεταρρύθμιση στις διαθήκες, στο κληρονομικό δίκαιο, όλα αυτά ορατά γίνονται στην κοινωνία…
Για το αν έγιναν επενδύσεις
Μισό λεπτό, όπως σας είπα έχουμε αύξηση 80% των άμεσων ξένων επενδύσεων. Όλα τα βλέπουμε συγκριτικά. Το ξαναλέω ήμασταν μία χώρα στα τάρταρα, η Ελλάδα το ’19 ήταν 27η χώρα σε ρυθμούς ανάπτυξης σε μια περίοδο, το ’15-’19, που «έβρεχε» ανάπτυξη στην Ευρώπη. Τώρα έχει διπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης από την Ευρώπη.
«Το παρελθόν δεν το φέρνει κανείς πίσω εκτός από τον συγγραφέα του βιβλίου»
Το ξαναλέω, δεν βρίσκεσαι από το 5ο υπόγειο στην κορυφή ενός ουρανοξύστη, σε 3,4,5 ή 6 χρόνια…
Σχετικά με άρθρο στο Liberal, που αναφέρει ότι η Ευρώπη το ’27 που τελειώνει το Tαμείο Ανάκαμψης ξεμένει η χώρα από λεφτά που πρέπει να ρίξει
Καταρχάς η χώρα δεν ξεμένει από λεφτά. Σύμφωνα με τις επίσημες προβλέψεις και με τις ενδιάμεσες φθινοπωρινές προβλέψεις, η χώρα μας θα έχει ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια 2,1 -2,2% το ’25 και το ’26 ….ναι οι προβλέψεις στο 1,7 …ναι αλλά μιλάμε ότι σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο πάλι φαίνεται ότι θα είμαστε καλύτερα και σκεφτείτε ότι μία σειρά από πολιτικές φαίνεται ότι αρχίζουν και αποδίδουν. Και σκεφτείτε και ειδήσεις, οι οποίες δεν ήταν δεδομένες πριν από κάποιους μήνες, όχι πριν από κάποια χρόνια, όπως αυτά τα οποία είδαμε να υπογράφονται στο Ζάππειο, έρχονται όλο και περισσότερες, γιατί η χώρα μεγαλώνει. Πάμε στους μισθούς λοιπόν, άρα οι μεταρρυθμίσεις γίνονται και σε επίπεδο χωροταξικό και σε επίπεδο κτηματολογίου, όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις φιλοεπενδυτικές είναι. Μία χώρα που οργανώνει το Kτηματολόγιο της, μία χώρα που βάζει τάξη στα πολεοδομικά της, κάποιοι φώναζαν και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ φώναζε, αλλά εμείς συμμορφωνόμαστε με αποφάσεις του ΣτΕ και αρχίζουμε πλέον και δίνουμε ώθηση στην οικοδομή και με την αναστολή ΦΠΑ…
Αν μπορεί ο βασικός μισθός να πάει στα 1200, 1300, 1400
Ωραία είναι όλα αυτά αλλά πάμε στην ταμπακιέρα που νοιάζει τον κόσμο, η τσέπη του. Ωραία είναι όλα αυτά, καλές οι αναβαθμίσεις, τρώγονται σου λέει, πολύ σωστά ο άλλος, οι αναβαθμίσεις; Τρώγονται οι καλές ειδήσεις για την ελληνική οικονομία; Τρώγονται. Στην πραγματικότητα έχουν τεράστια αξία για το εισόδημα του κόσμου. Γιατί έχουν αξία; Γιατί για να δημιουργήσεις δουλειές αλλά και να μεγαλώσεις την πίτα πρέπει να είσαι σε μια οικονομία, η οποία να αναβαθμίζεται, μια οικονομία «για τα σκουπίδια» όπως χαρακτηριζόταν μέχρι το ’19 η ελληνική οικονομία, δεν θα μπορούσε να προσελκύσει αυτές τις επενδύσεις και στο τέλος της ημέρας να μιλήσουμε για τους μισθούς. Μέχρι το 2019 κάτω από 1000 ευρώ έπαιρνε το 64% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό το 64% έχει γυρίσει ανάποδα και έχει γίνει 46%. Είναι ποσοστό ευκαταφρόνητο; Όχι. Πρέπει να το μειώσουμε και άλλο. Μέσος μισθός σας είπα 28% πάνω, με όρους αγοραστικής δύναμης, δηλαδή αν βάλουμε μέσα την επίδραση της ακρίβειας, 11% πάνω, ο κατώτατος μισθός, πολύ σωστά τα λέει ο κύριος Παπαδημητρίου, στις 22 χώρες που έχουν κατώτατο μισθό, είμαστε δωδέκατοι, δεν είμαστε προτελευταίοι που λένε, αλλά δεν είμαστε και πρώτοι. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είμαστε πρώτοι. Αύξηση μισθών πως έρχεται, τουλάχιστον με βάση τη δική μας πολιτική, με το να μειώνεις φόρους. Έρχεται η μεγαλύτερη για μένα φορολογική μεταρρύθμιση και θεωρώ τα τελευταία χρόνια για τη χώρα, πολύ απλά γιατί θεωρούμε ότι οι κινήσεις μας είναι φιλοεπενδυτικές, γιατί αυτό το 1,7 δις που δημιουργήσαμε με την πολιτική μας, χωρίς να αυξάνουμε φόρους, θα μπορούσε ο καθένας να το διαθέσει όπου θέλει. Εμείς επιλέξαμε να το δώσουμε πίσω στην κοινωνία και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, με μειώσεις φόρων. Γιατί θεωρούμε ότι αυτό είναι το πιο φιλοαναπτυξιακό και το πιο δίκαιο; Γιατί αφορά τους πάντες, όλα τα φυσικά πρόσωπα, άρα και το 80% των επιχειρήσεων που είναι ατομικές επιχειρήσεις. Να θυμίσω ότι ο φόρος εισοδήματος στη χώρα ήταν 29%, τον είχαμε πάει ήδη 22% και πλέον πάει 20% για όλους, με τα κλιμάκια τα μισθολογικά μέχρι 20.000 μέχρι 30.000, αναλόγως δηλαδή μειώνεται δύο μονάδες, αντιστοίχως και στα υπόλοιπα και 18% αν έχεις ένα παιδί, 16% αν έχεις δύο παιδιά, 9% από 29%, 9% αν έχεις 3 παιδιά και μηδέν μέχρι 20.000 ευρώ, αν είσαι πολύτεκνος. Άρα στηρίζουμε τις οικογένειες με παιδιά, μηδενίζεται για τους νέους μέχρι 25 ετών. Πηγαίνει 9% από 29% που ήταν και 22% που το είχαμε πάει για έναν νέο μέχρι 30 ετών. Αυτό λοιπόν είναι πολιτική. Πολιτική είναι αποφάσεις. Πρώτον, πώς δημιουργείς έσοδα; Δημιουργήσαμε. Και δεύτερον που θα δίνεις τα έσοδα….
Από 1η Ιανουαρίου η αύξηση στα εισοδήματα θα είναι από τη μείωση του φόρου
Η αύξηση του μισθού είναι η μείωση του φόρου. Μείωση του φόρου –και κλείνω με αυτό– σημαίνει αύξηση για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, τους μισθωτούς του δημοσίου τομέα, τους συνταξιούχους, που θα έχουν κι άλλες τρεις πηγές αυξήσεων τους επόμενους μήνες. Εγώ δεν λέω ότι πανηγυρίζουμε, αλλά αρχίζουμε και επιστρέφουμε αυτά που οι άνθρωποι στερήθηκαν, ενώ τα είχαν πληρώσει. Και σημαίνει και λιγότερο φόρο για τους ελευθέρους επαγγελματίες. (Δημοσιογράφος: Η αντιπολίτευση λέει βέβαια ότι οι εκλογές έρχονται και «άνοιξε το πουγκί» η Κυβέρνηση). Η αντιπολίτευση τα ψήφισε αυτά που κατήγγειλε.
Για τις δηλώσεις της Ρ. Θρασκιά
Πολύ αναστάτωση. Καταρχάς, πέρασαν περίπου δύο ημέρες από την ανακοίνωση που εξέδωσα, δεν περίμενα ότι θα τους δημιουργήσω τόση αναστάτωση. Και θεωρώ ότι δεν θα τους δημιουργούσα καμία αναστάτωση αν η απάντησή τους, η οποία χρονικά ήταν ακαριαία, αλλά επί της ουσίας ήταν ανεπαρκής, ήταν καθαρή. Μια απάντηση που θα έλεγε «τι λέτε κ. Μαρινάκη, δεν «παίζει» εμείς να συνεργαστούμε με τον Αλέξη Τσίπρα ποτέ» θα είχε κλείσει την κουβέντα. Η κουβέντα δεν άνοιξε, λοιπόν, επειδή εγώ έβγαλα ανακοίνωση, ούτε επειδή η κυρία Θρασκιά είπε την αλήθεια –για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η κουβέντα άνοιξε ξανά και βλέπουμε, ότι πασχίζουν να αποδείξουν αυτά τα οποία δεν αποδεικνύονται, επειδή οι ίδιοι κεντρικά δεν έβγαλαν μία καθαρή απάντηση. Θα σας πω κάτι πάρα πολύ απλό: Θεωρώ ότι η πολιτική και τα πολιτικά κόμματα δεν είναι -για να μην κάνουμε τοποθέτηση προϊόντος- σοκολατένια αυγά-έκπληξη. Δηλαδή, να το πάρεις, όπως παίρνεις στο παιδάκι σου και να το ανοίξεις να το φάει και να βρει ένα δωράκι. Μπορεί να βρει το Α δωράκι, μπορεί να βρει το Β δωράκι. Τα κόμματα, θεωρούμε εμείς, δεν είναι σοκολατένιο αυγό. Δηλαδή, πρέπει να ξέρει αυτός που σε ψηφίζει. Έρχεται το ΠΑΣΟΚ και λέει, καλή τη πίστει να το πιστέψουμε -λέμε τώρα- ότι είναι ένα φιλοεπενδυτικό, φιλοαναπτυξιακό, μεταρρυθμιστικό κόμμα. Μπορεί να συγκυβερνήσει αυτό το κόμμα με τον πρωθυπουργό των 30 φόρων και των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ που μας φόρτωσε στο κεφάλι; Εγώ λέω πως όχι. Έρχεται το ΠΑΣΟΚ και λέει ότι είναι το κόμμα που θα φέρει κάθαρση στη δημόσια διοίκηση, στη Δικαιοσύνη, στους Θεσμούς, σε όλα. Μπορεί να συγκυβερνήσει με τον πρωθυπουργό των παρα-υπουργείων Δικαιοσύνης, που ο ίδιος άνθρωπος, τα δικά του και τα δικά του στελέχη (του ΠΑΣΟΚ), κορυφαία στελέχη «κρέμασε στα μανταλάκια»; Εγώ δεν λέω πως όχι. Λοιπόν, η κυρία Θρασκιά τι είδε τους τελευταίους μήνες; Η κυρία Θρασκιά είδε ένα κόμμα που συνυπέγραψε πρόταση δυσπιστίας με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, υιοθέτησε εν πολλοίς τη ρητορική αυτών των λαϊκιστών και της αριστεράς και κάποιες φορές και της άκρας δεξιάς, «χαμένα βαγόνια», κ.λπ., και τι λέει η γυναίκα -το λέω πραγματικά, δεν το λέω ειρωνικά- γιατί όχι; Λοιπόν, ο κ. Ανδρουλάκης πρέπει να καταλάβει, ότι όταν πατάς σε δύο βάρκες, πέφτεις στη μέση. Και με τη βάρκα των λαϊκιστών και με τη βάρκα των ανθρώπων που θέλει να πάει η χώρα μπροστά, δεν γίνεται, κ. Πορτοσάλτε.
Για την «ξινίλα» για το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα
Καμία «ξινίλα». Γενικά σε όλη αυτή την κουβέντα, καταρχάς εγώ βλέπω, για να μην λέμε πάρα πολλά, βλέπω πολύ αυτοαναφορικότητα και καθόλου αυτοκριτική. Αυτός για μένα είναι ο τίτλος. Το δεύτερο το οποίο θέλω να πω, είναι ότι πρέπει να αποφύγουμε δύο κινδύνους. Ο ένας είναι να βάλουμε έναν τόσο χαμηλό πήχη και να πούμε ότι «α, αφού ήμασταν ή είμαστε καλύτεροι από τον κ. Τσίπρα ή τον ΣΥΡΙΖΑ, μια χαρά». Όχι. Ο κόσμος δεν θέλει από εμάς να είμαστε καλύτεροι από το χάος. Είναι αυτονόητο ότι οφείλεις να είσαι καλύτερος από το χάος. Και όχι μόνο σε επίπεδο οικονομικό: Ένα αχρείαστο μνημόνιο, 120 δισεκατομμύρια, 30 νέοι φόροι, όλα αυτά. Για να απαντήσω, να ολοκληρώσω, ο δεύτερος μεγάλος κίνδυνος, όμως, είναι να ξεχάσουμε. Γιατί αν ξεχάσουμε, μπορεί να τα ξαναζήσουμε. Από την άλλη, κ. Πορτοσάλτε, θεωρώ ότι η Ιστορία δεν ξαναγράφεται από τους πρωταγωνιστές της με τους όρους που τους συμφέρουν, αλλά δικαίωμα έχει ο κ. Τσίπρας να κάνει ό,τι θέλει. Άρα, νομίζω ότι η αξία έχει όλη αυτή η συζήτηση είναι για να μην ξεχάσουμε. Αλλά το ξαναλέω: Όχι, σε καμία περίπτωση δεν έχουμε σκοπό να μπούμε σε διαδικασία τέτοιας σύγκρισης με τόσο χαμηλό πήχη.
Μόνο μία κουβέντα, επειδή όλη αυτή η κουβέντα, κάποιοι λένε «ναι, αλλά το έκανε επίτηδες το δημοψήφισμα», άλλοι λένε το ανάποδο. Ό,τι και να ισχύει, εμείς ξέρουμε πολύ καλά, νομίζω όλοι μας, μέσα μας, τι ισχύει και σε τι κατάσταση έφερε τη χώρα. Δύο πράγματα, πολύ γρήγορα: Το ένα, λέει πόσο δύσκολες στιγμές πέρασε το 2015. Είναι σαν να έχετε εδώ, 10 χρόνια μετά, για παράδειγμα, μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά, έναν εμπρηστή –αλληγορικό αυτό το οποίο λέω– να ακούνε τα θύματα τις πράξεις του, τη συνέντευξη, και αυτός να λέει πόσο δύσκολα πέρασε την περίοδο που έβαλε τη φωτιά. Και το δεύτερο που θέλω να πω είναι, ανεξαρτήτως του τι συνέβη και του τι δεν συνέβη, είναι γνωστά όλα, είναι γνωστό ότι θα έσχιζε τα μνημόνια, θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ. Στο τέλος της ημέρας, την Ελλάδα στην Ευρώπη, για να μπορούμε να συζητάμε για συμφωνίες, για μεγάλα project, για την αντιμετώπιση της πανδημίας, την κράτησαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, τους οποίους ο κ. Τσίπρας είχε στοχοποιήσει.
Για τις παραινέσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας
Εγώ σέβομαι και τιμώ τον κ. Τασούλα και τον ίδιο προσωπικά και τον Θεσμό και θεωρώ, ότι όλες οι επιθέσεις που δέχεται είναι εκτός τόπου και χρόνου.