Σημεία συνέντευξης στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1 FM
Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1 FM και τους δημοσιογράφους Σωτήρη Ξενάκη και Βασίλη Σκουρή στην εκπομπή «Γιατί με ξύπνησες πρωί»;
Για το πότε θα γίνουν οι εκλογές
Εκλογές θα έχουμε το 2027.
Για το ενδεχόμενο τροποποίησης του εκλογικού νόμου
Έχει απαντήσει ξεκάθαρα για τον εκλογικό νόμο ο Πρωθυπουργός πολλές φορές, με τελευταία φορά στη συνέντευξή του σε κεντρικό δελτίο τηλεοπτικού σταθμού, στον ΣΚΑΙ συγκεκριμένα, πριν από περίπου έναν μήνα. Ήταν σαφής η απάντησή του και νομίζω ότι δεν έχω κάτι να αλλάξω από αυτήν την απάντηση του Πρωθυπουργού. Είναι κάτι νομίζω το οποίο είναι περιττό από την πλευρά μου να το κάνω. Ήταν σαφής ο Πρωθυπουργός και αυτή είναι η θέση μας και δεν αλλάζει.
Για την δημοσκόπηση της Interview
Δεν πρέπει να κρύβουμε τα λόγια μας στη ζωή και στην πολιτική και γενικότερα. Όπως είναι δεδομένο ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η πρώτη Κυβέρνηση που μπορώ να θυμηθώ μεταπολιτευτικά – δεύτερης τετραετίας- που δείχνει αυτήν την πολιτική ανθεκτικότητα κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες και συγκυρίες, και εγχώρια και παγκοσμίως και έχει μια σαφέστατη υπεροχή έναντι των αντιπάλων της, είτε αυτός ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ τα πρώτα χρόνια, είτε τώρα είναι το ΠΑΣΟΚ είτε όποιος, τέλος πάντων, είναι τα επόμενα χρόνια, υπάρχει μια σημαντική απόσταση την οποία πρέπει να καλύψουμε μέσα σε περίπου δύο χρόνια μέχρι τις επόμενες εκλογές ούτως ώστε να καταφέρουμε και πάλι να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών. Αυτή η απόσταση περιγράφεται πολύ περισσότερο απ΄ ότι με αριθμούς, με πολιτικές. Πρέπει να είμαστε όλο και πιο αποτελεσματικοί, οι πολιτικές μας να βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών, να διορθώνουμε τα λάθη μας -γιατί έχουμε κάνει λάθη- και να αναδείξουμε το έργο μας. Προφανώς υπάρχει κόσμος που μας έχει τιμήσει και μας έχει στηρίξει και διαχρονικά μας στηρίζει και μας στήριξε ίσως πρώτη φορά το 2019 ή το 2023, που στέκεται σε μια απόσταση και παρατηρεί αυτά τα οποία γίνονται. Περιμένει από εμάς ακόμα περισσότερα, θεωρώ ότι έχουμε κάνει πολλά και σημαντικά, με κυριότερο το ότι η πολιτική μας έχει δώσει δουλειά σε 500.000 ανθρώπους και πολλά άλλα, αλλά ο κόσμος αυτός βλέπει κριτικά, κρίνει και περιμένει όταν έρθει η ώρα να αποφασίσει. Όταν όμως έρχεται η ώρα των εκλογών, αυτό δεν είναι ούτε καθησυχαστικό.. Ο καθένας έχει τους λόγους του. Καταρχάς κάθε πολίτης έχει μια ξεχωριστή θεώρηση, μια διαφορετική ζωή, άλλα προβλήματα.
Για το βιοτικό επίπεδο και την ακρίβεια
Αυτό το οποίο εγώ ξεχωρίζω ως πιο σημαντικό και είναι και το μεγάλο στοίχημα και η πιο δύσκολη μάχη που καλούμαστε να δώσουμε, είναι να καταφέρουμε οι αυξήσεις των αποδοχών των πολιτών- για εμένα με καλύτερο τρόπο τις έμμεσες αυξήσεις, δηλαδή με φοροελαφρύνσεις- να καταφέρουν να υπερκαλύψουν ένα, αντικειμενικά και στην Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη και όχι μόνο, αυξημένο κόστος ζωής που ταλανίζει πολλά νοικοκυριά και πολλούς ανθρώπους, τους περισσότερους, αν όχι όλους, που μας ακούνε και ειδικά της μεσαίας τάξης και των κατώτερων εισοδημάτων.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει καταφέρει- και μπορούμε να το δούμε συγκριτικά και με το τι γίνεται σε άλλες χώρες και στη Γαλλία- κάτι το οποίο προφανώς δεν είναι για να πανηγυρίζουμε γιατί το ξαναλέω ο κόσμος, πολύ σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, περνάει ακόμη δύσκολα, έχει καταφέρει κάτι το οποίο είναι σημαντικό αλλά θέλει ακόμη πάρα πάρα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Τι έχει καταφέρει; Μεγαλώνοντας την πίτα, γιατί, ξέρετε, τα λεφτά δεν φυτρώνουν από κάπου, με τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και το μεγάλωμα της οικονομίας από την ανάπτυξη, να βρει χρήματα ούτως ώστε οι αυξήσεις των μισθών και του κατώτατου αλλά και του μέσου μισθού, που είναι ένας πιο σημαντικός δείκτης, να υπερκαλύψουν σε ένα ποσοστό τις σημαντικές αυξήσεις των τιμών σε πολλά πράγματα ένα εκ των οποίων, όπως πολύ σωστά είπατε, είναι και το σούπερ μάρκετ, ένα άλλο πολύ σημαντικό είναι τα ενοίκια, η ενέργεια και πολλά ακόμα. Τι έχουμε κάνει; Βρίσκοντας λεφτά -όχι από υπερφορολόγηση αλλά μειώνοντας φόρους- να μειώσουμε όλα αυτά τα χρόνια 72 έμμεσους και άμεσους φόρους, να δώσουμε κάποια σημαντικά επιδόματα με μόνιμα χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα να κάνουμε ελέγχους. Είμαστε η Κυβέρνηση που σύστησε- δεν υπήρχε μέχρι το 2020 η υπηρεσία να ελέγχει αυτό που λέμε αισχροκέρδεια, καρτέλ, που κάποιες φορές δυστυχώς λειτουργούν με τέτοιους όρους κάποιες επιχειρήσεις- όχι όλες. Έχει παρατηρηθεί δηλαδή ότι περίπου ένα 10% των ελέγχων καταλήγουν σε σοβαρά πρόστιμα και να εισπράττονται αυτά τα πρόστιμα. Είναι μια διαρκής μάχη.
Για τις δημοσκοπήσεις και το γεγονός ότι η ακρίβεια εμφανίζεται ως το Νο1 πρόβλημα
Καταρχάς είναι λογικό να είναι πρώτο ακόμα αυτό γιατί είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Αλίμονο, αν δεν ήταν το πρώτο πρόβλημα και είναι και στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες χώρες και πολύ καλά κάνει ο κόσμος και ζητάει περισσότερα. Οι αριθμοί τι λένε; Οι αριθμοί λένε ότι στην Ελλάδα ο μέσος μισθός στα χρόνια του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αυξηθεί κατά 30%, συγκεκριμένα να σας πω ότι το 2019 το 64% των εργαζομένων αμειβόταν με κάτω από 1.000 ευρώ και τώρα αυτό το ποσοστό από 64% έχει πάει 46%. Και σωρευτικά ο πληθωρισμός, δηλαδή οι αυξήσεις των τιμών είναι 17%.
Ο πληθωρισμός 17% είναι ο μέσος όρος όλων. Κάπου είναι 5% κάπου 20%. Τι λέει αυτό; Ότι έχουν αυξηθεί πολύ οι τιμές και είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, αλλά έχουμε καταφέρει και έχουμε αυξήσει κατά τι παραπάνω, αναλόγως και την κατηγορία εισοδημάτων, τους μισθούς.
Οι αριθμοί λένε ότι η Ελλάδα συγκριτικά με άλλες χώρες της Ευρώπης έχει καταφέρει- συγκριτικά, το ξαναλέω, δεν είμαστε παράδεισος- να αντιμετωπίσει με καλύτερο τρόπο μια μάστιγα οικονομική που είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Όχι ελληνικό, συνολικό. Να συμφωνήσουμε ότι είναι πρόβλημα, δεν είναι μια ευχάριστη κατάσταση ο πληθωρισμός, η ακρίβεια, οι αυξημένες τιμές. Εμείς έχουμε καταφέρει μέσα σε αυτά τα χρόνια, βρίσκοντας λεφτά όχι από υπερφορολόγηση- για εμένα αυτή είναι η μεγάλη συζήτηση- να μειώσουμε τις συνέπειες του προβλήματος σε κάποιες περιπτώσεις και σε κάποιες άλλες να υπερκαλύψουμε, δεν είναι για κάθε νοικοκυριό ίδια η κατάσταση. Για εμένα το μείζον ποιο είναι; Το μείζον είναι, συμφωνώντας ότι υπάρχει μία ευρωπαϊκή – ελληνική συνολική κατάσταση αυξημένων τιμών τα προηγούμενα χρόνια, τώρα ευτυχώς δεν έχουμε τους μεγάλους πληθωρισμούς, αλλά δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε αποπληθωρισμό -ελπίζουμε σύντομα να έχουμε, αυτό είναι κάτι, όμως, που δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα- πώς και από ποιον τρόπο και με ποια μέτρα θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση. Εμείς τι λέμε; Εμείς έχουμε έναν οδικό χάρτη, ο οποίος μέχρι τώρα έχει ξεκάθαρα αποτελέσματα, που η Αντιπολίτευση τα καταγγέλλει τα έσοδα. Πώς τα δημιουργούμε τα έσοδα; Με το να δίνουμε δουλειά σε ανθρώπους. Με βάση τα επίσημα στοιχεία, τα παραπάνω έσοδα του Κράτους προέρχονται κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, άνω του 80%, από τρεις πηγές. Η πρώτη πηγή είναι η μείωση της ανεργίας. Γιατί; Για να το πούμε με απλά λόγια στον κόσμο να το καταλάβει. Γιατί 500.000 συμπολίτες μας, που μέχρι πρότινος πληρώνονταν από το Κράτος, άρα «κόστιζαν» στο Κράτος, επειδή ήταν άνεργοι με το επίδομα ανεργίας, τώρα βρήκαν δουλειά, δεν πληρώνει για αυτούς το Κράτος το επίδομα ανεργίας και οι ίδιοι με τη δουλειά που βρήκαν –που είναι από μόνο του ένα σημαντικό γεγονός- πληρώνουν στο Κράτος φόρους και εισφορές, οι οποίοι δεν είναι αυξημένοι. Δηλαδή, ήρθαν στα ταμεία λεφτά από το «μαύρο χρήμα», που σε ένα μεγάλο ποσοστό η Κυβέρνηση έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει. Και η τρίτη πηγή είναι η ανάπτυξη της οικονομίας. Οι επενδύσεις στη χώρα μας το 2019 ήταν 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι επενδύσεις στη χώρα μας το 2024, που είναι το τελευταίο πλήρες έτος, έφτασαν 36,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, η αύξηση περίπου 80%- 78,8% για την ακρίβεια. Αυτά είναι λεφτά τα οποία ήρθαν στη χώρα και έδωσαν την δυνατότητα στο Κράτος, χωρίς να αυξάνει φόρους να μπορεί να αντιμετωπίσει το μεγάλο κύμα ακρίβειας. Πώς το έκανε αυτό η Κυβέρνηση; Αυξάνοντας τους μισθούς, μειώνοντας τους φόρους. Αρκεί αυτό; Αρκεί αυτό για τον κόσμο; Δεν αρκεί αυτό για τον κόσμο, γιατί η Ελλάδα είναι ακόμα χαμηλά ως προς το διαθέσιμο εισόδημα. Έχει βελτιωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Θέλει κι άλλο. Άρα, για εμένα, ποια είναι η σωστή αντίδραση: Ούτε να πανηγυρίζουμε. Όποιος πανηγυρίζει είναι αφελής αυτή την περίοδο -πρέπει να κάνουμε πολλά παραπάνω- αλλά ούτε να ισοπεδώνουμε και να μηδενίζουμε. Η ελληνική οικονομία από μια οικονομία που χαρακτηριζόταν επισήμως, αλλά και ανεπισήμως «για τα σκουπίδια», μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, και ’15, ’16, ’17 κλπ. είναι μια οικονομία η οποία τώρα αρχίζει και ανεβαίνει, αρχίζει και αποδίδει, αρχίζει και δίνει πίσω στον κόσμο πίσω αυτά τα οποία δικαιούται. Και το ξαναλέω: Δεν είμαστε εκεί που θέλουμε να φτάσουμε. Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερα.
Για τον Α. Τσίπρα και το αν «φοβίζουν» την κυβέρνηση πιθανά μελλοντικά πολιτικά του σχέδια
Έχω μάθει να μην απαξιώνω και να μην υπερτιμώ κανέναν. Και στη ζωή μου και στη δουλειά μου και στην όποια πολιτική ενασχόληση έχω, όσο ο κόσμος θέλει να είμαι σε αυτό τον χώρο, τον εξαιρετικά εφήμερο της πολιτικής. Το ίδιο, λοιπόν, λέω και για τον κ. Τσίπρα, που, όπως και να έχει, έχει διατελέσει Πρωθυπουργός. Άρα, κάποιος κόσμος τον ψήφισε. Τώρα, από εκεί και πέρα, θα μου επιτρέψετε να πω ότι έχω εκπλαγεί από την προσπάθεια που κάνουν κάποια Μέσα Ενημέρωσης, που έχουν αναλάβει, τέλος πάντων, να δώσουν -ας πούμε- μια άλλη διάσταση στον κ. Τσίπρα, να κάνουν το «μαύρο – άσπρο» -δικαίωμά τους, Δημοκρατία έχουμε, ελευθερία του λόγου έχουμε, για όνομα του θεού- μετά από μία βαθύτατα πολιτική απάντηση -απάντηση, όχι τοποθέτηση- που έδωσα στην ενημέρωση πολιτικών συντακτών.
Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και προσωπικά σε εμένα, από «ψεύτης» και χίλια δύο άλλα, έχουν χρησιμοποιήσει δεκάδες – εκατοντάδες χαρακτηρισμούς και βαρύτατους, από «χούντα», «καθεστώς», μας έχει πει Πρόεδρος κόμματος ότι σχετιζόμαστε με τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου στην Βουλή -αναφέρομαι στον κ. Φάμελλο, που «ταράχτηκε» με αυτό το οποίο άκουσε για τον κ. Τσίπρα και, πραγματικά, εδώ δεν ξέρω τι να πω, να γελάσω ή να κλάψω, έτσι; Αλλά, εν πάση περιπτώσει. Μας έχουν πει ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Μας έχουν φορτώσει συγκαλύψεις, μας έχουν φορτώσει πράγματα τα οποία αποδεικνύεται ότι δεν ισχύουν. Λοιπόν, έρχομαι εγώ ερωτώμενος από συνάδελφό σας και θυμίζω μία σειρά νομοθετημάτων, δηλαδή, νόμοι που ψήφισε μια κυβέρνηση – ο νόμος Παρασκευόπουλου και ο ποινικός κώδικας ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι χαρακτηρισμοί. Δεν τους είπα «δολοφόνους» τους ανθρώπους, αλίμονο αν το έκανα αυτό. Είπα ότι επί των ημερών τους ψηφίστηκαν δύο νομοθετήματα, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα και τα παρέθεσε και αναλυτικά ο κ. Μπούγας, ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης, να έχουμε τις μαζικότερες και θεωρώ και πολύ επικίνδυνες αποφυλακίσεις δολοφόνων, βιαστών κλπ.
Όχι, δεν είπα «τον περιμένουν». Είπα: Στους μόνους που έχει «λείψει» και αυτό αποδεικνύεται από την πολιτική που εφάρμοσε και αυτό είναι πολιτική απάντηση, γιατί ο κ. Τσίπρας με την πολιτική του, θεωρώ ότι δεν έχει λείψει ούτε στον ελεύθερο επαγγελματία -θυμίζω τον νόμο Κατρούγκαλου και τους 30 φόρους που αύξησε ή επέβαλλε- ούτε στα χαμηλότερα εισοδήματα -θυμίζω τους συνταξιούχους που στάθηκαν στις ουρές. Και ενώ είχε πει ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και θα αυξήσει τις συντάξεις, αύξησε τον ΕΝΦΙΑ και μείωσε τις συντάξεις. Ο κ. Τσίπρας δεν έλειψε ούτε στους νέους: 650.000 νέοι και επί των ημερών του, όχι μόνο επί των ημερών του, έφυγαν από την χώρα και εμείς έχουμε καταφέρει και έχουμε γυρίσει οι 350.000 εξ αυτών. Δεν έλειψε ούτε στους δημοσίους υπαλλήλους, που τους κορόιδεψε με μια δήθεν αύξηση την οποία δεν είδαν ποτέ και ποιοι ήταν οι μόνοι που όταν έφυγε από Πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας τον ψήφισαν κατά πλειοψηφία; Ήταν αυτοί που ευεργετήθηκαν από τον νόμο τον οποίο ο ίδιος ψήφισε. Αυτό είναι προσωπική επίθεση; Είναι συκοφαντία; Είπα κάτι που δεν είναι αλήθεια; Γιατί έχουν περάσει 48 ώρες από τότε. Έχει έρθει κάποιος να μου πει: «Αυτό που είπες, βρε άνθρωπε, δεν ισχύει». Λοιπόν, για να απαντήσω και σε κάποιους που «θίχτηκαν», συναδέλφους σας, και έγραψαν κάποιοι υπερβολικά άρθρα και κάποιους τίτλους, τοξικό είναι να χαρακτηρίζεις κάποιον και να τον βρίζεις, τοξικό είναι το «ή εμείς ή αυτοί», το «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», ή τοξικό είναι να λες κάποιον δολοφόνο. Δεν είναι τοξική η αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση, τοξικό είναι το ψέμα. Ας έρθει κάποιος, λοιπόν, από όλους αυτούς τους αρθρογράφους και τους «ευαίσθητους» που δεν τους έχουν πειράξει όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί τόσες ημέρες… Αλλά, ξέρετε γιατί γίνεται όλο αυτό; Θα σας πω γιατί γίνεται αυτό για να μην κρύβουμε τα λόγια μας. Στην Ελλάδα εάν ανήκεις σε έναν πολιτικό χώρο, της ευρύτερης Αριστεράς, μπορείς και να συκοφαντείς, μπορείς να κάνεις και προσωπικές επιθέσεις, μπορείς να τα βάζεις και με την οικογένεια κάποιου. Εάν δεν είσαι σε αυτόν τον πολιτικό χώρο για αυτούς τους επαΐοντες αναλυτές και πολιτικούς, αν πεις την αλήθεια, ακόμη και αν είναι σκληρή με πολιτικό τρόπο, όχι με συκοφαντίες, δεν δικαιούσαι. Εμείς, λοιπόν, θα την λέμε την αλήθεια όσο και αν τους ενοχλεί και η αλήθεια είναι αυτή.
Για το αν επιλέγει η Κυβέρνηση ως αντίπαλο τον Αλέξη Τσίπρα και πως βλέπει τις επόμενές του κινήσεις
Το τι θα κάνει ή όχι θα το επιλέξει ο ίδιος. Έχει μια πορεία, έφτασε στο ανώτερο αξίωμα της Εκτελεστικής Εξουσίας. Θεωρώ ότι το «μου έχει λείψει η ενεργός πολιτική» ενώ, καταρχάς, είναι εκλεγμένος βουλευτής, είναι βαθύτατα προσβλητικό και στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία κάτι τέτοιο και στους ψηφοφόρους της εκλογικής περιφέρειας που εκπροσωπεί και συνολικά. Αλλά αυτό είναι επιλογή του να το πει. Εγώ θεωρώ ότι … κάτι πιο σημαντικό για μένα, ό,τι πιο σημαντικό είναι να εκλεγώ βουλευτής με την ψήφο κάποιων ανθρώπων οι οποίοι θα με ψηφίσουν, αν το επιλέξουν.
Τώρα, κοιτάξτε: Θεωρώ ότι θα ήταν πάρα πολύ υποτιμητικό για τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν στηρίξει αυτή την Κυβέρνηση και είναι αρκετοί, είναι πολλοί και στους οποίους είμαστε υπόλογοι, όπως και σε όλους τους πολίτες, εάν εμάς αυτό που μας ένοιαζε είναι να επιλέγαμε αντίπαλο, είτε αυτός είναι ο κ. Τσίπρας, είτε είναι ο κ. Ανδρουλάκης, είτε οποιοσδήποτε άλλος. Το ποιος θα είναι ο αντίπαλός μας, θα το επιλέξουν οι ψηφοφόροι των άλλων κομμάτων. Εγώ θεωρώ ότι το αν θα πάνε καλά ή όχι για εμάς τα επόμενα χρόνια, εάν, δηλαδή, θα μας ξαναστηρίξουν οι πολίτες, εξαρτάται από την πολιτική μας, από την αποτελεσματικότητά μας, από το αποτέλεσμα, τέλος πάντων, αυτών τα οποία θα κάνουμε. Δεν υποτιμώ το ποιος θα είναι ο αντίπαλος. Θεωρώ ότι ο κ. Τσίπρας, επειδή έχει διατελέσει πρωθυπουργός και αρχηγός της αντιπολίτευσης και έχει κριθεί για όλα αυτά από τους πολίτες, έχει δείξει τι κάνει και τι δεν μπορεί να κάνει και μάλιστα σε πάρα πολλά χρόνια. Αλλά, από εκεί και πέρα ο ίδιος έχει κάθε δικαίωμα και να επανέλθει και να πει ό,τι θέλει να πει, εν πάση περιπτώσει.
Για το αν πιο επικίνδυνος αντίπαλος ο κ. Ανδρουλάκης;
Δεν είναι θέμα επικινδυνότητας, είναι θέμα ρεαλιστικών εναλλακτικών. Η Ελλάδα πλήρωσε πάρα πολλά από τις πολιτικές οι οποίες βασίζονταν σε τίτλους, στο συναίσθημα και σε όλα αυτά. Δεν υποτιμώ τίποτα από αυτά τα οποία μου λέτε, αλλά θεωρώ ότι στο τέλος της ημέρας οι πολίτες θα συγκρίνουν πρόσωπα και προγράμματα. Δηλαδή, για παράδειγμα, ποιον πρωθυπουργό θέλουν να πηγαίνει στη Σύνοδο Κορυφής, ποιον πρωθυπουργό θέλουν να πηγαίνει να συνομιλεί με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, ποιος θέλουν να είναι αυτός ο οποίος θα είναι ο πρωθυπουργός, ο οποίος, επί των ημερών του, θα λειτουργήσουν τα πρώτα μη κρατικά πανεπιστήμια. Και πολλά άλλα. Δηλαδή, στο τέλος της ημέρας, σημαντικά πάρα πολύ είναι όλα αυτά τα οποία συζητάμε, αλλά όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα κριθούν για το τι λένε, τι πολιτικές θα πρεσβεύουν, ποια είναι τα προγράμματά τους, πού θα βρουν τα λεφτά.
Εντάξει, την Κυριακή για παράδειγμα, έβγαλε μία απάντηση ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, εγώ συνηθίζω να μην επιτίθεμαι, όπως κάνουν εκείνοι σε μένα, στους εκπροσώπους. Οι εκπρόσωποι κάνουν μία δουλειά πολύ σοβαρή και πολύ σημαντική. Πολιτικά πρέπει να αντιπαρατιθέμεθα. Εν πάση περιπτώσει, έβγαλε μία απάντηση στον απολογισμό του Πρωθυπουργού και απαντήσαμε με κάποια ερωτήματα, τα οποία ακόμα δεν μας έχει απαντήσει το ΠΑΣΟΚ. Ποιος είναι έστω και ένας φόρος, ας πούμε, που έχουμε αυξήσει, πώς γίνεται να καταγγέλλουν τα έσοδα και να ζητάνε μέτρα. Έχουμε θέσει έξι-επτά ερωτήματα αυτές τις μέρες.
Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, το ΠΑΣΟΚ θα ήταν εν δυνάμει κυβερνητικός σύμμαχος;
Να μην πούμε τι έχουν προσάψει σε εμάς οι άνθρωποι αυτοί. Από χαμένα βαγόνια, «ενορχηστρωτής της συγκάλυψης» ο Πρωθυπουργός. Δεν είδα να σοκάρεται ένα μέρος των αναλυτών από όλα αυτά που λέει το ΠΑΣΟΚ. Το «πολιτικοί απατεώνες» είναι μια πολιτική φράση, κ. Ξενάκη. Το «ενορχηστρωτής της συγκάλυψης» του κ. Ανδρουλάκη, δεν είναι πολιτική κριτική. Λέει ότι ένας πρωθυπουργός κάνει ένα πάρα πολύ σοβαρό, ουσιαστικά, αδίκημα. Να τα πούμε αυτά, γιατί δεν είδα να σοκάρεται το «σύστημα» όλο αυτό. Το «πολιτικοί απατεώνες» είναι πολιτική κριτική, σφοδρή – εγώ θα πω- σκληρή, αλλά πολιτική.
Θα σας απαντήσω με τρία σημεία πολύ γρήγορα. Σημείο πρώτο: Η πολιτική ιστορία της χώρας και κυρίως η πρόσφατη, αλλά και αυτό που βλέπουμε σε άλλες χώρες, δείχνουν ότι ο τόπος μας έχει κάτι το οποίο δεν πρέπει να το χάσει – ο κόσμος θα το αποφασίσει γι’ αυτό, όχι εμείς, οι πολίτες – που είναι η πολιτική σταθερότητα. Δείτε τι παράγει στη Γαλλία η πολιτική αστάθεια. Η Γαλλία αυτή τη στιγμή, όπως μάθαμε χθες, κινδυνεύει να μπει σε μια πολύ δύσκολη οικονομική περίοδο. Και όλο αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής αστάθειας. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, που έχουμε καταφέρει και έχουμε βρει κάποια λεφτά, χωρίς να αυξάνουμε φόρους, για να δίνουμε πίσω στον κόσμο αυτά που στερήθηκε, στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, γιατί ούτε εκεί έχουν ανακαλύψει τα «λεφτόδεντρα» συζητάνε για μέτρα περικοπών. Και, ευτυχώς, στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει, και πρέπει να κάνουμε πολλά παραπάνω στον κόσμο, σιγά-σιγά να δίνουμε πίσω στον κόσμο αυτά που στερήθηκε. Ένα, λοιπόν, σημείο είναι ότι ο τόπος χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και πολιτική σταθερότητα έχεις μόνο με αυτοδύναμες κυβερνήσεις, όποιες επιλέγουν οι πολίτες. Ένα: Άρα, εμείς ζητάμε την αυτοδυναμία. Δύο: Ακριβώς την ίδια συζήτηση, πάνω-κάτω με τους ίδιους αριθμούς, κάναμε και τους μήνες πριν μπούμε στην προεκλογική περίοδο του 2023. Δεν λέω εγώ ότι, όπως το 2023 τα καταφέραμε, θα τα καταφέρουμε και τώρα, αυτό μένει να αποδειχθεί. Πάντως, όταν μπήκαμε στη μάχη των εκλογών το 2023 – το θυμάμαι γιατί ήμουν Γραμματέας του κόμματος – η πρώτη ερώτηση που μου έκαναν, δικαίως, όλοι οι δημοσιογράφοι, ήταν: «Κύριε Μαρινάκη, με τις δημοσκοπήσεις έχετε πολύ μεγάλη απόσταση από την αυτοδυναμία, πώς θα κυβερνήσετε;». Άρα, για να δούμε τι θα γίνει, πρέπει να μπούμε σε περιβάλλον εκλογών, με ξεκάθαρα διλήμματα, προγράμματα, απολογισμούς, κ.λ.π.. Και το τρίτο, επειδή με ρωτήσατε συγκεκριμένα για το ΠΑΣΟΚ. Το ξαναλέω, εμείς θέλουμε αυτοδυναμία, αλλά, ούτως ή άλλως, επειδή το μόνο σοβαρό κόμμα να γίνει η οποιαδήποτε συζήτηση, γιατί δεν υποτιμώ τη συνεισφορά της συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια, θα ήταν ενδεχομένως το ΠΑΣΟΚ -το ξαναλέω, εμείς αυτοδυναμία θέλουμε. Το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη είναι ένα κόμμα το οποίο δεν ψηφίζει τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ένα κόμμα που ψηφίζει «παρών» για να παραπεμφθούν βουλευτές για εσχάτη προδοσία, γιατί ψήφισαν ό,τι ψήφισαν στη Βουλή- μπορεί να μην τους άρεσε αυτό που ψήφισαν- ένα κόμμα το οποίο συνυπογράφει με την κυρία Κωνσταντοπούλου και έρχεται στην ίδια ακριβώς ρητορική, πώς θα μπορούσε να είναι συνομιλητής, με ποιον τρόπο ακριβώς; Άρα, το ΠΑΣΟΚ που μιλάμε, το σημερινό του κ. Ανδρουλάκη, καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου και το ΠΑΣΟΚ της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά.
https://www.transfernow.net/dl/20250827VFd5nv9Y