Σημεία συνέντευξης στον Real FM 97,8
Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στον RealFM 97,8 στην εκπομπή του δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου
Για την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και τη συνάντηση Ερντογάν – Τραμπ
Θεωρώ ότι τα σημαντικά για εμάς είναι αυτά που κάνουμε εμείς και με αυτά πρέπει να ασχολούμαστε και όχι να ετεροκαθοριζόμαστε. Αλλά έχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δείτε πώς υποδέχθηκε ένα μέρος του ελληνικού Τύπου, και σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης στη χώρα, τη συνάντηση μεταξύ του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ και του Προέδρου Ερντογάν, μιλώντας για σαρωτική παρουσία του Ερντογάν, που κάτι τέτοιο φαίνεται ότι δεν το δέχονται ούτε οι φιλοκυβερνητικοί, το επαναλαμβάνω, οι φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι στην Τουρκία – αν δείτε αποκαλυπτικούς διαλόγους που έχουν δημοσιευτεί σήμερα και σε ελληνικά Μέσα-. Δηλαδή, πόσο περίεργο είναι –για να το πω έτσι ευγενικά– ένα μικρό θα έλεγα, αλλά όχι ευκαταφρόνητο μέρος των ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης, προφανώς με κυρίαρχο ρόλο κομμάτων της αντιπολίτευσης, κυρίως δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας, πόσο περίεργο είναι να διαβάζουν «καλύτερα», απ’ ό,τι οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι και οι αναλυτές της Τουρκίας, την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Αμερική. (Σχόλιο δημοσιογράφου: Αναφέρεστε στην απόλυση του Τούρκου δημοσιογράφου που έμεινε με το μικρόφωνο ανοιχτό και ακούστηκε να σχολιάζει τα αποτελέσματα της συνάντησης). Δεν είναι μόνο αυτό. Πραγματικά, που να έβλεπαν οι άνθρωποι αυτοί στην Τουρκία τι έγραψαν κάποια Μέσα Ενημέρωσης στην Ελλάδα την επομένη, λέγοντας ότι στην πραγματικότητα ότι είχε μια σαρωτική επικράτηση, «τα πήρε όλα κι έφυγε» ο Ερντογάν. Η επιτυχία και η αποτυχία για κάθε χώρα είναι τι καταφέρνει η ίδια, πρώτα και κύρια. Από εκεί και πέρα, εγώ θα σας πω κάτι, για να κάνω και μια γέφυρα για τα δικά μας και να δούμε τελικά αν επί Μητσοτάκη έχουμε «καθίζηση» των συμφερόντων μας ή έχουμε ανάδειξη των συμφερόντων της χώρας και στην πραγματικότητα ουσιαστική πρόοδο της χώρας. Κάντε λίγο μια εικόνα, πραγματική, πού ήταν το 2019 η Τουρκία και η Ελλάδα και πού είναι σήμερα. Και εγώ θα σας πω για την Ελλάδα, για την Τουρκία είναι γνωστά τι είχε εξασφαλισμένο και τι σήμερα έχει ζητούμενο με όρους, που απ’ ότι φαίνεται από τις ίδιες τις δηλώσεις των αξιωματούχων της Τουρκίας, δύσκολα θα τα καταφέρει, π.χ. τα F-35. Αλλά, το ξαναλέω, αυτό είναι δικό τους θέμα, δεν είναι δική μας δουλειά. Η Ελλάδα το 2019 δεν είχε τίποτα δεδομένο από όλα αυτά τα εξοπλιστικά που έχει σήμερα δεδομένα, και τα F-35 και τα F-16 και πολλά ακόμα, Rafale, Belharra. Η χώρα μας σε βάθος 10ετίας θα είναι η πιο καλά οχυρωμένη σε επίπεδο στρατού ξηράς, σε επίπεδο θάλασσας και αέρα, συνολικά, με όλες αυτές τις κινήσεις, οι οποίες έχουν γίνει με τη σφραγίδα της Κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού. Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν δεδομένο, ούτε καν, εγώ θα έλεγα, σε ένα καλό στάδιο προχωρημένο, μέχρι να αναλάβει την ηγεσία της χώρας, να αναλάβει την εξουσία, μετά τις εκλογές του 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αλλά πάμε λίγο και στο διά ταύτα της εξωτερικής πολιτικής συνολικά. Την ακούω αυτή την κριτική, η οποία θεωρώ ότι εξαπλώνεται περισσότερο τους τελευταίους μήνες. Είναι, δηλαδή, ένα από τα χαρακτηριστικά της δεύτερης τετραετίας, όσο, μάλιστα, πηγαίνουμε προς το δεύτερο μισό της δεύτερης τετραετίας, περί ενδοτικότητας, περί υποχωρητικότητας, περί προβλήματος.
(σχόλιο δημοσιογράφου: για κριτική που προέρχεται και από τους πρώην Πρωθυπουργούς, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά)
Εγώ δεν θέλω να «τσουβαλιάζω» κανέναν, ακόμα και τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει τη διαδρομή του και τον τόνο και τον τρόπο που μιλάει. Για μένα δεν είναι δύο πρώην πρωθυπουργοί ένα πράγμα, είναι δύο διαφορετικές προσωπικότητες που έφτασαν στο υψηλότατο αξίωμα, από άποψη Εκτελεστικής Εξουσίας, και ο καθένας με τον τρόπο του και το ύφος του κάνει κάποιες τοποθετήσεις. Αλλά αυτό δεν είναι δική μου δουλειά, να σχολιάσω ανθρώπους, οι οποίοι έφτασαν σε αυτό το αξίωμα. Δική μου δουλειά είναι να σας απαντάω με την ουσία και εσάς και κυρίως στους πολίτες που έχουν εύλογα ερωτήματα.
Για την εξωτερική πολιτική
Πέραν των εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία σας τα απαρίθμησα πολύ εν συντομία και ήταν ζητούμενα για ολόκληρες δεκαετίες. Θυμάστε άλλον πρωθυπουργό και σε επίπεδο ΟΗΕ, αλλά και συνολικά, να έχει θέσει θέμα επίσημα άρσης του casus belli που για 30 χρόνια πλανάται γύρω από τη χώρα μας; (σχόλιο δημοσιογράφου: Ο κ. Ανδρουλάκης λέει ότι κακώς ετέθη αυτό). Να θυμίσουμε στον κ. Ανδρουλάκη, επειδή δεν είναι μόνο το casus belli, να θυμίσουμε στον κ. Ανδρουλάκη ότι με πρωτοβουλίες της ελληνικής Κυβέρνησης, κάτι το οποίο δεν θα ήταν αποτέλεσμα ομοφωνίας, δηλαδή η συμμετοχή της Τουρκίας σε όλα αυτά τα προγράμματα, με δική μας, της Κυβέρνησης πρωτοβουλία κατέστη αναγκαία η ομοφωνία, δηλαδή αν δεν πούμε εμείς «ναι» ή οποιοδήποτε άλλο κράτος, αλλά εν προκειμένω εμείς, να μην μπορεί να προχωρήσει τίποτα. Και βάλαμε εμείς όρο, δημοσίως, την άρση του casus belli που επί 30 χρόνια πλανάται γύρω από τη χώρα μας. Κάτι το οποίο είναι ανεπίτρεπτο, κάτι το οποίο είναι ενάντια στα εθνικά συμφέροντα -και το ξαναλέω – όχι ένα και δύο χρόνια, 30 χρόνια. Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι απολύτως επωφελής για τα εθνικά συμφέροντα η συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Ένα είναι αυτό, που δεν αμφισβητείται. Αν, δηλαδή, δεν γίνει αυτό από την Τουρκία, δεν είναι στο χέρι της Τουρκίας, είναι στο χέρι της Ελλάδας. Η Ελλάδα κατάφερε κάτι το οποίο δεν ήταν στο χέρι της, βάζοντας απαραίτητη την ομοφωνία, να είναι στο χέρι μας, ως ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία. ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο υπήρχαν πριν από το 2019; Δεν υπήρχαν. Υπάρχουν τώρα. Η Ελλάδα μεγάλωσε στο Ιόνιο στα 12 ναυτικά μίλια. Είχε γίνει αυτό πριν από το 2019; Δεν είχε γίνει. Είχε έρθει η Exxon και η Chevron πριν από το 2019; Δηλαδή, τι; Οι αμερικανικοί κολοσσοί που βάζουν τη σφραγίδα τους επί των ελληνικών συμφερόντων. Θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός, τεράστια επιτυχία. Έρχεται η Ευρώπη και βάζει τη σφραγίδα της στα απώτατα δυνητικά όρια της χώρας. Είχε γίνει πριν από το 2019; Δεν είχε γίνει. Όλα αυτά και πολλά ακόμα που μπορώ να σας πω, οι κινήσεις, δηλαδή, που κάνουμε, το καλώδιο με την Αίγυπτο, όλες αυτές οι Συμφωνίες, το γεγονός ότι η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη, για τα εμβόλια, για το Ταμείο Ανάκαμψης, ότι έχει πάρει τα περισσότερα χρήματα αναλογικά με το ΑΕΠ της, τα είχε η Ελλάδα δεδομένα τα προηγούμενα χρόνια; Θυμάστε, κ. Χατζηνικολάου, τι ήταν η Ελλάδα πριν το 2019, ειδικά εκείνη την τετραετία-πενταετία; Ο «επαίτης» της Ευρώπης, το «μαύρο πρόβατο». Και έρχονται κάποιοι, ακόμα και από τον χώρο μας, ίσως αυτό να είναι και ακόμα πιο λυπηρό, και δεν αναφέρομαι στους πρώην πρωθυπουργούς, αναφέρομαι σε αναλυτές πλέον εκ δεξιών. Το ξαναλέω, γιατί μιλάω πάντοτε με σεβασμό στους πρώην πρωθυπουργούς, για να μην μου κόψουν μία φράση. Ενώ ήξεραν ότι η Ελλάδα ήταν «επαίτης», ήταν το αντιπαράδειγμα, χρησιμοποιούσαν στην Ευρώπη την Ελλάδα για να μην φτάσουν εκεί και όλα αυτά μετά από τόσες θυσίες των Ελλήνων. Και τώρα η Ελλάδα έχει καταφέρει όλα αυτά, σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας, σε μία περίοδο που σε κραταιές οικονομίες, όπως η Γαλλία, λαμβάνουν τα αντίθετα μέτρα και, αλήθεια τώρα, αυτό είναι το συμπέρασμα; Η ουσία ποια είναι; Ότι ενώ είναι γνωστά όλα αυτά και ειπώθηκαν χθες και στο Υπουργικό Συμβούλιο, σε μια εκτενέστατη συζήτηση, ενώ η χώρα μας έχει καταφέρει όσα δεν κατάφερε ολόκληρες δεκαετίες, αυτό επειδή ενοχλεί κάποιους εκ δεξιών της Νέας Δημοκρατίας, τα ακροδεξιά κόμματα και κάποια Μέσα που στηρίζουν το αφήγημά τους, φτιάχνουν ένα ψεύτικο αφήγημα, δήθεν ενδοτικότητας, το καλλιεργούν κάθε μέρα με fake news, ασταμάτητα, λυσσαλέα, επίμονα. Και ξέρετε κάτι; Κάθε ψευδής είδηση είναι προβληματική και επικίνδυνη. Όταν, όμως, αυτή αφορά τα εθνικά συμφέροντα, είναι εθνικά επιζήμια.
Για το αν ήταν επιτυχής η συνάντηση Ερντογάν – Τραμπ
Δεν είμαι αναλυτής των συναντήσεων και γενικά συναντήσεων. Και δεν είναι δική μου δουλειά ως Εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβέρνησης να κρίνω μια διμερή συνάντηση δύο ηγετών άλλων κρατών. Αλλά αξίζει τον κόπο να δει κανείς, στο τέλος της ημέρας, τι ήταν που πραγματικά εξασφάλισε η Τουρκία. Και να δει αυτό, συγκριτικά με το τι έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια η χώρα μας.
Για το αν θα υπάρξει συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Αμερικανό Πρόεδρο
Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάτι προγραμματισμένο, αλλά θεωρώ αυτονόητο ότι αυτό κάποια στιγμή θα γίνει, στο πλαίσιο του προγραμματισμού που γίνεται σε βάθος χρόνου. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι προγραμματισμένο, ούτε γνωρίζω για κάποιο αίτημα. Νομίζω, θα το γνώριζα εγώ προσωπικά, εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση. Αλλά, το ξαναλέω, επειδή αρέσει σε κάποιους να μένουν στις εικόνες και στους τίτλους.
Για τη φωτογραφία του πρωθυπουργικού ζεύγους με το προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ
Άλλο ένα δείγμα της απελπισίας κάποιων Μέσων Ενημέρωσης, που συμμετέχουν, πρωταγωνιστούν στη διάχυση του ψευδούς αφηγήματος ενδοτικότητας και αποτυχίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ότι στην απελπισία τους προσπάθησαν να χτίσουν μια ιστορία περί δήθεν «κοπτοραπτικής» μιας φωτογραφίας. Και επειδή έχουμε αποφασίσει και αργήσαμε, θα πω εγώ, τουλάχιστον αυτά τα δύο χρόνια και κάτι που έχω την τιμή να εκπροσωπώ την Κυβέρνηση, προσωπικά δεν πρόκειται να αφήσω τίποτα να πέσει κάτω, σε κανένα ζήτημα εργαλειοποίησης, ειδικά για τα εθνικά θέματα, αλλά και για πολλά άλλα θέματα πολύ ευαίσθητα, όπως το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ζητήσαμε από το γραφείο Τύπου και μας έστειλαν το email από το πρωτόκολλο, το γραφείο πρωτοκόλλου του Λευκού Οίκου, που αποδεικνύει ότι αυτή ακριβώς η φωτογραφία έχει σταλεί από εκείνους. Άρα, εδώ δύο πράγματα, δύο πράγματα συμβαίνουν. Ή πρέπει να ζητήσουν τα «ρέστα» από τον Λευκό Οίκο, φαντάζομαι δεν έχει κανέναν δόλο ο Λευκός Οίκος να στείλει μια ψευδή φωτογραφία, το αντιλαμβάνεστε αυτό, ή πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη. Δεν θα γίνει τίποτα από τα δύο. Απλά, ξέρετε που επενδύουν όλοι αυτοί; Σου λένε: «Εντάξει, μωρέ, θα διαβάσουν ένα πρωτοσέλιδο κάποιοι συμπολίτες μας ή θα ακούσουν πέντε λεπτά από μία εκπομπή, θα φτιάξουν ένα συμπέρασμα». Επενδύουν και στο γεγονός ότι υπάρχουν και ακόμα πολλά προβλήματα στη χώρα. Και σου λέει, πάνω σε αυτά, «θα περάσει και το ψέμα μας». Δική μας δουλειά είναι στον κόσμο να λέμε την πραγματικότητα.
Η Ελλάδα παράδεισος δεν έχει γίνει. Όμως, η Ελλάδα, από μία χώρα «επαίτης» τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που αδικούσε πολύ τις θυσίες των πολιτών, αλλά ήταν το 2019, η Ελλάδα του 2015-2019 ήταν η χώρα «επαίτης», η χώρα «μαύρο πρόβατο», έχει γίνει μία χώρα που πρωταγωνιστεί, που ασκεί μία ενεργή εξωτερική πολιτική. Και ναι, έχει έναν Πρωθυπουργό, που δεν επενδύει σε συνθήματα δήθεν πατριωτισμού, επενδύει στον διάλογο, επενδύει στο να συναντιέται και με τον Τούρκο Πρόεδρο και με τους υπόλοιπους ηγέτες, όχι μόνο με τον Πρόεδρο της Τουρκίας. Γιατί, όμως; Για να εκφράζει τις ελληνικές θέσεις και τις θέσεις της Δύσης.
Για την επίσκεψη της Ευρωπαίας Εισαγγελέως στην Αθήνα
Γνωρίζω ότι είναι μία εθιμοτυπική επίσκεψη, αλλά που θα έχει και πολύ μεγάλη ουσία. Όπως και σε κάθε χώρα, έρχεται και στην Ελλάδα. Να πούμε, να θυμίσουμε κάτι το οποίο είχα παρουσιάσει μετά από στοιχεία που είχα λάβει και από την επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ότι αυτή τη στιγμή η Ευρωπαία Εισαγγελέας και συνολικά οι αντίστοιχοι εισαγγελείς της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας σε κάθε χώρα ερευνούν 2.600 υποθέσεις σε όλη την Ευρώπη. Οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν πολύ παραπάνω καταγγελίες από την Ελλάδα. Καταγγελία δεν σημαίνει ότι συνιστά σοβαρή ποινική υπόθεση. Μπορεί και να αρχειοθετηθεί, μπορεί και να προχωρήσει. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, καλά κάνει η Εισαγγελία και η Ευρωπαϊκή, όπως κάνει και η εγχώρια, και κάθε καταγγελία – έγκληση ή οτιδήποτε και την ερευνά. Θα κάνει θεσμικές συναντήσεις σημαντικές και με υπουργούς της Κυβέρνησης και με ανώτατους δικαστές.
Σχετικά με τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων για τα θέματα διαφάνειας, Δικαιοσύνης και τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης ότι η Κυβέρνηση δεν καλεί μάρτυρες για το θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ
Εμένα με νοιάζει όταν γίνεται μια συζήτηση τα συμπεράσματα που θα βγάλει η κοινωνία στο τέλος της συζήτησης και όχι στην αρχή, που προσπαθούν κάποιοι να χτίσουν αφήγημα, το οποίο δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα και αναφέρομαι στην αντιπολίτευση. Το ίδιο συνέβη και με την υποτιθέμενη συγκάλυψη και τα ξυλόλια και τους λαθρέμπορους που δήθεν συγκαλύπταμε για τα Τέμπη, που απεδείχθη ότι αυτό το αφήγημα, όχι η σοβαρότητα της υπόθεσης, αυτό το αφήγημα ήταν απολύτως ψευδές, έτσι νομίζω συμβαίνει και τώρα. Δηλαδή τι; Πάνω σε μια πράγματι σοβαρή υπόθεση, το ζήτημα των αγροτικών επιδοτήσεων έχει κοστίσει στη χώρα περίπου 3 δισ. σε πρόστιμα σε βάθος 30ετών. Πάνω σε αυτή λοιπόν την πολύ σοβαρή υπόθεση… Εγώ παραθέτω αντικειμενικά δεδομένα. Η Ελλάδα έχει πληρώσει σε βάθος 30 ετών, συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας ετών, 2,7 δισ. ευρώ σε πρόστιμα για παράνομες ή προβληματικές αγροτικές επιδοτήσεις. Η πρώτη Κυβέρνηση, η οποία πριν την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε 5.200 ΑΦΜ για έλεγχο, άρα και ποινικό έλεγχο με αποτέλεσμα πολλές υποθέσεις τώρα να είναι- πέραν αυτής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας- σε πολύ προχωρημένο στάδιο στην ελληνική, στην εγχώρια Δικαιοσύνη, είναι η δική μας Κυβέρνηση. Επίσης, η πρώτη Κυβέρνηση που διέταξε διασταυρωτικούς ελέγχους και μπλόκαρε ΑΦΜ, ήταν η δική μας Κυβέρνηση, όμως επειδή έχουμε το θάρρος να λέμε την αλήθεια, όλα αυτά εκ των υστέρων απεδείχθησαν ότι δεν ήταν αρκετά και κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Λοιπόν, γιατί θέλουμε Εξεταστική, για να φτάσω και στους μάρτυρες, δεν θα αποφύγω την απάντηση επί της ουσίας. Θέλουμε Εξεταστική, γιατί για να δεις τι έφταιξε όλα αυτά τα χρόνια ….
«Θέλετε Εξεταστική γιατί στο μεταξύ αποφύγατε την Προανακριτική που ζητούσε η αντιπολίτευση για δύο πρώην Υπουργούς»
Όχι, όχι κ. Χατζηνικολάου. Γιατί η αντιπολίτευση ήθελε να περιορίσει την συζήτηση σε δύο πρώην Υπουργούς, ελλείψει μάλιστα ποινικών στοιχείων επιβαρυντικών, εκτός αν θεωρούμε ότι το «συναινώ» σε μια πληρωμή που βασιζόταν στο ό,τι προέβλεπε ο νόμος, συνιστά επιβαρυντικό στοιχείο και αναφέρομαι στον κ. Βορίδη. Ουδείς δεν το πίστευε, ούτε οι ίδιοι που το λέγανε το πίστευαν, αλλά τους βόλευε τότε να βάλουν στο κάδρο τον κ. Βορίδη, που απλά συμφώνησε με κάτι το οποίο προβλεπόταν, με την διοίκηση που είχε βρει όταν έγινε Υπουργός. Μεταξύ μας, αυτό δεν στέκει σε κανένα ποινικό Δικαστήριο, άρα εμείς ως είχαμε καθήκον και υποχρέωση από το Σύνταγμα – θέλουμε να αλλάξει αυτό, με το άρθρο 86 αναφέρομαι- κάναμε αξιολόγηση, αλλά η Εξεταστική γιατί είναι πολύ πιο σημαντική αν λειτουργήσει σωστά; Γιατί…
Σχετικά με τα όσα δήλωσε ο κ. Σημανδράκος, καθώς και με τη λίστα των μαρτύρων
Θα πάω και στον κ. Σημανδράκο, εκεί θέλω να φτάσω τώρα και θα πάω και στους μάρτυρες. Θα πάρετε απαντήσεις για όλα και κυρίως οι πολίτες. Η Εξεταστική γιατί έχει αξία; Γιατί πρέπει να δούμε τι έκαναν όλοι όσοι διοίκησαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ ημών συμπεριλαμβανομένων, των δικών μας ημερών συμπεριλαμβανομένων. Έκαναν διασταυρωτικούς ελέγχους; Γιατί εφάρμοσαν την τεχνική λύση; Τι είναι η τεχνική λύση; Τι έκανε η Αυτοδιοίκηση;
Σαλάτας, Σημανδράκος. Δύο κοινά από τις καταθέσεις των δύο πρώην επικεφαλής του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και οι δύο, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο, από τις καταθέσεις τους ανέδειξαν ότι αυτό για το οποίο προσπαθεί να πείσει τον κόσμο η αντιπολίτευση περί προσπάθειας συγκάλυψης της έρευνας από το Μαξίμου, δεν ισχύει. Ο μεν Σαλάτας ανέδειξε ή μάλλον από την κατάθεση του ανεδείχθη ότι, αναφερόμενος μάλιστα και στον κ. Μυλωνάκη, που έχει “ιδιαίτερη αγάπη”, εντός εισαγωγικών, η αντιπολίτευση, ότι ουσιαστικά τον πίεζε για να αφήσει την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία να κάνει τη δουλειά της. Το είπε ο κ. Σαλάτας αυτό, για να λέμε τις αλήθειες. Δηλαδή το δήθεν «κακό Μαξίμου» που θέλει να συσκοτίσει την υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ και την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, ζητάει από τον μεν Σαλάτα να αφήσει την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία να κάνει τη δουλειά της – αυτό ήταν το αίτημα του Μαξίμου – ο δε Σημανδράκος, άμα δείτε, που λέει όσα λέει, – γιατί είναι γνωστή η αντιπαράθεση που είχε με τον κ. Αυγενάκη, την οποία μάλιστα δεν την είχαμε αρνηθεί κι εμείς ποτέ και είχαμε μάλιστα πει από την πρώτη στιγμή, ότι εκλήθη το τότε Μαξίμου να την διαχειριστεί – ότι το Μαξίμου, «μου είπε» και για τους διασταυρωτικούς ελέγχους και για όλα τα υπόλοιπα, «να κάνω αυτό που πιστεύω σωστό». Δηλαδή και οι δύο μέχρι τώρα, τους οποίους περίμενε στη γωνία και με το δίκιο τους θα πω εγώ, η αντιπολίτευση για να τους ρωτήσει, γκρεμίζουν το αφήγημα συγκάλυψης ή εμπλοκής του Μαξίμου, με στόχο το να «κουκουλωθεί» η υπόθεση.
Ερώτηση γιατί δεν πάει ο κ. Μυλωνάκης ως μάρτυρας στην Εξεταστική
Πάμε τώρα στους μάρτυρες. Η αντιπολίτευση στήνει έναν «καυγά», για να τα πούμε έτσι απλά και κατανοητά τα πράγματα, πριν την ώρα του. Γιατί το κάνει αυτό; Γιατί δεν θέλει να αναδειχθούν αυτά τα οποία λένε οι μάρτυρες, οι οποίοι δείχνουν το αντίθετο από αυτό που θέλει να πει η αντιπολίτευση, όπως σας είπα πριν, αλλά θέλει να «τσακωνόμαστε» και στο τέλος όταν τσακώνονται τα κόμματα και αυτός που έχει δίκαιο και αυτός που έχει άδικο φαίνεται το ίδιο. Έτσι λοιπόν στήνει έναν καυγά πριν την ώρα του. Γιατί σας το λέω αυτό; Την πρώτη μέρα που κατατέθηκε ο κατάλογος μαρτύρων από την κυβερνητική πλειοψηφία και η ίδια η κυβερνητική πλειοψηφία και εγώ στην ενημέρωση πολιτικών συντακτών, εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, είπαμε: Αυτός είναι ο πρώτος κατάλογος μαρτύρων. Γιατί είναι ο πρώτος κατάλογος; Γιατί είναι τα ονόματα που τυπικά διοίκησαν, άρα ουσιαστικά πρέπει να πούνε πολλά και οι εποπτεύοντες Υπουργοί και Υφυπουργοί και εντός μηνός, με βάση και τα όσα ειπωθούν αυτό τον μήνα θα επικαιροποιήσουμε τον κατάλογο, χωρίς να αρνηθούμε κανέναν που αναφέρεται το όνομα του και έχει ουσία να καταθέσει.
Ερώτηση αν αυτό αφορά και τον κ. Μυλωνάκη ή αν θα εξαιρεθεί
Αυτό είναι μια γενική αρχή, από την οποία δεν θα εξαιρεθεί κανείς, κανείς, ήμουνα σαφής νομίζω, χωρίς όμως να φτάνουμε στο άκρο και αυτό δεν αναφέρεται στον κ. Μυλωνάκη, να καλούμε πρόσωπα μόνο και μόνο για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις για την αντιπολίτευση. Άρα εμείς όχι, σε οποιονδήποτε έχει αξία να καταθέσει, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Μυλωνάκη δεν έχουμε πει, ποτέ δεν έχει ειπωθεί «όχι». Συγκάλυψη είναι όταν τίθεται ένα αίτημα με σοβαρή αιτιολογία, ότι δηλαδή «αναφέρθηκε το όνομα του κ. Μυλωνάκη, εκεί, εκεί και εκεί, και εσύ είπες όχι». Εμείς τι είπαμε; (σχόλιο δημοσιογράφου ότι στη λίστα δεν είναι ούτε ο «φραπές», ο «χασάπης», ούτε η πολιτεύτρια της Νέας Δημοκρατίας) Πάμε τώρα σε αυτούς…. Και για να το κλείσω με τον κ. Μυλωνάκη. Ο κ. Μυλωνάκης ήδη έχει εμφανιστεί δύο φορές στη Βουλή. Ήδη. Έχει απαντήσει και ουδέποτε έχει αρνηθεί να καταθέσει στην Εξεταστική, δεδομένου του γεγονότος ότι έχουμε πει από την πρώτη μέρα ότι θα επανέλθουμε με νέο κατάλογο μαρτύρων. Η φιλοσοφία του πρώτου καταλόγου, ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν διοικήσει ή οι εποπτεύοντες αυτών, για να μπούνε τα πράγματα σε μια σειρά και με βάση όσα ακουστούν από αυτούς, θα επανέλθουμε με δεύτερο κατάλογο. Πάμε σε αυτούς που λέτε τώρα.
«Ανοιχτή η πιθανή εμφάνιση Μυλωνάκη στην Εξεταστική»
Μα ήμουνα σαφής. Βεβαίως. Προσέξτε τώρα. Παράλληλα με την Εξεταστική, η Δικαιοσύνη προχωρά και τη δική της έρευνα. Με βάση τα στοιχεία τα οποία ήρθαν στην Βουλή, για τα μη πολιτικά πρόσωπα, γιατί για τα πολιτικά πρόσωπα δεν υπήρχαν σοβαρά στοιχεία και αυτό αναδείχθηκε θεωρώ. Είναι πολύ πιθανόν, για να μην κάνουμε τους Εισαγγελείς, να ασκηθούν και ποινικές διώξεις για τα πρόσωπα αυτά. Άρα δεν είναι ότι η Εξεταστική θα καταδικάσει ή θα αθωώσει τον όποιον «φραπέ», όπως αναφέρατε. Όλους αυτούς τους ερευνά κανονικότατα η Δικαιοσύνη και φαντάζομαι για κάποιους, για όλους, δεν το ξέρω, θα ασκηθούν και ποινικές διώξεις. Αυτό δεν είναι δική μου δουλειά να σας το πω. Αλλά σε κάθε περίπτωση, αν για το να μαθευτεί η αλήθεια για την ουσία, την πολιτική ουσία του ΟΠΕΚΕΠΕ, χρειαστεί, το ξαναλέω, στον δεύτερο κατάλογο, με τεκμηρίωση όμως, όχι με βολές στον αέρα για εντυπώσεις, θα είναι και τα ονόματα που πρέπει να είναι.
Ερώτηση αν η Κυβέρνηση έχει δώσει εξήγηση γιατί αυτά τα 6 αυτά χρόνια δεν κατάφερε να λύσει το θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η Κυβέρνηση που έχει κλείσει τις πιο πολλές πληγές ανομίας και παραβατικότητας, από οποιαδήποτε άλλη στην Μεταπολίτευση. Προφανώς δεν τις έχει κλείσει όλες και πρέπει να κλείσει και αυτές. (σχόλιο για τις δημοσκοπήσεις ότι «οι πολίτες δεν έχουν αυτή την αίσθηση») Με μεγάλο σεβασμό… Για αυτό ακριβώς… Πολλές φορές ευρήματα των δημοσκοπήσεων, τα οποία όλα τα υιοθετώ και τα πιστεύω, δεν τα αμφισβητώ, είναι αποτέλεσμα και της συνεχούς προπαγάνδας η οποία ασκείται από την αντιπολίτευση. Και μάλιστα, αυτή είναι και η ιδιαιτερότητα ενός Κοινοβουλίου, πάρα-πάρα πολλών μικρών ή μικρομεσαίων κομμάτων, που όλα φωνάζουν χωρίς να ασκούν τη δική τους πολιτική τεκμηριωμένη. Εγώ θα σας πω ποια είναι η αλήθεια με βάση αυτά τα οποία έχουν γίνει στη χώρα τα τελευταία 6 χρόνια, το ξαναλέω, έχουμε ακόμα πολλές πληγές να κλείσουμε και φταίμε για αυτό. Όμως, είμαστε η Κυβέρνηση η οποία έχει ψηφιοποιήσει το Κράτος, είμαστε η Κυβέρνηση η οποία έχει βάλει ένα τέλος στην ανομία των παράνομων συνταγογραφήσεων. Είμαστε η Κυβέρνηση η οποία έχει αντιμετωπίσει τα μεγαλύτερα κυκλώματα σε Εφορίες, σε φυλακές, σε πολεοδομίες. Είμαστε η Κυβέρνηση η οποία έχει συστήσει τη ΔΑΟΕ, τη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, που μόνο το τελευταίο εξάμηνο έχει εξαρθρώσει πάνω από 75 μεγάλες εγκληματικές οργανώσεις. Είμαστε η Κυβέρνηση, η οποία μπήκε στη διαδικασία να σπάσει τα δεσμά της ανομίας και στα γήπεδα και στα Πανεπιστήμια. Όλα αυτά, αν μου επιτρέπεται, γιατί δεν πρέπει… πρέπει η πολιτική και οι εκλογές όταν έρθει η ώρα, είναι ζυγαριά. Ζυγίζεις, ο κόσμος, η κοινωνία όσα καλά έχεις κάνει και από την άλλη πλευρά όσα δεν έχεις κάνει τόσο καλά. Μέχρι τώρα όλα αυτά που σας είπα και πολλά ακόμα είναι στα θετικά της Κυβέρνησης αυτής και επειδή ίσως είναι θετικά δεν αναδεικνύονται τόσο, γιατί πουλάει περισσότερο το αρνητικό. Πράγματι, ο ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Χατζηνικολάου δεν είναι στα θετικά.
Σχετικά με τις τηλεφωνικές συνομιλίες μέσα από το Μαξίμου για να πάρουν επιδοτήσεις «γαλάζια στελέχη»
Αυτό ήταν μια χυδαία επίθεση σε έναν άνθρωπο – αναφέρεστε στην υπόθεση του κ. Κατσαούνου – μιλάμε για ένα υπόδειγμα συνεργάτη, με σπάνιο ήθος, στο πλαίσιο των καθηκόντων του, σύμφωνα με το ΦΕΚ που έχει. Υπάρχει σχετική Υπηρεσία στην Προεδρία της Κυβέρνησης, υποδοχής παραπόνων και καταγγελιών των πολιτών. Ο άνθρωπος, λοιπόν, αυτός, ως είχε υποχρέωση, υπεδέχθη μια καταγγελία έγγραφη, πολίτη, αγρότη, ο οποίος έλεγε ότι, ενώ δικαιούται πάνω από 60.000 ευρώ σε επιδοτήσεις και μάλιστα είχε προσφύγει και στη Δικαιοσύνη, και πριν το συγκεκριμένο τηλεφώνημα και μετά, αρκετές φορές, δεν είχε λάβει, είχε λάβει ελάχιστα λεφτά. Επικοινώνησε ο συγκεκριμένος συνεργάτης με τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ και τον πήρε τηλέφωνο ο πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ. Όλα αυτά έγιναν μετά την πληρωμή, προσέξτε και του είπε «ο άνθρωπος αυτός» – μάλιστα όλα αυτά είναι στη διάθεση των Μέσων, τα έχουμε δώσει ατύπως και οι καταγγελίες που έχει κάνει και οι προσφυγές που έχει κάνει στη Δικαιοσύνη και όλα αυτά – ότι τελικά πήρε 6 χιλιάρικα. Αυτός λοιπόν επανέρχεται και λέει ότι «εγώ αδικήθηκα και θεωρώ ότι πρέπει να πάρω 60». Αυτό βαφτίστηκε ως παρέμβαση και παζάρι. Προσέξτε, επειδή πρέπει να υπάρχει ένα όριο στην προπαγάνδα, το να μιλήσουμε για κακή διαχείριση στο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, γιατί για το θέμα του συγκεκριμένου συνεργάτη δεν υπάρχει κανένα θέμα. Ειδικά όμως για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, να μιλήσουμε για αβλεψίες, να μιλήσουμε για λάθος χειρισμούς, να το δεχτούμε και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Όμως κ. Χατζηνικολάου, είμαι σαφής. Έξι χρόνια τώρα και μάλιστα μας κουνάνε το δάχτυλο πρώην Κυβερνήσεις, που όχι απλά βάλαν το δάχτυλο στο μέλι – έχουν αμέτρητους Υπουργούς καταδικασμένους για διάφορα αδικήματα και από το Ειδικό Δικαστήριο και για ζητήματα θεσμών και για ζητήματα άλλης φύσεως – το να μας κουνάνε τα κόμματα αυτά, το δάχτυλο εμάς είναι και λίγο υπερβολικό. Ναι έχει κάνει λάθη αυτή η Κυβέρνηση, τα έχει πει πρώτος ο Πρωθυπουργός, έχει κάνει όμως και πολλά καλά. Δεν μπορεί κανένας να κατηγορήσει κανέναν, έως τώρα τουλάχιστον εγώ δεν έχω δει κάτι τεκμηριωμένο, άρα όλο αυτό το αφήγημα περί διαφθοράς, ειδικά όταν χτίζεται από κόμματα τα οποία έχουν παράδοση στο να βλέπουμε Υπουργούς τους, να οδηγούνται στα Δικαστήρια και να καταδικάζονται, είναι και λίγο υποκριτικό για να μην πω πρόκληση στη κοινή λογική.
Για το αίτημα Ρούτσι να γίνει και τοξικολογική εξέταση
Η Κυβέρνηση δεν το αντιμετώπισε με καμία επιφύλαξη το θέμα. Υπάρχουν τρία διαφορετικά επίπεδα σε αυτή την πολύ σοβαρή συζήτηση. Επίπεδο πρώτο: Ανθρώπινο. Από την πρώτη στιγμή, όλη η Κυβέρνηση και δι’ εμού και δια των εκπροσώπων που εμφανίστηκαν σε ΜΜΕ, όλοι μας σταθήκαμε στο πλευρό του πατέρα αυτού, σε ανθρώπινο επίπεδο. Άρα, κάτι το οποίο ψευδώς πήγαν να ισχυριστούν πολλά στελέχη της Αντιπολίτευσης, ότι «άργησε και σε αυτό η Κυβέρνηση», δεν ισχύει. Και μάλιστα, για να τους απαντήσουμε, παραθέσαμε τις δικές μου απαντήσεις σε ενημερώσεις πολιτικών συντακτών, αρχής γενομένης από την επόμενη της έναρξης της απεργίας πείνας, που σε όλες έχουμε σταθεί στο πλευρό του πατέρα -και είναι αυτονόητο ότι είμαστε στο πλευρό του σε ανθρώπινο επίπεδο. Πρώτον αυτό. Δεύτερον: σε επίπεδο δικαιοσύνης. Εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε η χώρα μας να γίνει «μπανανία» και τα κόμματα να υποδεικνύουν -Κυβερνήσεις και Αντιπολιτεύσεις, όλα δηλαδή τα κόμματα- στη Δικαιοσύνη ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος. Είναι αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης, τελεία και παύλα. Πρέπει να καταλάβουμε, είτε είναι φορτισμένη η μια υπόθεση είτε δεν είναι και η συγκεκριμένη είναι ιδιαιτέρως φορτισμένη, γιατί είναι πολύ σοβαρή, είναι μια ανοιχτή πληγή το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ότι η Δικαιοσύνη όταν έχει μια αρμοδιότητα πρέπει να την αφήνουμε να αποφασίσει απρόσκοπτα. Χωρίς να βάζουμε εμπόδια ή να κάνουμε υποδείξεις. Όπως πιστεύει εκείνη. Το αντιλαμβάνομαι ότι είναι πάρα πολύ θελκτικό πολιτικά, ειδικά όταν είσαι στην Αντιπολίτευση, βέβαια είναι πολύ επιζήμιο, για να είσαι αρεστός και αγαπητός και να μαζεύεις πρόσκαιρα ψήφους, να εκμεταλλεύεσαι -το κάνουν αυτό- ακόμα και τον ανθρώπινο πόνο. Αλλά να συμφωνήσουμε ότι είναι ό,τι πιο χυδαίο υπάρχει και ό,τι πιο αποκρουστικό. Το πιο εύκολο πράγμα για κάποιον είναι να λέει αυτό το οποίο θεωρητικά είναι εύκολο. Η ουσία, όμως, ποια είναι; Θα μπορούσε ποτέ η Κυβέρνηση, ο οποιοσδήποτε, είτε ο Υπουργός Δικαιοσύνης να εκφράσει την προσωπική του γνώμη για το τι θα έπρεπε να αποφασίσει η Δικαιοσύνη; Πού τα έχουν δει αυτά; Θα σας πω εγώ που τα έχουν δει. Τα έχουν δει το 2015 – 2019, τότε που κατά παραδοχή του κ. Κοντονή, κατά παραδοχή του Υπουργού Δικαιοσύνης, υπήρχε παραϋπουργείο Δικαιοσύνης στο Μαξίμου. Ε, δεν υπάρχει πλέον τέτοιο πράγμα. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι στην Αντιπολίτευση και κυρίως το ΠΑΣΟΚ που υπέστη τις συνέπειες ως κόμμα με τη στοχοποίηση των στελεχών του από το παραϋπουργείο Δικαιοσύνης. Το τρίτο επίπεδο, γιατί στα περί Δικαιοσύνης δεν πρόκειται να μετατοπιστούμε.
Για τα σενάρια που διατυπώνονται για την υπόθεση
Και όλα έχουν διαψευστεί… Η Δικαιοσύνη θα αποφασίσει για το τι θα γίνει επιτρεπτό και τι όχι. Θεωρώ και εγώ ότι είναι διαφορετικό πράγμα αυτό που λέμε να μάθει ο συγγενής για το παιδί του. Από εκεί και πέρα, όμως, το ξαναλέω, επειδή είναι ένα πράγμα αυτό το οποίο το αιτήθηκαν και διάφοροι του πολιτικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου και του πρώην Πρωθυπουργού, είναι άλλο πράγμα το ένα, άλλο πράγμα το άλλο. Τα περί ξυλολίου, παράνομου φορτίου, συγκάλυψης και λοιπά, τα απαντάει και αυτά η Δικαιοσύνη και δεν θα μπω εγώ στη διαδικασία να κάνω τον δικαστή. Βγαίνουν το ένα στοιχείο μετά το άλλο και δίνονται οι απαντήσεις. Το τρίτο επίπεδο, είναι το πολιτικό επίπεδο. Να συνεννοηθούμε, αυτό το οποίο συμβαίνει ειδικά μετά τη δεύτερη επέτειο του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών μέχρι και σήμερα, τώρα πάνε να κάνουν έναν δεύτερο γύρο αυτής της εργαλειοποίησης σε μια χώρα που δυστυχώς έχει κακές τέτοιες στιγμές πολλές από το πολιτικό σύστημα, εργαλειοποίησης, δεν έχει προηγούμενο. Πάνε να επιβιώσουν πολιτικά μια σειρά από κόμματα, εκμεταλλευόμενα τον πόνο των συγγενών ενός τραγικού δυστυχήματος. Όσο περνά ο καιρός, εγώ το βλέπω, μια κοινωνία η οποία ζητά Δικαιοσύνη, μια κοινωνία η οποία ζητά αλήθεια, αντιλαμβάνεται παράλληλα η κοινωνία ότι σε όλο αυτό το πράγμα πρέπει να μπει ένα τέλος. Δεν θα ανεχτούμε, με όλα τα θεσμικά εργαλεία που διαθέτουμε, άλλο ένα κύμα τοξικότητας, διχασμού, πάνω μάλιστα σε ένα τόσο σοβαρό θέμα που είναι το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Για το δικαίωμα του Ρούτσι ως πατέρας να ζητά τοξικολογική εξέταση
Έχει κάθε δικαίωμα να ζητά το οτιδήποτε. Και επειδή είμαι πατέρας και επειδή δεν μπορώ να φανταστώ πώς έχει νιώσει αυτός ο άνθρωπος και μακάρι κανείς μας να μην πει σε αυτή τη θέση, το τελευταίο πράγμα που θα κάνω στη ζωή μου, ασχέτως αν τώρα ανήκω στην Κυβέρνηση και αύριο-μεθαύριο μπορεί να είμαι στην Αντιπολίτευση ή οπουδήποτε, γιατί η πολιτική είναι κάτι εντελώς εφήμερο και προσωρινό, το τελευταίο πράγμα που θα κάνω, αν ποτέ το κάνω, πραγματικά δεν πρόκειται να το διανοηθώ ότι θα το κάνω, είναι να πάω να αποκομίσω το παραμικρό πολιτικό όφελος από έναν πατέρα. Όποιος δεν σέβεται αυτή την αρχή και πάει δήθεν να τον υποστηρίξει από το πολιτικό σύστημα, ενώ στην πραγματικότητα τον εργαλειοποιεί, δεν σέβεται την ιδιότητα του πατέρα και του συγγενή. Η μεγαλύτερη ασέβεια είναι να πας, ενώ είσαι πολιτικός, να αποκομίσεις το οποιοδήποτε όφελος από έναν πονεμένο πατέρα. Επειδή είμαι πατέρας, στέκομαι με σεβασμό απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο, σέβομαι απόλυτα κάθε αίτημά του και το δικαίωμά του να το υποβάλλει, πραγματικά με απόλυτο σεβασμό και λέω, ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι μαζί του απολύτως ανθρώπινα, αλλά η Δικαιοσύνη είναι να του δώσει τις απαντήσεις.
Για τις ευθύνες της Κυβέρνησης για τη σύμβαση 717
Μια από τις επιπτώσεις της χυδαίας προσπάθειας εργαλειοποίησης του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών… Μια από τις επιπτώσεις όλου αυτού του παιχνιδιού που έστησε η Αντιπολίτευση πάνω στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, πέραν όλων των άλλων που προανέφερα, ήταν ότι μετατοπίστηκε η συζήτηση από τα σοβαρά, σε αυτά τα οποία φάνηκαν fake news: τα ξυλόλια, τη συγκάλυψη λαθρεμπόρων, τα χαμένα βαγόνια, τα οποία δυστυχώς υιοθέτησαν όλα στο τέλος της ημέρας- ακόμα και το ΠΑΣΟΚ, λιγότερο από άλλα κόμματα αλλά σε κάποιες στιγμές και το ΠΑΣΟΚ- τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Πράγματι, λοιπόν, αυτή είναι σοβαρή συζήτηση. Τι συνέβη με την 717, πόσο ασφαλή ήταν τα τρένα, πόσο ασφαλέστερα ήταν εκείνη τη μοιραία νύχτα, σε σχέση με το παρελθόν και πόσο παραπάνω ασφαλή πρέπει να είναι σήμερα και αύριο και τα επόμενα χρόνια. Αυτή είναι η σοβαρή συζήτηση. Έχουν δοθεί απαντήσεις για την 717. Το αν είναι πειστικές ή όχι, θα το αξιολογήσει η Δικαιοσύνη, σε πολιτικό και σε ποινικό επίπεδο, ποινικό η Δικαιοσύνη. Σίγουρα η μη παράταση θα οδηγούσε στην ακύρωση, άρα στην ολοκλήρωση όλων αυτών των πολύ σημαντικών έργων ασφαλείας πολλά χρόνια αργότερα. Αυτά νομίζω είναι δεδομένα, έχουν δοθεί ως απαντήσεις. Το αν είναι πειστικές θα το κρίνει τώρα ο Πρόεδρος Εφετών και η Εισαγγελέας και αύριο-μεθαύριο οι Εφέτες που θα δικάσουν σε πρώτο βαθμό την υπόθεση. Όμως και αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να γίνει με νηφαλιότητα και να καταλάβει ο κόσμος, για παράδειγμα η τηλεδιοίκηση όταν αναλάβαμε ήταν προχωρημένη κάτω από 10%, τη φτάσαμε σε ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό. Δεν την ολοκληρώσαμε. Γιατί δεν την ολοκληρώσαμε; Έχουν δοθεί οι απαντήσεις από τους τότε πολιτικούς προϊστάμενους του Υπουργείου. Στη συνέχεια, την ολοκληρώσαμε λόγω του Daniel, ένα κομμάτι έπρεπε να αποκατασταθεί, αποκαθίσταται. Έχει βγάλει μια σειρά από παραδοτέα ο νέος Αναπληρωτής Υπουργός, ο κ. Κυρανάκης. Θα κριθούμε για την υλοποίηση των παραδοτέων αυτών. Και συμφωνώ μαζί σας και στα δύο, ναι. Η σοβαρή συζήτηση και σε ποινικό και σε πολιτικό επίπεδο είναι τι συνέβη και φτάσαμε σε αυτό το τραγικό δυστύχημα. Και η δεύτερη σοβαρή συζήτηση είναι τι έχει κάνει το κράτος από εκείνη τη μοιραία νύχτα και μετά.
Για το θέμα της ακρίβειας
Η Κυβέρνηση έχει καταφέρει το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε νοικοκυριό -και κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό- μια ακρίβεια η οποία είναι έντονη πολύ και στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, αλλά η Ελλάδα το έχει μεγαλύτερο ως πρόβλημα, γιατί πέρασε και μια υπερδεκαετή κρίση, να το αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μειώνοντας τις συνέπειες, ανακουφίζοντας όσο παραπάνω μπορεί τους πολίτες από κάτι που πραγματικά είναι πρόβλημα μεγάλο και σημαντικό. Πώς το κάνει αυτό η Κυβέρνηση; Αυξάνοντας τα εισοδήματα: έχει αυξηθεί ο μέσος μισθός κατά 30% και ο κατώτατος κατά 36% μέσα σε δύσκολα χρόνια. Έχουμε καταφέρει και έχουμε μειώσει 85 άμεσους και έμμεσους φόρους, συμπεριλαμβανομένων των φόρων που θα μειωθούν από 01/01/2026 και με τις τελευταίες ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού, τη μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση, θα δουν αυξήσεις άμεσες στα εισοδήματά τους πάνω από τέσσερα εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι. Δηλαδή, όλοι οι μισθωτοί στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, πολύ παραπάνω οι νέοι. Η ακρίβεια, δηλαδή ο πληθωρισμός ο οποίος σωρεύεται, που είναι σωρευτικά στη χώρα μας 17%, αλλά σε κάποιους πολίτες είναι πολύ παραπάνω γιατί νοικιάζουν για παράδειγμα σπίτι, είναι ένα φαινόμενο το οποίο δυστυχώς εισήλθε και στη χώρα μας, δηλαδή ήταν μια εισαγόμενη κρίση, την οποία όμως είχαμε υποχρέωση ως Κυβέρνηση να την αντιμετωπίσουμε. Κανένα κράτος στον κόσμο, πουθενά στην ιστορία της ανθρωπότητας, δεν έχει πατήσει ένα κουμπί να σταματήσει τον πληθωρισμό. Πουθενά. Αν μας βρει κάποιος ένα παράδειγμα, να μας το δώσει να το εφαρμόσουμε και εμείς και η υπόλοιπη Ευρώπη και άλλες χώρες στον κόσμο, για να σταματήσει αυτό το πολύ μεγάλο πρόβλημα που ταλαιπωρεί την κοινωνία. Τι κάνουν οι Κυβερνήσεις όταν υπάρχει ακρίβεια; Δύο πράγματα: Αυξάνουν τα εισοδήματα όσο παραπάνω μπορούν και εμείς έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε, γιατί ακολουθήσαμε μια πολιτική αύξησης εσόδων χωρίς να αυξάνουμε τους φόρους, μειώνοντας τους φόρους. Πώς; Δημιουργώντας μισό εκατομμύριο δουλειές μέσα σε έξι χρόνια, με την ψηφιοποίηση της οικονομίας, τη μείωση των φόρων, όλες τις κινήσεις στις επενδύσεις που κάνουμε που έχουν αυξηθεί κατά 80%, δηλαδή μεγαλώσαμε την «πίτα». Γιατί μισό εκατομμύριο άνθρωποι. 500.000 που πληρώνονταν με το επίδομα ανεργίας, τώρα πληρώνουν φόρους και εισφορές με τη δουλειά που βρήκαν, οι οποίοι είναι μειωμένοι. Δεύτερον, με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Και τρίτον, με την ανάπτυξη της οικονομίας.
Για τους έμμεσους φόρους
Δεν έχει αυξηθεί ούτε ένας έμμεσος ή άμεσος φόρος. Μόνο έχουν μειωθεί. Και έχουν μειωθεί κιόλας πάνω από 20, νομίζω 23 ή 24 έμμεσοι φόροι, ΦΠΑ. Εγώ δεν λέω ότι αρκούν, χρειάζονται και άλλοι. Αλλά και σε αυτό είμαστε η μόνη Κυβέρνηση που έχουμε μειώσει ΦΠΑ. ΦΠΑ σε πολλά είδη σημαντικά πρώτης ανάγκης, δηλαδή πάνες, αγροτικά μηχανήματα, προϊόντα σχετιζόμενα με την υγεία, στον κινηματογράφο, στα θέατρα, στον καφέ, τον takeaway όχι τον σερβιριζόμενο. Μια σειρά από αγαθά και υπηρεσίες, τις μεταφορές, τα λεωφορεία, τα τρένα, τα αεροπλάνα, δηλαδή όλες τις μετακινήσεις των πολιτών. Χρειάζεται να μειώσουμε και άλλο άμεσους και έμμεσους φόρους; Προφανώς και χρειάζεται. Αλλά εμείς τι κάνουμε; Δεν λέμε μόνο τι πρέπει να μειωθεί, το μειώνουμε στην πράξη και λέμε και από πού βρίσκουμε τα λεφτά. Το δεύτερο που κάνεις για την ακρίβεια είναι ελέγχους. Έχουν επιβληθεί πάνω από 22 εκατομμύρια πρόστιμα συνολικά, 6 περίπου εκατομμύρια εκ των οποίων, αν βάλουμε και τα τελευταία, τα οποία επέβαλε το Υπουργείο Ανάπτυξης, όπως είπε ο κ. Θεοδωρικάκος, σε πολυεθνικές. Να θυμίσω ότι στην Ελλάδα μέχρι το 2020, γιατί έχουμε κοντή μνήμη -και αναφέρομαι στην Αντιπολίτευση- δεν υπήρχε καν ελεγκτικός μηχανισμός. Και μη μου πείτε εσείς ότι η αισχροκέρδεια γεννήθηκε με το τελευταίο πληθωριστικό κύμα. Και παράνομες εκπτώσεις εικονικές γίνονταν και πολλά ακόμα. Έχουμε να κάνουμε πολλά ακόμα. Προχωράει ο κ. Θεοδωρικάκος μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία, την Ενιαία Αρχή Προστασίας του Καταναλωτή. Θα ακούμε πολλά παραπάνω πρόστιμα όσο κάποιοι δεν συμμορφώνονται. Και βέβαια -το ξαναλέω- φαίνεται ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Γιατί; Γιατί πραγματικά υπέμεινε πολλά η ελληνική κοινωνία, γιατί έχουμε πλέον τα λεφτά να χρηματοδοτούμε μειώσεις φόρων και σταδιακά να ανεβαίνει με σταθερό τρόπο το εισόδημα των πολιτών.