Σημεία συνέντευξης στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ στους 91,6
Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ στους 91,6 και την δημοσιογράφο Ευαγγελία Μπαλτατζή
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ
Χρειάζεται ψυχραιμία και όσο μπορούμε να εξηγούμε με τον πιο απλό, αλλά ταυτόχρονα και σαφή τρόπο στους πολίτες που έχουν ανάγκη από απαντήσεις σε μια εποχή, όπου γίνεται κάτι που είναι πάρα πολύ επικίνδυνο, πάνω σε ένα έδαφος ανάγκης για Δικαιοσύνη, ένα αίτημα πάνδημο, όλων των πολιτών, σε ένα έδαφος ανάγκης για απαντήσεις, για αλήθειες, οργής σε ένα μέρος της κοινωνίας. Όλα αυτά είναι απολύτως κατανοητά για ένα τραγικό δυστύχημα. Χτίζεται μια προσπάθεια παραπληροφόρησης, παραποίησης της αλήθειας, γιατί πολλές φορές η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από ένα μεγάλο ψέμα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ
Θεωρώ ότι η μόνη πολιτική δύναμη που δεν έχει ευθύνη για την τοξικότητα, για να μην παρεξηγηθώ, γιατί δεν φταίει καθόλου ο κόσμος, ούτε οι συγγενείς, είναι η Κυβέρνηση. Πάνω σε ένα έδαφος οργής, ανάγκης για Δικαιοσύνη, πάνω σε ένα συλλαλητήριο πολιτών, οι οποίοι είχαν ως αίτημα την Δικαιοσύνη, η Αντιπολίτευση προσπάθησε να βρει πολιτικό σωσίβιο. Εργαλειοποίησε για ακόμη μία φορά τα Τέμπη. Ήταν άλλο ένα επεισόδιο, μια σειρά επεισοδίων εργαλειοποίησης του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών και προσπάθησε να μετατρέψει, προσπάθησε να «μεταφράσει» καταχρηστικά, το πάνδημο αίτημα των πολιτών για αλήθεια και δικαιοσύνη σε ένα αντιπολιτευτικό, αντικυβερνητικό αίτημα. Εξηγούμαι γιατί μου αρέσει να μιλάω με συγκεκριμένα παραδείγματα. Η Κυβέρνηση ή η Αντιπολίτευση στοχοποίησε τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής και νυν εκλεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας για δήθεν απόκρυψη στοιχείων, τη στιγμή που η ίδια η Βουλή με βίντεο έδωσε την καλύτερη απάντηση με τον Νίκο Παππά, τότε, αρχηγό της Αντιπολίτευσης να μιλάει ενώπιον του κ. Ανδρουλάκη και να μνημονεύει αυτά τα δήθεν κρυμμένα συμπληρωματικά έγγραφα; Η Κυβέρνηση ή η Αντιπολίτευση κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό για «ενορχηστρωτή» της συγκάλυψης; Μια πολύ βαριά κατηγορία πριν καλά – καλά βγουν τα πορίσματα και πριν καλά – καλά δώσει τις πρώτες της απαντήσεις η Δικαιοσύνη; Η Κυβέρνηση ή η Αντιπολίτευση πήγε στην Βουλή και απηύθυνε χυδαία ερωτήματα, που είναι ο χειρότερος τρόπος να πετάξεις λάσπη, συνδέοντας μέσω ερωτημάτων μια υπόθεση ενός θανάτου ενός συμπολίτη μας που βρέθηκε την επόμενη μέρα, και αναφέρομαι στον κ. Φάμελλο, ο οποίος με ερωτήματα συνέδεσε τον θάνατο ενός ανθρώπου με τα Τέμπη; Γιατί ο χειρότερος τρόπος να κάνεις προπαγάνδα είναι τα ερωτήματα. Αν αρχίσω κι εγώ και θέτω ερωτήματα και ο καθένας από εμάς, χωρίς να έχουμε στοιχεία, δεν θα βγάλουμε άκρη. Η Κυβέρνηση ή η Αντιπολίτευση μιλάει για συγκάλυψη, χωρίς να εξηγεί τι και ποιον «συγκαλύπτει» η Κυβέρνηση; Όταν, λοιπόν, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου κατηγορούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, ακόμη και μέσω ερωτημάτων για μια δολοφονία, τους κατηγορούν για συγκάλυψη, ότι συγκαλύπτουν λαθρέμπορους, ότι θέλουν να παρεμποδίσουν την Δικαιοσύνη, η Κυβέρνηση δεν πρέπει να απαντήσει; Και δεν απαντάμε στον κόσμο. Ποτέ δεν πρόκειται να απαντήσουμε σε έναν πολίτη που θέλει να διαδηλώσει, ποτέ δεν πρόκειται να προσβάλλουμε έναν συγγενή που έχει χάσει τον δικό του άνθρωπο. Απαντάμε στην Αντιπολίτευση, τους πολιτικούς μας αντιπάλους, οι οποίοι ψάχνουν να βρουν «πολιτικό σωσίβιο» σε ένα τραγικό δυστύχημα. Σε όλα τα σοβαρά κράτη, τα σοβαρά ζητήματα, τα σοβαρά δυστυχήματα, τις σοβαρές υποθέσεις, όπως είναι το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, τις διερευνά και δίνει απαντήσεις η Δικαιοσύνη. Ούτε οι πανελίστες, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι κυβερνητικοί, ούτε οι αντιπολιτευόμενοι. Αυτό θα το λέω και δεν περίμενα το συλλαλητήριο για να το πω. Το λέω δύο χρόνια, γιατί πριν και πάνω από όλα, εγώ ζω την οικογένειά μου από την δουλειά μου, από την δικηγορία, και δεν δέχομαι ως ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει όλη του την ζωή -και ο καθένας έχει κάνει το αντίστοιχο, άλλοι στη δημοσιογραφία, άλλοι στη δικηγορία, άλλοι στην ιατρική, άλλοι στον πρωτογενή τομέα- να υποκαθιστούν την Δικαιοσύνη, οποιοσδήποτε δεν έχει σχέση με την Δικαιοσύνη. Αυτό είναι επικίνδυνο πολύ.
Συμφωνούμε απόλυτα ότι τα Τέμπη δεν έχουν ούτε πολιτική, ούτε κομματική ταυτότητα. Όπως και τα Τέμπη, όπως και το Μάτι, όπως και η Μάνδρα, όπως και κάθε τραγική ημέρα για την χώρα.
Αν έρθω εγώ τώρα στη συζήτηση που κάνουμε και μέσω ερωτημάτων υπονοήσω ότι έχετε σύνδεση με έναν εγκληματία ή με έναν δολοφόνο; Δεν θα αντιδράσετε σφόδρα εναντίον μου; Δεν θα αντιδράσετε για να υπερασπίσετε τον εαυτό σας; Αν έρχεται κάποιος και υπονοεί ότι, γιατί όταν λέει, όταν συνδέει κάποιος τον θάνατο ενός ανθρώπου με την Κυβέρνηση και την διερεύνηση των Τεμπών, αυτό θίγει το σύνολο των ανθρώπων, οι οποίοι είναι σε μια Κυβέρνηση και ανήκουν σε ένα κόμμα. Εδώ, λοιπόν, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να βλέπουμε όλη την εικόνα. Η εικόνα, λοιπόν, είναι ότι βρεθήκαμε στο σημείο, ενώ έπρεπε να συζητάμε για τις πολιτικές ευθύνες, -εννοείται δεν το συζητώ-, ενός τραγικού δυστυχήματος και για το τι πρέπει να κάνουμε και το τι έχουμε κάνει για να έχει νόημα το «ποτέ ξανά» -και αναφέρομαι στις ενέργειες για τον Σιδηρόδρομο- να απαντάμε στις συκοφαντίες και στις πολύ βαριές κατηγορίες. Το «ενορχηστρωτής συγκάλυψης», τη στιγμή που δεν έχει απαντήσει η Δικαιοσύνη, προσέξτε, δεν έχει έρθει καν σε πρώτο βαθμό η Δικαιοσύνη, όχι σε πρώτο, σε προδικαστικό επίπεδο η Δικαιοσύνη, να δώσει απαντήσεις, δεν είναι μία πολιτική αντιπαράθεση σε ένα υγιές πλαίσιο.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ
Εγώ λέω κάτι πάρα πολύ απλό. Ξεκινάω και απευθύνομαι πρώτον, αναφέρομαι στους συγγενείς. Οι συγγενείς έχουν βιώσει τον απόλυτο πόνο. Αυτό που έχει νιώσει ένας άνθρωπος που έχει χάσει το παιδί του, δεν μπορεί κανείς μας καν να το φανταστεί. Υπάρχει απόλυτος σεβασμός και στις διεκδικήσεις τους τις δικαστικές και στους συνηγόρους τους. Ένα το κρατούμενο, για να μην παρεξηγηθούμε. Και κανένα κυβερνητικό στέλεχος δεν πρέπει ποτέ να διανοηθεί και ούτε το έχει κάνει, να επιτεθεί κατά ενός ανθρώπου που έχει χάσει έναν δικό του άνθρωπο, είτε συγγενή, είτε φίλο, είτε γιο, είτε κόρη, είτε οποιονδήποτε. Αυτό είναι σημαντικό να το πούμε. Και καμιά φορά, δυστυχώς, αναγκάζονται κάποια κυβερνητικά στελέχη να απαντήσουν, όχι στα πρόσωπα, όχι στους συγγενείς, -σε κάποιες αιτιάσεις για να λέμε και τη δική μας την αλήθεια. Δεύτερον, η κοινωνία, ο κόσμος. Ο κόσμος έχει κάθε δικαίωμα, αναφαίρετο δικαίωμα, να εκφράσει την οργή του, το αίτημά του για Δικαιοσύνη, είτε συμμετέχοντας σε μία διαδήλωση, που προφανώς δεν έχει κόμμα και χρώμα αυτή η διαδήλωση, ούτε η προηγούμενη, ούτε της Παρασκευής, με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, είτε με μια ανάρτηση, είτε και μη συμμετέχοντας σε μια διαδήλωση, με έναν βουβό τρόπο, είτε με μια κουβέντα την οποία θα πει. Αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών και ο κάθε ένας που επιλέγει το οτιδήποτε, δεν σημαίνει ότι τοποθετείται και κομματικά.
Πάμε τώρα στην Αντιπολίτευση, αφού ξεκαθαρίσαμε κάποια πράγματα, γιατί δολίως, θεωρώ, κάποιοι μετατρέπουν απαντήσεις πολιτικών της Κυβέρνησης κατά της Αντιπολίτευσης σε τοποθετήσεις κατά των συγγενών για να δημιουργούν κοινωνική ένταση. Η Αντιπολίτευση θέλει την αλήθεια για τα Τέμπη; Θέλει Δικαιοσύνη; Προσωπική μου άποψη, όχι. Γιατί αν ήθελε Δικαιοσύνη και αλήθεια για τα Τέμπη, θα σεβόταν τη Δικαιοσύνη και θα περίμενε από τη Δικαιοσύνη, η οποία κάνει μια πάρα πολύ δύσκολη δουλειά -και σας μιλώ από επαγγελματική μου πείρα- με μια πολυπρόσωπη υπόθεση, με πολλούς παράγοντες της υπόθεσης αυτής, δηλαδή πολιτικώς ενάγοντες, κατηγορούμενους, πολλά έγγραφα, πολλές μαρτυρίες, να βγάλει άκρη. Θα περίμενε τους επίσημους πραγματογνώμονες, εννοώ τους δικαστικούς πραγματογνώμονες, θα περίμενε να συγκρίνει η Δικαιοσύνη τις απόψεις των τεχνικών συμβούλων των οικογενειών, που και αυτές με πολύ μεγάλο σεβασμό πρέπει να δούμε και των δικαστικών πραγματογνωμόνων που είναι διορισμένοι από την υπόθεση. Γιατί μπορεί να είναι κάποιος σε έναν κατάλογο πραγματογνωμόνων και να τον διορίσει κάποια στιγμή, ή να τον χρησιμοποιήσει μια οικογένεια. Να συνθέσει όλα αυτά η Δικαιοσύνη, να βγάλει ένα πρώτο πόρισμα η Δικαιοσύνη και να έρθει η Αντιπολίτευση και να πει «η Κυβέρνηση έχει πολιτική ευθύνη για το α΄, για το β΄, για το γ΄. Αντ’ αυτού, η Αντιπολίτευση τι θέλει; Θέλει να χρησιμοποιήσει την οργή της κοινωνίας, θέλει να χρησιμοποιήσει το λογικό και υγιές αίτημα των πολιτών για Δικαιοσύνη, για μικροπολιτικά οφέλη.
ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΕΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Τα κίνητρα της Αντιπολίτευσης είναι μικροπολιτικά και θα σας πω και γιατί. Η λέξη που έχει πει και ο Πρωθυπουργός και εγώ και όλοι μας είναι «αποσταθεροποίηση». Γιατί, λοιπόν, θέλουν αποσταθεροποίηση; Τι ζητάει η Αντιπολίτευση; Ο κ. Φάμελλος το έχει προεξοφλήσει ήδη, τα υπόλοιπα κόμματα το έχουν πει, ο κ. Ανδρουλάκης έχει πει ότι επιφυλάσσεται για τον χρόνο, τι ζητάνε; Πρόταση δυσπιστίας δεν ζητάνε; Είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους να ζητάνε πρόταση δυσπιστίας; Βεβαίως και είναι, είναι δημοκρατικό τους δικαίωμα. Αυτός που ζητάει πρόταση δυσπιστίας, τι επιθυμεί αν γίνει δεκτή η πρόταση δυσπιστίας; Επιθυμεί εκλογές, σωστά; Είναι δικαίωμά του να ζητάει εκλογές, για να μην παρεξηγηθώ; Βεβαίως και είναι. Πάμε τώρα στην ουσία. Τα κόμματα αυτά που ζητάνε εκλογές ουσιαστικά, ζητάνε να πέσει η Κυβέρνηση. Αυτό είναι το αίτημά τους, έτσι; Δεν ζητάνε αλήθεια και Δικαιοσύνη, τελεία. Ζητάνε να πέσει η Κυβέρνηση. Έχουν δικαίωμα να το ζητάνε; Έχουν. Έχουν κάποιο πρόγραμμα; Όχι. Έχουν κάποια εναλλακτική να προτείνουν; Όχι. Έχουν κάποια πρόταση συγκεκριμένη για τον Σιδηρόδρομο; Αυτό τους το αίτημα συνδέεται σε κάτι με την αλήθεια για τα Τέμπη;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ
Πράγματι στις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν έχει πειστεί από τα επιχειρήματα μας. Αυτό είναι αλήθεια, γιατί όπως σας είπα και στην αρχή, ένα πολύ μεγάλο μέρος, αν όχι όλη, της Αντιπολίτευσης και ένα μέρος των Μέσων, παραπλανά με τη μισή αλήθεια ή με κάποια ψέματα, τα οποία διακινούνται, μπορώ να σας απαριθμήσω πάρα πολλά ψέματα τα οποία πολλοί συμπολίτες μας, όταν βομβαρδίζονται με αυτά έχουν αμφιβολίες ή και τα έχουν πιστέψει κιόλας και έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη αμφισβήτηση στην κοινωνία, την οποία εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε με αλήθεια, με σοβαρότητα και με ψυχραιμία, για να μιλήσουμε στον κόσμο, να τους πούμε τη δική μας άποψη. Αλλά, στις ίδιες δημοσκοπήσεις, τις οποίες εγώ ουδέποτε αμφισβητώ, τις σέβομαι και είναι μια αλήθεια το γεγονός ότι ένα μέρος του κόσμου δεν έχει πειστεί από κάποια από τα επιχειρήματα μας, έτσι; Οι ίδιες δημοσκοπήσεις τι λένε; Ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας συμφωνεί ότι υπάρχει εργαλειοποίηση πάνω στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Αν θέλουμε, επίσης, να δούμε τις δημοσκοπήσεις εν συνόλω, γιατί έτσι πρέπει να τις βλέπουμε, η Αντιπολίτευση τι ζητάει, όπως είπα και πριν, ζητάει να πέσει η Κυβέρνηση. Όταν ζητάει πρόταση δυσπιστίας, αυτό ζητάει, άλλο αν δεν θα γίνει δεκτή, γιατί η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας θα απαντήσει θεσμικά στη Βουλή και με σεβασμό στην κοινωνία που θέλει απαντήσεις. Πολύ σωστά είπατε ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν και μια πολιτική κατάσταση στη χώρα. Ο κ. Ανδρουλάκης, έστω ότι γίνεται δεκτή η δική του πρόταση δυσπιστίας, -έστω ότι, υποθετικά, που δεν θα γίνει, για να μην παρεξηγηθώ, έτσι; Δεν υπάρχει κάποιος τέτοιος κίνδυνος, αλλά έστω ότι αυτό που ζητάει γίνεται και πάμε σε εκλογές. Που δεν έχει πρόγραμμα, που δεν έχει εναλλακτική, με ποιον θα κυβερνήσει; Ποια είναι η εναλλακτική του πρόταση;
Ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο νόμιμα εκλεγμένος Πρωθυπουργός της χώρας μέχρι το 2027, γιατί αυτό το αποφάσισαν κατά πλειοψηφία οι συμπολίτες μας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη το 2023 με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα -και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Θα κριθούμε όλοι και ο Πρωθυπουργός αυστηρά από τους πολίτες το 2027 για το τι κάναμε με βάση το πρόγραμμα για το οποίο εκλεγήκαμε και θα κριθούμε από τον ελληνικό λαό και μόνο. Είναι δεδομένο ότι από το 2023 μέχρι το 2025 και αυτό αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, ο κόσμος αναγνωρίζει μεν κάποια θετικά, για αυτό και είμαστε μπροστά από τα υπόλοιπα κόμματα, ταυτόχρονα όμως υπολειπόμαστε από την εκλογική μας δύναμη, γιατί ο κόσμος περιμένει από μας πολλά περισσότερα, γιατί ακόμα υπάρχουν προβλήματα. Αυτό που σας περιγράφω δεν είναι «Μητσοτάκης ή χάος», αυτό είναι μια Δημοκρατία, η οποία κάθε 4 χρόνια καλεί τους πολίτες να αποφασίσουν ποια Κυβέρνηση θέλουν. Όταν όμως η Αντιπολίτευση, στη μέση της τετραετίας, εκμεταλλευόμενη την ανάγκη της κοινωνίας για Δικαιοσύνη για ένα τραγικό δυστύχημα, εργαλειοποιεί την ανάγκη αυτή και προσπαθεί να μετατρέψει, το λογικό και υγιές αίτημα των πολιτών για Δικαιοσύνη, σε αίτημα να πέσει η Κυβέρνηση, τότε ο σκοπός της δεν είναι η αλήθεια για τα Τέμπη, όπως είναι το αίτημα της κοινωνίας, αλλά είναι να εκμεταλλευτεί την οργή των πολιτών και να την εργαλειοποιήσει, η Αντιπολίτευση, για να μην παρεξηγηθώ, για ίδια πολιτικά οφέλη.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Α. ΣΑΜΑΡΑ
Είναι αυτονόητο ότι από μία ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας δεν απειλείται η δημοκρατική ομαλότητα και έχει καθήκον η Κυβέρνηση, μέσω των αρμόδιων Αρχών, να προστατεύσει τους πολίτες από μειοψηφίες, οι οποίες μπορεί να επιθυμούν να κάνουν το οτιδήποτε παραβατικό. Νομίζω σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Εμείς ούτε κινδυνολογούμε, ούτε έχουμε σπείρει τον πανικό, ούτε υπάρχει κάποια δημόσια δήλωση.
Εμείς έχουμε καθήκον ως Πολιτεία, μέσω της Ελληνικής Αστυνομίας να εφαρμόσουμε το νόμο και να προστατεύσουμε τους συμπολίτες μας, οι οποίοι επιθυμούν να διαδηλώσουν όπως ορίζει ο νόμος και όπως έχουν αναφαίρετο δικαίωμα. Αυτό είναι το ένα. Άρα είναι αυτονόητο, δηλαδή δεν έχει νόημα να συζητάμε τα αυτονόητα. Καλό είναι να τα επισημαίνουμε, εννοείται. Είναι αυτονόητο ότι δεν κινδυνεύει η Δημοκρατία μας από τους πολίτες οι οποίοι διαδηλώνουν.
Η ασφάλεια των πολιτών, κινδυνεύει από παραβατικά στοιχεία τα οποία κατά καιρούς παρεισφρύουν στο πλήθος, αλλά αυτό δεν μπορώ εγώ να το προεξοφλήσω. Αυτό το οποίο μπορώ να πω είναι ότι οι αρχές θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για την ασφάλεια των πολιτών. Όπως σε κάθε συγκέντρωση. Δεν θέλω να κινδυνολογήσω.
Πάω τώρα στο άλλο, το οποίο με ρωτήσατε, το οποίο είπε ο πρώην Πρωθυπουργός. Αλίμονο αν μας πέρναγε έστω από το μυαλό, να έρθουμε σε αντιπαράθεση με τον συγγενή ενός θύματος σε ένα τραγικό δυστύχημα. Αλίμονο αν αντιδικούσαμε ποτέ με έναν άνθρωπο που έχει χάσει το παιδί του. Ούτε το έχουμε κάνει αυτό, ούτε θα το κάνουμε, σας παραπέμπω στην απάντηση του Πρωθυπουργού, που δεν ήταν η πρώτη απάντηση, την ίδια απάντηση αυτονοήτως δίνει κάθε φορά και ο Πρωθυπουργός και όλοι εμείς, εγώ την ίδια απάντηση την έχω δώσει δεκάδες φορές σε συνεντεύξεις μου, ότι μπροστά στους συγγενείς σκύβουμε το κεφάλι. Σκύβουμε το κεφάλι, άρα, αλίμονο αν μας πέρναγε καν από το μυαλό να το κάνουμε αυτό. Ούτε το έχουμε κάνει, ούτε θα το κάνουμε και για να είναι πλήρης η απάντησή μου, το είπα και προηγουμένως, το γεγονός ότι κάποιες φορές κάποια κυβερνητικά στελέχη, όχι αντιπαρατιθέμενα με τους συγγενείς, αλλά στην ανάγκη να απαντήσουν σε κάποιες αιτιάσεις, προσέξτε, για να υπάρχει και η άλλη άποψη, δεν σημαίνει ότι αντιπαρατίθενται με τους συγγενείς.
Χρειάζεται ψυχραιμία. Αλλά προσέξτε, για να είμαστε δίκαιοι, όταν κάποιος σε κατηγορεί, το ξαναλέω, πρέπει να απαντήσεις. Εννοείται με ψυχραιμία, εννοείται σεβόμενος την κοινωνία πάνω από όλα, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και στο τέλος της ημέρας θα μας κρίνουν οι πολίτες.