Συζήτηση στο 6o OT FORUM
Warning: Undefined property: stdClass::$error in /home/media/htdocs/media.gov.gr/wp-content/themes/theissue/inc/misc.php on line 71
Συζήτηση του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στο 6o OT FORUM με τους δημοσιογράφους Δημήτρη Μανιάτη και Ελένη Στεργίου
Για τις ενεργειακές συμφωνίες με τις ΗΠΑ
Νομίζω ότι είναι ιστορικές μέρες για τη χώρα μας. Είναι ιστορικές μέρες, όχι μόνο από ενεργειακής απόψεως, δεδομένων των συμφωνιών που ανακοινώθηκαν, που υπεγράφησαν, τις εικόνες οι οποίες ταξιδεύουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, σε όλη την Ευρώπη, παντού, αλλά και από γεωπολιτικής σκοπιάς. Γιατί όπως αντιλαμβάνεστε έρχονται οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και βάζουν τη σφραγίδα τους και δια των κολοσσών Exxon Mobil και Chevron, αλλά και μέσω της παρουσίας των υπουργών τους ουσιαστικά σε όλα όσα διαχρονικά η Ελλάδα πρεσβεύει. Είναι δύο λοιπόν για μένα τα κέρδη πάνω στα οποία οφείλουμε να χτίσουμε. Το ενεργειακό: η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να γίνει η πύλη εισόδου για όλη την Ευρώπη ενεργειακά, αλλά και τον γεωπολιτικό. Αντιλαμβάνεστε ότι σε ταραγμένους καιρούς, σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας αβεβαιότητας, σε μια γειτονιά όχι και τόσο εύκολη και φιλική η παρουσία κολοσσών, η υπογραφή συμφωνιών στέλνει ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση και εντός και εκτός γειτονιάς. Δουλειά μας όλα αυτά να περνάνε και στους πολίτες. Δηλαδή πολλοί που μπορεί να μας βλέπουν τώρα ή να δούνε μετά τη συνέντευξη, να αντιληφθούν την αξία τους, γιατί εγώ έχω μάθει ούτε να πανηγυρίζω αλλά ούτε και να μηδενίζω. Δεν σημαίνει ότι από τη μια μέρα στην άλλη, όσο κι αν έχει «ψηλώσει» η Ελλάδα, σε πολλά επίπεδα έχουν λυθεί και τα προβλήματα. Υπάρχουν ακόμα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε.
Για την γεωπολιτική ισχύ της Ελλάδας και την εξωτερική πολιτική
Εντάξει, μην κρύβουμε τα λόγια μας. Είμαστε σε μια γειτονιά όπου δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε ούτε στιγμή. Εγώ πιστεύω πολύ ότι όλα όσα έχουν γίνει τα τελευταία 6,5 χρόνια αποδεικνύουν ότι υπάρχει και ένας άλλος δρόμος διπλωματικά, αμυντικά, ως προς τη στρατηγική και την εξωτερική πολιτική: ο δρόμος του διαλόγου που μπορεί να μεγαλώσει μια χώρα ουσιαστικά. Η αλήθεια είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι από τους πρωθυπουργούς που θα ανέβουν πάνω σε ένα μπαλκόνι ή ένα βήμα και θα βγάλουν μεγάλες- δήθεν κατά τη γνώμη μου- πατριωτικές κορώνες. Είναι από τους ήπιους πολιτικούς που προσπαθεί να μιλήσει με επιχειρήματα. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι αν κάτσει κανείς και το αποτυπώσει ψύχραιμα, όχι δηλαδή βλέποντας τη μία ή την άλλη οπτική στη δυσκολότερη συγκυρία παγκοσμίως, έχει καταφέρει σε όλο αυτό το πεδίο να πετύχει και ο ίδιος αλλά και συνολικά η χώρα, όσα δεν έχουν γίνει για ολόκληρες δεκαετίες. Θυμηθείτε την ΑΟΖ με την Ιταλία, πάνω στην οποία ουσιαστικά πατάνε και πολλά από αυτά τα οποία συζητάμε αυτές τις δύο μέρες με τις συμφωνίες στην πλευρά του Ιονίου, η ΑΟΖ με την Αίγυπτο, η επέκταση της χώρας μας στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο. Θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός και οι μεγάλες ενεργειακές κατακτήσεις. Και βέβαια όλα αυτά τα εξοπλιστικά- αμυντικά. Και είναι και θέμα ρητορικής για μένα. Πολλές φορές μας κατηγορούν όταν μιλάμε για τον διάλογο -και τον επιδιώκουμε τον διάλογο με την Τουρκία- για μια διάθεση υποχώρησης. Όχι, διάλογος δε σημαίνει υποχώρηση. Διάλογος σημαίνει διεκδίκηση, αλλά προσαρμοσμένο όλο αυτό το σχέδιο στο 2025. Δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε ούτε κατ’ ελάχιστο σε καμία κόκκινη γραμμή που κανένας πρωθυπουργός, να μην παρεξηγηθώ, ποτέ δεν υποχώρησε, στο παρελθόν. Κανένας πρωθυπουργός δεν είχε έλλειμα πατριωτισμού. Ποτέ δε δεν το πιστέψαμε εμείς αυτό. Αλλά για μένα πρέπει λίγο να περάσουμε σε μια άλλη πίστα, όπου χωρίς να υποχωρείς κατ’ ελάχιστον να μάθεις να συνομιλείς. Και είναι και ο πατριωτισμός της ευθύνης που θεωρώ ότι διαπερνά όλα τα κόμματα οριζόντια. Και πρέπει να το πούμε αυτό. Θεωρώ ότι σε αυτή τη συζήτηση δεν πρέπει να βάζουμε αυτές τις παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές.
Για την ανανέωση της λίστας των μαρτύρων για την εξεταστική επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ
Επιβεβαιώνονται όσα είχαμε πει και η κυβέρνηση δι’ εμού και η κυβερνητική πλειοψηφία μέσω των βουλευτών πριν από περίπου 1,5 μήνα που είχε κατατεθεί ο πρώτος κατάλογος μαρτύρων. Τι είχαμε πει τότε; Αυτός είναι ο πρώτος κατάλογος, γιατί θεωρούσαμε ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με αυτούς οι οποίοι είχαν διοικήσει τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τους υπουργούς που είχαν εποπτεύσει τον ΟΠΕΚΕΠΕ και να πάμε σε έναν επόμενο κατάλογο στον οποίον τι είχαμε πει τότε; Δεν θα αποκλείσουμε κανέναν. Και το κάναμε πράξη. Σας θυμίζω την κριτική που είχαμε δεχθεί τότε, ότι πάμε να συγκαλύψουμε, να συσκοτίσουμε και να κρύψουμε. Ειδικά για τον κ. Μυλωνάκη, μέχρι ο άνθρωπος να στείλει μια επιστολή με την οποία έλεγε ότι είναι στην διάθεση της εξεταστικής επιτροπής, μας είχαν «σύρει τα εξ αμάξης».(σχ. Δημοσιογράφου Ο ίδιος δεν έδειχνε την διάθεση να πάει στην επιτροπή.)
Δεν θα συμφωνήσω. Ουδέποτε αρνήθηκε. Ο πρώτος κατάλογος είχε ρητώς ειπωθεί ότι ήταν ένας πρώτος κατάλογος. Όχι ο τελικός κατάλογος. Στην πράξη επιβεβαιώθηκε ότι δεν ήταν ο τελικός και επικαιροποιήθηκε. Ήδη ο κ. Μυλωνάκης έχει πάει δύο φορές στην Βουλή, έχει απαντήσει. Ξέρετε, έχω την εντύπωση ότι σε ένα ζήτημα το οποίο είναι πάρα πολύ προβληματικό για όλα τα κόμματα και για εμάς και για τη δική μας κυβέρνηση, σε αυτό που ο κόσμος κάνει την ώρα των εκλογών στο «ζύγι», δηλαδή θετικά και αρνητικά που θεωρώ ότι είναι παραπάνω τα θετικά, αλλά εγώ το θεωρώ ότι οι πολίτες θα μας κρίνουν. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι στα θετικά και για εμάς προφανώς είναι στα αρνητικά. Δουλειά μας είναι να περάσει στα θετικά. Μεγάλη συζήτηση. Έχουμε ξεκινήσει αρκετά. Θεωρώ ότι η συζήτηση πρέπει να επικεντρωθεί στο τι συνέβη και το τι δεν πρέπει να ξανασυμβεί σε επίπεδο έρευνας και σε ποινικό επίπεδο όποιος φταίει να πληρώσει. Το να συζητάμε λοιπόν για το αν θα πάει κάποιος ή δεν θα πάει τη στιγμή που έχει δηλώσει ότι θα πάει, είναι ίσως μια τακτική της αντιπολίτευσης για να φύγει η συζήτηση από το από το μείζον που είναι τι έφταιξε, τι είναι η τεχνική λύση, τι ρόλο έπαιξε η τοπική αυτοδιοίκηση, τι έχει γίνει με τα τοπικά σχέδια βόσκησης και όλα αυτά τα οποία οδήγησαν στο να πληρώσει η Ελλάδα 2,7 δις σε 30 χρόνια.
Κύριε Μανιάτη, νομίζω η πολύ σοβαρή διαχωριστική γραμμή, που η ποινική δικαιοσύνη θα τη βάλει βέβαια, μεταξύ πολιτικής και ποινικής ευθύνης. Το να λες ότι κακώς όχι ένας και δύο υπουργοί, γιατί έπεσε το «ανάθεμα» στους κυρίους Βορίδη και Αυγενάκη, ενώ, στην πραγματικότητα συνέχισαν να κάνουν αυτό που ο νόμος προέβλεπε και κληρονόμησαν οι ίδιοι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις; Το να κρίνεις το σύνολο των διατελεσάντων υπουργών ως προς το αν έπρεπε να διατηρήσουν ή όχι την τεχνική λύση είναι μια άλλη συζήτηση. Υπάρχουν όντως επιχειρήματα και υπέρ της μιας και της άλλης. Γιατί θυμίζω ότι όταν κάποιοι επικεφαλής του ΟΠΕΚΕΠΕ έθεταν τα επιχειρήματα εναντίον της τεχνικής λύσης, υπήρχε και υπήρχαν και φωνές «πληρώστε γρήγορα τους αγρότες».
Η κυβέρνηση αυτή έχει σπάσει, θεωρώ αρκετά αποστήματα, έχει κλείσει μέτωπα. Όχι του ΟΠΕΚΕΠΕ. Του ΟΠΕΚΕΠΕ, ελπίζω να τα καταφέρουμε. Έχει κλείσει το μέτωπο πολλών μεγάλων κυκλωμάτων σε φυλακές, σε πολεοδομίες, σε εφορίες, σε παράνομη συνταγογράφηση, στα γήπεδα μπήκε μια τάξη. Θέλει προφανώς να μην εφησυχάζουμε. Στα πανεπιστήμια επιτέλους ξεκινάει μια χρονιά χωρίς καταλήψεις, όποιος πάει να καταλάβει δημόσιο χώρο γιατί και στα πανεπιστήμια κάτι τέτοιο πρέπει να ισχύει, εκκενώνεται η κατάληψη. Έχουν γίνει κινήσεις που λέμε «επιτέλους υπάρχει κράτος». Στον ΟΠΕΚΕΠΕ, πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα παραπάνω. Για να γίνουν, πρέπει να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και να επιστρέφουν συνεχώς πίσω τα κλεμμένα. Σήμερα είχαμε άλλη μια θετική είδηση από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Σε συνέχεια της προηγούμενης ανακοίνωσης έχουμε το δεύτερο κύκλο ΑΦΜ τα οποία βρέθηκαν προβληματικά και συνεχίζεται αυτό. Η διερεύνηση και η επιστροφή των κλεμμένων.
Για ποιο λόγο είναι κρίσιμη η σε βάθος-χρονικό- διερεύνηση του ζητήματος του ΟΠΕΚΕΠΕ
Και είναι και λογικό και δεν θεωρώ ότι είναι σωστό από πλευράς μας να προσπαθήσουμε να «απλώσουμε» την ευθύνη στα χρόνια για να μειωθεί η δική μας ευθύνη. Δεν μειώνεται έτσι η ευθύνη. Μπορούμε και ερευνάμε μόνο αυτή την περίοδο, γιατί είναι η μόνη περίοδος η οποία δεν υπόκειται στην παραγραφή, γιατί επί των δικών μας ημερών με την ψήφο και άλλων κομμάτων άλλαξε η αποσβεστική προθεσμία και πλέον όλοι μας είτε ήμασταν, είμαστε υπουργοί ή θα γίνουμε κάποια στιγμή, είτε είμαστε πολίτες, όλοι οι πολίτες έχουμε την ίδια παραγραφή. Έχει υπάρξει τροποποίηση του Συντάγματος. Άρα είναι μάταιη αυτή η συζήτηση, γιατί δυστυχώς σε αυτή τη χώρα υπήρχε η αποσβεστική προθεσμία όπου έβγαζε «εκτός κάδρου» μετά από την παρέλευση δύο κοινοβουλευτικών περιόδων τους υπουργούς. Επόμενο στοίχημα. Μεγάλο στοίχημα για να επανακτήσουμε ένα μεγάλο μέρος της χαμένης αξιοπιστίας ως πολιτικό σύστημα είναι να είμαστε όλοι μαζί στην ίδια σελίδα. Να αναθεωρήσουμε το άρθρο 86. Πρέπει να βάλουμε την υπογραφή μας όλοι σε αυτό και να μην περνάει από το φίλτρο των κομμάτων η παραπομπή ή μη ενός πολιτικού στη δικαιοσύνη, στον φυσικό δικαστή. Να είναι ένα σώμα δικαστών πχ. Εγώ θεωρώ σωστό. Όλα τα κράτη της Ευρώπης έχουν ένα φίλτρο. Έτσι δεν υπάρχει κράτος χωρίς φίλτρο. Γιατί έχουν όλα ένα φίλτρο; Γιατί εάν δεν υπάρχει φίλτρο, ο εκάστοτε υπουργός- υφυπουργός είναι εκτεθειμένος, όμηρος του οποιουδήποτε που μπορεί να του κάνει πέντε, δέκα, είκοσι, τριάντα μηνύσεις. Όμως το θέμα είναι ποιο είναι το φίλτρο. Το φίλτρο για μένα δεν πρέπει να είναι τα κόμματα, οι κομματικοί συσχετισμοί που προκύπτουν από τις βουλευτικές εκλογές. Για μένα να είναι ένα ανώτατο σώμα. Θα το συζητήσουμε όταν έρθει η ώρα.
(σχ. Δημοσιογράφου Η εθνική αντιπροσωπεία που λέμε η Βουλή δεν είναι αυτό το σώμα;)
Κατά τη γνώμη μου όχι, δεν θα έπρεπε να είναι. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να είναι κάτι που υπάρχει σε πολλά κράτη, ένα συμβούλιο που θα συμμετέχουν ίσως και βουλευτές, από όλα τα κόμματα προφανώς, αλλά την πλειοψηφία θα την έχουν δικαστικοί, οι οποίοι θα φιλτράρουν μία μήνυση, μία αναφορά ενός υπουργού στη Δικαιοσύνη και χωρίς τη φόρτιση την κομματική θα αποφασίζουν αν αυτή η υπόθεση πρέπει να πάει στο αρχείο- είναι καταχρηστική για παράδειγμα ή είναι εκδικητική ή να προχωρήσει.
Για το ζήτημα των ΕΛΤΑ και για την δήλωση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ περί απαξίωσής τους και το αν ευνοούνται από αυτή τη διαδικασία ιδιωτικές εταιρείες
Ένα σχόλιο είναι εντελώς αντίθετο με την πραγματικότητα αυτό. Καταρχάς να πούμε ότι η διοίκηση των ΕΛΤΑ και ο παραιτηθείς διευθύνων σύμβουλος, όλοι μαζί αδίκησαν τη δουλειά που ήδη έκαναν και ένα πάρα πολύ σοβαρό σχέδιο το οποίο ετοίμαζαν να εφαρμόσουν. Γιατί; Γιατί έκαναν πολύ σοβαρά επικοινωνιακά, αλλά να πούμε την αλήθεια και επιχειρησιακά λάθη. Θα συμφωνήσω ότι δεν είναι μόνο επικοινωνιακά. Γιατί μας κατηγορούν ότι θέλουμε να απαξιώσουμε δήθεν τα ΕΛΤΑ να τα φτάσουμε σε ένα σημείο όπου δεν θα έχουν καμία ισχύ για να ενισχύσουμε δήθεν τις ιδιωτικές εταιρείες. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Εάν δεν προχωρήσει περαιτέρω, γιατί δεν ξεκίνησε τώρα, το σχέδιο εξυγίανσης των ΕΛΤΑ δεν θα είναι βιώσιμα τα ΕΛΤΑ και θα κινδυνεύουν μέχρι και με κλείσιμο. Γιατί; Θα έχουν τεράστιο θέμα βιωσιμότητας. Και όταν ένας οργανισμός, μια εταιρεία έχει θέμα βιωσιμότητας, εγείρονται άλλα ζητήματα. Ευτυχώς δεν είμαστε εκεί ούτε θα φτάσουμε εκεί. Γιατί; Καταρχάς πολλές προσπάθειες συμμαζέματος έχουν κάνει και άλλες κυβερνήσεις. 80 καταστήματα κλείσανε επί συγκυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου, 80 καταστήματα κλείσανε επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το 2023 στην πρώτη τετραετία, στο τέλος της κλείσανε 130 καταστήματα επί δικής μας κυβερνήσεως και τώρα… Καταρχάς τα ΕΛΤΑ έχουν πάει από το 2018 στο Υπερταμείο, άρα είναι μια ανεξάρτητη εταιρεία. Αλλά για να μην βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω, επειδή μεγαλομέτοχος είναι το Υπερταμείο, το οποίο είναι υπό την εποπτεία του υπουργείου Οικονομικών και ένα μέρος των ΕΛΤΑ υπάγεται, όχι όμως διοικητικά -είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός- στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, για να λέμε καθαρές κουβέντες. Εμείς συμφωνούμε με το σχέδιο εξυγίανσης. Δεν πάμε να γίνουμε αρεστοί και να πούμε «α, είναι στο Υπερταμείο τα ΕΛΤΑ. Δεν ξέρω τι μου λέτε. Ο Σκλήκας, ή ο διάδοχός του το αποφάσισαν. Εγώ δεν ξέρω τίποτα» για να είμαι εγώ αρεστός, για παράδειγμα στον Βόρειο τομέα που θα πολιτευτώ στις επόμενες εκλογές ή ο κάθε βουλευτής εν ενεργεία στην περιφέρεια. Έχει ανακοινωθεί κιόλας, οπότε δεν είναι κρυφό. Θέλω λοιπόν να το ξεκαθαρίσω αυτό ότι συμφωνούμε με το σχέδιο εξυγίανσης. Δεν πάμε να πούμε τα «κακά ΕΛΤΑ, πάνε να κάνουν αυτό κι και εμείς κάτι άλλο κτλ». Δεν πάμε να τα φορτώσουμε στους τεχνοκράτες. Τι λάθος κάνανε και ήταν ουσιώδες λάθος, αδικώντας τη δουλειά τους; Το επαναλαμβάνω. Δεν μπορεί να λες την Παρασκευή ότι τη Δευτέρα θα κλείσουν 204 καταστήματα χωρίς να εξηγήσεις τι θα συμβεί. Γιατί; Πρώτον, γιατί το 90% των υπηρεσιών, ήδη είναι κατ’ οίκον. Αυτό σημαίνει ότι το 10% είναι στο κατάστημα. Αυτό το 10% ξέρετε πόσο κοστίζει στο μπάτζετ των ΕΛΤΑ; Το 42%. Άρα η εταιρεία πληρώνει για κάτι που της φέρνει έσοδα 10%, το 42% των εξόδων της. Ποιος έχει διαμορφώσει το 90%-10%; Η κοινωνία. Οι πολίτες. Οι πολίτες επέλεξαν. Γιατί το επέλεξαν; Γιατί προχωράνε τα χρόνια, αλλάζουν οι καιροί, κάποτε ήμασταν στη βιντεοκασέτα, πήγαμε στο DVD και τώρα βλέπουμε ταινίες από πλατφόρμες, να θέλουν τον ταχυδρόμο σπίτι. Οπότε τι λέει η διοίκηση; «Εκσυγχρονίζω το μαγαζί. Το προσαρμόζω στις ανάγκες της κοινωνίας για να είναι βιώσιμο». Τρεις όροι έχουν τεθεί και αυτοί όροι έπρεπε να γίνουν μέσω διαλόγου, να γίνουν κατανοητοί στον κόσμο. Πρώτον, κανένας πολίτης χωρίς ταχυδρόμο στο σπίτι, όλοι με εξυπηρέτηση. Δεύτερον, κανένας υπάλληλος να μη χάσει τη δουλειά του και τρίτον, πολύ βασικό και αυτό είναι η πεμπτουσία και η ουσία του διαλόγου των τριών μηνών σε κάθε σημείο που θα κλείσει το κατάστημα να παραμείνει ένα εναλλακτικό σημείο εξυπηρέτησης. Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν όλα αυτά σε ένα μήνα, σε δύο εβδομάδες έβγαινε η διοίκηση των ΕΛΤΑ και τα έλεγε -με τη δική μας υποστήριξη γιατί έχουν δίκιο που το θέλουν- προς τα έξω;
Τα ΕΛΤΑ θυμίζουν λίγο ΔΕΗ που και εκεί τις ίδιες συκοφαντίες ακούγαμε, αλλά η ιστορία θα γράψει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσωσε τη ΔΕΗ και τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων και δεν ισχύει ότι αυξήθηκε το ρεύμα από αυτό που έγινε με τη ΔΕΗ. Το ρεύμα αυξήθηκε λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Παρόλα αυτά επιδοτήσαμε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη για τις αυξήσεις ρεύματος. Κλείνει η παρένθεση. Επιστρέφω στα ΕΛΤΑ. Ένα πολύ μεγάλο γεγονός που αγνοεί ή κάνει ότι αγνοεί αντιπολίτευση, είναι ότι τα ΕΛΤΑ έπαιρναν πάρα πολλά χρήματα, πάρα πολλά έσοδα από τις επιδόσεις κρατικών εγγράφων. Συντελέστηκε στην Ελλάδα το 2019-2023 και συνεχίζεται μια ψηφιακή επανάσταση. Καλώς ή κακώς συντελέστηκε; Νομίζω καλώς συντελέστηκε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάσουν κάποια έσοδα τα ΕΛΤΑ, όπως έχασαν πάρα πολλά έσοδα τα dvdclub. Φταίει το κράτος γι αυτό; Όχι. Αυτός λοιπόν είναι ένας από τους λόγους που άλλαξαν οι ισορροπίες. Άλλαξε η πραγματικότητα. Άρα εκσυγχρονίζουμε τα ΕΛΤΑ, δεν κλείνουμε τα ΕΛΤΑ, τα πάμε στην νέα εποχή. ΕΛΤΑ στο σπίτι με εναλλακτικά σημεία εξυπηρέτησης και πολύ κακώς σε αυτά ο κόσμος δεν τα ήξερε.
Η κοινωνική διάσταση. Είναι οι συντάξεις των παππούδων μας. Το 92% όμως των συντάξεων οι παππούδες μας τις παίρνουν κατ’ οίκον. Αυτή την υπηρεσία πάει να ενισχύσει η διοίκηση. Αυτά δεν τα είπαν στον κόσμο και ένα σχέδιο που οι ίδιοι είχαν προετοιμάσει -αι το ξαναλέω πάμε πάλι να βγάλουμε «δράκους». «Ο Α υπουργός ήξερε, ο κύριος Χατζηδάκης ήξερε». Κανένας από την κυβέρνηση δεν είναι σε άλλη σελίδα από τους υπόλοιπους. Να το κάνω σαφές. Είχε γίνει σύσκεψη ένα χρονικό διάστημα πριν. Είχε εκδηλωθεί η διάθεση σε συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη περαιτέρω εξυγίανσης. Κανείς δεν ήταν αντίθετος με αυτό, αλλά το συγκεκριμένο των καταστημάτων, του χρονοδιαγράμματος δεν είχε ειπωθεί σε κανέναν και το κυριότερο όχι σε εμάς -που προφανώς έπρεπε να ειπωθεί με συγκεκριμένους όρους- στην κοινωνία και στους βουλευτές. Θα διορθώναμε το λάθος με ένα άλλο λάθος που θα ήταν η υπαναχώρηση; Για μένα Όχι. Αν θέλουμε η χώρα μας να πάει μπροστά, δεν πρέπει να φοβόμαστε ένα πρόσκαιρο πολιτικό κόστος. Πρέπει να πηγαίνουμε μπροστά, να εξηγούμε στη κοινωνία ότι όλο αυτό είναι προς όφελός της.
Για τους πολιτικούς συσχετισμούς και τις εκλογές του 2027
Η άποψη ή το να προεξοφλούμε τις δύο κάλπες είναι κάτι που το θεωρώ επικίνδυνο και δεν ισχύει. Οι βουλευτικές εκλογές δεν γίνονται σε δύο γύρους. Οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν την άνοιξη του 2027 και θα είναι μια εκλογική διαδικασία. Εάν υπάρξουν δέκα «εάν» το βλέπουμε, αλλά δεν έχουμε διάθεση, ειδικά εμείς ως Νέα Δημοκρατία, να στείλουμε τη χώρα μας σε πολλές εκλογικές διαδικασίες. Βέβαια, στο τέλος της ημέρας κριτές μας θα είναι οι πολίτες. Δεύτερον. Υπάρχει το εξής πρωτοφανές. Κυβέρνηση δεύτερης τετραετίας, στον τρίτο χρόνο της δεύτερης τετραετίας, να έχει τέτοια υπεροχή και αντοχή. Παράλληλα να έχει και απόσταση από το επιθυμητό ποσοστό για να επανεκλεγεί. Είναι δύο όψεις ενός νομίσματος. Και μια υποσημείωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν δεν κάνω κάποιο λάθος, διορθώστε με, είναι ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που θυμάμαι, που για δέκα χρόνια και δέκα χρόνια πρωτοφανών κρίσεων είναι πρώτος και στις δημοσκοπήσεις και στις εκλογές. Σταθερά. Από το 2016 πρώτος και στις δημοσκοπήσεις και στις εκλογές. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Να τα βάλουμε όλα αυτά σε ένα, ας πούμε πλαίσιο. Να τα βάλουμε όλα αυτά να δούμε τι βγάζει. Δύο πράγματα, δύο συμπεράσματα. Η θετική ανάγνωση, η μία όψη του νομίσματος, ότι είμαστε πρώτοι με διαφορά παρά τις κρίσεις, τα προβλήματα, τα λάθη, είναι γιατί έχουμε κάνει και κάποια καλά. Αυτή η χώρα έχει τη διάσταση τη γεωπολιτική που συζητήσαμε πριν. Η χώρα της «υπερήφανης» δήθεν διαπραγμάτευσης με τις κλειστές τράπεζες στα κλειστά ΑΤΜ, το κλειστό χρηματιστήριο, γιατί είμαστε σε αυτό το χώρο, των ουρών, που η μόνη εθνική επιτυχία ήταν η διαπραγμάτευση της «γραβάτας» στη συμφωνία των Πρεσπών, μια χώρα «μαύρο πρόβατο» που ήταν η Ελλάδα, κατά τη δική μου γνώμη και όσων Ελλήνων έφυγαν στο εξωτερικό, θα είχε βγει πέντε χρόνια νωρίτερα και χρεώθηκε 120 αχρείαστα δις μέσα στην περίοδο 2015-2016. Η χώρα από τα μνημόνια δε βγήκε το 2018, βγήκε αργότερα, από το 2018. Το 2018 συνέχισε να είναι σε επιτήρηση. Όμως η χώρα μας, ήταν έτοιμη να βγει στο «φως» πριν τις εκλογές ή λίγο μετά τις εκλογές του 2015. Φορτώθηκε ένα τρίτο αχρείαστο Μνημόνιο 120 δις. (σχ. Δημοσιογράφου Το ψηφίσατε κι εσείς) Βεβαίως, για να κρατήσουμε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Η Ελλάδα έμεινε στην Ευρώπη από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του δικού μας κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας. Φορτώθηκε 30 φόρους αχρείαστους την περίοδο που «έβρεχε» ανάπτυξη στην Ευρώπη. Το ‘15- ‘19 η χώρα μας ήταν 27η, τελευταία, ουραγός. Να τα θυμηθούμε αυτά. Και όχι μόνο οικονομικά. Και θεσμικά πέρασε τα πιο δύσκολα χρόνια. Θυμίζω δύο υπουργοί αμετάκλητα καταδικασμένοι. Θυμίζω ένας ποινικός κώδικας ο οποίος έκανε ό,τι έκανε λίγο πριν κλείσει η Βουλή και πολλά άλλα. Μην μείνω στο τότε. Πάω στο τώρα. Γιατί λοιπόν έχουμε τη θετική όψη του νομίσματος; Γιατί αυτή η χώρα της απόλυτης ανυποληψίας- αξίζει να ρωτήσουμε Έλληνες του εξωτερικού να μας απαντήσουν, από αυτούς τους 650.000 που έφευγαν και 350.000 έχουν γυρίσει- είναι πλέον μια χώρα που πατάει στα πόδια της, μια χώρα που πρωταγωνιστεί, μια χώρα με γεωπολιτική ισχύ που έχει πολλά ακόμα να κάνει.
Δεύτερη μεγάλη διαφορά. Λένε «Η Ελλάδα είναι μια διαλυμένη χώρα». Παρουσιάζουν την ελληνική οικονομία ως μια οικονομία «μπανανίας». Πρώτον, είμαστε η πρώτη χώρα σε ρυθμό αύξησης των επενδύσεων. Είμαστε μια χώρα που οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην 5ετία προς εξαετία από το 2019 μέχρι σήμερα είναι περισσότερες απ’ ό,τι απ’ το 2002 μέχρι το 2018. Είμαστε η πρώτη χώρα σε ρυθμό αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος, που ακόμα βέβαια έχουμε δρόμο -πήγαμε απ’ το 67% στο 70% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Δεν είμαστε ακόμα εκεί που θέλουμε για να μην παρεξηγηθώ. Είμαστε η πρώτη χώρα σε ρυθμούς μείωσης της ανεργίας. Και είμαστε και η πρώτη χώρα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ που έχει αυξήσει τον ανταγωνισμό. Αυτό σημαίνει ότι γίναμε Ελβετία; Πάμε στην άλλη όψη του νομίσματος. Όχι γιατί έχουμε επίμονη ακρίβεια, πολύ μεγάλο ζήτημα, δηλαδή κόστους ζωής. Έχουν γίνει μεγάλες μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν για δεκαετίες, τα μη κρατικά πανεπιστήμια, μεταρρυθμίσεις στη δικαιοσύνη, το ψηφιακό κράτος, αλλά το κράτος μας χρειάζεται κι άλλα. Όλο αυτό λένε οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις. Τι λένε; «Εσάς εμπιστευόμαστε παραπάνω» Γι’ αυτό και είμαστε πρώτοι. «Αλλά για να σας εμπιστευτούμε ξανά, πρέπει να σκύψετε το κεφάλι, να μην κουνάτε το δάχτυλο, να κάνετε κι άλλα, να φέρετε κι άλλα παραδοτέα». Και προσέξτε, θα έρθει το 2027, θα αποφασίσουν οι πολίτες. Το 2023, σας θυμίζω, η πρώτη ερώτηση που μου έκαναν -τότε ήμουν γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας- είναι «Μα κύριε Γραμματέα, κύριε Μαρινάκη, πώς θα κυβερνήσετε; Με ποιον θα κυβερνήσετε; Απέχετε περίπου 8-9 μονάδες από το επιθυμητό ποσοστό». Δεν προεξοφλώ ότι θα γίνει το ίδιο, αλλά λέω κάτι. Το έχουν πει πολύ μεγαλύτεροι πολιτικοί και πολύ πιο έμπειροι στο παρελθόν, όπως ο Παύλος Μπακογιάννης: Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στη Δημοκρατία. Εγώ δεν πιστεύω στα αδιέξοδα. Εγώ δεν πιστεύω ότι η χώρα μας δε θα κυβερνηθεί. Πιστεύω θα κυβερνηθεί με εκείνους που θα επιλέξουν οι πολίτες. Έχω μια συγκρατημένη αισιοδοξία ότι στο ζύγι εκείνης της περιόδου, το 2027, αν συνεχίσουμε να φέρνουμε αποτέλεσμα και διορθώνουμε τα λάθη μας, τότε τα πιο πολλά θετικά σε σχέση με τα αρνητικά θα μας δώσουν άλλη μια εκλογή. Αλλά το ξαναλέω. Πρωθυπουργούς εκλέγουν οι πολίτες και όχι θεωρίες.
Για το αν συγκρίνεται η ΝΔ με την Κυβέρνηση Τσίπρα
Αναφέρομαι στο παρόν και στο μέλλον, αλλά κάθε κυβέρνηση κρίνεται για το αν πήγε μπροστά τη χώρα. Δεν συγκρινόμαστε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Συγκρινόμαστε με το πού ήταν η Ελλάδα όταν ανέλαβε η κυβέρνηση αυτή τα ηνία του τόπου και το σημείο παράδοσης ή κρίσης των εκλογών ή επανεκλογής τέλος πάντων. 2019-2023, 2023-2027 Άρα, μέχρι τώρα, 2019-2025, και «γράφει». Άρα το μέτρο σύγκρισης δεν είναι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι το διαθέσιμο εισόδημα, ο δείκτης κατανάλωσης.
Το διαθέσιμο εισόδημα, αν προσμετρήσει κανείς και την επίδραση του πληθωρισμού, έχει αυξηθεί κατά 12%. Με ρωτάνε και απαντάω για τον κ. Τσίπρα.
Για το βιβλίο του Α. Τσίπρα
Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι δεν πιστεύω ότι με βάση την πρότερη, την προγενέστερη εμπειρία, ότι το βιβλίο αυτό θα είναι μια ψύχραιμη και εν πάσει περιπτώσει ακριβής ιστορική αποτύπωση. Μάλλον, αν κρίνω από τις περιγραφές, για μυθιστόρημα θα μιλάμε. Το αν θα είναι καλό ή κακό μυθιστόρημα θα το κρίνουν οι εμπειρότεροι εμού κριτικοί βιβλίων. Μπορεί να μας ταξιδέψει. Στη δουλειά μου νομίζω είναι και στα καθήκοντά μου να διαβάσω ένα βιβλίο ενός πρώην πρωθυπουργού. Το έχω πει πάρα πολλές φορές. Νομίζω είναι πιο χρήσιμο για το που ήταν η Ελλάδα, που είναι και που πρέπει να πάει, γιατί έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε, το βιβλίο του κ. Πατέλη.
Για τη σύγχρονη μορφή των Media, τα fake news και το επερχόμενο νομοσχέδιο για την Δημόσια Τηλεόραση
Ετοιμάζουμε παρεμβάσεις. Να σας πω καταρχάς ότι αυτά τα δυόμισι χρόνια που έχω την τιμή να υπηρετώ αυτό το χαρτοφυλάκιο, παράλληλα με τα καθήκοντα του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, σε συνέχεια όσων έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, προχωρήσαμε μεταρρυθμίσεις που ήταν παγωμένες για δεκαετίες. Μητρώα έντυπου- ηλεκτρονικού τύπου. Με λίγα λόγια, για να μπορεί να πάρει έστω και ένα ευρώ, μια εφημερίδα, ένα site, να έχει ενημερότητα, να πληρώνει τους δημοσιογράφους στην ώρα της. Τα λεφτά των φορολογουμένων, των διαφημίσεων πηγαίνουν σε μέσα τα οποία σέβονται τους εργαζομένους τους και τους κανόνες. Τώρα προχωράμε μετά από 15 χρόνια με μεταρρύθμιση για την ΕΡΤ, την επόμενη εβδομάδα μπαίνει σε επιτροπές στη Βουλή και αμέσως μετά στην ολομέλεια.
Θα έχουμε καταρχάς, εφόσον είναι πλεονασματική η ΕΡΤ, που είναι από ό,τι φαίνεται κάθε χρόνο, θα επιστρέφεται ένα μέρος του πλεονάσματος στους μόνιμους εργαζόμενους που έχουν να δουν αυξήσεις 15 χρόνια. Λύνουμε το ζήτημα του ανταποδοτικού τέλους που είχαμε φτάσει να είναι μια «καυτή πατάτα» για όλες τις διοικήσεις χωρίς να φταίνε, πλέον περνάει στην ΑΑΔΕ η είσπραξη των ανείσπρακτων, αλλά δεν μπορεί να έχει 52 εκατομμύρια ευρώ ανείσπρακτα η ΕΡΤ χωρίς να φταίει η ΕΡΤ γιατί δεν τα εισπράττανε και αντίστοιχα οι εταιρείες έτσι αλλά κάπως πρέπει να εισπραχθούν ή τέλος πάντων να βεβαιωθούν ότι δεν έχουν εισπραχθεί. Αυτό είναι σημαντικό για την εξυγίανση της ΕΡΤ και πάρα πολύ σημαντικές τομές για τη διασύνδεση της δημόσιας τηλεόρασης με επιμελητήρια, με δήμους. Θα αρχίσουν να μπαίνουν στην ΕΡΤ όλο και περισσότεροι νέοι απόφοιτοι σχολών δημοσιογραφίας. «Ανοίγει» η ΕΡΤ, ανοίγει στην Περιφέρεια και πάρα πολλές κινήσεις, τέλος πάντων διοικητικές. Επόμενη στάση τα περιφερειακά κανάλια. Λειτουργούν 23 χρόνια με προσωρινές άδειες, χωρίς καμία ουσιαστικά εξασφάλιση. Μπαίνει σε διαβούλευση μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου της ΕΡΤ αυτό το νομοσχέδιο. Τεράστια τομή και εκεί μπαίνουν κανόνες. Και αμέσως μετά έρχεται στο υπουργικό το νομοσχέδιο για τα ραδιόφωνα και αυτά με το νέο χρόνο θα αποτελούν νόμο του κράτους.
Αυτό είναι το μεταρρυθμιστικό. Ένα δεύτερο πακέτο είναι αυτό που με ρωτήσατε. Ζούμε μια κρίση. Γιατί η παραπληροφόρηση, εγώ θεωρώ ότι δεν είναι πρόβλημα. Ζούμε μια κρίση η οποία προφανώς εντείνεται, αποκτά πιο πολλά χαρακτηριστικά επείγοντος με την εξέλιξη της τεχνολογίας, την οποία εγώ την χαιρετίζω για να μην παρεξηγηθώ, αλλά έχει και τους κινδύνους της. Τεχνητή νοημοσύνη. Βλέπουμε ξαφνικά να μιλάμε εμείς οι τρεις και μπορεί να μας βάλουν να λέμε εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δεν πιστεύω ότι μπορείς να ποινικοποιήσεις την τεχνολογία ή να πας να νομοθετήσεις απαγορεύσεις και να πεις ότι «έλυσα το πρόβλημα». Όμως, έχουμε ξεκινήσει ένα σαφάρι ενημέρωσης στα σχολεία με τη Σοφία Ζαχαράκη την υπουργό Παιδείας. Θα προχωρήσουμε σε πολλές άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες στην κοινωνία. Θα αναλάβουμε μία πολύ μεγάλη πρωτοβουλία μαζί με τα υπόλοιπα υπουργεία για την αναπροσαρμογή της νομοθεσίας σε όλο αυτό. «Τι επιτρέπεται; Τι μπορεί να κάνει κάποιος με το πρόσωπο κάποιου άλλου», ούτως ώστε όπως ακριβώς είναι κάτι το οποίο δεν έχει ειπωθεί ξανά, όπως ακριβώς πρώτος ο Πρωθυπουργός πέρυσι στη Νέα Υόρκη έβαλε ένα πλαίσιο για τους ανήλικους στο διαδίκτυο και φαίνεται ότι όλα αυτά τα οποία κάναμε μέσα σε ένα χρόνο αποτελούν βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές, θέλουμε και σε αυτό το πλαίσιο, σε αυτό το πεδίο να πρωταγωνιστήσουμε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι θα φτάσουμε στο σημείο να γίνονται εκλογές και να μην είμαστε σίγουροι αυτά τα οποία θα ακούμε την τελευταία εβδομάδα, αν πράγματι τα έχουν πει τα πρόσωπα που λένε ότι τα είπαν. Δεν είναι ένας κίνδυνος για τη Νέα Δημοκρατία ή για οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Είναι κίνδυνος για τη Δημοκρατία.
Περισσότερες φωτογραφίες στον παρακάτω σύνδεσμο: